تغيير از چه لحظه اي آغاز ميشود ؟! (حلقه گمشده بين عمل و علاقه)

[jahanagahi]

برای خودم هم جالبه فقط در شرایط مخصوصی انگشتانم بر روی کیبورد ترق ترق راه می اندازد و کلمه و در نهایت جمله می سازد و بعدا وقتی دوباره مطالعه میکنم بخودم میگویم مگر من هم بلدم از این مطالب بنویسم؟
ما یا می خواهیم موفق شویم و یا فقط رویای موفق شدن را در سر داریم. بارها به عزیزان جوان عرض میکنم کاری نکنید که بعد به پشیمانی بیافتید و دیگر کارائی نداشته باشید. زمانی می رسد آرزو میکنید ایکاش فردی بود که ما را به تحرک وا می داشت و تنبل بار نمی آمدیم که الان خجالت زده زن و بچه شده و حرف ما در خانه هم خریدار نداشته باشد.بله وقتی کسی شرمنده زن و بچه هایش باشد افراد خانواده بقول عامیانه تره هم برایش خرد نمیکنند.
6000 پست زدم و فکر کنم چند هزار از این پستها مطالب زیر است.می نویسم. دوباره می نویسم بلکه تلنگری باشد.
قبل از هرکاری :
- اهدافتان را بنویسید.
- ذهنتان را با کلمات تاکیدی پر کنید تا جائیکه ذهن پر از موفقیت شود.
- دیوار ذهنی نمی توانم و نمی شود را خرد و نابود کنید.
- تجسم کنید تک تک اهدافتان را.
- باور کنید که به آن اهداف می رسید.(باور کنید روز اول خودم هم ایمانی به این درسها نداشتم. ولی خوب چکار کنم این رازی است که می شود.)
اگر مطلبی فراموش شد خود به آن اضافه کنید.