عظیم ترین راز کسب ثروت در تاریخ

[abdolhossein]

مقدمه ای از جان هریچاران
چند سال پیش تابستان واقعا گرمی بود و من برای خرید چند قلم جنس در مسیر خواربار فروشی در حال حرکت بودم. من در آن ایام به دفعات به سوپر مارکت سر می زدم . زیرا به نظر نمی رسید پول کافی برای خرید مایحتاج یک هفته داشته باشم.
همسرم پس از مبارزه ای دردناک با سرطان چند ماه قبل در گذشته بود . بیمه ای هم وجود نداشت. فقط هزینه های فراوان و کوهی از صورت حساب ها مانده بود. من یک کار نیمه وقت داشتم که به سختی پول کافی برای تغذیه دو فرزند کوچکم تامین می کرد. امورات بد بود. واقعا بد بود.
آن روز هم به همین صورت بود. با دلی گرفته و چهار دلار در جیب برای خرید یک گالن شیر و یک قرص نان رهسپار سوپر مارکت بودم . بچه ها گرسنه بودند و من باید چیزی برای خوردن برایشان می بردم . زمانی که به چراغ قرمز رسیدم سمت راستم آن طرف خیابان روی چمن ها، یک مرد و زن جوان و یک کودک را دیدم. آفتاب سوزان نیم روز بی رحمانه آنان را زجر می داد.
مرد مقوایی در دست گرفته بود که رویش نوشته شده بود: «تقاضای کار برای غذا» زن در کنارش ایستاده بود و فقط به ماشین هایی که پشت چراغ قرمز توقف کرده بودند زل زده بود. کودک، احتمالا دو ساله، در حالی که عروسکی یک دست را نگه داشته داشته بود، روی چمن ها نشسته بود . من همه این مطالب را در عرض سی ثانیه ای که منتظر سبز شدن چراغ راهنما بودم متوجه شدم.
من با فداکاری و از خودگذشتگی قصد داشتم چند دلار به آن ها بدهم . اما اگر چنین می کردم برای خودم به مقدار کافی نمی ماند تا شیر و نان بخرم. حداکثر پولی که داشتم چهار دلار بود . وقتی چراغ تغییر رنگ داد برای آخرین بار به هر سه شان نگاه مشفقانه ای انداختم و حرکت کردم . در حالی که دو احساس داشتم یکی گناه ، به دلیل کمک نکردن به آنها، و دیگری غم ، به دلیل این که پول کافی نداشتم تا با آنان قسمت کنم.
در حالی که به رانندگی ادامه می دادم ، نمی توانستم تصویر آن سه نفر را از ذهنم خارج کنم. چشمان غمگین مرد جوان و خانواده اش تقریبا یک مایل با من بود . دیگر نتوانستم تحمل کنم . رنج آن ها را احساس می کردم و باید برای آن کاری می کردم. دور زدم و به محلی که آخرین بار آن ها را دیده بودم برگشتم.
به آن ها نزدیک شدم و دو دلار از چهار دلارم را در دست مرد گذاشتم. چشمانش پر از اشک شد و از من تشکر کرد. لبخند زدم و به طرف سوپر مارکت راندم. ممکن بود بتوانم شیر و نان را با هم بخرم. و اگر فقط یکی از آن دو را می توانستم بخرم چه می شد؟ خب، باید می خریدم!
وارد محوطه پارکینگ شدم و هنوز داشتم در خصوص اتفاقی که اتفاده بود فکر می کردم . با این حال راجع به آن چه انجام داده بودم حس خوبی داشتم. در حالی که خارج از ماشین راه می رفتم روی پیاده رو پایم بر روی چیزی لغزید. زیر پایم یک اسکناس بیست دلاری وجود داشت. اصلا نمی توانستم آن را باور کنم . به اطرافم کاملا نگاه کردم ، با ترس آن را برداشتم ، به فروشگاه رفتم و نه فقط شیر و نان بلکه چیزهای دیگری را که غالبا لازم داشتم خریدم.
من هیچ گاه آن واقعه را فراموش نمی کنم . آن واقعه به من خاطر نشان کرد که جهان عجیب و مرموز است. آن قضیه مرا در اعتقادم راسخ نمود که .... من دو دلار دادم و در عوض بیست دلار گرفتم. در راه بازگشت از سوپر مارکت به سمت خانواده گرسنه راندم و پنج دلار اضافه را با آنان سهیم شدم .
این واقعه فقط یکی از وقایع بسیاری است که در زندگی من رخ داده اند . به نظر می رسد هر چه بیشتر می دهیم بیشتر دریافت می کنیم. این، شاید، یکی از آن قوانین جهانی باشد که می گوید: «اگر بخواهید دریافت کنید اول باید بدهید»
شعر کوتاهی وجود دارد که شبیه این را می گوید:
«مردی بود که او را دیوانه می نامیدند ،
هرچه بیشتر می داد بیشتر داشت.»
غالب اوقات می پنداریم چیزی برای دادن نداریم . با این حال اگر بیشتر و دقیق تر بنگریم ، خواهیم دید که حتی همان اندکی را که داریم می توانیم با دیگران سهیم شویم. بیایید منتظر نمانیم که وقتی فکر کردیم زیاد داریم ببخشیم. از طریق بخشیدن و سهیم شدن همان مقدار کمی هم که داریم ، انباز و مخزن جهان را باز می کنیم و اجازه می دهیم رودخانه های خیر وارد مسیر مان شوند.
به کلمات من اکتفا نکنید. صرفا صادقانه تلاش کنید ببخشید و آن گاه از نتایج شگفت زده خواهید شد. به صورت کلی ، نتایج از کسانی که به آنان داده ایم منتج نخواهند شد . نتایج از منابعی که به ندرت و به سختی می توانیم تصور کنیم می آیند . بنابراین در مسیر ثروت حرکت کنید.
به این اصل جهانی فرصتی بدهید. به خودتان هم فرصتی بدهید . اصول جهانی همیشه عمل می کنند.
گاهی اوقات، چنانچه در داستان واقعی بالا آمد، نتیجه بخشش خیلی سریع اتفاق می افتد . سایر اوقات ، بیشتر طول می کشد . اما از این مطمئن باشید : می دهید و دریافت خواهید کرد. و شما بارها بیشتر از آن چه می دهید دریافت خواهید کرد.
وقتی می دهید ، با دلی ترسان نباشد. بلکه با قلبی سپاسگذار ببخشید. از چگونگی کارکرد آن شگفت زده خواهید شد. دروازه های وفور را با بخشیدن بخشی از آن چه دارید به کسانی که به آن نیازمندند در زندگی تان بگشایید . به عنوان یک معلم بزرگ اعلام می کنم: «بدهید و به شما داده خواهد شد. »
امتحانش کنید. دوستش خواهید داشت.
جان هریچاران به دلیل تالیف کتاب «وقتی روی آب سیر می کنید قایق به همراه داشته باشید» ("When You Can Walk on Water, Take the Boat) برنده جایزه شده است. جهت دانلود رایگان نمونه کتاب به آدرس http://www.waterbook.com/ مراجعه کنید. همچنین از سایت http://www.insight2000.com و همچنین http://www.powerpause.com/ بازدید نمایید.