راه اندازی رستوران ساندویچ فروشی

[mehdi62]

آيين نامه اجرايي قانون‌ اصلاح‌ ماده‌13 قانون‌ مواد خوردني‌، آشاميدني‌، آرايشي‌ و بهداشتي‌

قانون مواد خوردنی وآشامیدنی مشتمل‌ بر 18 ماده‌ است‌ كه‌ ماده‌13 آن‌ نحوه‌ كنترل و برخورد با متخلفين‌ مراكز تهيه‌، توزيع‌، نگهداري‌، فروش‌ و حمل‌ و نقل‌ مواد خوردني‌، آشاميدني‌، آرايشي‌ و بهداشتي‌ و اماكن ‌عمومي‌ را مشخص‌ مي‌ سازد. ماده 13 قانون مزبور در سال 1379 توسط مجلس شورای اسلامئ بازنگری شد

در اجراي تبصره سه قانون اصلاح ماده13 قانون مواد خوردني، آشاميدني، آرايشي و بهداشتي مصوب آذر ماه 1379 مجلس محترم شوراي اسلامي، بدينوسيله آئين نامه اجرايي ماده مذكور را مشتمل بر 5 فصل، 95 ماده، 54 تبصره و 46 بند بشرح ذيل تصويب مينمايد:

فصل اول - بهداشت فردي

ماده 1: كليه متصديان و كارگران و اشخاصي كه در مراكز تهيه، توليد، توزيع، نگهداري و فروش وسايط نقليه حامل مواد خوردني، آشاميدني، آرايشي و بهداشتي و اماكن عمومي اشتغال دارند، موظفند دوره ويژه بهداشت عمومي را به ترتيبي كه معاونت سلامت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي تعيين و اعلام مينمايد گذرانده و گواهينامه معتبر آنرا دريافت نمايند.

تبصره 1: مديريت و يا تصدي و اشتغال به كار در هر يك از كارگاهها وكارخانجات و مراكز و اماكن و وسايط نقليه موضوع اين آئين نامه بدون داشتن گواهينامه معتبر موضوع ماده 1 ممنوع است.

تبصره 2: استخدام يا بكارگيري اشخاص فاقد گواهينامه معتبر مندرج در ماده 1 اين آئين نامه در هر يك از كارگاهها، كارخانجات، اماكن و مراكز و وسائط نقليه مذكورممنوع است.

تبصره 3: اشخاصي مانند صندوقدار، باغبان، نگهبان، راننده و نظاير آنها كه در اماكن موضوع اين آئين نامه شاغل بوده ليكن با مواد غذايي، آرايشي و بهداشتي ارتباط مستقيم ندارند از شمول ماده 1 فوق و تبصره هاي 1 و2 آن مستثني ميباشند.

ماده 2: كليه متصديان، مديران، كارگران و اشخاصي كه مشمول ماده 1 اين آئين نامه ميباشند موظفند كارت معاينه پزشكي معتبر در محل كار خود داشته و

هنگام مراجعه بازرسين بهداشت ارائه نمايند.

تبصره 1: كارفرمايان موظفند هنگام استخدام اشخاص گواهينامه معتبر ماده 1 و كارت معاينه پزشكي آنان را ملاحظه و ضمن اطمينان از اعتبار آن در محل كسب نگهداري نمايند.

تبصره 2: كارت معاينه پزشكي منحصرا از طرف مركز بهداشت شهرستان يا مركز بهداشتي درماني شهري و روستايي وابسته به وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي صادر خواهد شد. مدت اعتبار كارت فوق براي پزندگان اغذيه، ساندويچ، بستني، آبميوه فروشان، قنادان، مشاغل مشابه و نيز كارگران كارگاهها و كارخانجات توليد مواد غذايي و بهداشتي فاسد شدني 6 ماه و براي ساير مشاغل موضوع اين آئين نامه حداكثر يكسال مي باشد.

ماده 3: متصديان و كارگران اماكن و مراكز و كارگاه ها و كارخانجات و وسايط

نقليه موضوع اين آئين نامه موظفند رعايت كامل بهداشت فردي و نظافت عمومي محل كار خود را نموده و به دستوراتي كه از طرف بازرسين بهداشت داده ميشود عمل نمايند.

ماده4 : كليه اشخاصي كه در اماكن، مراكز و وسايط نقليه موضوع اين آئين نامه كار ميكنند بايد ملبس به لباس كار و روپوش تميز و به رنگ روشن باشند.

تبصره 1: كليه تهيه كنندگان مواد غذايي نظير آشپزان، نانوايان و مشاغل مشابه و نيز كارگران كارگاهها و كارخانجات توليد مواد غذايي و بهداشتي كه با اين مواد ارتباط مستقيم دارند ملزم به پوشيدن لباس سفيد، كلاه و اشخاصي مانند شاغلين و فروشندگان اغذيه و ساندويچ، آبميوه، بستني، شيرينيجات، كله و پاچه، جگركي و مشابه آنها علاوه بر روپوش و كلاه ملزم به استفاده از دستكش در حين كار مي باشند.

تبصره 2: در رستوران ها و چايخانه هاي سنتي افرادي كه در امر پذيرايي شركت داشته وبا غذا سروكار دارند ملزم به پوشيدن روپوش و كلاه سفيد بوده و ساير افراد مي توانند از لباسهاي محلي استفاده كنند.

ماده5: متصديان اماكن و مراكز و كارگاهها و كارخانجات موضوع اين آئين نامه موظفند براي هر يك از شاغلين خود جايگاه محفوظ و مناسبي بمنظور حفظ لباس و ساير وسايل در محل تهيه نمايند.

ماده 6: متصديان مراكز و اماكن و كارگاه ها و كارخانجات و وسايط نقليه موضوع اين آئين نامه موظفند از ورود و دخالت افراد متفرقه به امور توليد، تهيه و طبخ، حمل ونقل، توزيع و فروش مواد غذايي جلوگيري نمايند.

ماده 7: متصديان مراكز و اماكن و كارگاه ها و كارخانجات و وسايط نقليه موضوع اين آئين نامه موظفند به تناسب تعداد كارگران خود به ازاي هر كارگر

حداقل5/2 متر مربع اتاق استراحت مطابق با موازين بهداشتي تهيه نمايند.

تبصره: در هر حال مساحت اتاق استراحت نبايد كمتر از 5/7 متر مربع و ارتفاع سقف آن نبايد كمتر از 8/2 متر باشد.

ماده 8: متصديان كارگاه ها و كارخانجات مواد غذايي و بهداشتي موضوع اين آئين نامه موظفند در صورت لزوم آشپزخانه، انبار مواد غذايي اوليه و سالن غذا خوري با فضاي كافي به تناسب تعداد كارگران و شاغلين با شرايط كاملا بهداشتي مطابق ضوابط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي در محل كارگاه يا كارخانه ايجاد نمايند.

ماده 9: هركارگرموظف به داشتن كليه وسايل نظافت، شستشو و استحمام اختصاصي مي باشند.

ماده 10: اشخاصي كه به نحوي از انحاء با طبخ و تهيه و توزيع مواد غذايي

سروكار دارند، در حين كار شخصا حق دريافت بهاي كالاي فروخته شده را از مشتري نخواهند داشت.

تبصره: شاغلين محلهايي مانند ميوه و سبزي فروشي، عطاري، سقط فروشي، بقالي و فروشندگان مواد غذايي بسته بندي شده، همچنين فروشندگان آن گروه از مواد غذايي كه بدون شستشو يا پخت و پز به مصرف نميرسند از شمول اين ماده مستثني است.

ماده 11: جعبه كمكهاي اوليه با مواد و وسايل مورد نياز در محل مناسب نصب گردد.

ماده 12: كارگران كارگاهها و كارخانجات و اماكني كه با پخت و فرآوري مواد غذايي سرو كار دارند همچنين كارگران كشتارگاهها و محلهايي مانند آنها موظفند هر روز قبل از شروع و بعد از خاتمه كار استحمام نمايند.

ماده 13: استعمال دخانيات توسط متصديان و كارگران مشمول اين آئين نامه در حين كار ممنوع است.

ماده 14: فروش و عرضه سيگار در كارگاهها و كارخانجات و اماكن و مراكز و محلهاي موضوع اين آئين نامه ممنوع مي باشد.

تبصره 1: اماكن، مراكز و محلهايي كه داراي مجوز و عامليت عرضه دخانيات هستند از شمول ماده 14 مستثني مي باشند.

تبصره 2: فروش سيگار به افراد كمتر از 18 سال در اماكن و مراكز موضوع اين آئين نامه ممنوع مي باشد.

ماده 15: مصرف هر گونه محصولات دخانياتي در محوطه هاي عمومي كارگاهها و كارخانجات و اماكن و مراكز و محلهاي موضوع اين آئين نامه ممنوع مي باشد.

تبصره 1: متصديان، مسئولين و يا كارفرمايان محلهاي موضوع اين آئين نامه

مسئول اجراي مفاد ماده 15 بوده و موظفند ضمن نصب تابلوهاي هشدار دهنده در نقاط مناسب و در معرض ديد، از مصرف دخانيات جلوگيري كنند.

تبصره 2: متصديان، مسئولين و يا كارفرمايان موضوع تبصره 1 ميتوانند محل مشخصي را كه كاملا از محلهاي معمولي و عمومي جدا باشد جهت افرادي كه ميخواهند دخانيات مصرف كنند در نظر بگيرند.

فصل دوم - شرايط ساختماني و بهداشتي مراكز تهيه، توليد، توزيع، نگهداري و فروش مواد غذايي و اماكن عمومي

ماده 16: كف ساختمان بايد داراي شرايط زير باشد:

الف – از جنس مقاوم، صاف، بدون درز، شكاف و قابل شستشو باشد.

ب – داراي كف شور به تعداد مورد نياز، مجهز به شتر گلو بوده و نصب توري

ريزروي آن الزامي است.

ج – داراي شيب مناسب به طرف كف شور فاضلابرو باشد.

ماده 17: ساختمان ديوار از كف تا سقف از مصالح مقاوم بوده و طوري باشد كه از ورود حشرات و جوندگان جلوگيري به عمل آورد.

تبصره 1: سطح ديوارها بايد صاف، بدون درز و شكاف و به رنگ روشن باشد.

ماده 18: پوشش ديوارها بايد متناسب با احتياجات و لوازم مربوط به نوع كار و بر حسب مشاغل مختلف به شرح تبصره هاي ذيل باشد.

تبصره 1 : پوشش بدنه ديوار كارگاههاي تهيه مواد غذايي، آشپزخانه، آبدارخانه، انبار مواد غذايي، ميوه و سبزي فروشي، حمام، مستراح، دستشويي، رختشويخانه بايد از كف تا زير سقف و در مورد كارگاهها و كارخانجات توليدي مواد غذايي تا ارتفاع حداقل 4 متر كاشي، سنگ يا سراميك و ديوار كارخانجات از ارتفاع 4 متر به بالا مي تواند از سيمان صاف و صيقلي به رنگ روشن باشد.

تبصره 2: پوشش بدنه ديوار انبارهاي بزرگ مانند انبارهاي عمومي و امثال آنها و بنكداريها ميتواند از مصالح ديگر مانند سنگ وسيمان صاف و صيقلي و به رنگ روشن باشد.

تبصره 3: سطح ديوار سالنهاي پذيرايي تا ارتفاع حداقل 120 سانتي متر از كف با سنگهاي صيقلي يا سراميك و يا كاشي و ازارتفاع 120 سانتي متري تا زير سقف با رنگ روشن قابل شستشو پوشيده شود.

تبصره 4: پوشش بدنه ديوارهاي مراكز تهيه و فروش مواد غذايي از قبيل كبابي، جگركي، كله و پاچه، سيراب و شيردان، اغذيه و ساندويچ، پيتزا، مرغ كنتاكي، قهوه خانه و نظاير آنها بايد بر حسب نوع به شرح زير باشد:

بند 1 – چنانچه محل طبخ در مراكز فوق الذكر از سالن پذيرايي جداسازي شده

باشد قسمت طبخ مشمول تبصره 1 و قسمت پذيرايي مشمول تبصره 2 ماده 18 فوق الذكر مي باشد.

بند 2 - چنانچه محل طبخ از سالن پذيرايي جداسازي نشده باشد كليه ديوارهاي مراكزمذكورمشمول تبصره 1 ماده 18 مي باشد.

تبصره 5: سطح بدنه ديوارهاي مراكز فروش انواع شيريني، خشكبار و آجيل، خوار و بار فروشي، لبنيات فروشي، انواع نان فروشي و عطاري تا ارتفاع 120 سانتيمتر با سنگ يا كاشي و يا سراميك و از ارتفاع 120 سانتي متر تا زير سقف با رنگ قابل شستشو پوشيده شود.

تبصره 6: پوشش بدنه ديوارهاي مراكز فروش انواع گوشت و فراورده هاي گوشتي (قصابي، مرغ و ماهي، سوسيس و كالباس و مواد پروتئيني) بايد از كف تا زير سقف كاشي يا سراميك با سطح صاف يا سنگ صيقلي باشد.

تبصره 7: پوشش بدنه ديوارهاي نانواييهاي سنتي و كارگاههاي پخت انواع نانهاي ماشيني و ساندويچي و فانتزي و انبار آرد و شكر آنها بايد از كف تا زير سقف از جنس كاشي يا سراميك با سطح صاف يا سنگ صيقلي باشد.

تبصره 8: سطح بدنه ديوارهاي سالن آرايشگاهها از كف تا زير سقف با رنگ روغني قابل شستشو پوشيده شود. بديهي است پوشش بدنه ديوارهاي دستشويي، سرشويي و مستراح درآرايشگاهها بايد ازكف تا زيرسقف با كاشي يا سراميك صاف و يا سنگ صيقلي باشد.

تبصره 9: پوشش سطح ديوار سالنهاي پذيرايي در رستورانها و چايخانه هاي سنتي بايد ضمن دارا بودن طرح و حالت سنتي از كف تا زير سقف از مصالح مقاوم، صاف، بدون فرورفتگي وشكاف و قابل شستشو باشد.

ماده 19: سقف بايد صاف، حتي الامكان مسطح، بدون ترك خوردگي، درز و شكاف و هميشه تميز باشد.

تبصره: پوشش سقف آشپزخانه ها و هر نوع محل طبخ و همچنين گرمخانه و دوش حمام بايد از جنس قابل شستشو و به رنگ روشن باشد.

ماده 20: وضع درها و پنجره ها بايد داراي شرايط زير باشد:

الف – درها و پنجره ها از جنس مقاوم، سالم و بدون ترك خوردگي و شكستگي و زنگ زدگي و قابل شستشو بوده و هميشه تميز باشد.

ب – پنجره هاي باز، بايد مجهز به توري سالم و مناسب باشد به نحوي كه از ورود حشرات به داخل اماكن جلوگيري نمايد.

ج – درهاي مشرف به فضاي باز بايد مجهز به توري سالم و مناسب و همچنين فنر دار باشد به طوريكه از ورود حشرات و جوندگان و ساير حيوانات جلوگيري نمايد.

ماده 21 : آب مصرفي بايد مورد تاييد مقامات بهداشتي باشد.

ماده 22 : كليه اماكن و مراكز و كارگاهها و كارخانجات مشمول اين آئين نامه بايد داراي سيستم جمع آوري و در مورد هتلها، كارگاهها و كارخانجات سيستم تصفيه و دفع بهداشتي مورد تاييد مقامات بهداشتي باشند.

تبصره: هدايت و تخليه هر گونه فاضلاب و پساب تصفيه نشده مراكز و اماكن و كارگاه ها و كارخانجات و موضوع اين آئين نامه به معابر و جوي و انهار عمومي اكيدا ممنوع مي باشد.

ماده 23: وضع و تعداد دستشويي بهداشتي و متناسب باشد.

ماده 24: وضع و تعداد توالت و دستشويي بهداشتي و متناسب باشد.

تبصره: دستشويي ها بايد مجهز به صابون (ترجيحا صابون مايع) و خشك كن مناسب و بهداشتي بوده و وجود زباله دان در كنار دستشويي الزامي است.

ماده 25 : براي كارگران بايد دستشويي و توالت مجزا و مجهز به شير آب گرم و سرد و با شرايط لازم بهداشتي در محل مناسب و به تعداد مورد نياز بشرح جدول ذيل وجود داشته باشد:

1 ) 5-1 نفر كارگر 1 توالت و 1 دستشويي

2 ) 25-6 نفر، به ازاي هر 10 نفر 1 توالت و 1 دستشويي (25 نفر از هر كدام 3 دستگاه)

3 ) 55-26 نفر، به ازاي هر 15 نفر 1 توالت و 1 دستشويي(50 نفر از هر كدام 5 دستگاه)

4 ) 115-56 نفر، به ازاي هر 20نفر 1 توالت و 1 دستشويي( 100 نفر از هر كدام 7دستگاه )

5 ) 266-116 نفر، به ازاي هر 25نفر 1 توالت و 1 دستشويي(250 نفر از هر كدام 13دستگاه)

6 ) از 266 نفر به بالا به ازاي هر 30نفر 1 توالت و 1 دستشويي

تبصره : وجود توالت و دستشويي بشرح مفاد ماده 25 و بندهاي 1 تا 6 آن براي كارگران مرد و كارگران زن بصورت كاملا جدا و مستقل از هم اجباري است.

ماده 26: حمام مذكور در ماده 12 بايد داراي شرايط مندرج در مواد 15 لغايت 20 و 27، 30،31، 37، 38 اين آئين نامه بوده و تعداد آن نيزمتناسب با تعداد كارگران بشرح جدول ذيل بوده و بايد مشابه توالت و دستشويي براي كارگران مرد و كارگران زن بطور جداگانه محاسبه و اعمال و به صورت كاملا جدا و مستقل از هم در محلهاي مناسب وجود داشته باشد.

1 ) 5-1 نفر كارگر 1 دستگاه

2 ) 20- 6 نفر، به ازاء هر 5 نفر 1 دستگاه (20 نفر 4 دستگاه)

3 ) 50-21 نفر، به ازاء هر 10 نفر 1 دستگاه (50 نفر 7 دستگاه)

4 ) 100-51 نفر ، به ازاء هر 20 نفر 1 دستگاه (100 نفر 10 دستگاه)

5 ) از 100 نفر كارگر به بالا به ازاء هر 20 نفر اضافي 1 دستگاه

ماده 27: دستگاه سوخت و نوع مواد سوختني بايد از نوعي باشد كه احتراق بصورت كامل انجام گيرد.

تبصره: نصب هود با ابعاد متناسب، از جنس مناسب و مجهز به هواكش با قدرت مكش كافي بالاي دستگاه پخت الزامي است.

ماده 28: محل شستشو و نگهداري ظروف بايد در مجاور محل پخت و مجزا و مستقل از آن باشد.

ماده 29: ظروف بايد در ظرفشويي حداقل دو مرحله اي (شستشو، آبكشي) يا توسط دستگاههاي اتوماتيك شسته شود.

تبصره 1: تعداد و ظرفيت هر ظرفشويي بايد متناسب با تعداد ظروف باشد.

تبصره 2: هر لگن يا هر واحد ظرفشويي بايد مجهز به آب گرم و سرد باشد.

تبصره 3: در صورت نداشتن ماشين ظرفشويي، ظروف پس از شستشو در محل مناسب (قفسه مجهز به آب چكان) و بدون استفاده از پارچه و حوله و امثال آنها خشك و سپس در قفسه مخصوص ظروف نگهداري شود.

ماده 30: قفسه و ويترين و گنجه ها بايد قابل نظافت بوده و مجهز به در و شيشه سالم و هميشه تميز و فاصله كف آنها از زمين حدود 20 سانتيمتر باشد.

ماده 31: پيشخوان وميزكاربايد سالم وسطح آن از جنس قابل شستشو باشد.

تبصره: ميز كاري كه صرفا جهت تهيه مواد غذايي به كار ميرود بايد فاقد هر گونه كشو و يا قفسه بوده و فضاي زير آن نيز مورد استفاده قرار نگيرد.

ماده 32: سبزيجات و صيفي جاتي كه در اماكن عمومي و مراكز عرضه مواد

غذايي بصورت خام، در اختيار مشتريان گذارده ميشود بايد در محل مخصوص، تميز و با آب سالم و مايع ظرفشويي شستشو شده و پس از گند زدايي، آبكشي و مصرف گردد.

ماده 33: انبار مواد غذايي بايد قابل تميز كردن بوده و وضع داخلي آن مطابق با شرايط مندرج در موارد 16 لغايت 20 و 38 لغايت 40 اين آئين نامه و حجم و فضاي آن متناسب آب نياز و احتياجات موسسه باشد.

تبصره 1: انبار مواد غذايي بايد بنحو مطلوب تهويه و ميزان حرارت و رطوبت آن همواره مورد تاييد مقامات بهداشتي باشد.

تبصره 2: انبار آرد و شكر بايد مطابق نقشه مصوب بالاترين مقام بهداشتي محل احداث شود.

تبصره 3: قفسه بندي و پالت گذاري در انبار به نحو مطلوب و مناسب انجام شود.

ماده 34 : كليه مواد غذايي فاسد شدني بايد در يخچال و يا سرد خانه مناسب

نگهداري شود و مدت آن بيش از زماني نباشد كه ايجاد فساد يا تغير كيفيت نمايد.

تبصره: يخچال و سرد خانه بايد مجهز به دماسنج سالم باشد.

ماده 35: قرار دادن مواد غذايي پخته و خام و شسته و نشسته در كنار هم در داخل يخچال ممنوع بوده و يخچال و سرد خانه همواره بايد تميز و عاري از هرگونه بوي نامطبوع باشد.

ماده 36: عرضه و فروش مواد غذايي آماده مصرف از قبيل انواع ساندويچ، كباب، آش، غذاهاي پخته، غذاهاي فاسد شدني، شربت آلات، نوشيدني هاي فله، ترشيجات و شور و خيارشور، شيريني جات، انواع تنقلات و خشكبار و آجيل فله و امثال انها به صورت دوره گردي ممنوع است.

ماده 37: تهويه مناسب بايد به نحوي صورت گيرد كه هميشه هواي داخل اماكن

سالم، تازه، كافي و عاري از بو باشد.

ماده 38: در فصل گرما حداكثر درجه حرارت داخل اماكن نبايد بيشتر از 30 درجه سانتي گراد باشد.

ماده 39: شدت روشنايي نور طبيعي يا مصنوعي در آشپزخانه 100 تا 200 لوكس، آرايشگاه 200 تا 500 لوكس، نانوائي100 تا 300 لوكس، محل هاي فرآوري و توليد و بسته بندي 150 تا 200 لوكس (بسته به نوع كار) و در محوطه عمومي و انبار مراكز و اماكن كارگاه ها و كارخانجات موضوع اين آئين نامه بايد حداقل 100 لوكس و در راهرو، سرسرا، رختكن، توالت، دستشويي و حمام ها بايد بين 50 تا 150 لوكس باشد.

ماده 40: براي جلوگيري از حريق و انفجار و ساير خطرات احتمالي بايد پيش بيني هاي لازم با توجه به حجم كار و نوع فعاليت و تعداد كارگران به عمل آيد.

ماده 41: كارگاه ها و كارخانجات توليدي مواد غذايي و بهداشتي مشمول اين آئين نامه و همچنين هتلها و متلها و امثال آنها موظفند زباله توليدي را همواره به طريقه كاملا بهداشتي جمع آوري، نگهداري موقت، حمل و نقل و دفع نمايند به طوري كه اقدامات آنها مورد تاييد مقامات بهداشتي باشد.

ماده 42: زباله دان درپوش دار، زنگ نزن، قابل شستشو، قابل حمل و با حجم مناسب و تعداد كافي موجود باشد.

تبصره: زباله دان بايد مجهز به كيسه زباله و در محل مناسبي قرار گرفته و اطراف آن همواره تميز باشد.

ماده 43: مگس، پشه وساير حشرات، سگ، گربه، موش و ساير حيوانات به هيچ وجه نبايد در داخل اماكن و كارگاهها و كارخانجات ديده شوند.

تبصره: وجود سگ نگهبان در كارخانجات و محلهاي مشابه، مشروط بر اينكه به هيچ وجه با محل هاي تهيه، توليد، نگهداري و توزيع مواد غذايي و افراد شاغل در اين قسمتها در ارتباط و تماس نباشد بلامانع است.

ماده 44: نقشه كليه ساختمان هاي اماكن عمومي و مراكز و كارگاهها و كارخانجات موضوع اين آئين نامه به منظور انطباق با موازين بهداشتي قبل از اجرا بايد به تصويب مقامات مسئول برسند.

ماده 45: اماكني كه اجازه قبول مسافر دارند بايد علاوه بر رعايت كليه موارد بهداشتي واجد شرايط زير باشند:

تبصره 1: در هر اتاق تعداد تختخوابها بايد طوري باشد كه براي هر تخت حداقل 5 متر مربع مساحت منظور گردد.

تبصره 2: هر اتاق داراي دستشوئي مجهز به صابون (ترجيحا صابون مايع) باشد.

تبصره 3: در هر طبقه به ازاي هر 18 تخت حداقل دو دستگاه مستراح (يك دستگاه مردانه و يك دستگاه زنانه) با شرايط كاملا بهداشتي وجود داشته باشد.

تبصره 4: تعداد دوش آب گرم و سرد در هر طبقه از ساختمان نبايد كمتر از مجموع تعداد مستراحهاي همان طبقه باشد.

تبصره 5: در صورتي كه در داخل اطاقها امكانات صحيح و قابل قبول براي آشپزي وجود نداشته باشد وجود آبدارخانه با شرايط بهداشتي و مجهز در هر طبقه الزامي است.

تبصره 6: پله بايد داراي حفاظ و روشنايي كافي (حداقل 100 لوكس) بوده و لغزنده نباشد، ارتفاع پله حداكثر 18 سانتي متر و عرض آن حداقل 30 سانتي متر باشد.

تبصره 7: البسه و لوازم پارچه اي مانند (حوله، ملحفه، روبالشي، پرده، پتو و امثال آن) بايد با دستگاههاي اتوماتيك در محل مناسب كه مطابق نقشه استاندارد وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي باشد، شستشو، ضدعفوني، خشك و اطو شود.

ماده 46: وجود هر گونه حوض يا حوضچه پاشوي و امثال آن ممنوع مي باشد. مگر در استخرهاي شنا مطابق مفاد ماده 58 اين آئين نامه

تبصره: در رستورانها و چايخانه هاي سنتي، حوضچه هاي آب نما طوري طراحي گردند كه همواره در آنها آب در گردش بوده و امكان دسترسي به آب براي مشتريان و اطفال آنها فراهم نگردد.

ماده 47: نگهداري هر گونه وسايل اضافي و مستهلك و مستعمل و مواد غذايي غير قابل مصرف و ضايعات در محل كار ممنوع است.

ماده 48: نصب دستگاه كلرزني و سيستم تصفيه آب در استخرهاي شنا الزامي

است و كلر باقي مانده و pHآب استخر ميبايست روزانه و به دفعات كافي اندازه گيري و در دفتر مخصوص ثبت و هنگام مراجعه بازرسين بهداشت محيط براي كنترل ارائه گردد.

تبصره: ميزان كلر باقيمانده در آب استخر مي بايست بين 1 تا 3.5 ميليگرم در ليتر (حسب نظر مقامات بهداشتي) و pH آن حدود 2/7 تا 8 و بالاخره مشخصات فيزيكي، شيميايي و باكتريولوژيكي آن مطابق ضوابط وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي باشد.

ماده 49: درجه حرارت آب در استخر سرپوشيده بايد حدود 25 درجه سانتيگراد و درجه حرارت هواي اطراف استخر نبايد بيش از 5 درجه سانتيگراد گرمتر و يا يك درجه سانتيگراد سردتر از آب استخر باشد.

ماده 50: حداقل مساحت مورد نياز براي هر شناگر در استخرهاي مخصوص شناگران (با عمق متوسط حدود 8/1 متر) معادل 5/1 متر مربع و در استخرهاي آموزشي (با عمق متوسط حدود 1 متر) برابر با 8/1 متر مربع مي باشد.

تبصره: در استخرهاي چند منظوره لازم است مساحت مورد نياز براي هر نفر در هر قسمت بر اساس نوع بهره برداري از همان قسمت محاسبه و اعمال شود.

ماده 51: شناگران بايستي قبل از ورود و به هنگام خروج از محوطه استخر دوش گرفته و بدن خود را كاملا شستشو نمايند، مسئوليت اجراي آن به عهده مدير استخر مي باشد.

ماده 52: استخر بايد مجهز به دوش آب سرد و گرم بوده و حداقل تعداد آن به تناسب مدت زمان استفاده در هر نوبت استخر، بشرح زير باشد:

الف – براي هر نوبت 2 ساعته، به ازاء هر 5 نفر شناگر يك دستگاه دوش بهداشتي آب سرد و گرم

ب - براي هر نوبت 3 ساعته، به ازاء هر 7 نفر شناگر يك دستگاه دوش بهداشتي آب سرد و گرم

ج - براي هر نوبت 4 ساعته ، به ازاء هر 10 نفر شناگر يك دستگاه دوش بهداشتي آب سرد و گرم

د - براي هر نوبت 6 ساعته ، به ازاء هر20 نفر شناگر يك دستگاه دوش بهداشتي آب سرد و گرم

ماده 53: به ازاء هر 40 نفر شناگر بايد يك دستگاه مستراح با شرايط كاملا بهداشتي وجود داشته باشد.

ماده 54: به ازاء هر 75 نفر شناگر بايد حد اقل يك دستگاه دستشويي مجهز به آب سرد و گرم با شرايط كاملا بهداشتي وجود داشته باشد.

ماده 55: رختكن بايد داراي وسعت كافي و متناسب با تعداد كمدها بوده و موازين بهداشت عمومي در آن رعايت گردد.

ماده 56: به ازاء هر شناگردر هر نوبت استفاده از استخر بايد جايگاه محفوظ و مناسب براي حفظ لباس شناگران وجود داشته باشد.

ماده 57: توزيع و استفاده از وسايلي مانند مايو، حوله، كلاه، دمپايي، بيني بند، لنگ، تيغ، شانه، برس و امثال آنها بصورت مشترك در حمامها و آرايشگاهها و استخرهاي شنا و محلهاي مشابه ممنوع و مسئوليت آن متوجه مدير و متصدي مكان مي باشد.

ماده 58: حوضچه محتوي مايع ضدعفوني كننده بمنظور ضدعفوني پاي شناگران بنحوي تعبيه گردد كه شناگران بعد از دوش گرفتن و قبل از ورود به محوطه استخر علاوه بر شرايط مندرج در ماده 16 اين آئين نامه به نحوي باشد كه موجب لغزندگي و بروز حادثه براي شناگران نشود. ضمنا شستشو و ضدعفوني مرتب محوطه استخر الزامي است.

ماده60: ابعاد و مشخصات فني ساختمان استخر و تجهيزات و تاسيسات آن بايد مطابق نقشه مصوب سازمانهاي مسئول مربوطه باشد.

ماده61: لازم است آبسردكن مناسب به تعداد كافي براي استفاده شناگران در محوطه استخر وجود داشته باشد.

ماده 62: شرايط بهداشتي بوفه و رستوران موجود در محوطه استخر مشمول مواد مربوطه مندرج در فصل پنجم اين آئين نامه باشد.

ماده 63: وضعيت ساختماني و شيب بندي موج شكن و سرريز استخر بايد به نحوي باشد كه مانع برگشت آب به داخل استخر شود.

ماده 64: حضور نجات غريق واجد شرايط و متناسب با تعداد شناگران در محوطه استخر الزامي است.

ماده 65: وجود وسايل نجات غريق از قبيل چوب، تيرك، لوله عصائي شكل، حلقه نجات، تيوپ، طناب و ساير وسايل مورد نياز در محل استخر الزامي است.

فصل سوم – وسايل و لوازم كار

ماده 66: ظروف مورد استفاده بايد داراي شرايط زير باشند:

* ظروف شكستني بايد تميز، بدون ترك خوردگي ولب پريدگي باشد.

* وسايل و ظروف فلزي كه براي تهيه و نگهداري و مصرف مواد غذايي به كار ميروند بايد سالم، صاف و بدون زنگ زدگي باشند.

* وسايل و ظروف غذا بايد پس از هر بار مصرف شسته، تميز و بر حسب ضرورت ضدعفوني گرديده و در ويترين يا گنجه مخصوص كه محفوظ باشد نگهداري شود.

ماده 67: استفاده از ظروف مشروحه زير ممنوع مي باشد:

* ديگ و ظروف مسي اعم از اينكه سفيد كاري شده يا نشده باشند.

* گوشت كوب و قاشق چوبي و سربي

* قندان بدون در پوش مناسب

* ظروف فاقد در ثابت و مخصوص براي عرضه موادي از قبيل نمك، فلفل، سماق، شكر و امثال آنها

* هرنوع ظروف و ابزاري كه توسط وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي غير مجاز شناخته و آگهي مي شوند.

ماده 68: جنس و مشخصات ظروف، وسايل و دستگاههايي كه براي مراحل مختلف توليد و بسته بندي مواد خوردني، آشاميدني، آرايشي و بهداشتي در كارگاهها و كارخانجات توليد اين مواد به كار مي روند بايد مورد تاييد وزارت بهداشت ، درمان و آموزش پزشكي باشند.

ماده 69: مواد غذايي مانند بستني، آبميوه، انواع لبنيات و امثال آنها بايد در ظروف بسته بندي يكبار مصرف مورد تاييد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي و ساخته شده از مواد اوليه نو (غير بازيافتي) و مرغوب و حتي الامكان تجزيه پذير و همواره سالم، تميز و بهداشتي عرضه مي گردد.

تبصره: آن دسته از مواد غذايي مزكور در ماده فوق كه توسط واحد هاي توليدي مجاز و داراي پروانه هاي معتبر بهداشتي تهيه و به طرق مجاز ديگر بسته بندي و عرضه مي شوند از شمول ماده مزكور مستثني مي باشند.

ماده 70: سطح ميزها بايد صاف، تميز، سالم، بدون درز و روكش آنها از جنس قابل شستشو و به رنگ روشن باشد.

ماده 71: صندلي ها و نيمكتها بايد سالم و تميز باشند.

ماده 72: براي هر مسافر تازه وارد بايد ار ملحفه، رو بالشي و شمد تميز و سالم استفاده شود و تعويض آنها حداقل هر سه روز يكبار اجباري است.

ماده 73: استفاده از لحاف، پتو، تشك و بالش كثيف و مندرس و بدون ملحفه ممنوع است.

ماده 74: استفاده از تختخوابهايي كه داراي پارگي يا شكستگي و يا گودرفتگي فنر باشد و ايجاد سروصداي غير طبيعي نمايد ممنوع است.

ماده 75: استفاده از مواد غير استاندارد از جمله كاغذهاي بازيافتي و كاغذهايي كه تميز نباشند و روزنامه و همچنين كيسه هاي پلاستيكي جهت پيچيدن و بسته بندي مواد غذايي ممنوع است.

ماده 76: جعبه هاي مقوايي و پاكت هاي كاغذي كه براي بسته بندي مواد غذايي استفاده ميشوند بايد از جنس سالم و استاندارد و كاملا تميز بوده و از نوع بازيافتي نباشد.

ماده 77: ظروف خميرگيري بايد صاف و تميز و بدون درز باشد. نصب شير آب بالاي ظرف خميرگيري لازم است.

تبصره: كوشش شود از دستگاه هاي خودكار براي تهيه خمير و ساير مواد مخلوط كردني استفاده گردد.

ماده 78 : براي حمل و نقل و جابجائي مواد غذائي فاسد شدني مانند انواع گوشت دام وطيور و آبزيان، مواد پروتئيني ، فراورده هاي خام و پخته غذايي دام و طيور آبزيان ، كله و پاچه و آلايش خوراكي دام ، شير و محصولات لبني و امثال آنها بايد منحصرا از وسايط نقليه مخصوص و مجهز به سردخانه سالم و مناسب استفاده شود .

ماده 79: براي حمل و نقل و جابه جايي هر نوع ماده غذايي كه بدون شستشو و پخت و پز مجدد به مصرف مي رسد، همچنين انواع نان، شيرينيجات و خشكبار و امثال آنها بايد از وسايط نقليه مخصوص و مجهز به اطاقك محفوظ و مناسب، تميز و بهداشتي استفاده شود.

ماده 80: براي حمل و نقل مواد اوليه مصرفي و محصولات نهايي كارگاهها و كارخانجات توليد مواد غذايي، حبوبات، غلات، ميوه جات و سبزيجات بايد صرفا از وسايط نقليه مخصوص حمل و نقل اين مواد كه مورد تاييد وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشكي باشد استفاده شود .

ماده 81: كليه افرادي كه در وسايط نقليه موضوع مواد 78 لغايت 80 فوق الذكر با جابه جايي مواد غذايي سر و كار دارند مشمول ماده 2 اين آئين نامه در خصوص اخذ كارت معاينه پزشكي و تبصره هاي ذيل آن مي باشد.

ماده 82: صاحبان وسايط نقليه موضوع اين آئين نامه موظفند قبل از بهره برداري از آنها مجوز حمل و نقل مواد غذايي توسط وسيله نقليه مربوطه را از وزارت بهداشت اخذ نمايند.

تبصره: حمل و نقل هر نوع كالاي غير از مواد غذايي توسط وسايط نقليه مجاز حمل اين مواد ممنوع و علاوه بر اخذ جريمه موجب توقف وسيله نقليه متخلف به مدت حداقل يكماه خواهد شد.

ماده 83: حمل و نقل مواد غذايي و بهداشتي موضوع مواد 78 لغايت 80 اين آئين نامه توسط وسايط نقليه غير مجاز ممنوع و علاوه بر اخذ جريمه، موجب توقف وسيله نقليه متخلف به مدت حداقل يكماه خواهد شد.

ماده 84: استفاده از انبرك مخصوص از جنس استنلس استيل براي برداشتن دانه هاي شيريني جات، خرما ، خيار شور ، قطعات پنير ، حلوا و امثال آنها الزامي است .

فصل‌ چهارم‌ وظايف‌ مسئول‌ بهداشت‌ محل‌ و مأمورين‌ نظارت‌ و تكاليف‌ صاحب‌ يا مدير محلهاي‌ مشمول‌ قانون‌

ماده‌ 85: مأموريني‌ كه‌ از طرف‌ وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشكي‌ براي‌ نظارت‌ و بازرسي‌ بهداشتي‌ ازمحلهاي‌ مشمول‌ قانون‌ اصلاح‌ ماده‌ 13 قانون‌ مواد خوردني‌، آشاميدني‌ ،آرايشي‌ و بهداشتي‌ تعيين‌ مي‌ شوند، موظفند متخلفين‌ از مقررات‌ بهداشتي‌ را با ذكر تخلف‌ و تنظيم‌ گزارش‌ به‌ مسئول‌ بهداشت‌ محل‌ معرفي‌ نمايند.

تبصره‌ 1 - مسئول‌ بهداشت‌ محل‌، رئيس‌ مركز بهداشت‌ شهرستان‌ يا رئيس‌ مركز بهداشتي‌ درماني‌ شهري‌ ياروستائي‌ است‌ كه‌ با تشخيص‌ و ابلاغ‌ معاون‌ امور بهداشتي‌ دانشگاه‌ يا دانشكده‌ علوم‌ پزشكي‌ و خدمات‌بهداشتي‌ درماني‌ محل‌ تعيين‌ مي‌ شوند.

تبصره‌ 2 - مأمور نظارت‌ يا بازرس‌ بهداشت‌ به‌ كاردان‌ يا كارشناسي‌ گفته‌ مي‌ شود كه‌ دوره‌ مخصوص‌ بهداشتي‌را گذرانده‌ و از طرف‌ وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشكي‌ يا دانشگاههاي‌ علوم‌ پزشكي‌ و خدمات‌بهداشتي‌ درماني‌ كشور براي‌ امور بازرسي‌ و نظارتي‌ در زمينه‌ مسائل‌ بهداشت‌ محيطي‌ و بهداشت‌ مواد غذايي‌بكار گمارده‌ شده‌ و داراي‌ كارت‌ بازرسي‌ باشد.

تبصره‌ 3 - كارت‌ بازرسي‌ كارت‌ مخصوص‌ مدت‌ داري‌ است‌ كه‌ عكس‌ بازرس‌ روي‌ آن‌ الصاق‌ و مشخصات‌كامل‌ شناسنامه‌ اي‌ ، تحصيلاتي‌ و شغلي‌ وي‌ در آن‌ درج‌ شده‌ باشد. اين‌ كارت‌ منحصرأ توسط وزارت‌ بهداشت‌، درمان‌ و آموزش‌ پزشكي‌ ( با امضاي‌ وزير ) يا دانشگاههاي‌ علوم‌ پزشكي‌ و خدمات‌ بهداشتي‌ و درماني‌ ( باامضاي‌ رئيس‌ دانشگاه‌ ) براي‌ بازرسين‌ موضوع‌ تبصره‌ 2 فوق‌ صادر و هرگونه‌ سوء استفاده‌ از آن‌ جرم‌ محسوب‌مي‌ شود.

ماده‌ 86: مسئول‌ بهداشت‌ محل‌ در صورت‌ تائيد گزارش‌ مأمور نظارت‌، علاوه‌ بر معرفي‌ صاحب‌ يا مديرمؤسسه‌ و يا صاحب‌ يا راننده‌ وسيله‌ نقليه‌ به‌ دادگاه‌، كتبأ به‌ وي‌ اخطار مي‌ نمايد ظرف‌ مدت‌ معين‌ ( 15 روز تادوماه‌ حسب‌ نوع‌ و تعداد نواقص‌ ) ، نواقص‌ بهداشتي‌ را برطرف‌ نمايد .

ماده‌ 87: در صورتيكه‌ پس‌ از انقضاي‌ مهلت‌ داده‌ شده‌، محل‌ داراي‌ نواقص‌ بهداشتي‌ باشد ، بازرس‌ بهداشت مكلف است‌ مراتب‌ را به‌ مسئول‌ بهداشت‌ محل‌ گزارش‌ نمايد و مسئول‌ مذكور پس‌ از رسيدگي‌ و تائيد گزارش بازرس بهداشت‌ مكلف‌ است علاوه‌ بر معرفي‌ متخلف‌ به‌ دادگاه‌ محل‌ تعيين‌ شده‌ را با دستور كتبي‌ و صدوراخطار 24 تا 48 ساعته‌ موقتأ راي‌ مدت‌ حداقل‌ يك‌ هفته‌ تعطيل‌ و در مورد وسائط نقليه‌ دستور توقف‌ درپاركينگ‌ آن‌ را براي‌ مدت‌ حداقل‌ يك‌ هفته‌ به‌ نيروي‌ انتظامي‌ ابلاغ‌ نمايد.

ماده‌ 88: تعطيل‌ موقت‌ محل‌ با لاك‌ و مهر و يا مهر و موم‌ كليه‌ درها و راههاي‌ نفوذي‌ و نقاط حساس‌ مانندشيرهاي‌ آب‌ و گاز و كنتور برق‌ و امثال آنها و در مورد وسائط نقليه‌ توقف‌ وسيله‌ نقليه‌ مربوطه‌ توسط نيروي‌ انتظامي‌در پاركينگ‌ و تنظيم‌ صورت‌ مجلس‌ انجام‌ و با نصب‌ اطلاعيه‌ علت‌ تعطيل‌ يا توقف‌ همراه‌ خواهد بود.

تبصره‌ 1 - مسئوليت‌ نگهداري‌ از لاك‌ و مهر و يا مهر و موم‌ و اطلاعيه‌ علت‌ تعطيل‌ يا توقف‌ بعهده‌ صاحب‌ يامدير مؤسسه‌ تعطيل‌ شده‌ و يا صاحب‌ و يا راننده‌ خودرو متوقف‌ شده‌ مي‌ باشد.

تبصره‌ 2 - شرايط توقف‌ وسيله‌ نقليه‌ و صورت‌ مجلس‌ و ساير موارد برخورد با وسيله‌ نقليه‌ طبق‌ دستورالعملي‌خواهد بود كه‌ توسط نيروي‌ انتظامي‌ و وزارت‌ بهداشت‌ مشتركأ تنظيم‌ مي‌ شود.

ماده‌ 89: شكستن‌ لاك‌ و مهر و يا مهر و موم‌ و همچنين‌ برداشتن‌ موانع‌ ورود به‌ محل‌ تعطيل‌ شده‌ و يا داخل‌شدن‌ به‌ وسيله‌ نقليه‌ متوقف‌ شده‌ بدون‌ كسب‌ مجوز كتبي‌ از مسئول‌ بهداشت‌ محل‌ موجب‌ تعقيب‌ قانوني‌صاحب‌ يا مدير مؤسسه‌ تعطيل‌ شده‌ و يا صاحب‌ و راننده‌ خودرو متوقف‌ شده‌ خواهد بود.

ماده‌ 90: پس‌ از انقضاي‌ مدت‌ تعيين‌ شده‌ براي‌ تعطيل‌ موقت‌ محل‌ يا توقف‌ وسيله‌ نقليه‌، صاحب‌ يا مديرمؤسسه‌ تعطيل‌ شده‌ يا صاحب‌ يا راننده‌ وسيله‌ نقليه‌ متوقف‌ شده‌ ضمن‌ سپردن‌ تعهد قابل‌ قبول‌ متضمن‌ اجراي‌قانون‌ به‌ مسئول‌ بهداشت‌ محل‌، تقاضاي‌ بازگشايي‌ محل‌ تعطيل‌ شده‌ يا رفع‌ توقف‌ وسيله‌ نقليه‌ متوقف‌ شده‌ رامي‌ نمايد. مسئول‌ بهداشت‌ محل‌ در صورت‌ قبول‌ تقاضا و تعهد متقاضي‌، محل‌ تعطيل‌ شده‌ را صرفأ براي‌ رفع‌نواقص‌ بهداشتي‌ با دستور كتبي‌ موقتأ بازگشايي‌ و حسب‌ مورد دستور رفع‌ توقف‌ خودرو متوقف‌ شده‌ را براي‌رفع‌ نواقص‌ صادر مي‌ نمايد.

ماده‌ 91: بازگشايي‌ محل‌ و يا رفع‌ توقف‌ وسيله‌ نقليه‌ با شكستن‌ لاك‌ و مهر و يا مهر و موم‌ كليه‌ درها و راههاي‌نفوذي‌ و تنظيم‌ صورت‌ مجلس‌ انجام‌ و با نصب‌ اطلاعيه‌ حاوي‌ ، در حال‌ رفع‌ نواقص‌ بهداشتي‌ است‌، اجازه‌بهره‌ برداري‌ ندارد، همراه‌ خواهد بود.

ماده‌ 92: صاحب‌ يا مدير مؤسسه‌ يا وسيله‌ نقليه‌، پس‌ از رفع‌ كليه‌ نواقص‌ بهداشتي‌، تقاضاي‌ بهره‌برداري‌ ازمحل‌ يا وسيله‌ نقليه‌ را به‌ مسئول‌ بهداشت‌ محل‌ تسليم‌ و مسئول‌ مذكور موظف‌ است‌ مأمور نظارت‌ را ظرف‌ مدت‌دو روز اداري‌ جهت‌ بازرسي‌ اعزام‌ نمايد .

ماده‌ 94: اقدام‌ به‌ بهره‌ برداري‌ قبل‌ از رفع‌ كليه‌ نواقص‌ بهداشتي‌ و اخذ مجوز بهره‌ برداري‌ از مسئول‌ بهداشت‌محل‌، موجب‌ تعطيل‌ مجدد محل‌ يا توقف‌ مجدد وسيله‌ نقليه‌ براي‌ حداقل‌ مدت‌ يك‌ ماه‌ بدون‌ نياز به‌ طي‌مراحل‌ مندرج‌ در مواد 86 و 87 اين‌ آئين‌ نامه‌ خواهد بود.


فصل پنجم : طبقه بندی اماکن و مراکز و کارگاهها و کارخانجات از لحاظ شمول مواد این آیین نامه

ماده95: طیقه بندی اماکن ومراکز و محلها از لحاظ شمول مواد این آیین نامه بشرح ذیل است :

- کلیه مواد این آئین نامه باستثنای مواد 41،45،48،65،72،تا 74 شامل محل های تهیه و فروش مواد غذایی که دارای محل پذیرایی از مشتری می باشند از قبیل رستوران، کافه قنادی ،چلوکبابی،سلف سرویس، تالار پذیرایی و امثال آنها می باشد .

2 2 - کلیه مواد این آئین نامه باستثنای مواد 7، 8، 12، 24 لغایت 26 ، 45 ،48 لغایت 65 و 72 لغایت 74 شامل محل های تهیه و فروش مواد غذایی که دارای محل پذیرایی از مشتری بوده ، لیکن فاقد آشپزخانه هستند از قبیل کبابی ، حلیم پزی ، آش پزی ، کله پزی ، جگرکی ، سیراب و شیردان ، اغذیه و ساندویچ ، پیتزا ، مرغ سوخاری ، چایخانه و قهوه خانه ، آبمیوه و بستنی فروشی ، بوفه و امثال آن می باشد .

3- کلیه مواد این آئین نامه باستثنای مواد 8 ،23 ، 24 ، 45 لغایت 65 و 70 ل غایت 74 شامل محل های تهیه و توزیع مواد غذایی از قبیل انواع چلو کباب ، چلو خورش ، کباب ،جوجه کباب ، پلو، آش و ......... امثال آنها که فاقد امکانات پذیرایی از مشتری در محل هستند ، می باشد .

4- کلیه مواد این آئین نامه باستثنای مواد 7 ،8 ،10 ،12 ،24 ،لغایت 29 ،32 ،41 ،45 ،48 لغایت 66 ،68 ،70 لغایت 74 ،77 ،84 شامل سوپر مارکت ، خوار وبار و لبنیات فروشی و بخش عرضه مواد غذایی در فروشگاههای بزرگ ، تعاونی و زنجیره ای می باشد .

5- کلیه مواد این آئین نامه باستثنای مواد 23 ،24 ،28 ،29 ،32 ،45 ،46 ،و 48 لغایت 65 ، 70 لغایت 74 شامل کارگاهها و کارخانجات تولید انواع مواد غذایی و نیز نبات و آب نبات پزی ، قند ریزی ، حلوا سازی و عصار(آبغوره و آبلیمو کشی و تهیه ترشیجات )، خشکبار ، انواع نان ، لبنیات ، کشک سابی و بستنی سازی و امثال آن می باشد .

6- کلیه مواد این آئین نامه باستثنای مواد 7 ، 8 ،10 ،12 ،24 لغایت 29 ،32 ،45 ،48 ،لغایت 66 ، 68 لغایت 74 ، 77 ، 79 ، 80 ،84 شامل فروشگاههای گوشت ، مرغ ، ماهی و میگو و آلایش خوراکی دامی و سایر مواد پروتئینی می باشد .

7- کلیه مواد این آئین نامه باستثنای مواد8 ،48 لغایت 65 و 68 شامل هتل ها ، متل ها ، مهمانخانه ها و پانسیونها می باشد .

8- کلیه مواد این آئین نامه باستثنای مواد 6 ، 8 ، 10 ، 12 ، 28 ، 29 ، 33 ، 41 ، 48 لغایت 65 ، 68 ، 69 ،و 77 لغایت 84 شامل مسافر خانه ها و مهمانپذیر ها می باشد .

9- کلیه مواد این آئین نامه باستثنای مواد 4 ، 6 ، 7 ، 8، 10 ، 12، 23 ، 24 ،26 لغایت 35 ،45 ، 46 ،و 66 لغایت 84 شامل استخرها ی شنا می باشد .