جای خالی شرکت ها و برند های ایرانی در فهرست شرکتهای برتر دنیا و مسئولیت ما

[مهدی گل محمدی]

منم همه حرف های آقای نامی رو قبول دارم.
ما باید دست به دست هم بدیم و چرخ اقتصاد رو بچرخونیم.
پدر بزگروارم خودمن الان در نظر دارم که یکی از بزرگترین شرکت تولید کننده هدایای تبلیغاتی رو اول تو کشور بعد کم کم در بین الملل داشته باشم.
ولی فعلا این هدفه و الان دارم پایه ریزی میکنم که فردا پایدار باشه شرکتم...
خدارو شکر با بازارییان ارتباط خوبی پیدا کردم و اعتبار خوبی پیششون دارم.
تو معامله کردن هم خبره شدم...یه کوچولو یه بار سرم کلاه رفت (از طرف فامیل)ولی....بعد از اون دیگه حرفه ای شدم...
خداروشکر الان دیگه خریدام اعتباری شده و جنس رو میارم و میفروشم و بعد پولش رو میدم.
البته تو بازار هدایای تبلیغاتی مث خودکار و ساعت و جاسوئیچی و....
خدارو شکر پیشرفتمون اصولی و محکمه...

[Delta.H]

باتشکر از استاد نامی بزرگوار
یکی از مواردی که اشاره میفرمایند بحث انتقال تجربه است که با کمال تأسف در کشور ما در حد بسیار پایین به آن عمل میشود در حالی که در دنیای غرب یکی از اصول استمرار صنایع و حرفه های صدر اول است.
در آنجا صاحبان کارخانجات و شرکتهای بزرگ با دقت و هوشمندی به دنبال افراد مستعد میگردند تا به تدریج و پس از شناخت کامل علم، ریزه کاری ها و فوت و فن کار را به آنها منتقل کنند و جالب است که در این زمینه مهم ترین اصل لیاقت و داشتن قابلیت ها و استعداد فردی است و اصل و نسب و حتی ملیت هم کوچکترین تأثیری بر این مسئله ندارد و دلیل این مدعا حضور مدیران و دانشمندانی در سطوح اول کمپانی های بزرگ اروپا و آمریکایی از هند، ایران، عراق، ترکیه، پاکستان و بقیه کشورهای دنیای شرق است.
اما در این طرف قضیه چه بزرگان و کارخانه داران و با تجربه گانی که به خاطر حفظ اسرار و میراث موفقیتشان در کاری، بر فرزندان نه چندان لایق خویش سرمایه گذاری کرده و پس از عمری محافظه کاری تجربیات گرانقدر خویش را با خود به دیار باقی برده اند و بعد از مرگشان شاهد ورشکستگی، فروپاشی و اضمحلال مایملک تجاری اشان بوده ایم.

[dost]

وای خدایااااااااااااا

استاد چقدر زیبا و پرمعنی می نویسید و چقدر نگاه بسیار دوراندیشی دارید
استاد تا کجا ها رو میبینید
همین ها باعث شده که عاشقتون بشیم
ممنونم اصلا نمی دونم چجوری تشکر کنم هیچ کلمه ای رو پیدا نمیکنم
یک فرهنگ سازی اصولی و به روز
ممنونم دستتون رو میبوسم

[goldmen]

آقای نامی به امید خداوند عز وجل این اتفاق می افته
زمانی که ما مسولیت کارهامون رو بر عهده بگیرم
زمانی که تا موفق شدیم کار خودمان وتا شکست خوردم کار دیگران نکردیم
زمانی که از شکست هایمان پلی ساخیم برای موفقیت هامون

به امید خدا شرکت فاران یکی ازاین شرکت های جهانی خواهد شد

[m_grate29]

باز هم بسیار عالی و به جا. تشکر از شما جناب نامی عزیز

جهانی شدن و یا بین المللی شدن در 3 رکن اساسی هست :
تجارت و سیستم جهانی تولید
انقلاب فن آوری ارتباطات (در هر زمینه ایی)
بازارهای مالی و سرمایه

ساختار سازمانی، سبک رهبری، الگوهای انگیزشی، مدل­های آموزشی و تفکرات و ... باید بر اساس استراتژی های بسیار هوشمندانه برنامه ریزی بشه
برای جهانی شدن همیشه باید جمع گرایی رو به فرد گرایی ارجحیت داشته باشه.
و متاسفانه در ایران معمولا فرد گرایی هست نه جمع گرایی و اینکه زود ارضا میشیم

ژاپن که در 50 سال پیش یک ابر قدرت نبوده که الان شده.
چین تا قبل سال 2000 بالای 500 میلیون نفر زیر خط فقر بودند ولی الان به نوعی دومین اقتصاد دنیا رو دارن و ...
همه ی این موفقیت ها کوتاه مدت نبوده . یک برنامه ریزی بلند مدت و با یک نطام خاصی بود و هرکسی که جای مدیرعامل رئیس کارمند و... میگیره با همون استراتژی ادامه داده.
اگر تحول و یا تغییر در نگرش هم بوده با نظر جمعی بوده و نه فردی

جناب نامی عزیز یک سوال
جهانی شدن(در هر رشته ایی)؛یک پروسه هست یا پروژه هست؟

[nami]

(12-25-2012 09:14 PM)m_grate29 نوشته شده توسط:  جناب نامی عزیز یک سوال
جهانی شدن(در هر رشته ایی)؛یک پروسه هست یا پروژه هست؟

با سلام و سپاس

این سوال را بدون مقدمه نمیشود جواب داد.
نظام سرمایه داری چون ماهیت اصلی اش قدرت و توسعه قدرت می باشد بنابراین هیجان و جاذبه های بسیار قوی داشته و بخاطر این کشش ذاتی ان،اکثر تئوریسین ها،برنامه نویس ها ،سیاست مدارها،تاجر،تولید کنندگان ،دانشمندان و در کل نخبگان و فعالان زیادی را به سمت خودش می کشاند و هر روز این سیر تاریخی قدرت به شکل های مختلفی از برده داری ،فئودالیته،بورژوا و....... تا کنون آمده است و خدمات و زیان های زیادی به بشریت زده است .
آن زمان که بشریت برای تسریع شدن و راحت تر شدن ،نظام پولی را ایجاد کردند و گسترده تر نمودند ،کار بسیار باارزشی را انجام دادند که همه مادیات را نظم داده و ارزش میگذاشت ولی آنجا این پول بد شد که از مسیر اولیه و اصلیش خارج شد و برای انسانها نیز قیمت گذاشت یعنی انسانها با دست خودشان ،خودشان را در حد یک کالا پایین اوردند.

معایب قدرت: مثال
-در سطح پایین ادم کشی و در سطح کلان ایجاد جنگ های خونین کشوری و جهانی

-در سطوح پایین حق مظلومی را خوردن و در سطوح کلان ،کشوری را به استعمار کشاندن ( استعمار شونده نیز همانند استعمار کننده شریک جرم بوده است)یعنی اجازه داده کسانی بیایند و سرش کلاه بگذارند


مزایای قدرت :مثال

در سطح کم زندگی را به یک خانواده بر میگرداند و در سطح کلان با ترویج علم و تکنولوژی مثلا علم پزشکی جان میلیون ها کودک و انسان را نجات میدهد.


به نظر بنده اکثر مسایل و چیزهایی که در سطوح اقتصادی و سیاسی پیرامونمان اتفاق میفتد از مدتها پیش یعنی حدودا از قرن 15 میلادی استارت خورده و از 3 قرن اخیر ،خیلی منظم تر شده و در کمتر از یک قرن اخیر بصورت کاملا برنامه ریزی شده ،منظم ، هدفمند ،بلند مدت و غیره طراحی شده است و میشود و در طول این یک قرن اخیر چنان شدت و قوت گرفته که اکثر مسایل تحت کنترل بوده و بعضا اتفاقات خارج از برنامه نیز اتفاق میفتد که باز هم با مدیریت قوی دوباره تحت کنترل قرار میگیرد.

چه کسانی این طراحی ها را انجام میدهد؟کسانی که دایم فکر میکنند و آنهم فکرهای بسیار بزرگ و هسته مرکزیشان وحدت لازم و تجربه های کافی را دارد،هر روز متد ها و روش های بسیار قوی و هنرمندانه ای را برای توسعه اهدافشان کشف و ابداع میکنند و سریع عمل میکنند و بصورت کاملا مدون تجربیاتشان را به افراد با عرضه بعد از خود انتقال میدهند.اینها خانواده هایی هستند که دنیا را کنترل میکنند.

و اکنون آیا پروژه هست یا پروسه؟

1-جذبه های خاصی که ذات قدرت دارد و بصورت یکپارچه شاهراههای اقتصادی ،سیاسی و فرهنگی جهان را میخواهد بدست بگیرد و انسانهای خبره ،پرتلاش، بافکر را به خدمت میگیرند و برای زمانهای خیلی خیلی دور برنامه میریزند و از امروز نیز غافل نیستند چون گذشتگانشان برای امروزشان برنامه ریزی کرده بودند.

2-سیر تاریخی جوامع و افزایش ارتباطات ، میل به رفاه بیشتر مردم و راحت شدن مردم
و پیشرفت های علمی و کلی فاکتورهای دیگر این روند را خود به خود و طبیعی رشد داده و تسریع کننده روند بوده است.

پس هر دوی اینها یعنی پروژه = نقشه و پروسه = فرایند در شکل گیری جهانی شدن تاثیر داشته و دارد و هر دو بصورت مکمل و تقویت کننده این روند هستند.

[m_grate29]

ممنون از پاسختون.عالی بود.
این یکی از سوال هایی بود که همیشه تو ذهنم بود.البه مقاله های زیادی خوندم در رابطه با منابع مدیریت انسانی ولی همیشه با این سوال درگیر بودم.
پس پروسه (روندی یا به عبارتی مرحله) هست برای پروژه = فرایند
و هر دو مکمل و تقویت کننده

ممنون از شما جناب نامی

[مهدی گل محمدی]

جناب نامی عزیز
به نظر شما تحریم ها چند درصد در جلوگیری از جهانی شدن تاثیر داره؟؟؟
یا به عبارتی آیا قدرت تحریم به قدری هست که نزاره جهانی بشیم؟؟؟

[ahmad rezaee]

چیز هایی که بنده از سخنان جناب نامی درک کردم اینهاست :

- در شروع هر کاری اهداف بزرگ و جهانی در نظر بگیریم (مثلاً من می خواهم بهترین شرکت تبلیغاتی بین المللی را ایجاد کنم )

- جهانی فکر کردن ما را به دنیای دهکده جهانی متصل می کند و مجبور به مطالعه و تحقیق فرا گیر تر و اصولی تر می کند .

- پیش نیاز های جهانی شدن ما را به تلاشی بزرگتر و هدفمند تر وا می دارد .

- در این راه به تجربیات - اطلاعات و گستره دوستان و شرکایی جهانی نیاز پیدا می کنیم که باید از هم اکنون بستر سازی و آشنایی با

آنها را فراهم کنیم ، پس تلاشی عظیم تر و ذهنی بازتر و برنامه ای دقیق تر لازم است .

- با شرکت های جهانی ایرانی بیشتر آشنا شویم و رمز و راز ناگفته و تجربیات منتقل نشده آنها را کسب کنیم .

- باید اصول تجارت بین المللی - ساختار سازمانی همتراز و قوانین جهانی را یاد بگیریم و در ایران مهمتر از همه راه های مقابله با تحریم ها و راه های برون رفت و دور زدن مشکلات را بشناسیم .( اینها کار جهانی را بشدت تحت تاثیر دارد و باید در ریز جزئیات کارهای دور زدن تحریم های دولت و شرکتهای دولتی دقیق شد البته این نظر من است )

- وقتی بزرگ می اندیشیم و بزرگتر شویم با رجوع شرکتهای جهانی دیگر به ما راه آسانتر می شود .

این تلنگری بود از طرف جناب نامی که ظرفیت های کوچک خودم را بزرگتر کنم گرچه بارها این را خوانده ام که ( تفاوت کسب درآمد از 50 میلیون در سال تا 1 میلیارد در ماه با تغییر در واقعیت و افزایش ظرفیت به آسانی رخ می دهد).

بازهم ممنون و بسیار خرسند از انتقال افکار و چالش های بزرگ شما

[mir abbas]

اموختن از اصول اولیه ای هست که قبل از شروع و درحین انجام کار باید به ان توجه خاص کرد.
متاسفانه اکثر کارهایی که در کشور ما شروع و فقط در همین سطح کشور میماند و جهانی نمیشود بحث چشم انداز ما به اینده ان کار میباشد و چون اکثرا به دید جهانی به شرکتشان نگاه نمیکنند در همین سطح پایین باقی میمانند و یکی از بزرگترین دلایل این کار تحقیق نکردن و ندیدن اموزش لازم در مورد ان حرفه و شغل قبل از شروع فعالیت و همچنین ندیدن اموزش در حین انجام کار جهت جهانی کردن ان کار میباشد.
به نظرم انداختن بهانه گردن این و اون و دولت مشکلی از کار ما حل نمیکند و فقط توجیه (بهانه)را برای توسعه ندادن به کسب و کارمان دستمان میدهد .
برایان تریستی در سفر اخیرش به ایران گفت از رازی پرده برمیدارم که جهت پیشرفت هر کاری لازم است و ان چیزی نیست جز اموزش اموزش اموزش.