واقعا این حرکت شما قابل تقدیر است. فوق عالی است. تمام مطالب را دوباره مرور کردم. بودن شما در این انجمن مایه افتخار تک تک ما اعضای انجمن می باشد.
امیدوارم عزیزان بنحو شایسته ای از این مطالب استفاده فرمایند.
از استاد نامی عزیز هم ممنون.
(03-19-2013 03:41 PM)jahanagahi نوشته شده توسط: [ -> ]واقعا این حرکت شما قابل تقدیر است. فوق عالی است. تمام مطالب را دوباره مرور کردم. بودن شما در این انجمن مایه افتخار تک تک ما اعضای انجمن می باشد.
امیدوارم عزیزان بنحو شایسته ای از این مطالب استفاده فرمایند.
از استاد نامی عزیز هم ممنون.
ممنونم از شما...
ممنونم از استاد نامی...
ممنونم از همه سروران در انجمن...
« فوق عالی! »
بسیار صفت زیبایی است، از این به بعد بسیار بکار خواهم گرفت.
در استانه بهاری دیگر برای همه دوستان عالی انجمنی ام ارزو می کنم که "فوق عالی" باشند...
دوستدار همه انجمنی های عزیزم:
زهرا 2015
دوستان این کار به نظر من کار خوبییه اما خارج از مبحث این کتاب و مساعل ان میخوام یه خورده با هاتون درد و دل کنم
میدونید امروز دارم احساس میکنم حکایت ما حکایت شخصی هست که هر دو دستش شکسته اما همه به جایه این که بهش کمک کنند که غذا بخوره میان بهش میگن غزا بخور خیلی خوشمزه هست ویتامین داره اینجوره اونجوره اخه چرا نمیخوری ضعف میکنیا ؟ حداقل جان من یه لقمه بخور
نمیدونی چه غزایییه و هزار چیز دیگه
شاید بگید چه ربطی داشت
میدونید توی هر سایتی که میریم دارند بهمون امید میدند توی هر کتابی که نگاه میکنیم نوشته امید
بعد یه مدت ادم از هرچی امید هست حالش بهم میخوره
بازم شاید بگید اینم ربط نداره اما ربطش اینه که به جایه این که بیان بهمون بگند این کار رو انجام بده یا فلان ایده خوبه میان بهمون امید میدند همس که نمیشه امید یکمم لطفا خاهشا به ایده های درست حسابی بپردازید و برامون توضیح بدید
خوب یادمه روز اولی که میخواستم اولین ارسالم رو به انجمن انجام بدم احساس مردم با وجود ده ها ایده یا حتی صد ها ایده توی انجمن و شلوغی بخش ایده بازم انجمن ایده نداره برای همین تاپیک های ایده های مهشر و نامبر وان من سری اول و سری دوم رو باز کردم
دوست دارم فهمیده باشید چه چیزی گفتم
بلاخره هر چه بود نیاز بود بگویم و گفتم
در پایان میگم دوستان لطفان نگید اینا حرف ناامدی هست و این جا و توی این انجمن نباید گفته بشه
اینا درد و دل بود و نیاز
موفق باشید ، کار خوب داشته باشید
(03-23-2013 04:19 PM)mrghafoory نوشته شده توسط: [ -> ]دوستان این کار به نظر من کار خوبییه اما خارج از مبحث این کتاب و مساعل ان میخوام یه خورده با هاتون درد و دل کنم...
سلام بر شما.
بله موافقم که با مرور ادبیات موفقیت، کلمه "امید" بسیار تکرار و تاکید شده.
این کلمه کاتالیزر حرکتی بنده است و گاهی نگران می شوم که نکنه این تکرارها نفوذ و قدرت این کلمه باشکوه رو در نظرم کمرنگ و عادی بکنه و نگران روزی می شوم که تکرارش مثل "تکرار احوالپرسی روزانه" بدون تفکر و از سر ژست و عادت باشه.
اما وقتی ساعتی با خودم درنگ می کنم به یک اصل شایسته و راز درست می رسم، که نگرانی های بالا رو باطل میکند: این تکرارها تاکیدی است بر ضرورت توجه به اهمیت و ضرورت اعتقاد به تاثیر غیرقابل تصور "امید" در موفقیت. از بس که امیدواری "مهم" است.
در امیدواری دریایی از انرژی و حرکت نهفته است.
مرسی. اما بنده شخصا به هیچ عنوان در مطالعه و مرور ادبیات موضوع هرگز دنبال این نیستم که کسی به من ایده و راه حل فرمول شده ای بدهد و بگوید: "چه کار بکنم!". بلکه من اگر بدانم کیستم و چگونه سیستم درونی ام کار می کند (مثل هر وسیله برقی که وقتی می خریم دفترچه راهنمایی دارد که قبل از مصرف باید بخوانیم) و اگر به قدرت بی نهایت درونم پی ببرم به مرحله ای میرسم که "خودم می دانم این سیستم انسان برای موفقیت چگونه باید رفتار کند، می توانم تصمیم بگیرم چه کار کنم و ایده های نو مختص سیستم درونی خودم را می سازم"، من وارد بازی دیگران نمی شم و بازی کسب و کارم رو خودم طراحی می کنم. وقتی بازی طراحی شد راه حل های مناسب پیروزی نیز به ذهن خالق خواهد رسید.
یادمون نرود که هیچ لباس از پیش دوخته شده ای نمی تواند صددرصد اندازه تن ما باشد و هرکس با شناختی که از خویش دارد بهترین نسخه برای موفق شدن خود را خواهد پیچید...
شاید به همین دلیل است که تاکید بر "امید" و اعتماد به خود در ادبیات موفقیت بارها تکرار می شود و خوش بر احوال او که این نکته ظریف رو بکار می بندد.
ممنون.
با سلام و سپاس
دختر بزرگوارم از بابت زحمتی که کشیده اید بی نهایت سپاسگزارم.
حضور بزرگوارانی مثل جنابعالی مایه مباهات و افتخار بنده می باشد.
امیدوارم همه دست در دست خویش ،همدیگر را به سمت جایگاه حقیقیمان سوق داده و از این سفر دنیا که ذات آن در حرکت و تفکر نهفته است نهایت استفاده و لذت را ببریم.
راه ما راهی بی پایان می باشد یعنی به نظرم پیمودن راه خودش همان مقصد می باشد مقصدی که رازش در پیمودن و تفکر می باشد و پایانی ندارد.راه بی انتها ولی عجیب و زیبا و سرمست کننده پس با خوداگاهی به راهمان ادامه دهیم.
به نظر من هم نباید منتظر لقمه آماده بود. شما روزنامه همشهری رو که باز کنی پر از عناوین شغلی هست که مردم به آنها مشغولن.
به نظرم ما بیشتر از ایده به عمل نیاز داریم.
لطف کنید بگویید این مطالب آقای نامی در کجا ثبت شده است. جستجو کردم پیدا نکردم
دوستان عزیز درود
من هیچ وقت نگفتم امید چیز بدی هست از طرفی هم نگفتم به ما لقمه اماده بدید
من میگم بیاید همه مون حداقل کمی در مورد ایده هامون بحث کنیم نه فقط امید
امید خوبه اما توی ظرف باید علاوه بر امید ایده هم باشه
اگه ما اول بیایم ظرف رو تا اخرش امید بریزیم بعد دیگه هر چیز دیگه ای هم بریزیم توش نمیزه چون ظرف پر شده
بیایید موفق باشیم