(09-26-2012 12:20 AM)3ObHaN نوشته شده توسط: [ -> ] (09-25-2012 10:49 PM)434343 نوشته شده توسط: [ -> ] (09-25-2012 05:35 PM)3ObHaN نوشته شده توسط: [ -> ]برای 4 میلیارد تومن من کشتی کرایه میکنم و در بعضی اب ها که میشناسم چند گونه ماهی خاص که میشناسم میگیرم و به مشتری هایی که میشناسم میفروشم . یه ساله چیزی حدود 24-25 میلیون دلار در امد داره .
البته اگه 4 میلیارد نقد بیاد دستم حتما با دوستام مشورت میکنم . اونها راه هایی دارند که 4 میلیارد رو 6 ماه بکنن 20 میلیارد 
شما این حرفها رو جدی گفتید یا شوخی؟
چرا فک کردید شوخی میکنم ؟ 8 ماه پیش با کمک یکی از دوستان تمام وسایل مورد نیاز کشتی های ماهیگیری کرایه ای ایشون رو تامین میکردم . منبع گنج بود ، اصن چاه پوله لامصب این کار !
می تونی در مورد آین کار کمی بیشتر توضیح بدی. در مورد هزینه ها و اینکه اون ماهیا چی هستند. و آیا کسی رو می شناسی که این کارو داره انجام میده. یعنی 4 میلیارد در طول یکسال تبدیل میشه به 24میلیون دلار یعنی بیشتر از 60 میلیارد تومن!!
(09-26-2012 12:38 AM)مسعود کوچولو نوشته شده توسط: [ -> ]تو دهات مادری من یه پنیری تولید میشه از گوسفند که خیلی معرکست و گیلانی ها میشناسنش.اسمش پنیر سیاهمزگی هست.
شکل و شمایلش مثل پنیر سوییسه یا سوئد.پنیر زرد با سوراخهای زیبا مثل کارتون تام و جری.
یه طعم فوق العاده ای داره و البته داره منقرض میشه چون روش تولیدش خیلی خاصه و اونایی که درستش میکنن سنتی درستش میکنن و دور از جون شما خیلی هاشون دیگه نیستن پس هر کسی بلد نیست.در حالی که تو سفر یک هفته ای که با برادرم به اون کوهها داشتم روش ساختش رو دیدم و فهمیدم که چجوری باید صنعتی و به مقدار زیاد درستش کرد در حالی که کیفیتش از دست نره.
(قابل توجه گیلانیهای عزیز که فکر میکنید خوردید،اون سنگ نرمی که به اسم پنیر سیاهمزگی می خورید تقلبیه و من خودم آخرین بار دو سال پیش اصلش رو خوردم.)
حالا ایدم اینه که مثل چینی ها اونو با اسم اون پنیر های معروف تو بسته بندی های فانتزی تولید کنم و به کشور های همسایه صادرات کنم.با کمتر از 4 میلیارد هم میشه.فقط باید یه چند هزار راس گوسفند رو تو اون مناطق پرورش بدیم تا از همون علفها بخورن و بعد با دستگاههایی که به صورت دستی و ساده هم میشه ساختشون اونو تبدیل به پنیر و سپس بسته بندی کنیم.
کارگر هم اونجا فراوونه که میتونن چند برابر افغانی ها هم کار کنن و اگه از چینی ها ارزونتر نباشن گرونتر هم نیستن.
بنابر این پنیری با کیفیت ارزون و زیاد داریم برای کشورهای دیگه.همونطور که ما دلمون خوشه لوازم ژاپن داریم بزارید اونا هم خوشحال باشن که پنیر سوییس یا سوئد میخورن.همه چی راحته مگر صادراتش و بازاریابی تو خارج.
لطفا در مورد درامدش هم توضیح بدین .
(09-26-2012 12:38 AM)مسعود کوچولو نوشته شده توسط: [ -> ]تو دهات مادری من یه پنیری تولید میشه از گوسفند که خیلی معرکست و گیلانی ها میشناسنش.اسمش پنیر سیاهمزگی هست.
شکل و شمایلش مثل پنیر سوییسه یا سوئد.پنیر زرد با سوراخهای زیبا مثل کارتون تام و جری.
یه طعم فوق العاده ای داره و البته داره منقرض میشه چون روش تولیدش خیلی خاصه و اونایی که درستش میکنن سنتی درستش میکنن و دور از جون شما خیلی هاشون دیگه نیستن پس هر کسی بلد نیست.در حالی که تو سفر یک هفته ای که با برادرم به اون کوهها داشتم روش ساختش رو دیدم و فهمیدم که چجوری باید صنعتی و به مقدار زیاد درستش کرد در حالی که کیفیتش از دست نره.
(قابل توجه گیلانیهای عزیز که فکر میکنید خوردید،اون سنگ نرمی که به اسم پنیر سیاهمزگی می خورید تقلبیه و من خودم آخرین بار دو سال پیش اصلش رو خوردم.)
حالا ایدم اینه که مثل چینی ها اونو با اسم اون پنیر های معروف تو بسته بندی های فانتزی تولید کنم و به کشور های همسایه صادرات کنم.با کمتر از 4 میلیارد هم میشه.فقط باید یه چند هزار راس گوسفند رو تو اون مناطق پرورش بدیم تا از همون علفها بخورن و بعد با دستگاههایی که به صورت دستی و ساده هم میشه ساختشون اونو تبدیل به پنیر و سپس بسته بندی کنیم.
کارگر هم اونجا فراوونه که میتونن چند برابر افغانی ها هم کار کنن و اگه از چینی ها ارزونتر نباشن گرونتر هم نیستن.
بنابر این پنیری با کیفیت ارزون و زیاد داریم برای کشورهای دیگه.همونطور که ما دلمون خوشه لوازم ژاپن داریم بزارید اونا هم خوشحال باشن که پنیر سوییس یا سوئد میخورن.همه چی راحته مگر صادراتش و بازاریابی تو خارج.
لطفا در مورد درامدش هم توضیح بدین . چرا اینکارو تو اشل کوچک اجرا نمی کنی. اگر واقعا خوشمزه باشه تو ایران هم جواب میده.
(09-26-2012 11:59 PM)صدفی نوشته شده توسط: [ -> ]ساخت یه مرکز تفریحی که شامل سینما .رستوران. بولینگ .پینت بال.تاتر.پاساژ.خانه بازی بچه ها.شهربازی .هایپر مارکت و... باشه
شدیدا جواب میده تو تهران
فکر کنم این خیلی بیشتر از 4 میلیارد نیاز داره. ولی ایده خوبیه. دیروز تو تلویزیون نمونش رو تو بیرون تهران بنام مجتمع تفریحی عسل تبلیغ می کرد.
(09-27-2012 12:20 AM)m_grate29 نوشته شده توسط: [ -> ]دو تا معدن میخرم و استخراج میکنم
2 میلیارد پول معدن میدم
بدون بهره برداری فقط بار میزنم برای صادرات
قیمت سر معدن تنی 10 الی 15 هزارتومن.حمل تا بندر تنی 30 هزارتومن.
صادرات تنی 150 دلار به بالا و مشتری های اروپایی دست به نقد
یک معدن با دخیره یک میلیون تن : سالانه برداشت 300 هزار تن.قیمت برداشت 900 میلیون تومن
قیمت صادرات : حدود 10 میلیارد تومن به بالا
سود خالص : 9 میلیارد به بالا
تازه اگر دانه بندی باشه که تنی 250 دلار به بالا
کسی سرمایه گذاری از این بهتر سراغ داره خدایی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
یکسال با سرمایه 4 میلیار میشه بالای 15 میلیار تومن.تازه با همون 4 میلیارد سالانه بالای 20 میلیار درآمد دارین تا حداقل 5 سال
این ایده کاملا منطقی و با ریسک پایین هست. فقط فکر کنم تحریمها الان یه مقدار مشکل ایجاد کرده برای فروشش.
این یعنی حدود چهار برابر سود. به نظرتون چنین ایده هایی رو به صورت مشارکتی نمیشه اجرا کرد؟ این سود هر آدم سختگیری رو راضی می کنه.
دوستان در ایده هاتون اگر اطلاعاتی در مورد درامدهای اون هم دارید با اعداد ذکر کنید، شاید خیلی از ما چنین سرمایه ای رو نداشته باشیم اما اگه واقعا ایده پولسازی داشته باشیم، با همکاری و شراکت هم میشه ایده ای بزرگ رو اجرا کرد. یه فایدشم اینه که این ایده ها می تونه پای میلیاردرهای کنونی رو هم به اینجا باز کنه. که اومدن اونها می تونه خیلی برای انجمن مفید باشه.
(09-26-2012 12:38 AM)مسعود کوچولو نوشته شده توسط: [ -> ]تو دهات مادری من یه پنیری تولید میشه از گوسفند که خیلی معرکست و گیلانی ها میشناسنش.اسمش پنیر سیاهمزگی هست.
شکل و شمایلش مثل پنیر سوییسه یا سوئد.پنیر زرد با سوراخهای زیبا مثل کارتون تام و جری.
یه طعم فوق العاده ای داره و البته داره منقرض میشه چون روش تولیدش خیلی خاصه و اونایی که درستش میکنن سنتی درستش میکنن و دور از جون شما خیلی هاشون دیگه نیستن پس هر کسی بلد نیست.در حالی که تو سفر یک هفته ای که با برادرم به اون کوهها داشتم روش ساختش رو دیدم و فهمیدم که چجوری باید صنعتی و به مقدار زیاد درستش کرد در حالی که کیفیتش از دست نره.
(قابل توجه گیلانیهای عزیز که فکر میکنید خوردید،اون سنگ نرمی که به اسم پنیر سیاهمزگی می خورید تقلبیه و من خودم آخرین بار دو سال پیش اصلش رو خوردم.)
حالا ایدم اینه که مثل چینی ها اونو با اسم اون پنیر های معروف تو بسته بندی های فانتزی تولید کنم و به کشور های همسایه صادرات کنم.با کمتر از 4 میلیارد هم میشه.فقط باید یه چند هزار راس گوسفند رو تو اون مناطق پرورش بدیم تا از همون علفها بخورن و بعد با دستگاههایی که به صورت دستی و ساده هم میشه ساختشون اونو تبدیل به پنیر و سپس بسته بندی کنیم.
کارگر هم اونجا فراوونه که میتونن چند برابر افغانی ها هم کار کنن و اگه از چینی ها ارزونتر نباشن گرونتر هم نیستن.
بنابر این پنیری با کیفیت ارزون و زیاد داریم برای کشورهای دیگه.همونطور که ما دلمون خوشه لوازم ژاپن داریم بزارید اونا هم خوشحال باشن که پنیر سوییس یا سوئد میخورن.همه چی راحته مگر صادراتش و بازاریابی تو خارج.
لطفا در مورد درامدش هم توضیح بدین . چرا اینکارو تو اشل کوچک اجرا نمی کنی. اگر واقعا خوشمزه باشه تو ایران هم جواب میده.
دوست عزیز درآمدش که گفتم همون از صادراته.
حد اقل تو استان گیلان یه محصول تقلبی و بی کیفیت به همین اسم هست.یقین دارم طرح بسته بندی کردنش خیلی طول میکشه تا جا بیفته.چون فکر میکنن تقلبیه.مردم هم که اکثرا عادت به استفاده از پنیر گاو(صنعتی)ها رو دارم.و خب من الان دارم یه کار دیگه با اجازتون انجام میدم که چون در حال استارته کل وقتمو گرفته و راستش رو بگم تا حالا به فکرم نیومده بود که این کار پنیر رو انجام بدم.
اما خارجی ها یه چند تا برند از همین پنیر های مناطق کوهستانی و سرد دارن که مخصوص قشر ثروتمنده ولی طرفدار زیادی داره.
این جنس فکر نمیکنم از اونا بی کیفیت تر باشه اما ما ارزونتر مثل چینی ها میدیم تا مردم عادیشون هم بخورن.
اینکه میگم بی کیفیت تر نیست تقریبیه چون یکی از دوستان مقیم کنادا که اونو تست کرد گفت فرق چندانی نمیکنه.
و مورد بعدی اینکه داره کمیاب میشه و باید براش سرمایه گذاری کرد.
با سلام
من اگه این پول را داشتم چندتا از تولیدی های ضعیف را حریداری می کردم ( صنایع غذایی یا شوینده ) و با توسعه و بهینه سازی آنها همزمان با ایجاد یک تعاونی در بین شرکنهای پخش محصولات فروش محصولات را نیز به سرعت وارد بازار می نمودم و چون شرایط مشارکت را بنا گذاشته ایم با اطمینان به راه خود پیش رفته و نتایج شگفت انگیز آن رابه همه نشان خواهم داد.من شعار بابا نان داد و سارا انار دارد را به داشتن و خواهیم داشت تغییر خواهم داد.
اول اینکه 4 میلیارد یک زمانی خیلی پول بود ، الان دیگه اون ارزش قبل را نداره ، قیمت 7 8 تا پلاک زمین های توی یک کوچه الان این حدوده
اما اگر برای من بود
اول کشت و صنعت می زدم در فریدون شهر اصفهان و فقط محصولات سیب زمینی تولید می کردم ، چیپس ، خلال ، خلال نیمه آماده و پودر سیب زمینی با سود فوق العاده - (شهرهای دیگه ای که سیب زمینی تولید می شه هم امکانپذیره)
دوم تولید چند نمونه بستنی در سطح کشوری (اینم سود سرشاری داره )
بقیه مواردی هم که دوستان گفتند خیلی هاش خوبه از جمله همون معدن که البته اونم از هر 5 تا معدن یکیش می گیره و سود ده می شه
(09-27-2012 11:00 AM)434343 نوشته شده توسط: [ -> ] (09-27-2012 12:20 AM)m_grate29 نوشته شده توسط: [ -> ]دو تا معدن میخرم و استخراج میکنم
2 میلیارد پول معدن میدم
بدون بهره برداری فقط بار میزنم برای صادرات
قیمت سر معدن تنی 10 الی 15 هزارتومن.حمل تا بندر تنی 30 هزارتومن.
صادرات تنی 150 دلار به بالا و مشتری های اروپایی دست به نقد
یک معدن با دخیره یک میلیون تن : سالانه برداشت 300 هزار تن.قیمت برداشت 900 میلیون تومن
قیمت صادرات : حدود 10 میلیارد تومن به بالا
سود خالص : 9 میلیارد به بالا
تازه اگر دانه بندی باشه که تنی 250 دلار به بالا
کسی سرمایه گذاری از این بهتر سراغ داره خدایی؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
یکسال با سرمایه 4 میلیار میشه بالای 15 میلیار تومن.تازه با همون 4 میلیارد سالانه بالای 20 میلیار درآمد دارین تا حداقل 5 سال
این ایده کاملا منطقی و با ریسک پایین هست. فقط فکر کنم تحریمها الان یه مقدار مشکل ایجاد کرده برای فروشش.
این یعنی حدود چهار برابر سود. به نظرتون چنین ایده هایی رو به صورت مشارکتی نمیشه اجرا کرد؟ این سود هر آدم سختگیری رو راضی می کنه.
دوستان در ایده هاتون اگر اطلاعاتی در مورد درامدهای اون هم دارید با اعداد ذکر کنید، شاید خیلی از ما چنین سرمایه ای رو نداشته باشیم اما اگه واقعا ایده پولسازی داشته باشیم، با همکاری و شراکت هم میشه ایده ای بزرگ رو اجرا کرد. یه فایدشم اینه که این ایده ها می تونه پای میلیاردرهای کنونی رو هم به اینجا باز کنه. که اومدن اونها می تونه خیلی برای انجمن مفید باشه.
تحریم اثری نداره.
یک نوع صادرات هست
و روی هوا ازتون میخرن.به هیچ عنوان رو دستتون نمیمونه
جتی یک درصد
والا این جتی شما میگین الان که بری اسکله بندر بخش دپو های صادراتی یا 20 هزار هکتاری میبینی که تحریم ها اثر دار یا جتی میبرن!!!!(بعنوان مثال دپو گلگهر بارگیری میه میر اونجا خالی میکنه بار هست رو دپو از عید هنوز بارگیری نشده !!)باورت نمیشه اسکله خالی شده بود تنها چیزی که ماشینای اسکله داشتن جابجا میکردن یا کانتین خالی هایی که نمیتونن بفرستند یا گندم هایی که از هند و اینور اونور تهیه کرده بودن داشتن میبردن سوله!!
تمام ماشینای سنگ اهنی خوابیده بودن _(ماشین های تو شهری خود اسکله منظورم)
ولی به هر حال کار پر درامدی هست خیلی از کسایی میشناسم طلا فروشی یا صرافیشو تعطیل کرد رفته تو کار معدن درصد کمیشون تونستن موفق بشن
دلیل:
خیلی از این افراد فقط سود کار میبینن در صورتی که هزینه های این عملیات رو نمیتونن براورد کنند!!!هزینه هایی مثل قطع برق برای دستگاه های حفاری یا برای اسیاب یا خرابی ماشین الات و....
مهمترین هزینه هم
هزینه رسیدن به خاک معدنی دوستانی که تو این کار هستن میدونن که هرجای خاک درصدی ارزش داره مثلا تا عمق 10 متری(بعنوان مثال عرض میکنم ) یه ارزش دار و به پایین تازه اول معدن داری و سود دهی هست خیلی از این افرادی که نامبردن معدن را خریداری کردن به طمعه رسیدن به صادرات ولی متاسفانه بودجه اولیه تمام شده و از بانک وام گرفتن و یا حتی شریک هنوز نتونستن به اون عمق معدنی برسن و دست اخر با تمام هزینه های انجام شده و بدهی های که مربوط به حقوق پرسنل و هزینه های دولتی اعم از وام و هزینه های نگهداری و ماشین الات این کار رو رها کردن
کسانی که می خوان این معادن ببینن از نزدیک میتونن به استان کرمان شهرستان سیرجان مراجعه کنن از نزدیک
حداقل کمک اندکی بشه برای تصمیم گیری با این سطح از سرمایه
جناب یوسفی
با تشکر از تاپیک عالیتون.
من هم برای 4 میلیارد صرفا کار پرورش ماهی یا کشاورزی رو پیشنهاد می دم ولی اگه کسی رو داشتید که حدود 40 میلیارد داشت برای مذاکره درخصوص ایده ام درخدمتتون هستم.
پایدار باشید.
من با ایده ی شما موافقم...یعنی دیدم همچین چیزی رو
من با مهندسی کار میکنم(مهندس عمران) که دقیقا ایده ی شما رو داره اجرا میکنه...
هم ساخت و ساز میکنه هم درحال احداث یه پرورشگاه ماهیان خاویاری بزرگ کنار دریا نزدیک شهرستان رودسره...
مطمئنم که تا چند سال دیگه پولی دستش بیاد که هیچکس باورش نشه
اینه یه فکر بزرگ اقتصادی...
آقای سجاد دانشفر
من با ایده ی شما موافقم...یعنی دیدم همچین چیزی رو
من با مهندسی کار میکنم(مهندس عمران) که دقیقا ایده ی شما رو داره اجرا میکنه...
هم ساخت و ساز میکنه هم درحال احداث یه پرورشگاه ماهیان خاویاری بزرگ کنار دریا نزدیک شهرستان رودسره...
مطمئنم که تا چند سال دیگه پولی دستش بیاد که هیچکس باورش نشه
اینه یه فکر بزرگ اقتصادی...