اتصال به روح های بزرگ

[رها7]

ارتباطات...............................ویلیام بلیک


درخت سمی
از دوستم خشمگین بودم خشم خود را شجاعانه با او درمیان گذاشتم خشم من فرونشست وآرام شد از دشمن خود خشمگین بودم این خشم را در اعماق ضمیر خود برهم انباشتم،این خشم اوج گرفت و تمام جسم و جانم را تسخیر کرد.

هرصبح وشب،لرزان و هراسان نهال خشم را با اشک هایم آبیاری کردم و با لبخندهای ظاهری و فریبکارانه براین نهال نور تاباندم.
و شب و روز رشد کرد تا اینکه روزی به ثمر نشست و یک سیب نورانی بر روی آن ظاهرشد و دشمن این سیب را که می درخشید مشاهده کرد و او می دانست که این سیب از آن من است.
وقتی شب چون ابری سیاه همه جا را دربرگرفت و او برای دزدی به باغ من آمد
صبح با خوشحالی دیدم که دشمن من در زیر درخت درازکش افتاده است. ویلیام بلیک

ویلیام بلیک،شاعر،حکاک،نقاش و عارف انگلیسی بود و اشعارش بیشتر بخاطر عرفانی بودن و نشانه های پیچیده اش شهرت یافت.
ویلیام بلیک که یکی از قهرمانان من است در طول عمرنقاش،هنرمند،عارف وشاعری کامل و تمام عیار بود.
"درخت سمی" حامل یک پیام اساسی برای حفظ و نگهداری روابط عاشقانه است. کلمه "روابط" در اینجا نقشی عمده واساسی به عهده دارد: " من از دوستم خشمگین بودم. خشم خود را شجاعانه با او درمیان گذاشتم. خشم من فرونشست و آرام شد." این قطعه شعر توصیه می کند هنگامی که از اطرافیانتان رنجش به دل می گیرید،به جای انباشتن هیجانات منفی در زوایا و اعماق ضمیر باطن،شجاعانه آن را مطرح کنید و با تخلیه هیجانات به تصفیه درونی خویش بپردازید. به این ترتیب خشم وغضب به گونه ای سحرآمیز ناپدید شده وآرامش بی سابقه ای بر روحتان مستولی می گردد.
هربار که شراره های خشم در درونتان جرقه می زند و رگ های گردنتان سیخ می شود تردید نکنید که به سوی باتلاقی زمینگیر کننده گام بردارید. برای گریز از این باتلاق مرگ آور ضرورت دارد که چند لحظه درنگ کنید و با اظهار دلخوری ها و رنجش های مکتوم در دل،این احساسات و هیجانات منفی را از قلمرو ذهن بیرون رانید و از فرد مقابل یک دوست بسازید.صرفاً به او بگویید:"حس می کنم که قصد داری مرا آلت دست کنی و ترجیح می دهم که از این کار دست برداری." این گفتار معقول وصادقانه چون آبی که برآتش بریزند،شعله های خشم را فرو می نشاند و از رشد درخت سمی در درون شما و فرد مقابل جلوگیری می کند.
به همین ترتیب،چنانچه از اعضای خانواده، رنجش به دل گرفتید وخشمگین شدید،درکمال متانت و ادب احساسات خود را با طرف مقابل درمیان گذارید.
درمیان گذاشتن احساسات وهیجانات نهانی خویش بادوست،فرزند،محبوب و مادرهمسرتان،تنها راهی است که زندگیتان را ازصلح و آرامش سرشار می سازد. این کار را از موضع استقلال و صمیمیت انجام دهید وآنگاه محو و ناپدید شدن خشم و رنجش خود را شاهد باشید.این کار امکان تولید و رشد درخت سمی را به طورکامل برطرف می کند.

_ هنگامی که وضعیت روحی خود را نامتعادل می یابید،با اظهار عبارتی نظیر:"آیا هردوی ما می توانیم بدون هیچگونه داوری صرفاً احساسات خود را با یکدیگر درمیان گذاریم." سکوت خود را بشکنید.

_ با عبارت:" احساس می کنم ..." گفتار خود را آغاز کنید. تآکید کنید که واکنشی برانگیخته از عشق،بیشترین چیزی است که در آن لحظه نیازمندش هستید. مالک احساس خویش باشید و به گونه ای آن را توصیف کنید که گویی آن احساس را با دوست مورداعتماد خویش درمیان می گذارید.