لطفا قانون جذب را باور نكنيد ، زيرا ...

[Delta.H]

من از گفته های بعضی دوستان تعجب میکنم!!!
اولا مقدمه ای که آقای حسین پور در ابتدای این تاپیک نوشتند و نسبتا مفصل هم بود تماما در باره ی توجیه قانون جذب از منظر دین و مذهب بود و آیات و احادیثی نقل کردند که به روشنی وجود چنین قانونی در باورهای دینی را عیان میکند. حالا بعضی عزیزان یا بدون توجه و مطالعه ی نظر دیگران پست میزنند یا اینکه به جای تفسیر و نقد گفتمان اصلی نگارنده تاپیک با فرافکنی قصد مطرح کردن نظریات خاص خود هستند که البته برای همه ی ما محترم است.

دوما
دوستان گرامی توجیه علمی یک قضیه و تولید و استحصال یک قاعده و قانون ساده از آن برای استفاده عموم مردم از مبداء روانشناختی و فیزیک و حتی متافیزیک توسط هر کسی چه متدین و چه بی دین چه تناقضی با باورهای دینی دارد؟ آیا به نظر شما کسانی که علم پزشکی را به صورت امروزی رساندند همگی به خدا معتقد بودند؟ آیا مطمئنید که مخترعین برق، اتومبیل،رادیو و تلویزیون، هواپیما و... همه خداشناس بودند؟ آیا همه اینها قدرت اختراعات خود را از منشاء خدا میدانستند یا انرژی محض؟!!!!!

سوما: قانون جذب میگه شما بخواهید تمرکز کنید تا بدست آورید.
فرهنگ و دین ما میگه: از تو حرکت از خدا برکت،لیس للإنسان الا ما سعی،و...
خوب این حرکت و سعی و تلاشی که توصیه میشه چرا بعضی ها اصرار دارند که حتما کار طاقت فرسا و درس و مطالعه بسیار زیاد باشه؟ چرا نباید فرستادن انرژی باشه؟ اگر علم را قبول دارید حق پذیرش انتقائی ندارید! فیزیک کوانتوم علم اثبات شده هست اگر میپذیرید، پس ارسال انرژی برای بدست آوردن خواسته ها را هم باید به عنوان تلاش یک انسان و همان جهد و سعی بپذیرید.
در آخر:
خانم راندا برن برای کائنات انرژی میفرسته به خواسته هاش میرسه و به یک منبع لایتناهی معتقده، شاید ایشون همه چیز را از این دیدگاه میبینه
شما لزومی نداره اعتقاداتشو بپذیرید! کافیه روشی که به کار میبره را به کار ببرین به جای کائنات خدای تعالی مخاطبتون باشه
امتحان کنید ضرر که نداره! حالا یکی معتقده برق قدرت خداست یکی فکر میکنه حاصل تبدیل انرژی هست و بس! اما هردو استفاده میکنن!

(خارج از موضوع):
اما در مورد قناعت، دوست گرامی قناعت خیلی خوبه اما نه برای آدم بیکار و بی همه چیز! قناعت ناقض کسب ثروت نیست بلکه تاکیدی بر عدم تجاوز به حق الناس و تخطی از چاچوبهای اخلاقی و دینی هست. چقدر خوبه که انسان از راه حلال ثروتمند بشه تا هم خودش در آسایش و تنعم و رحمت و مکنت خدادادی باشه هم فرزندانی مثمر ثمر تحویل جامعه بده و هم به دیگران کمک کنه. مگر بزرگان دین نمیفرمایند (اذا دخل الفقر من باب خرج الایمان من الباب آلاخر) و (کاد الفقر ان یکون کفرا)مگر همگی ما نتایج فاجعه بار فقر و بی پولی را در جامعه شاهد نیستیم؟ خوب کاآفرینی و کار آفرین بودن ضمن اینکه سطح جامعه را ارتقا میدهد باعث ثروتمندی شخص کارآفرین هم میشود. آیا میتوان به این شخص انگ بی قناعتی و ابتلا به ولع ثروت بست؟

متشکرم ، حمزه