از کوتهی توست که دیوار بلند است!

[نرگس فیاض]

سخن آخر

باشد تا روزی بیشتر از اینها بدانیم ،وچیزهایی بخوانیم وبنویسیم که پس از خواندن و نوشتن آن ها این احساس در ما بیدا شود که <<انسان تر >> شده ایم.
ودر پایان از خاطر مبر خود جوش عمل کن.
بگذار عمل تو همواره تازه باشد.
گذشته ،
همواره بر اعمال ما چیره می شود وبه اعمال ما جهت می بخشد .باید از اسارت گذشته رهاشد.
گذشته حتی نمی گذارد اکنون را درست ببینی .دود تجربه های گذشته چنان نگاه تو را پوشانده است که دیدن برایت غیر ممکن شده است.
از دیدن عاجز شده ای.
زنگار تجربه های ناخوشایند گذشته رااز آیینه ی نگاه خود پاک کن .
آیینه صفت شو.
زندگی را در خود منعکس کن.