هنوز شروع نکردم

[ahmad rezaee]

دوست عزیز : من هم تقریباً وضعیت تو رادارم.
کسانی مثل ما که در خودتوانایی های بزرگی می بینیم اغلب دوست داریم جا پای افراد موفق بگذاریم . کارهایی پرسود را مد تظر داریم که اغلب نه تنها با یک نفر بلکه با جند نفر هم نمیشود انجامش داد .
واقعاً شاید به درستی و واقع بینانه با مسائل برخورد نمی کنیم .من خودم جند وقتی است که دارم ریز نکات راههای موفقیت را مطالعه می کنم و مشتاق رسیدن به آن هستم . اما الان بعد از گذشت مدتی می بینم از اهدافم بسیار فاصله دارم .
نه اینکه نشسته باشم و فقط رویا پردازی کنم نه !
اما واقعیت گاهی با آنجه ما تصور می کنیم جور در نمی آید . خوب جاره جیست ؟
من فکر می کنم صرف خواستن و داشتن ایده و هدف ملاک نیست .مهم دانستن داشته ها - هدایت امکانات و ابزار به سوی هدف و حرکت بر مبنای آنست .
واقعیت اینست که شما آنجه از گفته هایتان بر می آید مثل خود من هنوز به یک هدف نهایی نرسیده اید و دائماً از این هدف به آن هدف دیگر می پرید . این یعنی اتلاف زمان و گیج شدن در میان انبوهی از آمال و هدر رفتن انرژی .

من خودم تصمیم گرفته ام روی یک هذف عالی تمرکز کنم و با علم به اینکه واقعاً جه امکاناتی دارم ( اعم از مالی - انسانی - تخصص کاری ) یک گوشه کار را شروع کنم و آرام آرام توسعه دهم .
عیبی ندارد من ظرف 10 سال به هدفم برسم ولی بهتر است واقعآ برسم نه اینکه درجا بزنم .