اهدافمان چه اشکالی دارد؟

[yu3f]

یکی از بزرگترین اشتباهاتی ک در طول زندگی انجام می دهیم، تصمیم گیری های اشتباه برای رسیدن ب اهداف درست است!
یعنی چی؟

تصور کنید شما تصمیم دارید میلیاردر شوید. ۲۰ میلیون تومان سرمایه دارید. این مبلغ را در بانک ۵ ساله قرار می دهید. بعد از ۵ سال سرمایه شما دو برابر می شود. یعنی ۴۰ میلیون تومان. آیا درست فعالیت کرده اید؟ در مسیر درست پیش رفته اید؟

مثال دیگری می زنم. فرض کنید هدف شما خرید خانه است. برای اینکار اولین موردی ک ب ذهن شما می رسد چیست؟ جمع آوری پول! کار می کنید کار می کنید و باز هم کار می کنید. از تفریحات و مسافرت و ... می زنید تا پس انداز کنید. صادقانه بگویم، شما هیچوقت صاحب خانه نمی شوید. اگر هم خانه ای بخرید سال های سال منزل شما در رهن وام دهندگان ب شما خواهد بود!

مثال آخر. شما ۲۰۰ میلیون پول دارید. با این پول چکار می کنید؟ طلا می خرید؟ سکه می خرید؟ آپارتمان و یا زمین می خرید؟ آن را داخل بانک می گذارید؟ در راه رفاه خودتان خرج می کنید؟ تصمیم با شماست؟

چکار باید کرد؟

مهمترین مورد ک در تعداد زیادی از تاپیک های انجمن هم بدان اشاره شده است این جمله معروف است:

" تمام تخم مرغ هایت را در یک سبد نگذار! "

چرا نباید این کار را کرد؟ تصور کنید شما ۲۰۰ میلیون سرمایه آزاد دارید. با آن چ می کنید؟ همه آن را سکه می خرید؟ ناگهان قیمت سکه پایین بیاید. سرمایه شما افول کرده است.
با آن زمین می خرید. نرخ رشد قیمت زمین نسبت ب سال گذشته کمتر می شود و سود آن بعد از ۲ سال حتی کمتر از سود بانکی همان مقدار پول است.
با قراردادن کل سرمایه در یک سبد، ریسک فعالیت شما افزایش چشمگیری می یابد.

دوستی پرسید: " شما ک می گویید اگر ریسک نکنی ب هیچ چیز نخواهی رسید!؟ "
عرض کردم: " گفتم بلی! اما در انتهای این جمله یک جمله دیگر هم گفتم ک از هم تفکیک ناپذیر است و آن این است؛ ریسک باید کرد اما ریسک حساب شده! "


در کنار سرمایه گذاری همیشه درصدی از سرمایه خود را در حسابی آزاد بگذارید و یا در کاری قرار دهید ک قابلیت نقد شدگی داشته باشد. چرا؟ اگر به هر دلیلی شما نیاز ب پول داشتید (مثلا خدای ناکرده بیماری پیش آمد و یا در یکی از کار هایتان ضرر مالی کردید و نیاز بود خسارت مالی را جبران کنید) بتوانید از آن استفاده کنید.

مثال (واقعی): آشنایی بود ک با پدر همکاری اقتصادی داشتند. شرکت واردات و پخش داشتند. آن فرد سرمایه زیادی داشت ک همه آن را ملک خرید. نزدیک ب پایان سال وقتی شرکت فروش خوبی کرده بود و سرمایه در گردش بازگشته بود و سود کلانی هم حاصل شده بود، آن فرد تمام این سرمایه را قبل از پایان سال ملک خرید. با این حساب ک ۱ ماه و خورده ای پایان سال را با موجودی انبار کار کنیم در عوض بعد از عید با افزایش قیمت ملک و فروش املاک خریداری شده سود خوبی نیز از این طریق به سرمایه شرکت اضافه گردد. کل سرمایه را به این صورت سرمایه گذاری کرد. بعد از عید ملک افزایش چشمگیری نداشت. برای فروش ب مشکل برخورد. بازار راکد شد و خرید و فروش ب سختی انجام می شد! شرکت با مغز! (بهترین واژه ای ک پیدا کردم!) زمین خورد!

هنوز ک هنوز است آن فرد میلیون ها تومن ب پدر بدهکار است.

مثال ۲ (واقعی): دوستی داریم ایرانی ک ویزای امریکایی گرفته است (شهروند امریکایی حساب می شود). این فرد کل سرمایه خود را ملک و زمین خرید. بنا بر فشار و اصرار دوستان صمیمی اش فقط یک گاوداری را نگه داشت. با رکود بازار زمین و ملک و مسکن، این فرد بده کار می شود. تا حدودی نیمه پنهان! در برج ها ساختمان دارد اما فروش آن فقط ضرر است! حتی یک خط تلفن همراه ندارد! با اتوبوس اینور و آنور می رود! زیرا ماشین ندارد! از طریق گاوداری اش امرار معاش می کند. بعد از مدتی ب اصرار چندتن از دوستان هرچند قلبا راضی نبود چند ملک را می فروشد و بدهی ها را می پردازد. هر چند ضرر کرده است اما به زندگی باز گشته است!

پس درس امروزمان (ک بارها هم در انجمن ب آن اشاره شده است) این شد:

همه ی تخم مرغ هایت را در یک سبد نگذار!

پ.ن: در پست بعد راجع ب تصمیم گیری برای نحوه سرمایه گذاری و تفاوت سرمایه گذاری یک فرد موفق با من نوعی صحبت خواهیم کرد