چرا آرزوهای شما براورده نمی شوند ؟!

[MARYAR]

نخستین باری که شبکه ۴، مستند راز را با یک دوبله جذاب پخش کرد هر آدم معمولی دلش می خواست بدون معطلی فهرست آرزوهایش را بنویسد تا مثل علا ءالدین قصه های هزار و یک شب یک شبه به همه رویاهاش برسد اما در دنیای واقعیت نه چراغی بود و نه غولی و اینطور شد که مستند راز کنار لوازم غیرقابل استفاده دیگر خاک خورد و رویاها هم فراموش شدند اما برای آن هایی که هنوز رویاهای شان را دنبال می کنند و صفحات موفقیت را برای پیدا کردن جوابی درست ورق می زنند، راهی وجود دارد تا شاید غول چراغ جادو آن ها را بیدار کند.

[MARYAR]

جوگیر نشوید

به گزارش گروه ایران ویج ، من یک رویا دارم، رویای من انتقال از این وضعیتی که در آن هستم به وضعیتی دیگر است که در آن خودم را بهتر و خوشبخت تر تصور می کنم. این رویا بیشتر شبیه یک جا به جایی است درست مثل این که می خواهیم از یک مکان مثلا از خانه به محل کار خود برویم. هرچه قدر فاصله محل کار شما تا خانه دورتر باشد باید مسافت بیشتری را طی کنید.
رویاهای شما هم برای به ثمر رسیدن نیاز به زمان دارند. ممکن است شما در یک سمینار موفقیت شرکت کنید و تحت تاثیر سخنران آنقدر هیجان زده شوید که به محض رسیدن به خانه طوماری از آرزوهای تان را فهرست بندی کنید و برای رسیدن به آن خودتان را به آب و آتش بزنید اما فراموش کرده باشید که برای رسیدن به هر چیزی نیاز به زمان، صبر و فاکتور مهم تر، مبارزه و تلاش دارید. از خودتان بپرسید من به دنبال چه هستم و اگر جوابی که به این سوال می دهید در شما شور و انگیزه کافی ایجاد می کند، این رویایی است که باید به دنبالش باشید. هر روز این سوال را از خود بپرسید و هر روز واکنش تان نسبت به این رویا را بسنجید تا متوجه شوید آرزوی شما تنها یک واکنش احساسی به خواندن یک کتاب یا صحبت با یک سخنران بوده یا واقعا آرزویی بوده که طی سال ها توسط خود شما نادیده گرفته شده است.

[MARYAR]

من بدشانس به دنیا آمدم

وارد یک بیمارستان می شوید، تابلوی سکوت تقریبا هرکسی را مجبور می کند که ساکت باشد. افرادی که در اتاق انتظار نشسته اند ظاهرا ساکتند و هر از گاهی یک سرفه یا کوباندن پای بچه ای روی صندلی تنها ترین صدایی است که در فضا می پیچد اما آیا داستان در ذهن این افراد نیز به همین صورت است؟ محققان می گویند، در ذهن یک فرد معمولی روزانه ۵۰ هزار فکر و ایده رد و بدل می شود که متاسفانه بیشتر این فکرها و گفت وگوهای ذهنی منفی هستند.
این جملات برای شما آشنا نیستند؟ « من اصلا شانس ندارم، از دست این کار لعنتی خسته شدم، همکارانم فقط دنبال این هستند که کارم را یک جورایی از دست من بگیرند، انگار زندگی هر چه موفقیت بوده به دیگران بخشیده و بدبختی هایش را برای من نگه داشته است». این جملات قاتل بدون این که متوجه شوید چنان هیپنوتیزم قوی را روی شما اعمال می کند که به مرور زمان تبدیل به همان چیز منفی می شوید که همیشه به خودتان گفته اید. شاید در شروع به نظرتان کمی غیرطبیعی برسد اما با تکرار جملات مثبت، از شر جملات قاتل خلاص شوید و جایگزینی را برایش به وجود آورید که به مرور زمان تبدیل به واقعیت خواهد شد. با این جمله شروع کنید: «من لیاقت شادی و موفقیت در زندگی را دارم.»

[MARYAR]

از جان خاطرات بد چه می خواهید؟

گذشته همیشه تو را به عقب می اندازد، چه آن زمان که با یادآوری خاطره ای خوش و بی فایده، کار مهمی را به تعویق می اندازی و چه آن وقت هایی که با فکر کردن به حاشیه های تلخ یک حادثه می خواهی از زمین و زمان انتقام بگیری و در نهایت این تصور غلط به وجود می آید که نمی توانی به خواسته هایت برسی و رویاها به مرور زمان در ذهن خفه می شوند. «گذشته بد را دور بینداز » ساده ترین و خلاصه ترین جمله روان شناسی است که نیازی به توضیح ندارد. یک ورق و کاغذ بردار و در آن موفقیت ها و تغییرات خوبی که در تمام این سال ها به دست آورده ای را فهرست کن البته در نوشتن این کارنامه کاری فقط به دنبال ثبت کارهای خیلی بزرگ نباش، ممکن است درگذشته آدم خیلی عصبانی بوده باشی و حالا توانسته ای این ویژگی بد را اصلاح کنی. بعد از نوشتن تغییرات خوب و موفقیت های ریز و درشت در طول سال های زندگی، متوجه می شوی که به چیزهای زیادی رسیده ای و همین حس خوب این اعتماد به نفس را به وجود می آورد که از این به بعد هم می توانی به هرچیزی که آرزو کرده ای برسی.

[MARYAR]

به بیراهه نزدیک شده ای

من یک راننده خوب هستم اما اگر وارد یک شهر ناآشنا شوم و از من بخواهند بدون نقشه و تابلوی راهنمایی و رانندگی، مسیری خاص را طی کنم و مثلا بسته ای را به کسی برسانم هرگز به مقصد نمی رسم اما چرا؛ ممکن است به مقصد برسم ولی در این شرایط با خودم می گویم من حتما آدم خوش شانسی بوده ام.

رسیدن به مقصد بدون داشتن یک نقشه نه تنها در رانندگی بلکه در هرکار دیگری تقریبا وقت تلف کردن است. شب و روز کار می کنید، تمام هفته را اضافه کاری می کنید اما شب وقتی خسته و کوفته به منزل می رسید با خود می گویید، با همه این تلاش ها باز هم به آن چیزی که می خواهم نرسیده ام. شما امتحان کنید، از همین حالا از همه افرادی که در کنارتان هستند این سوال را بپرسید: هدف شما از زندگی چیست؟
و آن وقت متوجه می شوید که بیشتر افراد با شنیدن این سوال به فکر فرو می روند درحالی که هدف باید از پیش تعیین شده باشد. یادتان باشد به هرچیزی که در زندگی روی آن بیشتر از بقیه تمرکز می کنید، خواهید رسید. اگر رویایی در سر دارید و به آن نرسیده اید حتما به اندازه کافی روی آن تمرکز نکرده اید اما تنها بیان کردن و به زبان آوردن آرزوها راه منطقی برآورده شدن آن ها نیست.
برای رویاها یک نقشه راه تهیه کنید. مثلا هدف من رسیدن به وزن ایده آل است. برای این کار برای خودم زمان خاصی را در نظر می گیرم و آن روز را در تقویم علامت گذاری می کنم. بعد ا ز آن کارهایی که به رسیدن به این وزن ایده آل منتهی می شود را فهرست بندی می کنم و در نهایت تصمیمم خود را با افرادی که در من انگیزه و اشتیاق ایجاد می کنند درمیان می گذارم. چون اگر در بین راه خستگی یا بی انگیزگی به سراغم آمد با فکر این که دیگران من را به خاطر نیمه رها کردن تصمیمم سرزنش خواهند کرد، خود را موظف به انجام دادن تعهداتم خواهم دانست.

[MARYAR]

وقتی خسته می شوید

کودکی تان را به یاد آورید، آن زمان آرزوها به کوچک و بزرگ تقسیم نمی شد. اگر می خواستید به ماه بروید یا تبدیل به یک فوتبالیست حرفه ای بشوید تنها آرزو نبود بلکه یک خواسته معمولی بود که باید به آن می رسیدید اما وقتی بزرگ تر شدید یاد گرفتید که رویاها یا کوچکند یا بزرگ و دنیای محدودیت ها روی شیرین خواستن را برای شما از بین برد. اما برای رسیدن به آرزوها باید جسارت دوباره کودک شدن و دوباره خواستن را پیدا کنید. در این راه یک اصل را فراموش نکنید. تمام تغییرات بزرگ و کوچکی که در این جهان اتفاق افتاده به خاطر رویای افرادی بوده که می خواستند در دنیا تغییرات بزرگ و خوبی ایجاد کنند. ادیسون، اینشتین، نیوتن و میلیون ها دانشمند دیگر رویای داشتن دنیایی بهتر را داشتند. اگر رویای شما با هدف بهتر کردن دنیای اطراف تان باشد زودتر به نتیجه خواهید رسید. از همین حالا با خود فکر کنید رسیدن به این رویایی که در سر دارید چه خدمتی را به اطرافیان شما خواهد کرد و بعد از آن با برداشتن قدم های کوچک اما پیوسته مسیر را طی کنید. در بین راه خود را ارزیابی کنید و بعد از رسیدن به تغییرات کوچک اولیه به خودتان جایزه دهید تا قدردان این تغییر خوب باشید. البته یک موضوع دیگر را باید به خاطر بسپارید و آن این که هرکاری که فکر می کنید را انجام دهید تا در آینده حسرت نخورید. هیچ کس دلش نمی خواهد با یادآوری روزهای گذشته به این حسرت دچار شود که کاش در گذشته تلاش بیشتری را برای رسیدن به رویاهایش می کرد.