انتقاد از اعضای تهرانی ها

[اقاي ايـــده]

دوستان كسي از شما ميدونه كه چرا با وجود اينكه از چهارماه پيش تا به امروز نزديك به 1500 نفر بيشتر عضو انجمن شدند .ولي هيچ حركتي در انجمن توسط اين افراد مشاهده نشده؟؟؟
از ان زمان تا بحال فقط نهايتش 10 نفر يا حداكثر 20 نفر عضو بودند كه در تاپيكها شركت كردند ولي ديگران اصلا.
با تمام احترامي كه براي اقاي كاظمي و مهتاب عزيز قائل هستم. وقتي ميگويند ما مسئول زندگي ديگران نيسيتم.اما دلم براي زحمت هاي خودم ميسوزد.چه شبهايي كه وقت نذاشتم تا در سايت هاي مختلف از اين ان دعوت كنم تا در انجمن عضو شوند تا با پيشرفت تعداد فعاليت ها هم بيشتر شود.
اما متاسفانه هيچ چيزي را شامل نشديم.
چه من و خيلي از افراد ديگر با تبليغات قرار دادن متن وووو باعث جذب عضو جديد در انجمن شده اند و ميشوند.
درست هست كه ما مسئول زندگي ديگران نيستيم.اما هدف نهايي ما از افراد براي عضو شدن در انجمن همكاري هست.
انجمن كه مثل ديگر انجمنها دانلود نرم افزار نيست كه افراد براي استفاده مطالب بيان عضو شوند و بعد دانلود بروند بدون هيچ شركتي در مباحث انجمن.
به شخصه از اين موضوع خيلي ناراحتم.چندين بار هم تا به حال در انجمن مطرح كرده ام.كه بايد ببينيم مشكل از كجاست.
اين مشكل بايد حل بشود تا ديگر مشكلات حل شوند.
يكي از نتايج همين مشكلات همكاري نكردن در پروژه هاي اعضا هست.يكيش خودم من
انقدر در سايت درخواست همكاري.همفكري همياري ارسال كردم.اما دريغ از يك نفر.
اين رفتارها باعث نا اميد شدن و باعث رها كردن يك كار ميشود.
من نوعي در يك حد اندازه توان دارم تا كار رو پيش ببرم.اما وقتي نياز به همكار داشته باشم حتي در زمينه ايده دادن.ولي نباشد.كار را مجبورم رها كنم.
كاري كه حتي خيلي از دوستان شايد فكر كنند به راحتي ميتوان انرا انجام داد.حتي يك نفر هم زيادي هست.
واقعا ديگر بخواهم اعتراف كنم از دنياي مجازي و نت خسته شدم و ديگر كشش ماندن را ندارم.
روي هر ايده اي كه دست ميگذارم.بخاطر تنها ماندن در وسط را مشكلي برايم پيش مياد كه تمام برنامه ريزي ها بهم ميخورد.
و مجبور به رها كردنش ميشوم.
چيزي جزء ياس نااميدي تا به حال بدست نياوردم.