از کوتهی توست که دیوار بلند است!

[نرگس فیاض]

وفا کنیم وملامت کشیم وخوش باشیم
که در طریقت ما کافریست رنجیدن <<حافظ>>

بخشش

دو دوست با پای پیاده از جاده ای در بیابان عبور می کردند. در بین راه،سر موضوعی اختلاف پیدا کردند وبه مشاجره پرداختند.
یکی از آنها از سر خشم ،بر چهره ی دیگری سیلی زد .دوستی که سیلی خورده بود سخت آزرده شد ولی بدون آن که چیزی بگوید،روی شن های بیابان نوشت :<< امروز بهترین دوست من بر چهره ام سیلی زد.>>
آن دو کنار یکدیگر به را خود ادامه دادند تا به یک آبادی رسیدند.
تصمیم گرفتند قدری آنجا بمانند .کنار برکه ی آب استراحت کنند.ناگهان شخصی که سیلی خورده بود ،لغزید ودر آب افتاد.نزدیک بود غرق شود که دوستش به کمکش شتافت واو را نجات داد.بعد از آن که از غرق شدن نجات یافت ،بر روی صخره ی سنگی این جمله را حک کرد:<<امروز بهترین دوستم جان مرا نجات داد.>>
دوستش با تعجب پرسید:<< بعد از آنکه من با سیلی تو را آزردم ،تو آن جمله را روی شن های بیابان نوشتی ولی حالا این جمله را روی تخته سنگ حک می کنی؟>>
وی لبخند زد وگفت:<< وقتی کسی ما را آزار می دهد ،باید روی شن های صحرا بنویسیم تا بادهای بخشش آن را پاک کنند ولی وقتی کسی محبتی در حق ما می کند باید آن را روی سنگ حک کنیم تا هیچ بادی نتواند از یادها ببرد.>>

نکته: یکی از بزرگترین ملاک های قدرت فردی شما توانایی هضم رفتار اشتباه دیگران ومورد اغماض قرار دادن اشتباهات آنان است. بزرگ و کوچکی خطاهای دیگران امری نسبی است ورابطه ی مستقیمی با بزرگی و کوچکی ما دارد. اگر نمی توانید کسی را ببخشید وگناه او را غیر قابل گذشت می انگارید،مساله به دنیای بیرون وبزرگی گناه دیگران ربطی ندارد بلکه داستان به حقارت و کوچکی ما مربوط است. به من بگو چه گناهی را غیرقابل بخشش می دانی تا به تو بگویم تو چه کسی هستی ودر چه درجه ای از رشد وتوانمندی شخصی قرار داری.

-هرچه ما عظیم تر باشیم ،اشتباهات دیگران کوچک می نماید وهرچه کوچکتر باشیم خطاهای دیگران بزرگتر وغیر قابل هضم تر دیده میشود.

- هرچه ما بزرگوارتر ومقتدرتر باشیم ،کمتر به دیگران نیازمندیم.
- هرچه کمتر نیازمند باشیم ،کمتر از رهگذر عملکرد ناصواب اطرافیانمان آسیب می بینیم.
- هرچه کمتر آسیب ببینیم ، راحت تر می بخشیم ودیگران را مورد عفو قرار می دهیم.



کسانی که دیگران را نمی بخشند
یعنی پیوسته در گذشته زندگی می کنند
وکسانی که در گذشته زندگی می کنند،
زمان حال خود را تباه خواهند کرد! <<فرزانه ای ژرف نگر>>