بازگشت جادوگر

[حمید سیدی زاده]

(01-26-2014 11:10 PM)koruosh نوشته شده توسط:  سلام جادوگر
باز اومدیو منو جادوی کردی حسابی ایووول دمت گرم مرسی عالی بود
بمب انرژی که میگن خودتی جادوگر
مرسی که بازم این تایپک رو ادامه داری میدی، من که خودم به شخصه همیشه منتظره ارسال های جدیدتم و وقتی میخونم حسابی لذت میبرم و انگیزه و انرژی عالی میگیرم برای ادامه کارم خدا پشتو پناهت باشه جناب سیدی زاده عزیز
بی صبرانه منتظره جلسه بعدی مشهد هستم سریعتر جناب سیدی زاده
واست بهترینها رو از اقیانوس بیکران الهی طلب میکنم چون شایسته بهترینهایی
موفق پیروز باشی

سلام جناب نصیری
ممنون از لطف و عنایت شما
راستش دوسته من تموم تلاش من برپایه راه فتادن دوستان در مسیر موفقیت است و بس .
می دونید شما پادشاه هستید ، همه دوستان پادشاه هستند و تاج پادشاهی بر سردارید و اسم اون تاج هست سلامتی و تن درستی .
دوستی می گفت سلامتی تاجی است که فقط دیگران اون رو می بینند و تنها کسی که از خبر نداره خود پادشاهه .

چند ماهه پیش دوستان مشهدی یادشون هست که نمایشگاه کتاب در نمایشگاه بین الملی بود ، خوب شرکت ماه هم غرفه داشت در همون سالن ابوالسعید که غرفه ما بود دوستان معلول من هم غرفه داشتند .

البته من با چنتا از دوستان معلول موفق در ارتباط هستم .
دختر خانومی بین این دوستان بود که هر وقت من بهش فکر میکنم سراسر احساس میشم .
ایشون در تصادفی در سن 4 سالگی از گردن به پایین فلج شدند و فقط از گردن به بالا حس داشتند .
جانه من فکر کنید ، یک لحظه خودتون جای این دختری که حالا جون شده بگذارین !

همیشه روی تخت ، همیشه درحالت خوابیده ، حتی نمی تونی یک لیوان آب مستقل بخورین !
خواهش میکنم همین الان بلند شین برین یک لیوان آب بخورین ببین چه لذتی داره و اون دختر از این لذت بی بهره است .

حالا این خانوم ، این قهرمان ، این عزیز فقط ، خواهش میکنم دقت کنید .

فقط با دهان چنان نقاشی هایی میکشه که واقعا در ذهن و تصور نمی گنجه .
و چنان نمایشگاه هایی میگذاره که بیا و ببین .
واقعا جای خجالت برای ما داره که اون با این وضعیت به اونجا رسیده و ما با این بدن سالم و این همه امکانات ...
من چنتا نقاشی از این هنر مند خریدم و انشالله در جلسه بعدی مشهد یادم بندازید دوستان براتون نشون بدم .
میون این نقاشی ها یک نقاشی هست که من خیلی دوسش دارم و در تابلوی من هست .
عکس دختری کوچولوی که داره در میون گندم زار راه میره .

بهش گفتم قهرمان داستان این نقاشی چیه ؟
گفت این خودم هستم که در زمان کودکی قبل از اون حادثه در روستای مادر بزرگم میون گندم زار راه میرفتم .

بهش گفتم شک نکن .
توحتما دوباره راه میری و امید ت رو از دست نده .
تو همین الانش هم راه میری تو با نقاشی هات به خونه و قلب تک تک هموطنات اومدی و خوش اومدی .
من مطمعن هستم یک روزی سلامتش رو به دست میاره
من مطمعنم .
شب خوش دوستان