دانستنیهای مختلف در مورد روانشناسی شخصی

[bahador]

ممنون از راهنماییتون

[صدفی]

آنچه رانندگي از شخصيت و زندگی شما فاش مي‌کند!
نتايج يک پژوهش نشان داد که ميان تيپ‌هاي شخصيتي مختلف و رفتارهاي رانندگي افراد رابطه‌اي معناداري وجود دارد به اين معني که با شناخت ويژگي‌هاي شخصيتي هر فرد، رفتار غالب او در رانندگي قابل پيش‌بيني است.
شعار معروف تيلمن وهابز، مبني بر اينکه يک فرد به همان طريق رانندگي مي‌کند که زندگي مي‌کند، مي‌تواند حاوي تلويحات فوق‌العاده مهمي در زمينه تاثيرات اجتناب‌ناپذير ويژگي‌هاي شخصيتي بر رفتار رانندگي باشد. از جمله مسايل و مشکلاتي که امروزه، تماميت جسمي و آسايش عموم مردم را در شهرهاي بزرگ به مخاطره انداخته، مساله وقوع و افزايش آمار جرايم ناشي از تخلفات رانندگي است.بر اين اساس ضرورت بررسي عوامل مختلف اين معضل اجتماعي بر کسي پوشيده نيست. در همين راستا پژوهشي به پيش‌بيني رفتارهاي رانندگان بر اساس ويژگي‌هاي شخصيت‌شان با تاکيد بر 5 مشخصه‌ي «روان رنجوري»، «توافق» و «وظيفه‌شناسي»، «روان رنجوري برون‌گرايي» و «گشودگي به تجربه» پرداخته است.
افراد هيجان‌خواه‌تر بيشتر تخلف مي‌کنند
نتايج اين مطالعه که بر روي 160 راننده‌ موتور سيکلت، ماشين‌هاي سنگين و ماشين‌هاي سواري در استان اردبيل انجام شده است، نشان داد سن و تعداد تصادفات با رفتار رانندگي (لغزش‌ها، اشتباهات، تخلفات عمدي و تخلفات غير عمدي) رابطه‌ي معناداري وجود دارد و بين نمره کل هيجان خواهي و رفتار پر خطر رانندگي نيز رابطه مثبت و معناداري موجود است به اين معني که هر چه نمره هيجان خواهي افراد بالاتر رفته است احتمال اينکه مرتکب لغزش، خطا و تخلف در رانندگي شوند بيشتر است.روان رنجوري با صفاتي مثل اضطراب، تکانشوري، عواطف منفي، انتقام‌جويي و خودپسندي همراه است و رانندگاني که تخلفات بيشتري دارند طبيعتا بايد ويژگي‌هاي مذکور در آنها بيشتر باشد. پس اين دسته از افراد سازگاري هيجاني کمتري داشته و تعجب‌آور نيست که قوانين و مقررات راهنمايي و رانندگي را زير پا بگذارند.
وظيفه‌شناس‌ها کمتر تخلف مي‌کنند
پژوهش حاضر نشان داد که بين رفتار رانندگي و عامل شخصيتي وظيفه‌شناس رابطه‌ي معکوس وجود دارد و اين بدان معناست که هر چه ويژگي شخصيتي وظيفه‌شناس در افراد بيشتر باشد احتمال انجام رفتار پرخطر رانندگي پايين‌تر مي‌آيد. عامل وظيفه شناسي با ويژگي‌هايي چون نظم و ترتيب، تمايل به پيشرفت، خويشتن‌داري، محتاط بودن، درستکاري، آينده‌نگري و خوش قولي همراه است. بنابراين کساني که در اين عامل نمره‌ي بالاتري کسب مي‌کنند، داراي ويژگي فوق هستند و از آنها انتظار مي‌رود که قوانين و مقررات راهنمايي و رانندگي را رعايت کنند.نتايج اين تحقيق همچنين حاکي از آن است که بين ويژگي شخصيتي توافق و رفتار رانندگي رابطه‌ي معکوس وجود دارد. افرادي که از عامل توافق پذيري پاييني برخوردارند رفتارهاي تکانشوري زياد، تحريک پذيري بالا و ثبات هيجاني کمتري در آنها مشاهده مي‌شود. بنابراين انتظارمي‌رود اين افراد رفتارهاي مخاطره آميز بيشتري داشته باشند، در اين تحقيق بين عامل شخصيتي برون‌گرايي و گشودگي به تجربه از يک طرف و رفتار رانندگي از طرف ديگر رابطه‌ي معناداري به دست نيامد.همچنين نتايج اين بررسي ارتباط منفي و معکوس بين سن با رفتار رانندگي را نشان داد. اين بدان معناست که رانندگان جوان فاقد دانش لازم هستند و اين امر ممکن است خطرات و تصادف‌هاي غير ضروري براي آنها ايجاد کند.نتايج اين پژوهش بين تعداد تصادفات با تخلفات رانندگي رابطه‌ي مثبت و معني‌داري نشان داد که اين بدان معناست که افرادي که تصادفات بيشتري دارند تخلفات رانندگي بيشتري نسبت به بقيه از خود نشان مي‌دهند.اين پژوهش در بررسي رابطه بين نوع خودرو با رفتار رانندگي اثبات کرد که موتور سواران نمره‌ي بيشتري از ساير رانندگان در رفتار رانندگي و هيجان خواهي بدست آ‌وردند.نتايج اين پژوهش حاکي از آن است که با استفاده از سازه هيجان خواهي و برخي از ويژگي‌هاي شخصيتي ديگر مي‌توان رفتارهاي پر خطر رانندگي را پيش‌بيني کرد. بنابراين به نظر مي‌رسد که افزايش تجربه رانندگي و ارضاء انگيزه‌هاي تجربه‌جويي و هيجان‌خواهي در محيط‌هاي کنترل شده مي‌تواند به کاهش تخلفات رانندگي کمک کند.به طور کلي نتايج اين تحقيق حاوي اين بود که ويژگي‌هاي شخصيتي روان رنجوري، توافق و وظيفه‌شناسي و همچنين هيجان خواهي مي‌توانند رفتار رانندگي را به طور معناداري پيش بيني کنند اما برون گرايي و گشودگي به تجربه با رفتار رانندگي ارتباطي ندارد.اين پژوهش حاصل طرح تحقيقاتي دکتر نادر حاجلو عضو هيات علمي دانشگاه محقق اردبيلي، جابر عليزاده گورادل کارشناس ارشد روانشناس عمومي دانشگاه تبريز، جواد هاشمي کارشناس روانشناسي عمومي، اسماعيل شيري کارشناس ارشد روانشناسي باليني کودک و علي احمديان کارشناس ارشد روان شناسي باليني است.

[صدفی]

عطسه، خصوصی ترین مسائل تان را لو می دهد

فرقی نمی‌کند که دچار آلرژی بهاره شده باشید یا سرماخوردگی شما را دچار خود کرده باشد. عطسه به هر دلیلی که سراغتان بیاید، می‌تواند بدون اجازه شما، شخصیت‌تان را آشکار کند. روانشناس‌ها سال‌هاست که برای رمزگشایی عطسه افراد پژوهش می‌کنند و نتایج چند بررسی آنها، ثابت کرده، عطسه‌های به ظاهر بی‌معنا، تمام آنچه در خود پنهان کرده‌ایم را بیرون می‌ریزند.

محققان می‌گویند، همین واکنش طبیعی ساده، نشان می‌دهد ما با دیگران چه تفاوت‌هایی داریم و زیر و بم‌های شخصیت‌مان را آشکار می‌کند. پس اگر می‌خواهید کمی مرموز بمانید و به آسانی کشف نشوید، عطسه‌هایتان را حبس کنید.

عطسه؛ ارث پدری

شاید حتی برای نزدیک‌ترین اطرافیان‌تان، شیوه عطسه کردن شما عجیب به نظر برسد؛ اما محققان می‌گویند، شما به هر شکلی که عطسه کنید، باز هم مقصر نیستید. از نظر آنها، ژن‌ها در انتقال یک شیوه عطسه کردن به شما نقش دارند. پژوهش‌های آنها نشان می‌دهد، عطسه کردن هم مثل خیلی از رفتارهای دیگر، به شما ارث می‌رسد و دانستن همین واقعیت کافی است تا باور کنید عطسه‌ها، بهتر از شناسنامه شما می‌توانند در معرفی کردن‌تان نقش داشته باشند؛ زیرا بسیاری از ویژگی‌های شخصیتی هم از طریق ژن‌ها به شما منتقل می‌شود.

بمب عطسه‌ای؛ نشانه یک کلامی

اگر با صدای بلند عطسه می‌کنید و نمی‌خواهید درونیات‌تان آشکار شود، بهتر است جلوی افرادی که با آنها رودربایستی دارید، مانع عطسه‌تان شوید، چراکه بررسی‌ها ثابت کرده عطسه‌های بلند، مخصوص آدم‌های مقتدر و سلطه جوست. البته نگران نباشید، زیرا چنین عطسه‌ای می‌تواند خصوصیات مثبت شما را آشکار کند و به دیگران نشان دهد که شما در تصمیم‌گیری‌های بحرانی خوب و سریع عمل می‌کنید و فردی کاری هستید. محققان می‌گویند، کسانی که عطسه‌شان مثل یک بمب منفجر می‌شود، آدم‌های قاطعی هستند که می‌تواند نقش یک رهبر خوب و یک مدیر موفق را بازی کنند. نتایج پژوهش دیگری هم ثابت می‌کند، افرادی که با صدای بلند عطسه می‌کنند دوست دارند در گروه‌های دوستانه و کاری نقش رهبر را بازی کنند و همچون یک مدیرتوانا و یک رئیس با نفوذ، قدرت اداره دیگران را دارند. به اعتقاد پژوهشگران اگر کاری به اینگونه افراد سپرده شود، با تمرکز و تعهدی که به خرج می‌هند، به خوبی از پس آن برمی‌آیند.

درستکار‌های تر و تمیز

رعایت کردن اصول نظافت، تنها آداب دانی شما را نشان نمی‌دهد. محققان می‌گویند، کسانی که هنگام عطسه کردن، دستمال جلوی دهان و بینی‌شان می‌گیرند، خصوصیات بهتری دارند که می‌تواند دیگران را به سمت‌شان جذب کند. از نظر آنها اگر شما چنین رفتاری را داشته باشید، به دیگران نشان می‌دهید انسانی شایسته و قابل‌اعتمادید. از نظر پژوهشگران فنون عطسه خوانی، می‌گویند چنین فردی، نه تنها با ادب است و قانون‌های معاشرت را خوب می‌داند، بلکه با دقت، درستکار و بسیار منطقی هم است.

بررسی‌های دیگر هم ثابت کرده کسانی که هنگام عطسه کردن جلوی دهان خود را می‌گیرند، بسیار موقر و متعادل هستند و دوست دارند دیگران در موردشان تصور خوبی داشته باشند. آنها قبل از انجام هر کاری و گرفتن هر تصمیمی حسابی فکر می‌کنند و همه جنبه‌های موضوع را می‌سنجند تا مبادا راه را بیهوده اشتباه بروند یا دل کسی را بشکنند. چنین افرادی از عهده اداره یک زندگی به خوبی برمی‌آیند، زیرا حسابگر و دقیق هستند و بسیاری از موضوعاتی که از دید آدم‌های دیگر پنهان می‌ماند را می‌بینند و به آنها توجه می‌کنند.

عطسه زشت؛ مخصوص افراد جالب

اگر عطسه‌ای زشت و نتراشیده دارید، نگران نباشید. حتی این عطسه‌های نابهنجار هم می‌توانند به دیگران بگویند که خصوصیات ویژه و قابل توجهی دارید. پژوهشگران معتقدند، کسانی که با صدای بسیار بلند و خشن عطسه می‌کنند و به جای یک مرحله، چند بار عطسه‌شان را تکرار می‌کنند، افراد مشتاقی هستند که در کنارشان حسابی خوش می‌گذرد. مطالعات نشان می‌دهد این افراد ویژگی‌های خوب اجتماعی بسیاری دارند و توانایی ایجاد انگیزه در دیگران و تاثیر گذاشتن بر نظراتشان را دارند. شاید چنین عطسه‌ای برای مخاطبان شما عجیب به نظر برسد، اما می‌تواند رازهای شنیدنی شخصیت شما را هم به گوش آنها برساند.

از نظر پژوهشگران، آدم‌هایی که به این شکل عطسه می‌کنند، برونگرا هستند و دوستان زیادی دارند. این افراد هرگز تنها نمی‌مانند، زیرا به خاطر سابقه خوبشان، همیشه آدم‌هایی به آنها وفادار می‌مانند و در لحظات سخت به دادشان می‌رسند. بررسی‌ها ثابت کرده، نباید این افراد را به بی‌کلاسی و بی‌ادبی متهم کنیم، زیرا این شیوه عطسه کردن، چندان به خواسته آنها بستگی ندارد و این عطسه‌های بلند تا حدودی ناخودآگاه بیرون می‌پرند.

تک عطسه‌ای‌های مهربان

اگر فقط یک عطسه می‌کنید، خوشحال باشید و بدون ترس در مقابل دیگران عطسه کنید. بررسی‌ها نشان می‌دهد، افرادی که فقط یک عطسه می‌کنند آدم‌های خوب و مهربانی هستند که به راحتی با دیگران کنار می‌آیند. اگر خواستگار شما فوت و فن عطسه‌خوانی را بداند، با دیدن تک عطسه‌های شما، می‌فهمد که فردی خون‌گرم، مفید و حامی دیگران هستید و می‌توانید در جریان زندگی مشترک، برایش نقش همسری مهربان و فداکار را بازی کنید. اگر یک فرد قدرت‌طلب به خواستگاری شمایی که آرام و بی‌صدا عطسه می‌کنید بیاید، احتمالا هر شرطی را از طرف شما می‌پذیرد و از دست‌تان نمی‌دهد، زیرا بررسی‌های دیگر هم ثابت کرده‌اند کسانی که ملایم عطسه می‌کنند، شخـــــــصیتی آرام دارند و به اطرافیانشان وفادار می‌مانند. از نظر پژوهشگران این افراد، شخصیتی وابسته دارند و اگر به کسی دلبسته باشند، هر سختی‌ای را به خاطر او تحمل می‌کنند.

عطسه ناگهانی نشانه زرنگی

عطسه بعضی از افراد آداب و رسوم خاصی دارد و چند ثانیه‌ای مقدماتش طول می‌کشد، اما بعضی عطسه‌های دیگر، خیلی سریع و بدون مقدمه بیرون می‌پرد. پژوهشگران معتقدند، کسانی که ناگهانی و خیلی زود عطسه می‌کنند، آدم‌های تند و تیزی هستند. اگر خواستگار شما بتواند عطسه‌تان را معنا کند، ممکن است بیشتر از شما حساب ببرد، زیرا پژوهشگران می‌گویند، کسانی که به این شکل عطسه می‌کنند، نکته‌سنج و تیزبین هستند و نمی‌توان به سادگی موضوعات را از آنها پنهان کرد. پس اگر می‌خواهید گربه را دم حجله بکشید و به او نشان دهید نمی‌تواند شما را فریب دهد و مقابلش تند و بی‌مقدمه عطسه کنید. پژوهشگران معتقدند، این افراد در مواقع بحرانی به بهترین شکل ممکن عمل می‌کنند و از پس مشکلات برمی‌آیند. این افراد آدم‌شناس‌های خوبی هستند و معمولا در کمترین فرصت، می‌توانند موقعیت‌ها را ارزیابی کنند و بدانند که فرد مقابلشان چند مرد حلاج است. اگر عطسه شما ناگهانی باشد، بعید نیست بتواند عنان زندگی را خودتان به دست بگیرید و در صورت ازدواج با مردی سازگار، مهم‌ترین تصمیم‌ها به خواسته شما گرفته شود.

خانم‌ها مرموزترند

درحالی که عطسه کردن می‌تواند خصوصیات کلی شما را فاش کند، اما محققان معتقدند خانم‌ها با این فاش‌کننده راز مشکل دارند. بررسی‌های آنها نشان می‌دهد، 30 درصد خانم‌ها ترجیح می‌دهند، جلوی عطسه شان را بگیرند و در مقابل دیگران، مانع از بیرون پریدن عطسه شوند. البته خاموش کردن عطسه، کار چندان دشواری هم نیست. تنها کافی است چند لحظه انگشت‌تان را زیر بینی‌تان بگیرید. این کار در بیشتر مواقع، شما را به نتیجه‌ای که می‌خواهید می‌رساند.

[mallarme]

خیلی ها هستند که خیلی زود رنجور می شوند و صبرشون رو از دست می دند به همین خاطر ممکنه به دنبال راههایی برای کسب روحیه صبر در خودشون باشند............
دقیقا مثل شخص خودم.................
بنابراین؛
این موارد رو اول و اول برای خودم درنظر میگیرم.....


اگر انسان همه چیز خود را از خدا بداند دیگر در حوادث و یا جایی که چیزی از او گرفته می شود، گویی اتفاقی نیفتاده و همواره این شعار را الگوی رفتار خویش نماید (ما از خدائیم و به او باز می گردیم)
از دید قرآن مهمترین پشتوانه صبر یاری خداوند است و بدون کمک او صبر کامل نمی شود.

ابتدا
روحیه عجول بودن براى نتیجه گیرى در کارها را کنار بگذارید
از حساسیت بیش از حد در هر زمینه بپرهیزید.

خور را برای دریافت رفتارهاى نابجا و خلاف انتظار آماده سازید
همیشه فضاى ذهنى و روانى خود را براى شنیدن و دریافت رفتارهاى نابجا و خلاف انتظار آماده سازید وبه این معنا که همواره در هر مساله‏اى، ابتدا از دیگران انتظار بدترین برخورد را داشته باشید و خود را براى تحمل آن آماده کنید.
این مساله باعث مى‏شود برخوردهاى بهتر از مورد انتظار در شما ایجاد خشنودى نماید. در حالى که اگر همیشه انتظار برخورد خوب داشته باشید، چه بسا نتیجه عکس خواهید گرفت.

در مقابل رفتار ناپسند دیگران عکس العمل های مناسب آماده کنید

قبل از مواجه با برخوردهاى نابجا دیگران پاسخ خود و عکس‏ العمل خوب خود را براى مواجه با رفتارهاى خلاف انتظار دیگران در ذهن خویش مرور کنید و با طرح ذهنى آماده شده با رفتارهاى بى ‏مورد دیگران برخورد کنید مثلًا با خود بگویید اگر فلان شخص به من ناسزا بگوید به حرف او توجه نمى‏کنم همچنان دوستش دارم چون گناهان من را پاک کرده و این صبر سبب تعالى روحى من مى‏شود و به هر حال با این کلمات و تلقینها همیشه آمادگى ذهنى و روانى خود را براى عملکردهاى خلاف انتظار مردم فراهم سازید.


با خود شرط کنید که هیچ گاه و در هیچ شرایطى صبر خود را از دست ندهید .

وقتی چنین قراری را با خود گذاشتید اگر در مساله ای صبرتان را از دست دادید ، خود را جریمه کنید؛ مثلا تصمیم بگیرید - یا در صورت امکان نذر کنید - فلان مبلغ را صدقه بدهید، یا نماز شب بخوانید و یا یک روز روزه بگیرید. کارآیى این روش، بسیار بالا است و بسیارى از علماى بزرگ بدین سان تمرین عملى و خودسازى نموده‏اند.


در صورت بروز بی صبری خود را سرزنش کنید
اگر گاهی اوقات کاری که ناشی از بی صبری بود انجام دادید ، سریع خود را سرزنش و حتى در لفظ اظهار پشیمانى نمایید و وعده‏ها و قولى که با خود داشتید را در ذهن خویش حاضر سازید.

تفریحات سالم داشته باشید
از تفریحات سالم و تقویت کننده اراده؛ مانند کوهنوردى، شنا، دو ، صحرانوردی و پیاده‏روى و گردش در طبیعت و... نیز استفاده کنید.
در تصمیم گیرى‏ ها، حتى‏ الامکان با افراد عاقل و پخته مشورت نمایید و از اقدامات عجولانه و مطالعه نشده بپرهیزید.

با افراد صبور دوست شوید
بیشتر با افراد خوش خلق و صبور معاشرت کنید.

به رفتارهایی که باعث بی صبری شما می شود توجه نکنید
به برخى رفتارها و حالاتى که از افراد سر مى‏زند. و شما را به بی صبری دعوت مى‏کند، توجه نکنید؛ مثلاً اگر کسى با حرف ناروا شما را بر مى‏افروزد، از شنیدن و گوش سپردن به سخنان وى اجتناب کنید و حتى گوش ندهید یا محیط را ترک کنید. دیگر به گفته‏ هاى او دقت و توجه نکرده و آنها را در ذهن خود مرور نکنید. نسبت به دیگر اعمال فیزیکى و رفتارهاى پرخاشگرانه و تحریک کننده نیز همین طور واکنش نشان دهید و راه بى‏ توجهى و تغافل را پیش گیرید.



ذکر «لا حول و لا قوة الا بالله» را زیاد بر زبان جارى سازید و سوره والعصر را زیاد بخوانید.

دعاى 24 صحیفه سجادیه «یا من تحل به عقد المکاره» و دعاى 58 و 175 آن را بخوانید


با خود یادآوری کنید که زمان مصیبت و بلاهای دنیایی اندک و وقت آن کوتاه است و به زودى از آن رهایى خواهید یافت و اصولًا عمر دنیا کوتاه است.


بیندیشید که جزع و بى ‏صبرى چه ضررهایى بر آن مترتب است.

زیرا کسی که بداند که جزع و بى‏ تابى کارى است زشت و به دین و دنیاى او زیان مى‏رساند، و هیچ فایده‏اى ندارد جز اینکه ثواب را باطل و ضایع مى‏کند و آدمى را گرفتار عقاب مى‏سازد، چنانکه امیر مؤمنان علیه السّلام فرمود: «اگر صبر کنى آنچه مقدّر است خواهد شد و تو اجر مى‏ برى، و اگر بى ‏تابى نمائى آنچه مقدّر است خواهد شد و براى تو بار گناه و عقوبت خواهد بود». (بحار الأنوار ج‏68 ص 92 ) در اینصورت بهتر در برابر مشکلات صبر می نماید .

احوال کسانى را که به بلاى عظیم‏تر از شما گرفتار شده ‏اند و مشکلات گذشته و حالشان با شما قابل مقایسه نیست، به ذهن آورید و شکر کنید که شما کمتر مبتلا بوده و هستید.

به خداوند بزرگ امیدوار باشید و دائماً بر او توکل کنید.
ارتباط خود را با او استحکام بخشید و با نماز و ذکر، پیوسته او را یاد کنید و در مشکلات و مصیبت ها از او استمداد بطلبید.

هیچ گاه مأیوس نشوید و با روحیه امید به پیش بروید و با برنامه ریزی در سدد حل مشکلات باشید.

در موقع اندوه ذکر لا إِلهَ إِلَّا أَنْتَ سُبْحانَکَ إِنِّى کُنْتُ مِنَ الظَّالِمِینَ را تکرار کن.




موارد فوق را در برنامه‏ اى منظم با درج موارد آن در یک جدول و نمره دادن به عملکرد خود و رعایت این امور سعى در تقلیل موارد تخلف داشته و همت خود به افزایش صبر و تحصیل سعه صدر معطوف بدارید.

[jahanagahi]

وقتی در مقابل عملی قرار میگیرید که باعث رنجش شما می شود عکس العمل آنی از خود نشان ندهید.(جهان آگهی)

[mallarme]

قدم بعدی این است که این دروغ ها را به خودتان نگویید:

من نمی توانم

در حقیقت تنها کسی که می تواند بگوید شما نمی توانید، خودتان هستید. اگر در پس ذهن خود انعکاس این کلمات را می شنوید، آنها را دور بریزید. ایمان شما می تواند کوه ها را جابجا کند و تردیدتان می تواند سر راه شما کوه بسازد. شک داشتن به خودتان، دشمن شماره یک پیشرفت شماست.

تنها زمانی نگرانی درباره توانایی ها و ارزش های فردی خودتان را کنار می گذارید که بدانید چقدر توانایی داریدو اینکه واقعا می توانید. در نهایت تردیدو ایمان شما یک وجه اشتراک دارند، هر دوی آنها می خواهند شما چیزی را باور کنید که قادر به دیدن آن نیستید. فقط باید تصمیم بگیریدکه می خواهید کدام یک را باور کنید.


________________________________________

فردا انجامش میدهم

انسان های موفق عادت دارند کاری را که آدم های تنبل برای فردا برنامه ریزی می کنند، همین امروز انجام دهند. بزرگترین دشمن بهره وری،این باور غلط است که شاید فردا روز بهتری برای انجام کار باشد. این یک دروغ است.

فردا هم شما همین احساس را خواهید داشت و آن فردای بهتر هرگز نخواهد آمد. مشکل واقعی شما نه توانایی امروزتان بلکه طرز فکرتان است. باید درک کنید که فردایی وجود ندارد و هرگز وجود نخواهد داشت. مطمئن ترین فرصتی که شما دارید همان لحظه ای است که در آن زندگی می کنید. زندگی همین لحظه است.

روزی به جز امروز وجود ندارد. اگر امروز کاری را که دیگران انجام نمی دهند انجام دهید و آنقدر خوش شانس باشید که فردا را ببینید، با توانایی از خواب بیدار می شوید که دیگران از آن بی بهره اند.

________________________________________

تنها چیزی که لازم دارید یک فکر بکر است

با دست به کاری نزدن به هیچ جانمی رسید. یک ایده تا زمانی که آن را عملی نکنید هیچ فایده ای به حال شما ندارد. در واقع تا وقتی که آن ایده بزرگ در سرتان جا خوش کرده، ضررش از نفعش بیشتر است. ضمیر ناخودآگاه شما می داندکه دارید امروز و فردا می کنید.

تلاشی که برای ایجاد تاخیر در کامل کردن کارهای خود به خرج می دهید، استرس، اضطراب، ترس و معمولا امروز و فردا کردن های بیشتر با به دنبال خواهد داشت. چرخه معیوبی که مرتب بدتر می شود تا زمانی که دست به کاری بزنید. پیشرفت شما با کارهای جدیدی که انجام می دهید مورد ارزیابی قرار می گیرد. اگر عملی در کار نباشد، در واقع هیچ پیشرفتی نمی کنید.


________________________________________

هنوز احساس راحتی نمی کنم

اگر چیزی شما را عصبی می کند، به معنای این است که دارید کار درست را انجام می دهید و رشد می کنید. همه پیشرفت ها در جایی خارج از منطقه امن شما اتفاق می افتند. احساسات ناخوشایندی مثل اضطراب و ترس تلاش می کنند سر راه شما قرار بگیرند.

اضطراب چیزی جز یک احساس درونی نیست که پیوسته شما را وادار می کند یک شکست را قبل از آنکه حتی اتفاق افتاده باشد بارها تجربه کنید. این یک توهم بیهوده است. این واقعیت را بپذیرید که ترس های شما جلوی هیچ اتفاق بدی را نمی گیرند، فقط زندگی تان را متوقف می کنند.

پس با احساسات ناراحت خود احساس راحتی کنید. میل شما به کسب موفقیت باید بر ترس شما از ناکامی چیره شود. به طورکلی، رویدادهای تصادفی زندگی همواره جرقه های ترس و اضطراب را در ضمیر ناخودآگاه شما برمی انگیزند. واکنش شما تنها چیزی است که به طور خودآگاه می توانید آن را کنترل کنید. روی آن تمرکز کنید تا همیشه کارآمد باشید.


________________________________________

بهترین کار من به اندازه کافی خوب نیست

هر وقت درگیر پروژه ای می شوید که شما را به حرکت وامی دارد، طبیعی است که از خودتان انتقاد کنید. علت این است که شما برای کاری که در دست دارید، ذوق دارید و دیدگاهی درباره اینکه نتیجه در پایان چه خواهد شد و چه حسی خواهد داشت، در ذهن خود دارید. اغلب بین کیفیت فعلی کارتان و آنچه خودتان انتظار دارید از آب دربیاید، فاصله وجود دارد.

حس شما به شما می گوید که خروجی کار به اندازه کافی خوب نبوده است، تلاش کرده اید خوب از کار دربیاید اما هنوز خوب نیست. همین حس خوبی که نسبت به کارتان دارید از اول شما را درگیر خودش کرده و به همین دلیل است که می خواهید مطمئن باشد. این حقیقت فوق العاده ارزشمند است و به آن علاقه و میل درونی می گویند.

اجازه ندهید وسوسه بهتر شدن از آنچه که هستید، شما را از پیشرفت در راه یادگیری و رشد برای بهترین بودن باز دارد. بالاخره به آنجا خواهید رسید. فقط به کمی تمرین نیاز دارید. اگر هنوز در این مرحله هستید، بدانید که کاملا طبیعی است و مهمترین کاری که می توانید انجام دهید این است که به کارتان ادامه دهید. تنها با تلاش بیشتر است که می توانیدسطح مهارت خود را کامل کنید و فاصله بین حس خوب و کیفیت خروجی کارتان را کاهش دهید.

[mallarme]

آیا شما جزو کسانی هستید که به راحتی احساسات خود را بیان می کنند یا قادر نیستید احساسات و هیجانات خود را نشان داده و آنها را در درون خود می ریزید؟ ابراز صحیح احساسات نقش مهمی در سلامت روان دارد.

در تعریف خودآگاهی، یکی از ویژگی های انسان سالم، شناخت دقیق احساسات و هیجانات است. در واقع انسان موفق، کسی است که هر لحظه قادر است احساس خود را بشناسد و دلیل آن را پیدا کند چون در صورت نشناختن احساسات، ما قادر نخواهیم بود افکار اشتباه خود را که باعث ناراحتیمان شده تغییر دهیم.

افراد باید احساسات خود را شناخته و علت آن احساس را جست و جو کنند و در صورت نیاز آن را بیان دارند. گاهی از دیگران می رنجیم که چرا ما را درک نمی کنند و باعث ناراحتیمان می شوند، درصورتی که شایددیگران از احساس عمیق ما اطلاع نداشته باشند.



بنابراین ما باید بیاموزیم به جای خشم و عصبانیت، احساس خود را بیان کنیم. اما چرا برخی قادر نیستندمحبت و علاقه خود را ابراز کنند واز این موضوع در رنجند. به عقیده شما، چه دلایلی باعث می شود افراد نتوانند احساسات خود را بروز دهند؟

برای بررسی علمی و عمیق این پرسش ها گفت و گو با دکتر علی بابایی زاد، مشاور روانشناسی، روان درمانگر و مدرس تحلیل رفتار متقابل را با هم می خوانیم.

چرا بعضی ها قادر به بیان احساسات خود نیستند؟

-دلایل متفاوتی وجوددارد. نوع تربیت و پیام های والد که در درون این گروه از افراد شکل گرفته، به آنها می گوید که بیان احساس برای تو جایز نیست. مثلا ممکن است برای یک مرد در یک مورد خاص، بیان احساس رفتاری به دور از مردانگی اش باشد اما برای یک زن بیان آن احساس بجا باشد. اینکه ما در کودکی با چه فرهنگی بزرگ شده ایم، در آینده تاثیر زیادی بر بیان احساسات ما خواهد گذاشت.

در کودکی بیان بعضی احساسات برای ما جایز است اا در بیان بعضی دیگر مجاز نیستیم. مثلا ممکن است برای یک پسر چهار، پنج ساله بیان خشم جایز باشد اما ابراز غم نه. بنابراین او در بزرگسالی هنگامی که خشمگین می شود می تواند خشم خود را بیان کند ولی اگر غمگین شود بیان احساس غم یا ترس برایش امکانپذیر نیست و ما با مکانیسم دفاعی به نام «پوشش احساسی» روبرو می شویم.

پوشش احساسی یعنی زمانی که غمگین است خشمگین می شود یا ممکن است برای یک دختر در فرهنگی که بزرگ شده، خوشحالی قابل بیان نباشد ولی احساس غم یا ترس قابل بیان باشد، بنابراین او می توانددر بزرگسالی غمگین شود ولی حق ندارد خیلی خوشحال و شاد باشد.

گاهی اوقات ما احساستمان را به دلیل این پیام های والد بیان نمی کنیم. گاهی هم احساس خود را بیان نمی کنیم چون در زیر آن ترس از تایید نشدن، ترس از طرد شدن، ترس از کنار گذاشته شدن، ترس از کامل نبودن، ترس از خارج شدن از محدوده ایمن، ترس از ناکامی و ترس از مورد قضاوت قرار گرفتن یا برچسب خوردن، وجود دارد.



بنابراین ما با مجموعه ای از ترس ها هم روبرو هستیم که اگر احساسات خود را بیان کنیم با آنها مواجه می شویم درحالی که بسیاری از این ترس ها وجود خارجی هم ندارند ولی ما به صورت درونی، چون از آنها می ترسیم بیان احساس نمی کنیم. برای مثال کسی که ترس از کامل نبودندارد احساسش را بیان نمی کند، زیرا فکر می کند که این احساس نقطه ضعفی برای اوست. کسی که از قضاوت شدن ترس دارد نگران این است که مردم درباره او چه فکر می کنند. بنابراین چنین فردی از ترس حرف نمی زندو احساسش را بیان نمی کند. دلیل دیگری که باعث می شودفرد احساس خودرا بیان نکندمکانیزم های دفاعی است.

در مکانیزم دفاعی «قرنطینه» بخش هیجانی و احساسی یک موضوع را چون برایمان دردناک وغیرقابل پذیرش است در سطح ناخودآگاه سرکوب می کنیم و بخش غیرهیجانی احساسی اش را بیان می داریم. گاهی احساساتمان را بروز نمی دهیم چون درونمان احساس اغراق شده ای وجود دارد. در واقع ما در محیط های احساسی و هیجانی تحریک می شویم و ترس از اینکه مبادا احساس ما منتهی به عدم کنترل شود احساسات خود را بیان نمی کنیم.


مکانیسم دفاعی چیست؟

- به طور کلی مکانیسم های دفاعی شیوه های غیرارادی و ناخودآگانه ای هستند که از طریق تحریف یا انکار واقعیت موفق به کاهشاضطراب و مدارا با هیجانات منفی در فرد شده و موقتا تعادل و یکپارچگی شخصیت را تا یافتن راه حل درست و واقعی حفظ می کنند.

بنابراین وقتی مشکلی به وجود می آید چون درون فرد استرس و اضطراب ایجاد می کند او برای رها شدن از تنیدگی و فشار این اضطراب، یک یا چند مکانیسم دفاعی را به کار می برد. مثلا ممکن است وقتی با مشکلی مواجه می شود، به طور ناخودآگاه عوامل بیرونی مانند خانواده، جامعه و ... را مقصر بداند و نقش خود را نادیده بگیرد.




چرا برخی قادر نیستند علاقه خود را بروز دهند؟

- دلایل متفاوتی وجود دارد:


خودمان را دوست نداریم بنابراین نمی توانیم دیگران را دوست بداریم.

نمی توانیم خود را منبع نوازش و احساسات در نظر بگیریم بنابراین احساست خود را بیان نمی کنیم که مبادا نوازش دریافت کرده باشیم.


مسوولیت پذیر نیستیم و نگرانیم که بمادا بیان احساس، باعث مسوولیت شود.


غرور، عدم اعتماد به نفس، خودشفتگی و کمال طلبی باعث می شود دیگران را لایق بیان احساس خود ندانیم.


ترس از طرد شدن، قضاوت شدن، خارج شدن از قالب های فرهنگی و کلیشه ای، کنترل شدن، از دست دادن مرزهای ارتباطی، عبور از الگوها و کلیشه های مردانه و زنانه و ...


سوال آخر: برای کسی که به یکی از دلایل بالا مثلا به دلیل غرور قادر به ابراز احساس خود نیست چه راهکاری پیشنهاد می کنید؟

- باید دلیلش ریشه یابی شود. یکی از دلایل مغرور بودن، ترس و احساس حقارتی است که باید درمان شود.

[صدفی]

ویژگی افردای که موهای برهم ریخته دارند

طبق نظریات و پژوهش ها افراد را می توان به طور نسبی از روی مدل مو افراد به ویژگی و خصوصیات اخلاقی و رفتاری آنها پی برد.
باشگاه خبرنگاران: افرادی که دارای موهای به هم ریخته هستند افرادی بی خیال که به آسانی ناراحت نمی شوند و تنش های روزمره کمترین اثر را رویشان دارد بشمار می روند.
بر اساس این گزارش بسیاری از کسانی که موهای به هم ریخته دارند، دوست دارند با مدلهای عجیب و غریب روز پیش روند که البته درست است که در چشم دیگران ممکن است خنده دار به نظر برسند، اما از طرف دیگر جذاب و فریبنده هم هستند.
از نگاه دیگر آدم های بی قیدی که برای هیچ چیز قائل نیستند ، معمولا موهایی ژولیده و کثیف دارند و آخرین باری که به ظاهر موهایشان رسیده اند ، را به یاد نمی آورند.
طبق گفته پژوهشگران اگر این افراد به بیماری یا مشکل خاصی مبتلا نباشند، احتمالا به خاطر کاهلی شان چنین ظاهری را پیدا می کنند.

---

دقت از دیدگاه روانشناسی
در برخورد به عالم خارج ابتدا ذهن و حواس ما روی امر خاصی تمرکز پیدا می کند بعد آن را ادراک می کنیم و نسبت به آن فهم و بصیرت می یابیم. عوامل موثر در دقت را می توان از دو دیدگاه عوامل خارجی و عوامل روانی مورد بررسی قرار داد.

در مقوله دقت عوامل محیطی، زیستی، روانی، اجتماعی و فرهنگی نقش موثری دارند. وقتی فردمحرک خاصی را انتخاب می کند و خود را برای ایجاد عکس العمل معین در مقابل آن آماده می سازد در این صورت گفته می شود دقت او به سوی امر معینی جلب شده است. دقت مقدم بر ادراک، یادگیری وتفکر است.


الف) عوامل خارجی:

1- تغییر: تغییر در محرک سبب جلب دقت می شود تغییر ممکن است مکانی باشد، یعنی چیزی از محلی به محل دیگر انتقال پیدا کند. ممکن است کیفی باشد، مثلا تغییر در کیفیت هوا سبب جلب توجه می شود. تغییر امکان دارد کمّی باشد مانند بزرگ یا کوچک شدن چیزی معین که توجه فرد را به خود جلب می کند.

2- تکرار: تکرار محرک نیز سبب جلب توجه افراد می شود. تجربه نشان می دهد که فرد وقتی شیء معینی را چند مرتبه مشاهده کند، دقت او نسبت به آن زودتر جلب می شود تا زمانی که یک مرتبه آن شیء را ببیند. در آگهی های تجاری یا تبلیغات سیاسی وقتی موضوعی به طور مکرر در مقابل افراد قرار می گیرد|، زودتر نظر آنها را جلب می کند. مثلا نوشتن کالای پر ارزش، کالای پر ارزش، کالای پر ارزش، در یک آگهی تجارتی زودتر نظر مشتری ها را جلب می کند.

معلم موقع تدریس یک نکته علمی یا یک مساله اجتماعی می تواند از طریق تکرار،توجه شاگردان را به آن نکته جلب کند. هنگام تکرار بهتر است معلم نکته یا مساله مورد بحث را به اشکال مختلف و همراه با امور متفاوت تکرار کند تا بهتر بتواند نظر شاگردان را به موضوعی خاصت منعطف سازد.

3- قدرت محرک: محرک قوی زودتر از محرک ضعیف نظر فرد را جلب می کند. فشار قوی، صدای بلند، ضربه سنگین، رنگ خیره کننده و ... سبب جلب دقت افراد می شود. مطالعاتی که به وسیله موسسات تبلیغاتی به عمل آمده نشان می دهد که رنگ های قوی و خیره کننده زودتر نظر مشتریان را جلب می کنند. اندازه شیء نیز در قدرت آن تاثیر دارد. اشیای بزرگ یا هیکل های غول آسا زودتر نظر مردم را جلب می کنند.

دست اندرکاران آموزشی باید تلاش کنند محرک هایی را که باعث اختلال در دقت و فرایند یادگیری می شود از فضای آموزشی دور سازند.

4- اختلاف یا تضاد: محرک یا امری که با امور اطراف خود اختلاف داشته باشد یا ضد آنها باشد، زودتر نظر افراد را جلب می کند. روشنی در تاریکی، سفیدی در میان سیاهی، یک آدم مسن در میان بچه ها، یک زن در میان مردها خیلی سریع نظر افراد را به خود جلب می کند. از نظر آموزشی والدین و مربیان می توانند کودکان را تشویق کنند تا نکات اختلاف یا تضاد را در دروس مختلف تمیز و تشخیص دهند.

5- تازگی و ناگهانی: امری که برای افراد تازگی داشته باشد زودتر نظر آنها را به خود جلب می کند. گفته می شود فرد از دیدن چیز تازه لذت می برد. به طور کلی مردم نسبت به چیزهایی که تازگی دارند توجه بیشتری نشان می دهند. پیدایش ناگهانی محرک نیز توجه افراد را زودتر جلب می کند.

یک واقعه غیرمنتظره، یک پیروزی ورزشی و کسب رکورد جدید یا یک شکست بزرگ سلب جلب دقت افراد می شود. علاوه بر عوامل بالا پیچیدگی امور و طرح زمینه ای که محرک در آ« قرار دارد دقت افراد را به طرف خود جلب می کند. از نظر آموزشی بهتر است معلم از روش های جدید و نوین تدریس استفاده کند تا نظر دانش آموزان به مطالب درسی جلب شود.


--------------------------------------------------------------------------------

ب) عوامل روانی:

1- عادت: یکی از عوامل موثر در دقت عادت فرد است. بعضی افراد در اثر عادت امری را مورد دقت قرار می دهند. مثلا ویراستار یک روزنامه یا کتاب به آسانی می تواند دقت خود را به اشتباه های چاپی جلب کند، در صورتی که افراد دیگر هر چه در این باره سعی کنند نمی توانند به طور کامل در این مورد اقدام کنند.

گاهی اولیا و مربیان، کودک را به دقت درباره امور خاصی تشویق می کنند واز این راه عادت به دقت را در آنها رسوخ می دهند. احتیاج نیز فرد را به دقت وامی دارد و به تدریج توجه به امری را به صورت عادت در او ظاهر می سازد. از نظر تربیتی اولیا و مربیان باید تلاش کنند ارزش های مثبت از جمله عادت به مطالعه، عادت به گوش دادن به گفتار معلم، عادت به حس همکاری، عادت به مسوولیت پذیری، عادت به احترام گذاشتن به بزرگترها و عادت به راستگویی را در کودکان به وجود آورند.

2- آمادگی: آمادگی شرط اساسی دقت است. آمادگی فرد برای دریافت محرک معین و بروز عکس العمل خاص در جریان دقت تاثیر فراوان دارد. فردی که برای پاسخ دادن به سوالات معینی آماده است زودتر می تواند دقت خود را متمرکز سازد و جواب سوالات را حاضر کند. معمولا آمادگی با انتظار همراه است. فردی که خود را برای درک امر معینی آماده کرده منتظر وقوع یا پیدایش آن امر است و به محض پیدا شدن آن امر دقت او به طرف آن جلب می شود. در آمادگی، زمینه های ذهنی و تجربیات قبلی نقش اساسی دارند.





3- احتیاج های اساسی: معمولا اموری که با احتیاج های اساسی فرد ارتباط دارند زودتر مورد توجه او قرار می گیرند. آدم گرسنه زود متوجه بوی غذا می شود یا تابلوی رستوران نظر او را جلب می کند. آدم خسته زودتر از دیگران متوجه محلی می شود که برای استراحت مناسب است. در مدرسه نیز اگر مطالب درسی با احتیاج های کودکان مربوط باشد زودتر دقت شاگردان را جلب می کند. بنابراین در انتخاب مواد درسی باید احتیاج های اساسی کودکان مورد توجه قرار گیرد. باید مهارت های اجتماعی و رشد قدرت بدنی که در تثبیت موقعیت اجتماعی کودکان نقش موثری دارد، در برنامه های آموزشی گنجانده شود.

4- رغبت: رغبت نقش عمده ای در جریان دقت بازی می کند. معمولا افراد امری را مورد توجه قرار می دهند که مورد علاقه و رغبت آنها باشد. میل و رغبت فرد را برای دریافت محرک یا محرک های خاصی آماده می کند. یک منظره یا یک فیلم و سخنرانی نظر افراد را از جهات مختلف جلب می کند. آنچه را یک نقاش از یک منظره می بیند با آنچه یک معمار یا یک زارع مشاهده می کند، فرق دارد. عامل رغبت نقطه شروع فعالیت های آموزشی است. در هر صورت باید فعالیت های آموزشی را به نحوی با رغبت ها و تمایلات کودکان مربوط ساخت.

5- تلقین: گاهی افراد تحت تاثیر ارزش های گروهی قرار می گیرند و همین تلقینات سبب توجه فرد به موضوع یا امر خاصی می شود. معمولا افرادی تحت تاثیر تلقین دیگران قرار می گیرند که از لحاظ قدرت عقلانی ضعیف باشند. توجه به دسته سیاسی معین یا انتخاب شغل، ممکن است در سایه تلقین صورت گیرد. کودکان اغلب به چیزهایی دقت می کنند که والدین یا معلمان به آنها تلقین می کنند.

وقتی فرد در میان جمع یا گروه قرار دارد بدون اراده دقت خود را متوجه اموری می سازد که دقت جمع به آنها جلب شده است. از نظر تربیتی اولیا و مربیان باید کودکان را به سمت و سوی استقلال فکری هدایت کنند. نتیجه آن که کلیه پیشرفت های علمی، فنی و هنری مدیون عامل دقت است و دقت شاه کلید موفقیت در عرصه زندگی است.

[صدفی]

دلهره و عوامل موثر در آن
بیست سال پیش حتی اغلب متخصصان هم شناخت درستی از اختلال دلهره نداشتند و آن را روان پریشی اضطرابی می‌نامیدند.
دلهره به شکل یک بحران حاد معمولا چند دقیقه طول می بیماری های روانی دلهره وجود دارد . این اختلال بالاترین حد ناراحتی روانی است. معمولاً مردم « دلهره » را با « ترس» یکی می دانند .

اما دلهره و ترس یکی نیست ، دلهره در بیشتر موارد نیروی ایجاد اغتشاش و فرو ریختن سازمان رفتار بشری است. دلهره به شکل یک بحران حاد ، غالباً چند دقیقه طول می کشد . در موارد افراطی گاهی چندین ساعت ادامه دارد . در این وضع معمولاً بیمار در خود احساس نامطبوعی از یک « ترس نامعین » یا یک « ترس بدون موضوع و مبهم » دارد . از نظر بدنی معمولاً طپش قلب ، مشکلات تنفسی همراه با احساس فشار در قفسه سینه ، نوعی احساس تنگی نفس و خفگی . عرق کردن زیاد بدن ، لرزه ، احساس سستی در پا و دست وجود دارد . در برخی از موارد دیده شده است که میل به ادرار کردن می تواند به این بحران پایان بخشد.





اختلال دلهره در بین چه افرادی شایع‌تر است؟

حدود سه چهارم بیماران مبتلا به اختلال دلهره زنان هستند. اختلال دلهره عمدتا در سنین 2 تا 30 سالگی آغاز می‌شود و شروع آن در نوجوانان یا کسانی که در سال های دهه چهل قرار دارند کمتر است. ظهور اول بار اختلال در افراد مسن امری غیر معمولی است. گر چه به اعتقاد تعداد کمی از متخصصان ، این اختلال در افرادی که به هنگام کودکی تجربه جدا شدن از خانواده را داشته‌اند، شایع‌تر می‌باشد ولی بیشتر آنها بر این باورند که اختلال دلهره ، افرادی را که دارای عواطف سالم می‌باشند، مبتلا می‌کند. احتمال درگیر شدن به مشارکت عاطفی پیش از شروع این مشکل در افراد مبتلا به این اختلال بیش از افراد عادی نیست.

نوع احساس

مهمترین نشانه اختلال دلهره ، خود حمله دلهره است. اختلال دلهره ، اختلال پزشکی است که با حوادث ناگهانی یا حملاتی دارای چند مورد از علائم دلهره و ترس از دست دادن کنترل ، ضربان کوبنده قلب ، دشواری تنفس ، احساس تنگی نفس ، درد یا ناراحتی در قفسه سینه ، کرختی خارش‌دار پوست ، احساس خفگی ، احساس وجود گلوله در گلو ، احساس داغی یا سردی زیاد در بدن ، تعریق ، لرز ، تهوع ، احساس عدم واقعیت مشخص می‌شود.

عوارض و اختلالات دلهره

افرادی که دچار تجربه حملات تکرار شونده و شدید هستند، ممکن است تنها به حملات دلهره مبتلا باشند و بس. دیگران ممکن است تجربه بروز اثرات جانبی حمله دلهره را به صورت بیهودگی و آشفتگی آغاز کنند.

بروز پیشرفت این عوارض عموما به شرح زیر است:

چند هفته یا چند ماه قبل از نخستین حمله دلهره ، گاهی علائم خفیفی نظیر ضربان سریع قلب نمود پیدا می‌کند. آنگاه نخستین حمله دلهره عمده اتفاق می‌افتد. در آن هنگام شخص اغلب فورا به جستجوی ارزیابی پزشکی می‌پردازد. معاینه بنیادی عموما طبیعی است.

حملات مداوم دلهره موجب می‌شود که شخص به جستجوی ارزیابی‌های بیشتر پزشکی که ممکن است بی‌نتیجه باشد، روی بیاورد. بسیاری از مبتلایان به حمله دلهره قبل از دریافت تشخیص مناسب ، ماه ها یا سال ها را سپری می‌کنند و تا آن هنگام ممکن است به چندین پزشک ، روانشناس و مشاور مراجعه کنند.

ممکن است شخص مبتلا به اختلال دلهره ، شروع به اجتناب از یک فعالیت خاص کند، زیرا بروز حمله به هنگام اشتغال به آن فعالیت برای او خجالت آور یا خطرناک است. ممکن است شخص عادی مبتلا به اختلال دلهره با خود بیاندیشد که بروز حمله خودش به اندازه کافی بد هست. حال اگر موقع رانندگی در اتوبان اتفاق بیافتد خطر آفرین هم خواهد بود. این رفتار اجتنابی می تواند به ترس از رانندگی بدل شود، در حالی که در واقع ترس از حمله دلهره است نه ترس از رانندگی.

ممکن است تمایل به اجتناب از شرایط مختلف در زندگی روزمره توسعه یابد و فعالیت های بیشتری را در بر بگیرد. این رفتار اجتنابی شدید را ترس از اماکن تجمع می نامند.


ممکن است روحیه شخص مبتلا به اختلال دلهره پس از ماه ها یا سال ها حملات دلهره پیوسته و روش زندگی محدود ناشی از رفتار اجتنابی عادی ، تضعیف و دچار افسردگی روحی یا جسمی گردد.

چه عاملی موجب اختلال دلهره می‌شود؟

بیست سال پیش حتی اغلب متخصصان هم شناخت درستی از اختلال دلهره نداشتند و آن را روان پریشی اضطرابی می‌نامیدند. برخی عقیده داشتند که این اختلال از کمشکش‌های روانشناختی یا ریشه‌های عمیق و تکانه‌های آشفته‌کننده ناخودآگاه ، که ماهیت جنسی دارند، منشا می‌گیرد. اکنون اختلال دلهره را بیشتر به عنوان مشکلی جسمی با هسته‌ای متابولیک می‌دانیم. این اختلال مساله‌ای عاطفی و احساسی نیست، گرچه ممکن است افرادی که از نظر احساسی- عاطفی سالم هستند، پس از ابتلا ، به تدریج دچار افسردگی یا مشکلات دیگر شوند.

درباره اینکه مشکل در کجای دستگاه عصبی بروز کند، نظریات مختلفی وجود دارد.

شواهد قابل توجهی وجود دارد که نشان دهنده اختلالی در عملکرد لوکوس سرولیوس و راه های عصبی وابسته به آن است. این بخش ، مرکز عصبی کوچکی در ساقه مغز که ضربان قلب ، تنفس و دیگر عملکردهای حیاتی بدن را کنترل می‌کند. معدودی از متخصصان هنوز هم معتقدند که این مشکل یک اختلال جسمی نیست. مدار علمی روشنی در اثبات وجود یک عامل فیزیکی برای این اختلال وجود دارند و آن را به عنوان یک اختلال جسمی که بیشتر شبیه دیابت یا پنومونی است، نشان می‌دهند.

[iranboy]

آیا تا به حال آرزو کرده اید که بتوانید حرفی را که می خواهید راحت بیان کنید؟ یا بدون ترس از تحقیر شدن احساسات قلبی خود را ابراز نمائید؟ اگر این مشکل همیشگی شماست این مقاله به شما کمک می کند که از پسش برآیید!

انسان اساسا موجودی اجتماعی است و برای زندگی اش به ارتباط و سازگاری با محیط اطراف خود نیازمند است. اما گاهی می بینیم که در میان کودکان، نوجوانان و حتی بزرگسالان، افرادی هستند که به علل مختلف نمی توانند با محیط ارتباط مۆثر و مفیدی برقرار کنند. در این مقاله تلاش می کنیم به علل، ابعاد و در نهایت درمان این مشکل بپردازیم.
تعریف کمرویی

کسی که در مقابل افراد دیگر دستپاچه شده و احساس ناراحتی کند، و به صورت افراطی سعی در جدا شدن از جمع داشته باشد فردی کمرو است. فرد خجالتی در فعالیت های گروهی مشارکت لازم را ندارد، در بازیهای دسته جمعی شرکت نمی کند و توانایی بیان خواسته ها و نظرات خود را در بین دیگران ندارد.



انسان اساسا موجودی اجتماعی است و برای زندگی اش به ارتباط و سازگاری با محیط اطراف خود نیازمند است. اما گاهی می بینیم که در میان کودکان، نوجوانان و حتی بزرگسالان، افرادی هستند که به علل مختلف نمی توانند با محیط ارتباط مۆثر و مفیدی برقرار کنند. در این مقاله تلاش می کنیم به علل، ابعاد و در نهایت درمان این مشکل بپردازیم.
نشانه های کمرویی

ناراحتی جسمی، تپش قلب، معده درد، تعریق، سرخ شدن، افکار خود تحقیر کننده، نگرانی درباره ی ارزیابی منفی دیگران، مهارت اجتماعی ضعیف، بازداری اجتماعی، دست و پاچلفتی بودن، بیزاری از نگاه دیگران، آهنگ ملایم صدا، گفتار مردد و یا همراه با ترس و لرز و ...
ابعاد کمرویی

بعد عاطفی روانی: افراد کمرو غالبا دچار اضطرات، افسردگی و احساس تنهایی شده و در برقراری ارتباط و حفظ پیوندهای عاطفی با مشکل جدی مواجه هستند. کمرویی مانع اصلی رشد مطلوب فردی و روانی شخص است. در افراد کمرو ترس از موقعیت ها ممکن است به تدریج تعمیم یافته و باعث شود که آنان از هر چیز تازه و متفاوتی بترسند. این امر می تواند منجر به بازداری احساسات شود و زمینه ناهنجاری روانی – اجتماعی وی را فراهم کند.

بعد شناختی: در بسیاری از مواقع هوش و استعدادهای سرشار فرد به دلیل خجالتی بودن وی، پنهان می ماند. گاهی برخی کودکان و نوجوانان کمرو به رغم آنکه ممکن است فوق العاده تیزهوش و سرآمد باشند اما قدرت هوشمندی ایشان توسط دیگران به خصوص معلمان مورد ارزیابی واقع بینانه قرار نمی گیرد. کمرویی پایدار می تواند منجر به یک ترس و تنش عمومی شده، کودک و نوجوان کمرو اعتماد به نفس و جرأت تجربه ی انجام هیچ کاری را پیدا نکند و در نتیجه عملکرد او پائین تراز سطح واقعی توانایی اش بروز کند.
امام علی (ع) : از تنهایی و پراکندگی بپرهیزید زیرا انسان تنها، طعمه شیطان است همانطور که گوسفند تنها طعمه گرگ می باشد.
علل کمرویی

علل فیزیولوژیک: نقص عضو، عدم رضایت از ظاهر جسمانی خود، اختلال در عملکرد غدد فوق کلیوی، اختلال در تکلم.

علل تربیتی: مراقبت شدید والدین، عدم تفویض استقلال به نوجوان، توقع اطاعت و تسلیم دائمی از وی، خشونت و سختگیری والدین، محرومیت از محبت، ترس از تنبیه و سرزنش، تمایل خانواده به انزوا،.

علل روانی: استرس محیطی و عدم احساس امنیت، غم و اندوه شدید و مداوم، عقب ماندگی درسی، تحقیر شدن های متعدد در برابر جمع.

علل اجتماعی: فقدان مهارت های اجتماعی، مهاجرت، فقر، اعتیاد والدین، طلاق والدین.
درمان کمرویی

بخش اول – روابط والدین با هم، روابط والدین با فرزندان:

زن و مرد باید در عین صمیمیت با یکدیگر حرمت انسانی نفر مقابل را حفظ کرده و شخصیت دیگران را مورد تکریم قرار دهند. صمیمیت دلیل بی ادبی و هتک حرمت از یکدیگر نیست!

درباره ی روابط والدین با فرزندان کمرو نیز می توان از روش های زیر استفاده کرد:

**تأکید بررفتارهای مثبت فرزند جهت تقویت احساس اعتماد به نفس

** داد مسئولیت های کوچک در حد توان فرزند با هدف کسب تجربه ی موفق برای وی

** هماهنگی با معلمین مدرسه برای تقویت احساس خود ارزشمندی و موفقیت در فرد

**حضور در مجامع عمومی مثل پارک، سالن ورزشی

**ارتباط بیشتر با اقوام و فرزندان هم سن

بخش دوم – مدرسه

** مسئولیت دادن به دانش آموز در کلاس درس مثلا نماینده کلاس بشود

**در مناسبت ها و جشن ها، مسئولیت به او سپرده شود تا با مدیر، معلم و دانش آموزان دیگر ارتباط بگیرد.

** خواستن کار ازوی در کلاس و در حضور جمع و تشویق او هنگامیکه کار را انجام داد

بخش سوم – آموزش مهارت ها و مشاوره فردی

گاهی اوقات احساس کمرویی طبیعی است ولی ما می توانیم یادبگیریم علیرغم آن احساس، خود را اجتماعی تر کنیم. مثلا:

**در برخی موفقیت های اجتماعی که برایتان سخت است احساس کنید بازیگر هستید و ادای آن نقش را در آورید!

**از موقعیت های کوچک و راحت شروع کنید و کم کم سختش کنید

** آماده سازی: مطالبی که میخواهید بگویید یا کنفرانسی که میخواهید بدهید را روی یک کاغذ بنویسید و آن را جلوی آینه تمرین کنید.

**سلام کردن: به افرادی که می شناسید سلام کنید و صبح بخیر بگویید. به دیگران لبخند بزنید و واکنش آنها را ببینید.

**تلفن: به مکانی عمومی (مثلا کتابخانه) تلفن بزنید و مثلا درباره ی شرایط عضویت سۆال بپرسید

** رادیو: به یک برنامه رادیویی زنگ بزنید و نظر خود را بگویید

** به 118 زنگ بزنید و شماره ای را بگیرید

**ملاقات با افراد جدید: درباره ی مسائل مشترک بین خود و آنها و نیز درباره ی علائق افراد سۆال بپرسید سۆال پرسیدن در این مواقع روش مۆثری است.

** مطالعه و صحبت کردن: درباره ی مسائل سیاسی، اجتماعی، نقد فیلم، روزنامه، کتاب های جدید و .... اطلاعاتی کسب کنید هم بخوانید هم با دیگران درباره شان صحبت و تبادل نظر کنید.

نتیجه گیری:

وقتی که فرد نتواند به طور شایسته خود را در اجتماع مطرح کند دچار کمرویی شده است. همه ی ما گاهی این احساس را تجربه کرده ایم اما چنانچه کمرویی مانع شکوفایی قابلیت های و خلاقیت ها شده و فرد را به سمت افسردگی، عدم اعتماد به نفس و ناتوانی در بروز افکار و احساسات خود سوق دهد، مشکلی جدی قلمداد می گردد. در این مقاله پس از بیان علل و ابعاد کمرویی به راهکارهای درمان آن پرداخته ایم.