جای خالی شرکت ها و برند های ایرانی در فهرست شرکتهای برتر دنیا و مسئولیت ما

[Mind]

با سپاس ازجناب نامی عزیز و تمام دوستان فعال در مبحث پیش رو
ابتدا از همه بزرگواران تقاضا میکنم جهت پیشرفت در موضوع مطرح شده از سوالات شخصی در حد امکان بپرهیزیم و با تمرکز خود با ایجاد طوفان فکری مساله (طرح پیشنهادی جناب نامی)را به راه حل اولیه بهینه برسانیم و روز به روز هم در اصلاح آن بکوشیم.
به نظرحقیر کارگروه های مورد نیاز کم و بیش بوجود آمده و با اضافه کردن چند تا تخصصی دیگر همه ابزار و وسایل فنی پیشرفت فراهم خواهد گردید....
شاید مهمترین قطعه پازل نحوه هماهنگ سازی آنها با یکدیگر است.بنده برای حل این مشکل با دید دیگری به مساله نگریسته ام.فرض کنیم فردی قبل ازاینکه خود دست به انتخاب یک کارگروه بزند(مثلا از راه رسیده از کار گروه تجارت خوشش می اید و سعی می کند با خواندن مطالب آن شروع به راه اندازی یک کار کند)در سیستمی قرار بگیرد که سیستم او را به سمت کارگروه مناسب هدایت کند.این فرض زمانی محقق می شود که در ابتدا جایگاه فرد به درستی تشخیص داده شود.با توجه به جمع بندی(صد البته ناقص که با مشارکت فعال سروران در بحث به رفع نقصان آن کمک می کنند)که از مطالب انجمن تا کنون به دست آورده ام، به تقسیم بندی زیر از اعضای انجمن رسیده ام:
1-تعداد بسیاری از دوستان بدون سرمایه اولیه که خود دو گروه هستند
(1الف)بدون سرمایه بدون طرح و برنامه
(1ب)بدون سرمایه اما دارای طرح و برنامه
(تبصره: عرض کردم طرح و برنامه و نه ایده،منظور از طرح و برنامه ایده ای است که از همه نظر سنجیده شده و طرح و برنامه موفقیت آن نوشته شده است)
2-تعدادی از دوستان دارای سرمایه اولیه هستند که
(2الف)دارای سرمایه بدون طرح و برنامه
(2ب)دارای سرمایه و دارای طرح و برنامه
3-(گروه سرگروههای کارگروه های فعلی یا اینده انجمن )تعدادی از دوستان دارای تخصص هستند:
(3الف)متخصص بدون سرمایه
(3ب)متخصص با سرمایه در حال راه اندازی کسب و کار در راستای تخصص خود
(3ج)متخصص با سرمایه که کسب و کار خود را راه اندازی کرده اند و در حال گسترش آن هستند
(3د)متخصصینی که کار مورد نظر خود را کاملا توسعه داده اند و خود از بزرگان بازار هستند
(تبصره: بنده تحصیلات را در زمره تخصص قلمداد نکرده ام و تعریف تخصص در اینجا همان تجربه کاری هست که صد البته تجربه همراه با تحصیلات بسیار گرانبارتر از تجربه بدون علم هست اما در عرصه کارافرینی تجربه برتر از علم است)
با تقسیم بندی ذکر شده قطعه پازل گمشده خود نمایی می کند: این افراد چگونه با هم مرتبط شوند؟ بعد از ارتباط چه کنند؟ ارتباطشان چگونه ارزیابی شود؟ با چه معیاری در زمان مناسب از یک گروه به گروه مناسب دیگر منتقل شوند؟و...
مثال: فردی بدون سرمایه اما داری یک ایده خام است در این صورت او یک فرد (1الف) میباشد چون هنوز هیچ برنامه ای ندارد. قانون حاکم بر گروه ها او را به گروه (3) معرفی می کند تا با اموزش به او ، کمکش کنند تا برای ایده خود طرح و برنامه بنویسد . حال او به یک فرد(1ب) تبدیل شده و به راحتی می تواند با نظارت حاکم بر گروه ها با فرد(2الف) یا (2ب) مناسب برای کسب سرمایه هماهنگ شود یا با فرد(3الف) یا (3 ب) یا (3 ج) یا (3د) برای انتقال تجربه و راهنمایی طی مسیر یا در صورت صلاح دید در بکار گرفته شدن یا تامین سرمایه یا... هماهنگ شود.
مایلم باز "انتقال تجربه" را تکرار کنم که با حل پازل(که همان ایجاد و مدریت ارتباط درست و اصولی بین گروه های یاد شده است)به نیازمند واقعی در زمان مناسب خواهد رسید . انتقال تجربه همان جریان به موقع اطلاعات از سمت گروه (3) به گروه(1) و تبدیل گروه (1) به گروه(3) می باشد (و یا بین هر گروه لازم مثلا (3د) به (3ج))و این چرخه سالم خود را بارها تکرار خواهد کرد و ما را جاودانه خواهد ساخت...
به طبع ماهیت دنیای مجازی، انجمن محترم یک محفل دانش بنیان است و تا اینجا ،هدف محقق شده آن تبدیل فرد (1الف) به (1ب) یا (3الف) می باشد که مجدد قطعه گمشده پازل که در اینجا دست حمایتی آن در ادامه کار میباشد، رخ می نماید.(از اینجا به بانی نیک اندیش آن و اساتید گرانقدرآن در پاسداشت این مهم درود می فرستم)
اگر سروران و اساتید گرامی طرح این حقیر را در ایجاد گروه های یاد شده پذیرا باشند باید در این مورد به بحث نشست که این گروه ها چگونه انتخاب شوند،معیار های حاکم بر انها تعریف شود، قوانین ارتباط آنها با هم تدوین شود،کارگروه های لازم ایجاد و با هر گروه مرتبط شود ، معیار اندازه گیری موفقیت ارتباط هر گروه تعریف شود تا همیشه موفقیت حاصل از این ارتباط قابل سنجش باشد با گرفتن بازخورد مداوم از اعضا دائما در بهبود این ارتباط کوشیده شود. از همه مهمتر عنصر خلاقیت با ایجاد چهارچوب از بین نرود وهدف اصلی از همه این فعالیت ها خریدن زمان در جهت رشد همه اعضای انجمن باشد.از بانی این مبحث مجددا تشکر می کنم.