درسهایی برای کسب موفقیت روز افزون

[hadi-rahbord]

اگر با شدتی که نیاز به اکسیژن دارید ، خواسته خود را دنبال کنید ، بدست خواهید آورد





افراد زیادی این روز ها به دنبال پاسخ هستند. و همچنان به دنبال منبعی بیرونی هستند تا پاسخی برای آنها فراهم کند.

چنین منبعی وجود ندارد.

البته اشتباه برداشت نکنید. داشتن یک مربی یا استاد ، هوشمندانه است. در واقع تمام اساتید بزرگ طول تاریخ ، خود نیز مربی ، استاد یا مدرسی داشته اند.



اگر نخواهید برای داشتن یک مربی یا استاد (نه کسی که فقط مدرک دارد؛ بلکه کسی که تجربه دارد)

سرمایه گذاری کنید ، راهتان را تاریک و پر پیچ و خم خواهید یافت. ممکن است به نتیجه برسید

اما حداقل سه برابر بیشتر طول خواهد کشید.





حال اگر این مطالب بیشتر تبلیغ اساتید و مربیان به نظر برسد ، به شما اطمینان می دهم که اینطور نیست.

یک بررسی مختصر می تواند این قضیه را تصدیق کند :



مجید سمیعی ، کورت شورمن را داشت.

البرت انیشتین ، مکس تالمی را داشت.

محمود فرشچیان ، عیسی بهادری را داشت.

داوینچی ، آندرئا دل وروکو را داشت.

استیو جابز ، بیل کمپبل را داشت.

مایکل جوردن ، دین اسمیت را داشت.

و لیست ادامه دارد…



هدف اصلی از این بحث ، مشخص شدن کاری است که باید برای پیدا کردن مربی یا استاد خود انجام دهید.



داوینچی فقط ۲ ساعت در شب می خوابید

او می گفت : “کارهای زیادی باید انجام شود”

و اطلاعات زیادی از این گفته داوینچی می توان دریافت کرد.

در حقیقت بسیاری از افراد موفق و خلاق خیلی کمتر از دیگران می خوابند.

البته این روش برای همه کارساز نیست.



مسئله مهم این است نباید اجازه دهید بگویند تمام زندگی خود را به خواب سپری کرده اید.

در واقع آنهایی که دنیا را تغییر می دهند ، خیلی کمتر از عموم مردم می خوابند.

آنها وظایف و کارهای زیادی برای انجام دادن دارند.





لازمه رسیدن به اهداف و ایجاد تغییر در جهان ، سرسختی و خستگی ناپذیر بودن است.

از خواب ، نداشتن تعطیلات ، ندیدن فینال جام جهانی یا از دست دادن هرچیز وقت تلف کنی باشد که باعث نشود حداقل یک قدم به هدف خود نزدیکتر شوید.



اگر لیست تفریحات و مهمانی های شما بیشتر از

لیست ایده ها و اهدافتان باشد ،

در اصل پتانسیل و روح خود را فروخته اید.





زمانی که میکل آنژ مجسمه داود را کنده کاری می کرد ، در سالنی پر از گرد و غبار ، با یک تخت کوچک و یک سنگ مرمر ۴ متری زندگی می کرد.

فقط خودش بود و سنگی که باید داود می شد.

میکل آنژ جوان ، بیشتر از ۲ سال به ندرت از کارگاه تاریک و پر گرد و غبار خود خارج شده بود. حتی به ندرت برای غذا خوردن کارش را متوقف کرده بود.

هر شب فقط ۲ تا ۳ ساعت می خوابید و کفش و لباس کارش تنش بود تا بلافاصله بعد از بیدار شدن به کارش ادامه دهد.

او بهترین مجسمه تاریخ را کنده و داود را در میان میراث خود جا گذاشت.



اگر بدانید چه سخت کار کرده ام تا به درجه استادی برسم

اصلا شگفت انگیز به نظر نخواهد رسید.

~ میکل آنژ



دوست ندارید در سطح فعلی خود به بازی زندگی ادامه دهید؟ خب اشکالی ندارد.

خیلی از افراد مانند شما هستند.

اما هدف از این بحث این نیست که به شما بگویم چه کاری “باید” انجام دهید. فقط این حقیقت را به شما می گویم که “برای انجام چه کاری باید مشتاق باشید” تا به عظمت دست یابید.



رسیدن به درجه استادی و عظمت حضور در آن آسان نیست.

قرار هم نیست آسان شود.

اگر آسان بود ، همه به آن می رسیدند و دیگر هیچ استادی ، بزرگ نبود.



مانند مجسمه داود ، ارزشمندترین چیز ها در زندگی آنهایی است که کمیاب و نادر هستند.

به خاطر بسپارید که الماس ، فقط توده ای از ذغال سنگ است که فشار و گرمای بسیار زیادی را تحمل کرده است. که البته خیلی از آنها دوام نمی آورند و متلاشی می شوند.



اجازه ندهید سختی ها شما را متلاشی کنند.



خستگی ناپذیر باشید.

نبوغ و هدف خود را پیدا کنید ؛ هرچیزی که دارید را ببخشید.

هر لحظه را ، هر دم و هر بازدم را ، هر ذره از انرژی را ، از همین امروز تا آخر

نگذارید بگویند “تو همانی هستی که در کل زندگی فقط می خوابید و تلویزیون تماشا می کرد و به گشت و گذار می رفت.”



تاکید می کنم : نگذارید بگویند

“تو همانی هستی که در کل زندگی فقط می خوابید

و تلویزیون تماشا می کرد و به گشت و گذار می رفت.”


تاثیر و میراث خود را در جهان به جا بگذارید .

دنیا همین حالا به شما نیاز دارد.