اتصال به روح های بزرگ

[رها7]

الوهیت.........................اپیکتتوس

شما بخش خاصی ازجوهره خداهستید؛چرا ازاصالت وجودخود غافلید؟چرافکرنمی کنید که ازکجا آمده اید؟چرا به یادنمی آورید که چه وقت غذا می خورید،شماکه میخورید که هستید،به چه کسی غذا می دهید،آیا نمی دانید که الوهیت را تغذیه می کنید،با الوهیت ورزش می کنید،هرجا و درهر موقعیت خدا همراه باشماست. اپیکتتوس
انسان نه از افرادوموقعیت ها،بلکه ازعقایدش نسبت به آن ها آشفته وناراحت می شود.

دوقطعه ای راکه ازاو دراینجا آورده ام،بینش های فلسفی والهی ارزشمندی است که تقریباً دوهزارسال قدمت دارد.ازآنجایی که اعتقاد دارم این نقطه نظرها می تواند زندگی شمارا چون زندگی من غنی سازد،آن هارا دراین کتاب آورده ام.
وقتی تنفس می کنید،خدا رادر ریه های خود می دمید وهنگام خوابیدن،نورالهی را درکنارخویشتن حس می کنید.شاید شماهم این کلمه ها را منطقی نیابید زیرا،مانند بسیاری افراددیگر با این مفاهیم رشد وپرورش نیافته اید.غالب مردم تصور می کنند که خدا موجودی عظیم باریشی سفید است که برتختی نشسته وازآنجا به سراسرعالم هستی نظارت دارد وهمانند ماشین خودکاری که با انداختن سکه،کالای موردنظر را ارائه می دهد،می توانیم باخواندن دعا وانجام فرائض مذهبی خواسته خود را ازخدا تقاضا کنیم.با این تفاوت که گاه خواسته ما اجابت می شودوگاه نه. این آرمان خدا را از ماجدا می کند.اپیکتتوس پیشنهاد می کند که برمفهوم خدا به عنوان"حاکم وفرمانروای عالم" خط بطلان بکشیم وخود را بعنوان پاره ای ازوجود خدا درک کنیم و بپذیریم.«شما بخش خاصی از جوهره خدا هستید».
هنگامیکه یک روزنامه نگارغربی ازسای بابا(عالم فرزانه ساکن درهند)پرسید: "توخداهستی؟" او درکمال آرامش ومتانت پاسخ داد:"آری هستم؛تو هم خداهستی؛بااین تفاوت که من ازاین واقعیت باخبرم وتو غافل."وقتی ازملکوتی که در ذات خود دارید آگاه باشید وبدانید که قدرت وخرد بیکران ونامتناهی دروجودشما نیز جاری است تماسی هشیارانه باخدا برقرار کرده وباخود ودیگران بعنوان تجلیات ومظاهر خدا رفتار می کنید." اپیکتتوس دوهزارسال پیش در رم ویونان گفت:"به طبیعت الهی خود اعتمادکنید وهرگز دراصالت وجود راستین خویش تردید به دل راه ندهید.هوشمندی درون شما همان خردی است که کل این سیاره را آفرید؛حرمتی راکه برای خدا قایلید نسبت به خود نیز روا دارید."
دوین نظریه اپیکتتوس عبارت است از:"انسان نه از افراد وموقعیت ها،بلکه ازعقایدش نسبت به آن ها آشفته وناراحت می شود." این نظریه شاید مفیدترین اطلاعاتی باشد که من درهمه عمرم باآن روبه رو بوده ام. به راستی اگر ما به آن درجه از هشیاری برسیم که هیچکس نتواند اسباب ناراحتی مارا فراهم کند وهیچ رویدادی قادر نباشدتعادل روحی مان را برهم بزند وصرفاً برحسب تصمیم خویش چیزها،رویدادها و رفتارها ونقطه نظرهای دیگران را فرآیند و احسسات مان را تعیین کنیم،آزادی عمل مان تا چه اندازه می تواند وسیع وگسترده شود.
گفتار ورفتار افراد مسبب ناراحتی تو نیست،آگاهی تو ازاین قضیه و تصمیم تو مبنی براینکه با اغتشاش و ناآرامی نسبت به آن واکنش نشان دهی،اسباب تکدرخاطرتو را فراهم کرده است."
هیچکس نمی تواند بدون رضایت خودمان مارا ناراحت کند. آنچه شما را برآشفته می کند وآرامش و شادمانی را ازشما می ستاند،رویدادها،موقعیت ها ونقطه نظرهای دیگران نیست؛چگونگی استفاده ازحضورخدا،این منبع نامرئی برای فرآیند ناملایمات وتنگناها میزان تعادل روحی وشادمانی شما را تعیین می کند ودیگرهیچ.به این واقعیت چشم بگشایید که خدا درشما،باشما،پشت سرشما،جلوشما،دراطراف شماحضور دارد ومی توانید او را در همه جا بخصوص درباره عقایدتان نسبت به اموری که برایتان اتفاق می افتد حس کنید.

_ همه روزه به خود خاطرنشان کنید که یک مخلوق الهی هستید وسزاوار رفتاری مهرآمیز ازسوی خود و دیگران.برای اینکه احترام بیشتری برای خود قائل شوید،خویشتن را مرتبط ومتصل به خدا ببینید و نه جدا از او.

_ ازطریق انجام مراسم مذهبی،به حضورخدا درخود وآنچه انجام می دهید تآکید کنید.غذای خود را متبرک کنید ودرقبال آن شکرگزار باشید،هنگام انجام این کار،به خود یادآور شوید که سرگرم تغذیه کردن الوهیت هستید.به همین ترتیب،هنگام انجام فعالیت های ورزشی،انرژی خدا را دریکایک یاخته های خود مجسم کنید.

_ازتمام موهبت های عالم هستی نظیر:باد،باران،هوا،خورشید بدون توجه به شیوه تجلی شان شکرگزاری کنید.سپاسگزاری یکی از شیوه های شناخت حضورخدا درهمه چیز است.

_ هرنوع تمایلی که اندوه و نابسامانی شما را به عوامل خارجی نسبت می دهد مهارکنیید.هنگام ناراحتی وآشفتگی ازخودبپرسید:"چگونه می توانم با تغییرعقایدم درمورد این چیزها،ناراحتی ام را تسکین دهم؟" مادام که مقصر دانستن اوضاع وشرایط را مهار نکرده اید،بر روی این اندیشه کار کنید. برای اینکه آرمان اپیکتتوس را که او دو هزار سال پیش مارا به پیروی ازآن فراخواندف به سادگی به مرحله اجرا گذارید، ضرورت دارد که برملامت هرچیز وهرکس خط بطلان بکشید و درعوض نهال شناخت خدا را در درون بکارید، وبگذارید این نهال پرورش یابد،رشدکند،شکوفه دهد و میوه های رنگین ومفید به بار آورد.