از کوتهی توست که دیوار بلند است!

[نرگس فیاض]

این قدر که برای تنبیه ،سازمانهای
مختلف به وجود آمده ،برای تشویق جایگاهی وجود ندارد. << شارل دوگل>>

تشویق

تاجری یک سکه ی یک دلاری داخل جام گل فروش دوره گردی انداخت وشتابان از او دور شد .تاجر چند صد متری از او دور نشده بود که برگشت ودوباره به طرف او راه افتاد .سپس ، در حالیکه شاخه گل دلخواهش را از میان دسته های گل انتخاب کرد ،رو به گل فروش کرد و گفت :<< ببخشید ، بس که عجله داشتم نتوانستم خریدم را انجام دهم ،از هر چه بگذریم ،شما هم مثل خود بنده یک تاجر هستید. هم گل هایتان تر وتازه است،هم قیمتشان مناسب است.
امیدوارم از اینکه موقع دادن پول یادم رفت شاخه گلم را بردارم من را ببخشید.>>
تاجر با گفتن این حرف ،لبخند به لب ،شتابان راه خود را گرفت ورفت.
چند هفته ی بعد موقعی که تاجر مشغول خوردن نهار بود،مرد خوش تیپ وخوش لباسی به میز او نزدیک شد وخود را معرفی کرد:

<< مطمئن هستم شما بنده را به خاطر نمی آورید ،بنده هم اسم شما را نمی دانم ،اما باور کند هرگز چهره ی شما را فراموش نخواهم کرد.شما مردی هستید که با تشویق خود باعث شدید تا بنده برای خودم کسی بشوم.بنده جز یک دوره گرد نبودم تا اینکه شما ارزش واحترامم را با تشویق به من بازگردانید .حالا تصور می کنم مثل خود شما یک تاجر هستم!

<<داگلس مک آرتر>> با لحن لطیفی می گوید:
[/b]در مرکز هر قلب یک اتاق ضبط وجود دارد ،تا زمانیکه این اتاق ،پیامهای امیدوتشویق دریافت کند ،جوان می مانید!