عادت های غلط افراد موفق در محیط کار

[mallarme]

در این تاپیک عادت های غلطی که افراد موفق مرتکبش می شود، رو مرور میکنیم.

این عادت ها بین وضعیت کنونی‌تان و موفقیت‌های بیشتر فاصله می اندازد.

شاید یک نقطه ضعف جزئی که شاید اصلا آن را نتوانید تشخیص بدهید.

شاید دقیقا همان عواملی که فکر می‌کنید باعث شده‌اند موفق شوید و در وضعیت کنونی قرار داشته‌باشید دارند از کسب موفقیت‌های بیشترتان جلوگیری می‌کنند.


عادتهایی که ذکر میکنم به استناد منبع مدیر سبز هست...چنانچه شما عادت غلطی از مدیران یا افراد موفق در محیط کار سراغ دارید، بگویید.
سپاس
====================================


بیش‌از آنچه که هستیم به خودمان اعتبار دهیم:

آزاردهنده ترین راهی‌که هر موفقیتی را به خودمان وابسته می‌دانیم.

====================================

با کلماتی از‌جمله «نه»، «اما» و «با این حال» آغاز کردن:

استفاده بیش‌از حد از این کلمات منفی که به‌طور غیرمستقیم بیان کنندة این مفهوم است « حق با من است. تو در اشتباهی.»

هنگامی که جمله ای را با «نه»، «اما» و «با این حال» و یا هرچیز شبیه آن آغاز می‌کنید صرف‌نظر از اینکه لحن شما تا چه حد دوستانه باشد یا چه تعداد عبارات ملایم و دلربا بیان کنید تا تاثیر مثبتی بر دوست‌تان بگذارید، پیامی که دوست شما دریافت خواهد کرد این‌است:

در اشتباهی.. از آن لحظه به بعد گفتگوی بین شما تبدیل به جنگی بی‌حاصل می‌شود و شما دیگر درحال تبادل‌نظر نیستید بلکه در تلاشید تا دراین جنگ پیروز شوید.

======================================

اجتناب از ابراز پشیمانی:

از پذیرفتن مسئولیت در برابر اعمال پذیرفتن اشتباه‌مان ناتوانیم و یا قدرت تشخیص اینکه رفتار ما چه تاثیری بر دیگران می‌گذارد را نداریم.
ابراز پشیمانی یا عذرخواهی کردن به پاکسازی روح و روان کمک می‌کند. هنگامی که می‌گویید «متاسفم» احساس بهتری پیدا می‌کنید.


====================================

ناتوانی در ابراز حس قدردانی:

بدترین طرز برخورد.
اگر نمی‌دانید در چه شرایطی باید چه واکنشی از خود نشان دهید. حداقل در برابر تعریف و تمجید بگویید متشکرم.


======================================

تقصیر را به گردن دیگران انداختن:

همه را مقصر می‌دانیم به‌جز خودمان.

=======================================


احساس بیش‌از اندازة «من» بودن:

از اشتباهات‌مان تعریف و تمجید می کنیم به گونه‌ای که گویی خوبی‌های ما هستند.

[mallarme]

گوش ندادن

بدترین نوع بی‌احترامی به همکاران.

هنگامی که به صحبت های طرف مقابل گوش نمی‌دهیم درحال ارسال پیام منفی به او هستیم.


========================================

تملق و چاپلوسی را ترویج می‌دهیم

نمی‌توانیم ببینیم که چه رفتار اشتباهی با دیگران داریم.
برخی از مدیران دوست ندارند از آن ها انتقاد شود و فقط می‌خواهند افراد جایگاه و مقام آن ها را ستایش کنند شاید مدیران می‌پندارند که این رفتارها به نفع‌شان است ولی آن‌ها با این کار تملق و چاپلوسی را ترویج می‌دهند که این به نفع شرکت نیست.

========================================

جدا نشدن از گذشته

نیاز برای فرار از پذیرفتن اشتباه و مقصر دانستن حوادث و افراد گذشته؛ مقصر دانستن دیگران.

تغییر دادن کسانی که گذشته را رها نکرده‌اند و می‌خواهند بدانند چرا هم‌اکنون به اینجا رسیده‌اند کار دشواری است. زمان زیادی طول می‌کشد تا بتوانیم آن ها را قانع کنیم که دیگر درباره گذشته نمی‌توانند کاری انجام دهند و نمی‌توان گذشته را تغییر داد. تنها کاری که باید بکنند این است که گذشته خود را بپذیرند و به سوی آینده بهتر پیش بروند.

=========================================

بهانه آوردن

نقاط ضعف را جزء اصلاح نشدنی شخصیت مان می‌دانیم.
به‌خاطر تاخیری که داریم بهانه می‌آوریم که همیشه درطول زندگی تاخیر می‌کنیم و والدین و دوستان مان با این موضوع کنار آمده‌اند. این موضوع دربارة همه عادت‌های ناپسندی که داریم صدق می‌کند.
اگر دیدید که همکارانتان با گفتن «من بلد نیستم..» در تلاش هستند تا از زیر بار مسئولیت شانه خالی کنند، از آن ها بپرسید چرا؟
اگر بتوانیم عذر و بهانه نیاوریم، قادر خواهیم بود در هر زمینه‌ای که می‌خواهیم موفق بشویم.

======================================

بیش‌از حد ارزش و اعتبار دادن به بحث:

تمایل بیش‌از اندازه در هر مباحثه ای برای به کرسی نشاندن نظرات خودمان.

تصور کنید مدیرعامل یک شرکت هستید. کارمندتان عقیده‌ای ابراز می کند که از نظر شما فوق‌العاده است. به جای آنکه از او حمایت کنید و بگویید «عقیدة فوق‌العاده‌ای است.»، از آنجایی که می‌خواهید برای خودتان ارزش و اعتبار ایجاد کنید می گویید: « عقیده فوق‌العاده‌ای است، اما بهتره این کارو انجام بدی.» هرچقدر مقام شما در سازمان بالاتر باشد، لازم است کاری کنید که دیگران موفقیت‌های بیشتری به‌دست آورند تا اینکه بخواهید همیشه خودتان موفق و برنده باشید.

========================================

به همة دنیا بگوییم چقدر باهوش هستیم:

احساس نیاز برای اینکه به دیگران نشان دهیم که باهوش‌تر از آن‌ها هستیم.

فرض کنید منشی شما با یک سند که لازم است که آن را فورا بررسی کنید وارد اتاقتان می‌شود چیزی که منشی نمی‌داند این‌است که چند دقیقه پیش از طریق همکارانتان از موضوع مطلع شده‌اید. چه کار خواهید کرد؟

اگر مانند اکثر مردم باشید راهی پیدا خواهید کرد تا به منشی‌تان بگویید یک قدم از او پیش هستید. ممکن است به سادگی بگویید « این موضوع را از قبل می‌دانستم» یا با لحن تندتری بگویید « چرا آسایش من را با این موضوع بهم ریختی؟» اما هرکدام را که انتخاب کنیدضربه‌ای را که نباید بزنید زده‌اید. اگر بتوانید به سادگی و با گفتن متشکرم آن را بگذرانید، کار درستی انجام داده‌اید.

آیا تاکنون توجه کرده‌اید که هرگاه فردی موضوعی را مطرح می‌کند که ما قبلاً آن راشنیده‌ایم، نمی‌خواهیم به آن مطلب گوش دهیم. (یا با انگشتان دستتان بر روی چیزی می‌کوبید.)

[mallarme]

هنگامی که عصبانی هستیم صحبت کنیم:

استفاده از تغییرات احساسی به عنوان ابزار مدیریت.

فکر می‌کنم عصبانیت نوعی ابزار مدیریت است. باعث می‌شود کارمندان از خواب بیدار شوند. مفهوم‌اش این‌است که بعضی اوقات کارمندان باید صدای شما را بشنوند. اما به چه قیمتی؟
تغییرات احساسی،ابزار قابل اطمینانیبرای مدیریت نیستند. وقتی عصبانی هستید، کنترلتان را از دست می‌دهید. فکر می کنید با خشم فوری می‌توانید دیگران را کنترل کنید و انگیزه‌شان را بالا ببرید. اما به سختی می‌توان واکنش مردم در برابر خشم و عصبانیت را پیش‌بینی کرد. با این‌کار آن‌ها به محض اینکه می‌خواهند پیشرفت کنند، افت می‌کنند.

===============================================

منفی بودن یا «اجازه بده بگم چرا این موضوع عملی نیست»:

احساس نیاز برای مطرح کردن افکار منفی‌مان آن هم زمانی که از ما نظری خواسته نشده‌است.
همة ما در محیط کار با افراد منفی آشنا هستیم. آن‌ها افرادی هستند که قادر نیستند در مقابل پیشنهاد شما، جمله ای مثبت یا تعارف‌آمیز بیان کنند. واکنش آن‌ها همیشه منفی است. اگر منفی بودن نقطه ضعف شماست از شما می‌خواهم هنگامی که پیشنهاد مفیدی دریافت می‌کنید به پاسخ و واکنشی که از خود نشان می‌دهید دقت و آن را بررسی کنید.

===========================================

از دادن اطلاعات اجتناب کردن:

سرباززدن از دادن اطلاعات به این جهت که نسبت به دیگران احساس برتری داشته باشیم.

در عصر دانش و اطلاعات این حقیقت که اطلاعات قدرت محسوب می‌شود بیش‌از همیشه صحت دارد و اجتناب از ارائه اطلاعات به دیگران با هدف تصاحب قدرت، ارزش و اعتبار ما را ازبین می‌برد و باعث رنجش دیگران می‌شود.

=========================================

ناتوانی در تشخیص:

ناتوانی در ستودن و پاداش دادن به دیگران.

اگر تاثیری که فردی در موفقیت گروهی داشته‌است را تشخیص دهید اما به‌گونه ای رفتار کنید که گویی این موضوع را تشخیص نداده‌اید نه تنها با او با بی‌عدالتی رفتار کرده‌اید بلکه لذت و شوق او را ازبین می‌برید.

[goldmen]

با اجازه چند مورد هم من بیان کنم....

مسولیت همه چیز رو قبول کردن

این بیشتر زمانی اتفاق می افتد که بخاطر توانایی بالای شما وبخصوص برای نیروهای قدیمی که با تکنولوژی ودستاوردهای جدید بروز نشدن شما حاضر به انجام بعضی از امور وکارهای آنها می شوید باعث ایجاد تفکرات غلط وانتظارات نابجا هم از آن شخص وهم ازمابقی همکاران می شود..

سخن چینی کردن:

این کار درفرهنگ ودین ما امری بسیار بد وناپسند هست وبسیار توصیه شده که درجمع این کارو نکنیم.... ولی بعضی ها بخاطر عادت یا گفتن موضوعی برای سخن گفتن حرف ها وسخن های دیگران را درهمه جا مطرح میکنند ودر محیط های اداری جو ایجاد می شود که باعث عدم اطمینان به آن شخص ونزدیکی به آن می شود