بترس ، بلرز ، ولی یک قدم بردار...

[arash67]

من نمیدونم این شیوانا همون کسی هست که این داستانها رو گفته یا با هم فرق دارند
کسی میدونه؟


بيوگرافي شيوانا نويسنده و داستان سراي هندي

شيوانا يكي از معروفترين نويسندگان مجله در قرن بيستم و پيشگام در داستان سرائي در هند ميباشد .او جايزه پاداما شري كه مربوط به ادبيات هند ميباشد را در سال 1982 از آن خود نمود .

در دهه 60 و 70 ميلادي ، آثار ادبي اين داستان سراي معروف همانند Dharmayug و Saptahik Hindustan به صورت سريال در مجله و روزنامه به چاپ رسيد و هم چنين داستان هاي او به صورت سريالهاي تلويزيوني تبديل گرديد و بيندگان بسياري را به خود جلب نمود

در دوران نويسندگي اش او فرهنگ Kumaon را ايجاد نمود كه تا حدودي بعنوان زبان گفتاري كشور هند شناخته شد . مرگ او در زمان 2003 اتفاق افتاد و دولت هند او را بعنوان ياري رسان در ادبيات هند تشريح نمود و دنيا يك رمان نويس معروف را بعد از مرگ شيوانا از دست داد

شيوانا در 17 اكتبر سال 1924 در شهر Rajkot بدنيا آمد جائي كه پدر او وليعهد حكومتي آن شهر بود مادر او محقق زبان سانسكريت و دانشجوي رتبه اول در شهر Lucknow Mahila Vidyalaya بود .بعدها كه پدر او سمت مهمتري در كنسولگري هند گرفت آنها به شهر orcha نقل مكان كرند و پدر او موقعيت مهمتري را گرفت و دوران كودكي شيوانا تحت تاثير مكان هاي مختلف قرار گرفت و بينش او در كارهايش نمايان گرديد و در شهر Lucknow او بعنوان شاگرد اول شناخته شد وقتي او بزرگتر شد بهمراه برادر و خواهرش براي زندگي نزد پدر بزرگ خود رفت و عضو دانشگاه هندي باناراس گرديد

در سال 1935 كه شيوانا در سن 12 سالگي بود اولين داستان او در روزنامه هندي كودكان به چاپ رسيد

و در سال 1951 داستان كوتاه او در روزنامه 'Main Murga Hun' به چاپ رسيد و از ان روز به بعد ملقب به شيوانا گرديد

اولين رمان او در اوائل 16 سالگي به چاپ رسيد و او چندين اثر هنري در 10 سال اول زندگيش در روزنامه هندوستان به چاپ رسانيد . داستان Dharmayug به چندين زبان ترجمه گرديد و در سال 1982 او جايزه ادبيات هندي را دريافت نمود .

او در نويسندگي بسيار توانمند بود و بيش از 40 رمان – داستان هاي كوتاه بسيار و صدها مقاله را نوشت ،يكي از مشهورترين آثار هنري او داستان Chaudah Phere ميباشد كه بر اساس سفر او به روسيه پايه ريزي شده است

در اواخر زندگيش شروع به نوشتن شرح زندگي خود كرد و در سال 2005 – دختر او شرح حال مادرش را به نام صداي مادر به چاپ رسانيد و فرزندانش او را به عنوان دوست قديمي ياد مي كنند.
http://mpaknezhad.blogfa.com/post-11.aspx