نظر انتقادی من در مورد قانون راز و مشکلات بزرگ آن

[بهداد]

جناب محمد عزیز - نوشته ی دوم شما منطقی تر به نظر میاد در نوشته ی اولتون کاری ندارم چه چیزایی رو نقض کردید اما فوق العاده وجود و سخنان شخص خودتون رو نقض میکردید . تنها کسی که بطور جدی تمرکز روی مباحث جذب داره منم چون باورم در زندگی خیلی زیاده حالا اسمشو هر کی هر چی دوست داره بزاره جوگیر شدن ، توهم ، خیال ، .... و همه ی اینها درسته چون باور همون شخصه . خیلی از دوستان پیام شخصی برام گذاشتند که این تاپیک مبتنی بر عمل شخص من تاسیس شده و جواب من این بود : طلا که پاکه چه منتش به خاکه یعنی من با تمام انرژی بدون هیچ چشمداشتی در خدمت عزیزان هستم نه درمورد راز بلکه در مورد تحلیل و بررسی یکی از قوانین طبیعت . اصلا از احداث این تاپیک ناراحت نیستم بلکه فوق العاده شاد هستم چون باز هم به باورم افزوده شد که چرا در جامعه در سن 29 - 30 سالگی موفق هستم. من هرکار مثبتی خواستم انجام دادم ، هرچی خواستم با تغییر خودم در اطرافم تغییر دادم . کسانیکه نزدیکم هستند میدونند 3 کار محال رو ممکن کردم این حرفها دلیلی بر موفقیتم نیستند چون این قدرت را دارم ( البته با مهر تایید خالقم ) . موفق از نظر من کسی است که در زمان حال شاد زندگی کند وگرنه اطراف همه ی ما آدم پولدار هست / سرمایه دار هست / ملک دار و .... هستند چند درصدشون موفقند ؟ مرفه هان با درد در جامعه زیادند روشن ببینید . کاری که درسته نیازی به تایید منو شما نداره و درسته . من کار خودمو انجام میدم و قدرتمند جلو میرم کاری به تعداد مخاطبم / صفحات تاپیک / میزان تشکر زدن / تعریف و تمجدید ندارم . من برای اون دسته انسانهایی اینجا هستم که خودشونو دوست دارند و بعد بمن ارادت دارند.قانون کارما = برای همه انرژی میزارم تا چندین برابر انرژی بخودم برگرده . در میان این انجمن هستند عزیزانی که هر روز با من در تماسند .این همه انرژی من از کجاست ؟؟؟ بازتابی از انرژی همین عزیزانه که فقط در یک نقطه دارم جمعش میکنم ( نقطه موفقیت ) پس من از همه عزیزان بیشتر به انها نیاز دارم . تا عشق نورزم عشقی بدست نمیارم / تا انرژی نذارم انرژی بمن داده نمیشه و ..... .
بزارید بعنوان یک مشاور روانکاو رک با شما صحبت کنم :
مسئله ی شما در موضوع عدم شناخت خویشتن پر رنگ است ابتدا شما به موضوع خودشناسی بپردازید . چون در نوع نوشتاری اولتون فوق العاده بیراهه رفتید خوب مطالعه کنید بازم در نوشته ی دوم کمی بهتر نوشتید . مشاور هم در برخی اوقات به مشاوره و همفکری نیاز دارد حتی مشورت با افراد ساده ی اطرافش .

---

در مورد چند موضوع که اینجا نوشتید بنویسم چون چالش یعنی به نقد کشیدن بحث ها در کمال احترام :
(( بحث رو برای تازه وارد تر ها باید قابل هضم تر کرد. انقدر راحت نباید چیزی رو گفت که بعد یک هفته ببینن خبری نیست زده بشن ))
قرار نیست یک هفته ای کسی به چیزی برسه - راندابرن با اون همه تجربیاتش در دست نوشته های خودش مینویسه : من بعد از 4 سال تمرین پی در پی به یکی از اهدافم رسیدم . یک فرمول علمی رو واضح بگم : سن هر شخص تقسیم بر 10 کنید جواب مانده هر عددی باشد همان مدت زمان شما باید روی تغییر و تعویض باورهای قدیمتان کار کنید تا ذهنتان آماده ی حرکت بسمت خلق اهداف باشد اگر من 30 سالمه تقسیم بر 10 = 3 این یعنی من باید 3 سال با تمارین مداوم فقط باورهای محدود گذشته ام رو دور بریزم. همونطور کشکی نیست که 4 تا برگه بخونم و به تابلو نگاه کنم به خواسته ام برسم. ادب آداب دارد . رسیدن به هدف آداب دارد . از امروز تا 10 سال آینده من کار کنم یا کار نکنم چیزی به دست نمی آورم مگر اینکه قوانین زندگی و هستی را خوب درک کنم و بکار ببندم . من خرافات یا نظراتمو به کسی تحمیل نمیکنم و از کسی درخواست نکردم که داخل تاپیک بیاد. که تصور کنه توهمی در کاره . یک اندیشمند به ریشه می اندیشد نه شاخه ها . هنوز در ادای کلمات روزانه و نوشته هامون موندیم حالا به تحلیل تفاوت توهم و واقعیت میپردازیم ؟
آره ادای کلمات ( عبارات تاکیدی ) ما هنوز مشکل داره پس مسئله خود ما هستیم نه عوامل و دنیای بیرونی ما ، نمونه ای مثال بزنم :
خدایا گناه منو ببخش ( غلط = ببخش یعنی عطا کن )
خدایا گناه منو ببخشای ( درست = ببخشای یعنی عفو کن )
خدایا این بیمار را شفا ( Shafa ) بده ( غلط = Shafa به معنی مرگ بده )
خدایا این بیمار را شفا ( Shefa ) بده ( غلط = Shefa به معنی بهبودی )

هنوز در فرهنگ لغت فارسیمون موندیم بعد جمله ای که ادا میکنیم انتظار داریم کسی ناراحت نشه و معجزه رخ بده ؟؟؟
تاپیک مسائل کاربردی قانون جذب به باور نیاز داره نه ادعا . اینکه این کار رو به پایان برسونم یعنی باور من اما اینکه فقط و فقط من میتونم اینکار رو انجام بدم یعنی ادعا . خواهشا وارد تاپیک و انجمن میشید ادعا را دم در بزارید و وارد بشید . در تاپیک موضوعات حول محور باورها بحث میشه نه توهم روزمره /نه بزرگ نمایی/ نه امید کاذب /نه عشق های پوشالی و زمینی /نه تعصب /نه ادعا /نه مدعی /نه دنیای پوچ و .... اما هستند کسانیکه با انجام این تمارین به جایی نمیرسند چون خودشان و دنیای درونشان را هنوز نمی شناسند و فقط وقت خودشونو میگیرند و آنها محکومند به تغییر وگرنه مرگ تدریجی ای که اکثریت مردم به آن مبتلا هستند در انتظار آنهاست .

(( من روزای اول که دیده بودمش همچین جو گرفته بودم که توهم پیش خودم امروز همه چراغا سبز میشه. نامه میاد برام کلی پول توشه. کلی مشتری میاد اصلا یه توهماتی میزدم و بعد خودم میخندیدم چون هیچیش نمیرسید به هرکیم میگفتم میگفت نه تو خوب نخواستی. آخه چه ربطی داشت ))
درست است شما جو گیر شدید چون نخواستید به مفهوم فیلم یا کتاب پی ببرید و قبلا هم گفتم مثل همه ی مردم ببینده و ناظرفیلم سینما بودید اما یک تحلیلگر فیلم فقط بار اول میبیند/ بعد مینویسدو دنبالش را میگیرد تا روی نتیجه بحث کند . شاید برای خیلی ها جمله ی من توهم و شانس به نظرشون بیاد : ( که سر هر چهار راهی میرسم چراغ سبز است ) سوالی دارم آیا 1 سال هر روز که این اتفاق می افتد توهم یا شانسی است ؟ من جواب رو میدانم : توهم و شانس باور خود آن نفرات است پس درست است که من نامش را عوض میکنم اسمش را احترام به قانون ( جذب ) میگذارم و این تغییر نام یعنی تصدیق به چیزی که رخ می دهد و باز هم رخ می دهد و باز هم رخ میدهد و باز هم رخ میدهد .

جمله آخرم : تا به دنبال چرا و چگونگی رسیدن میگردیم موقعیت رسیدن به خواسته را از دست می دهیم شک نکنید .
موقعیتها از دست رفتنی نیستند فقط توسط دیگران ربوده می شوند .
با سپاس