در گذر تاریخ و فرهنگ ملی

[Alireza_Kh]

داستان استر, دروغ یا واقعیت (بخش ششم- پایانی)
------------------------------



و اما مواردی دیگر که گفتنیست:

1- تنها بن مایه ی این داستان، کتاب استر/كتاب عهد عتیق(Old Testament) است ودر هیچ جای دیگر این داستان هاییده(تایید) نشده است.

2- چنین ماجرای گسترده و بزرگ و برجسته ای، در هیچ کدام از بن مایه های تاریخی کهن و کلاسیک یونانی و غیر یونانی نیامده است!

3- چنین کشتار و درگیری بزرگی، بی گفتگوست که باید از خود یادگاری برجا گذاشته باشد و امروزه باستان شناسان یک نشانه از این کشتار بزرگ را به دست آورده باشند، ولی چنین نشانه ای تا کنون یافت نشده است!

4- کسانی چون پورپیرار که این داستان بی پایه را دستاویزی کرده اند برای ایران ستیزی و خوارداشت فرمانروایی پرشکوه و درخشان ایرانی/هخامنشی، خود پیش از این، تورات را تحریف شده و یهودیان را سراسر دروغ پرداز شناسانده اند! و نغز است که هم اکنون برای ایران ستیزی به همان بن مایه های تحریف شده اتکا می کنند!

بیاد داشته باشیم که در همین کتاب تورات داوی(ادعا) کُشتی گرفتن خدا با انسان شده است! یا در جای دیگری به خدا، اَنگ ِ رشک ورزیدن به انسان زده می شوند! چرا که انسان همچون خدا خوب و بد را از یکدیگر بازمیشناسد!(پیدایش/سقوط انسان/ آیه 22) یا در جای دیگری به پیامبر خدا، اَنگ ِ همبستری با دختران خود را می زند!(پیدایش/لوط و دخترانش/ آیه 31 تا 33)

بازگویی های تورات و نَسَک هایی همچون آن، که با استوره و افسانه درآمیخته اند، زمانی ارزش و اَرجی دارند که در بُن مایه های دیگر نیز یادی از آن رویدادها شده باشد! تا پس از آن بتوان اینها را با یکدیگر سَنجید و به هوده ای درست و آمیغ (حقیقت)ها برسیم.

5- یاد کردن از شماره هایی ورجاوندی چون ۷۷یا ۳یا ۷ در این بازگویی، خود نشان از جایگاه افسانه/استوره گونه ی داستان دارد و نشان می دهد که به تنهایی ارزش دانِشیک ندارد.

6- به انگاره ی اینکه این داستان بی پایه را پذیرفته باشیم، پادشاه ایران (سررشته دار ایران) به یهودیان پروانه داده كه "برای پَدافند از جان خود" پایداری كنند و كسانی را كه " آهنگ آسیب زدن " به آنها را داشتند، از بیخ از میان ببرند.

7- کسانی چون ناصر پورپیرار کوشیده اند که جشن سیزده بدر ایرانی را به گونه ای با پوریم پیوند دهند، و آن را نشانه ای از این کُشتار پنداری بازشناسند! در حالی که:

ماه آدار = نزدیک اسفند ماه و ماه نیسان = نزدیک فروردین ماه است. پس این روز به سیزده بدر(13 فروردین) پیوندی ندارد. همچنین در زمان گذشته، در پایان ماه اسفند ایرانی، پنج روز (پنجه ی گمشده) را می افزودند، چون هر ماه 30 روز داشت... و یهودیان هم جشن پوریم را بیشتر در اسفند برگزار می كنند.

........................................
امیدوارم کمی پیچیدگی ها و ابهامات این قضیه برای شما روشن شده باشد. سعی بر این بود تا مطالب, خلاصه اما به گونه ای که اصل موضوع دریافت شود بیان شود.



---------------
پایان