تفاوت کار در ثروتمندان و فقرا

[abdolhossein]

عموی من یک سرمایه دار است. قبلا کارخانه داشت که الان آن را فروخته و فقط از طریق سرمایه گذاری زندگی می کند و چنان زندگی ای دارد که به فکر خیلی از ماها هم نمی رسد. مثلا یکی از خانه اش شبیه خانه های اشرافی است که در فیلم های هندی دیده می شود. او من حدود 65سالی سن دارد. اما ظاهرش خیلی جوان تر نشان می دهد. از جوانی ورزشکار بوده و چنان چه برخی گفته اند بر اساس شنیده ها 6-7 سال قبل در مسابقات پرس سینه استان نفر اول شده است! خصوصیاتی که در آغاز تایپیک به آن اشاره کردید تا حد زیادی بر او منطبق است.
عموی دیگری هم دارم که او هم ملیاردر است . پزشک متخصص است و الان با وجودی که در آستانه 60سالگی است کاملا فعال است و صبح ها در بیمارستان و عصر ها در مطبش ویزیت می کند و پول پارو می کند.
عموی دیگرم هم ملیاردر است که او هم خصوصیات خاص خود را دارد.
پدر من هم یک معلم ساده آموزش و پرورش بود که 8ماه از سال به مدرسه می رفت و درس می داد و سه ماه تابستان هم عاطل و باطل در خانه می نشست و اصلا به فکر زن و بچه و کار و تلاش نبود. کلاس خصوصی هم نمی گرفت و ... خیلی عصبی و غرغرو بود آخرش هم در سن 55 سالگی به دلیل بیماری قند (که عمدتا ناشی از عدم تحرک و پرخوری گرفتارش شده بود) از دنیا رفت! خدایش بیامرزد!
وقتی کتاب بابای پولدار بابای بی پول رابرت کیوساکی را خواندم با خودم گفتم اگر من می خواستم چنین کتابی بنویسم نامش را می گذاشتم: عموهای پولدار بابای بی پول!
البته تفاوت من با کیوساکی در آن است که بابای پولدار از کودکی او را مورد آموزش قرار داد . اما من به دلیل رفتارهای خاص پدر و مادرم هیچ گاه نتوانستم با عموهایم صمیمی شوم. الان که به سی سالگی رسیده ام تازه دارم از خلقیات پدرم فاصله می گیرم. امید است بتوانم به جرگه ثروتمندان بپیوندم.