از کوتهی توست که دیوار بلند است!

[نرگس فیاض]

عیب مردم فاش کردن ،بدتریت عیب هاست
عیب گو اول کند بی پرده عیب خویش را

قضاوت

در زمانهای قدیم مرد جوانی در قبیله ای مرتکب اشتباهی شد .به همین منظور بزرگان قبیله گرد هم آمدند تا در مورد اشتباه جوان تصمیم بگیرند.
در نهایت تصمیم گرفتند که در مورد اشتباه جوان با پیر قبیله که تجربه ی بسیاری داشت مشورت کنند وهرچه که او بگوید ،عملی کنند.
از پیر قبیله در خواست شد که در مورد اشتباه مرد جوان نظرش را بدهد .اما او از انجام این کار امتناع ورزید. بزرگان قبیله دوباره فردی را به دنبال او فرستادن وپیام دادند که شما باید تصمیم نهایی را در مورد اشتباه این جوان بگیرید.
پیر قبیله کوزه ای سوراخ را پر از آب کرد.سپس آن را از پشت خود آویخت وبه سمت بزرگان قبیله حرکت کرد.بزرگان قبیله با دیدن او پرسیدند :<< قصه ی این کوزه چیست؟>>
پیر قبیله پاسخ داد: << گناهانم از پشت سرم به بیرون رخنه می کنند ،بی آنکه به چشم آیند وامروز آمده ام که درباره ی گناه دیگری قضاوت کنم.>>
بزرگان قبیله با شنیدن این سخن چیزی بر زبان نیاوردند وگناه مرد جوان را بخشیدند.
<<سعدی>>
هرکه را جامه ی پارسا بینی پارسا دان ونیک مرد انگار
ور ندانی که در نهانش چیست محتسب را درون خانه چه کار