جای خالی شرکت ها و برند های ایرانی در فهرست شرکتهای برتر دنیا و مسئولیت ما

[Delta.H]

باتشکر از استاد نامی بزرگوار
یکی از مواردی که اشاره میفرمایند بحث انتقال تجربه است که با کمال تأسف در کشور ما در حد بسیار پایین به آن عمل میشود در حالی که در دنیای غرب یکی از اصول استمرار صنایع و حرفه های صدر اول است.
در آنجا صاحبان کارخانجات و شرکتهای بزرگ با دقت و هوشمندی به دنبال افراد مستعد میگردند تا به تدریج و پس از شناخت کامل علم، ریزه کاری ها و فوت و فن کار را به آنها منتقل کنند و جالب است که در این زمینه مهم ترین اصل لیاقت و داشتن قابلیت ها و استعداد فردی است و اصل و نسب و حتی ملیت هم کوچکترین تأثیری بر این مسئله ندارد و دلیل این مدعا حضور مدیران و دانشمندانی در سطوح اول کمپانی های بزرگ اروپا و آمریکایی از هند، ایران، عراق، ترکیه، پاکستان و بقیه کشورهای دنیای شرق است.
اما در این طرف قضیه چه بزرگان و کارخانه داران و با تجربه گانی که به خاطر حفظ اسرار و میراث موفقیتشان در کاری، بر فرزندان نه چندان لایق خویش سرمایه گذاری کرده و پس از عمری محافظه کاری تجربیات گرانقدر خویش را با خود به دیار باقی برده اند و بعد از مرگشان شاهد ورشکستگی، فروپاشی و اضمحلال مایملک تجاری اشان بوده ایم.