از کوتهی توست که دیوار بلند است!

[نرگس فیاض]

کودکان به روش زندگی پدرو مادر خود می روند،پس مراقب اعمالتان باشید ،به عبارتی دیگر کودک از الگوهای زنده ،بیشتر وبهتر می آموزد تا از نصیحت وتوصیه!

<<جان گری >> می گوید:

بچه ها نمی توانند صبر وحوصله را در خود پرورش دهند، مگر هر چه می خواهند بی درنگ برایشان مهیا نشود.

بچه ها نمی توانند ابتکار به خرج دهند ، مگر مسئولیت بعضی امور به آنان سپرده شود.

بچه ها نمی توانند شجاعت وخوش بینی را یاد بگیرند ، مگر با مشکلات ومعایب مواجه شوند.

بچه ها نمی توانند استقامت و پایداری را در خود پرورش دهند ، مگر اینکه برای به دست آوردن چیزی سختی بکشند.

بچه ها نمی توانند خود را اصلاح کنند ،مگر شکست ها و سختی ها را تجربه کنند.

بچه ها نمی توانند دارای عزت نفس ومایه ی افتخار شوند ، مگر سعی کنند برای نایل شدن به هدف بر موانع چیره شوند.

بچه ها نمی توانند راه را از چاه تشخیص دهند ،مگر به آنان فرصت مخالفت وایستادگی داده شود.

بچه ها نمی توانند حس همکاری ومشارکت جویی را در خود پرورش دهند ، مگر بدانند همه چیز وهمه کس به هم مربوط است.

ادامه دارد.....

[نرگس فیاض]

چند لحظه ای با کودکان

<<دیان لومان >>با حسرت می گوید:

اگر روزی می رسید که فرزندم دوباره کودک می شد ومی بایست او را تربیت می کردم :

اول،عزت نفس را به او می آموختم.

سپس برای او خانه ای می ساختم .

از انگشت بیشتر برای شرح دادن و کمتر برای تهدید کردن او استفاده می کردم.

کمتر تنبیه وبیشتر رفاقت می کردم.

چشمانم را از ساعت می گرفتم وآگاهانه زیست می کردم.

برای دانستن او کمتر اهمیت قائل می شدم وبرای درک او بیشتر و بیشتر با او به گردش می رفتم وباد بادک بیشتری هوا می کردم.

با او شب ها به ستارگان بیشتری خیره می شدم.

بیشتر عشق می ورزیدم وکمتر تقلا می کردم.

کمتر انعطاف پذیر وبیشتر پذیرنده می شدم.

کمتر درباره ی <<عشق به قدرت>> وبیشتر به <<قدرت عشق>> توجه می داشتم.
هر پگاه وهر شامگاه،
گونه هایش را بوسه باران می کردم.

به نگاهش خیره می شدم و
به خاطر سلامتی اش خدا را شکر می کردم ،

کتاب های داستان کودکانه اش را برای خود چند بار وبرای او یک بار می خواندم.

به خاطر بسپاریم:
شاید بچه ها شنونده ی خوبی برای حرف های والدینشان نباشند،
ولی در تقلید از آن ها هیچ وقت خطا نمی کنند !

واز یاد نبریم :
وقتی شما ،شکست های فرزندتان را بزرگ جلوه می دهید ،کمک موثری در رخ دادن شکست های بعدی او می کنید !

و فراموش نکنیم :
بیشتر عصبانیت های فرزندتان ،فریادی است برای جلب توجه!

[نرگس فیاض]

داستانی آموزنده در مورد قدرت درک فوق العاده ی کودکان

پیرمردی ضعیف و رنجور تصمیم گرفت با پسر و عروس و نوه ی چهارساله اش زندگی کند.دستان پیرمرد میلرزید،چشمانش تار شده بودو گام هایش مردد و لرزان بود.

اعضای خانواده هر شب برای خوردن شام دور هم جمع میشدند،اما دستان لرزان پدربزرگ و ضعف چشمانش خوردن غذا را تقریبا برایش مشکل می ساخت. نخود فرنگی ها از توی قاشقش قل می خوردند و روی زمین می ریختند، یا وقتی لیوان را می گرفت غالبا شیر از داخل آن به روی رومیزی می ریخت.پسر و عروسش از آن همه ریخت و پاش کلافه شدند.

پسر گفت: ” باید فکری برای پدربزرگ کرد.به قدر کافی ریختن شیر و غذا خوردن پر سر و صدا و ریختن غذا بر روی زمین را تحمل کرده ام.‌” پس زن و شوهر برای پیرمرد، در گوشه ای از اتاق میز کوچکی قرار دادند.در آنجا پیرمرد به تنهایی غذایش را میخورد،در حالی که سایر اعضای خانواده سر میز از غذایشان لذت میبردند و از آنجا که پیرمرد یکی دو ظرف راشکسته بود حالا درکاسه ای چوبی به او غذا میدادند.


گهگاه آنها چشمشان به پیرمرد می افتاد و آن وقت متوجه می شدند هم چنان که در تنهایی غذایش را می خورد چشمانش پر از اشکاست.اما تنها چیزی که این پسر و عروس به زبان می آوردند تذکرهای تند و گزنده ای بود که موقع افتادن چنگال یا ریختن غذا به او میدادند.


اما کودک چهارساله اشان در سکوت شاهد تمام آن رفتارها بود.یک شب قبل از شام مرد جوان پسرش را سرگرم بازی با تکه های چوبی دید که روی زمین ریخته بود.با مهربانی از او پرسید: ” پسرم ، داری چی میسازی ؟‌” پسرک هم با ملایمت جواب داد : ” یک کاسه چوبی کوچک ، تا وقتی بزرگ شدم با اون به تو و مامان غذا بدهم.” وبعد لبخندی زد و به کارش ادامه داد.


این سخن کودک آن چنان پدر و مادرش را تکان داد که زبانشان بند آمد و سپس اشک از چشمانشان جاری شد. آن شب مرد جوان دست پدر را گرفت و با مهربانی او را به سمت میز شام برد.


قدرت درک کودکان فوق العاده است .چشمان آنها پیوسته در حال مشاهده ، گوشهایشان در حال شنیدن . ذهنشان در حال پردازش پیام های دریافت شده است.اگر ببینند که ما صبورانه فضای شادی را برای خانواده تدارک میبینیم، این نگرش را الگوی زندگی شان قرار می دهند.

امیدوارم شما دوستان وخوبان انجمن ،این داستان رو به عنوان هدیه ای کوچک ،به مناسبت عید قربان از من بپذیرید.
راستی امشب یا فردا بیایید همه به دیدن پدربزرگ ومادر بزرگهای عزیزمون بریم ،اگه هم نیستند سرخاکشون بریم واسشون گل ببریم .
عید برهمگان مبارک باد.
همه ی گلهای زیبای جهان تقدیمتان باد......




قاب های فانتزی اتاق کودک
کاردستی، آموزش، دکوراسیون کودک، مدل اتاق کودک

[نرگس فیاض]

بر آنچه خدای قسمتت کرده کنون
شو راضی وبگذر از چرا وچه وچون
کن شکر خدا که کمترین حاصل شکر
آن است که نعمت تو سازد افزون <<ابوالقاسم پاینده>>


شکرگزار باشیم

روزی ملانصرالدین گرد شهر می گشت وشکر می گفت
دوستانش از او پرسیدند :<<ای ملا،تو را چه افتاده که شکر میگویی؟>>
ملانصرالدین گفت:<<چهار روز است که خر خود را گم کرده ام!>>
دوستانش با حیرت پرسیدند:<<چگونه است که گم شدن خرت را شکر می کنی؟>>
ملانصرالدین گفت:<<آخر اگر سوار بر خر بودم ،اکنون چهار روز بود که گم شده بودم!>>

اخلاق شکر گزارانه داشته باشید تا زندگیتان سرشار از نعمت گردد.<<جک کنفیلد>>

عباراتی که با شکر گزاری همراه هستندقوی ترین وبیش ترین انرژی را با خود حمل می کنند.

عارف بزرگ<نجم الدین رازی >>شکر گزاری را متعلق به تمام اعضای بدن دانسته و می گوید:
شکر هر نعمت باید متناسب با نعمت باشد.

شکر نعمت تن ،به خدمت باشد.
شکر دل ،به ایمان باشد.
شکر زبان ،به ذکر الحمدالله باشد.
شکر مال،به انفاق باشد.
وشکر نعمت جان ،به محبت باشد.

<<دیمومک اینتایر>> هم می گوید:
شکرگزاری وقدردانی مانند بیمه نامه است،
باید هر از چند گاهی آنرا تمدید کرد!


<<کاترین پاندر>> هم گفته است:
هیچ گاه نیرو وقدرت شکرگزاری را دست کم نگیرید
شکرگزاری نه تنها شاه کلید زندگی
بلکه ،پادزهر ناخوشیهای دنیاست
آرام وخموش ،از صبح تا شب
از لحظه ای که چشم می گشایید
تا لحظه ای که چشم فرو می بندید
شاکر وحق شناس باشید
وبدین گونه است که ،
نه تنها جسم بیمار ،بلکه ذهن ،روابط اجتماعی و حتی وضعیت مالی خود را تعالی می بخشید.

[goldmen]

شكر نعمت نعمت افزون كند
كفر نعمت نعمت ازكف بيرون كند

[نرگس فیاض]

با طلا باید نوشت

حماقت یعنی بها دادن به چیزی که بها ندارد!

سن انسانها را نباید با سالهایی که سپری کرده است،شمارش کرد،بلکه با شادی ونشاطی که به دیگران بخشیده ،باید سنجید.

اگر هنوز تصمیمی نگرفته ای ، معنی اش این است که باز هم یک تصمیمی گرفته ای!

گاهی مهمترین دشمن تو، همانی است که در آیینه به تو می نگرد.

برای تکان دادن دنیا ، ابتدا باید خودمان را تکان دهیم!

آگاهی ،زیستن با بال است!

رویدادهای غیر منتظره همواره موجب زحمت هستند ،غافل آز آنکه در دل آنها ،رحمتی بزرگ نهان است.

توانایی اشخاص به کارهایی نیست که شروع کرده اند،به کارهایی است که تمام کرده اند.

وقتی قلبت کوه آتشفشان است ،چگونه انتظار داری در دست هایت گل بروید؟

سخت ترین چیز در زندگی ، از دست دادن چیزی است که فکر می کردید واقعی است.

پیش از آن که <<کاری>> کنی ، باید <<کسی >> شوی !

توسل به خشم ،همانند گرفتن زغال مشتعل در دست برای پرتاب کردن به سوی دیگرا ن است ،کسی که می سوزد، خودتان هستید!

جنگیدن در راه اصول خود ، آسان تر از زندگی کردن مطابق آنهاست.

اعمال کوچک از نیت های بزرگ با ارزشترهستند.

اگر می خواهی خوشبختی را درو کنی ،باید بذر شادی بکاری.

تا وقتی شانس را امتحان نکنی ،شانسی نخواهی داشت.

[نرگس فیاض]

با طلا باید نوشت

به تردیدهای خود تردید کنید!

زیباترین عکس ها در تاریک ترین اتاق ها ظاهر می شوند ،پس هرگاه که در قسمت تاریکی از زندگی ات قرار گرفتی ، آگاه باش که خداوند در حال ساختن تصویری زیبا از توست.

به جای نوشته ی روی سنگ گور شما ، این کردار شماست که نام شما را زنده نگه می دارد.

زندگی آن لحظه ای که نفس می کشی نیست ،بلکه آن لحظه هایی است که نفست بند می آید!

تا زمانی که خودت را نپذیری ،دنیا تو را نخواهد پذیرفت!

اگر تکانی به خودت ندهی ،دیر یا زود زندگی تکانت خواهد داد!

زندگی خمیر سفال است وشما سفالگر!

با استقامت وپشتکار ،حتی یک حلزون هم به قله ی کوه می رسد!

وقتی دیگر ممکن نیست با افتخار زندگی کنی ،باید با افتخار بمیری!

بحث کردن با یک ابله ،نشان می دهد که دو ابله وجود دارد!

اعتراف به ایمان یک انسان در کردارش است،نه گفته هایش!

[نرگس فیاض]

گر نشان زندگی جنبندگی است
خار در صحرا سراسر زندگی است
هم جعل زنده است وهم پروانه لیک
فرق هاست از زندگی تا زندگی <<پژمان بختیاری>>

زندگی

گاه آسان نیست که بدانی چه راهی در پیش داری
چه تصمیمی بگیری ویا چه کنی

زندگی زنجیری از ،
افق های نو،آرزوهای نو ،روزهای نو
وتغییراتی است که به سوی تو می آیند
وگاه در رویارویی با این همه
بی نیاز از یاری نیستیم

به خاطر داشته باش!

نخست در خیال وسپس آن را به واقعیت درآور

دریاب که چقدر یگانه ای !

خوش بین باش !

این نگرش توست که بر نتیجه ی
بسیاری از کارها نشان خود را می زند
به هنگام نیاز به یاری
آن را طلب کن !

هر روز گامی به پیش بردار

آغاز کن!

باور کن وچنین باش !

تمام ارزشی را که شایسته ی آنی به خود ارزانی دار

ویژگی ها ،شایستگی ها

وهر آنچه تنها در توست

قدر بدان!

فراموش نکن که زندگی می تواند بس گرانقدر باشد

به درستی که به آن شادمانی خواهی رسید

که به زر خریدنی نیست

پرواز کن!

هیچ قله ای نیست که تسلیم گامهای تو نشود

نیکوترین کار کدام است؟

ساده است !ساده !

بکوش تا می توانی !

خواهی دید که همه چیز درست میشود! (کالین مک کارتی)

زندگی گره ای نیست که در جستجوی آن باشیم
زندگی ،حقیقتی است که باید آن را تجربه کرد. <<سوزان کی یرکگارد>>

[نرگس فیاض]

معلول کسی نیست که دچار نقص
عضو است،انسان معلول کسی است
که خود را قربانی شرایط زندگی می بیند.


انسان معلول

انسان معلول کسی است که دچار نقص فکر است ،فردی که اسیر افکار واندیشه های محدود ومنفی است.

انسان معلول کسی نیست که نمی بیند،کسی است که چشمهایش را به روی فرصت ها ونعمت های زندگی بسته است.

انسان معلول کسی نیست که نمی شنود ،معلول کسی است که قادر به شنیدن ولمس موسیقی زیبای زندگی ونواهای شورانگیز فرشتگان نیست.

انسان معلول کسی نیست که نمی تواند راه برود ،چه بسا انسان های به ظاهر معلولی که پا ندارند ،اما با درک وشناخت خود اصیل وواقعی شان هفت شهر عشق را در نوردیده اند.

انسان معلول کسی نیست که دست ندارد ،معلول فرد مسوولیت گریز ودست وپا بسته ای است که فاقد نیروی ابتکار و خوش فکری برای بن بست شکنی و حل خلاقانه ی معماها ومسایل زندگی اش است.

وبالاخره انسان معلول کسی نیست که نمی تواند حرف بزند،معلول فرد مقلد وبی اعتماد به نفسی است که فاقد نیروی استقلال رای است .او اختیار وقدرت انتخابش را به دست دیگران می دهد تا به جای او فکر کنند وبرایش تصمیم بگیرند وبدین وسیله اجازه ی استثمار واستعمار خویش را توسط انسان های فرصت طلب صادر کرده است.

[نرگس فیاض]

مجو ملایمت از مردم خسیس نهاد
که بوی گل ز خس وخار بر نمی خیزد <<صائب تبریزی>>

خساست

روزی شخصی بسیار خسیس در رود خانه ای افتاده بود وعده ای جمع شده بودند تا او را نجات دهند .یکی از دوستانش دوید تا به او کمک کند.روی زمین کنار رود خانه نشست وبه مرد خسیس گفت:<< دستت را بده من، تا تو را از آب بالا بکشم.>>
مرد در حالیکه سرش زیر آب می رفت و دست وپا می زد ،دستش را به او نداد ،شخص دیگری همین پیشنهاد را داد،ولی نتیجه ای نداشت.ملا نصرالدین که به محل حادثه رسیده بود ،خود را به لب رودخانه رساند وبه مرد گفت:<< دست مرا بگیر تا تو را نجات دهم.>>مرد بلافاصله دست ملا را گرفت واز رودخانه بیرون آمد.

مردم در شگفت شدند و گفتند :<<ملا معجزه کردی ،این مرد دستش را به هیچ کس نمی داد.>>
ملا گفت:<< شما این مرد را خوب نمی شناسید .او دست بده ندارد،دست بگیر دارد.اگر بگویی دستم را بگیر ،می گیرد .اما اگر بگویی دستت را بده ،نمی دهد!>>

فرزانه ای می گوید:
خسیس برای ثروت خود نگهبان است وبرای وراث ،انباردار.

<<لابرویر>> گفته است :

تهیدست از برخی نعمت های دنیا وخسیس ،از همه ی نعمت های دنیا بی بهره است.