پیاده سازی مرحله رهایی در قانون جذب

[کتایون کاظمی]

(01-13-2014 06:42 PM)Delta.H نوشته شده توسط:  سلام دوستان
مدتی هست که به دلایل مختلف فقط خواننده مطالب عزیزان در انجمن هستم اما سئوال خانم کاظمی تحریکم کرد که پستی بزنم!
اتفاقاً در چند روز گذشته بحثهای جالب و مفیدی در رابطه با قانون جذب با دوستان گروه انجمن داشتیم.
یکی از اشکالات ما در استفاده از این قانون این هست که ما به اعماق وجود خویش نفوذ نکردیم و هنوز خودمان را به اندازه کافی نمی شناسیم.
یک مادر حتی زمانی که کودکش حرف نمی زند می فهمد که دل درد دارد یا ترسیده یا گرسنه است یا نیاز به خواب دارد چرا؟
جون این علاقه و عشق است که باعث تمرکز فوق العاده مادر به فرزند خویش شده و آنقدر با حرکات و سکنات او آشنا شده که به راحتی او را درک می کند.
حالا ما اگر به سطحی از خودشناسی و درک درونی برسیم می توانیم به آسانی بفهمیم که در چه موقعیت و فاصله ای از خواسته خویش هستیم و این مسیر را در جهت صحیح و با سرعت مناسب تا رسیدن به هدف طی کنیم.
البته منظور از این گفته، رسیدن به کمال مطلوب نیست ولی باید بپذیریم که در حالت عادی رفتار و تفکرات درونی اکثر انسان ها توسط عوامل بیرونی کنترل می شوند در حالی که این باید یک فرایند تعاملی باشد و کسانی که به صورت نسبی بخشی از این رابطه را معکوس می کنند می توانند با درون خویش، جهان پیرامون را تحت تأثیر قرار دهند و این حاصل نمی شود مگر این که درون خویش را بهتر بشناسیم تا بتوانیم آگاهانه از این قدرت فوق العاده استفاده کنیم.
در آن وضعیت طولانی شدن مسیر رسیدن به خواسته هم برای ما قابل درک خواهد بود و نیازی نیست که برای آن توضیح فراهم کنیم تا ذهن خود را برای نرسیدن و نداشتن آن قانع کنیم.
این یک توضیح کلی بود اما در مورد سئوال خانم کاظمی
برای درک موقعیت و شناختن این مسئله که در چه زمانی تجسم را پایان دهیم فکر می کنم معیاری به نام باور بسیار مهم و تعیین کننده است چون ما تجسم و تکرار عبارات تاکیدی را برای ایجاد باور انجام می دهیم و اگر در باور ما تغییری ایجاد نشود نشان دهنده وجود دیوار ذهنی و عدم اطمینان برای رسیدن به خواسته است.

به به آقا حمزه گرامی، واقعا افتخار دادین که وارد بحث شدین و خوشحالم کردین،امیدوارم مثل همیشه حالتون عاااااااااااالی باشه
واقعیتش من به شخصه حس ششم خوبی دارم یعنی زیاد به ندای قلبم گوش می دم ، در مورد این قانون جالب جذب ، تجسم قوی ای پیدا کردم و می تونم خواسته ام را دقیق حس کنم و از داشتنش لذت ببرم ، سپس سعی کردم روی مرحله باور کار کنم و این تا جائی پیش رفت که داشتن خواسته ام دیگه برام لذتی نداشت و داشتم به مرحله بعد درخواست فکر می کردم یعنی اینکه اینقدر داشتن خواسته اولم برایم ملموس بود که مثل روزمرگریهام شده بود و داشتم به خواسته ی پس از آن فکر می کردم وبراش تجسم می کردم!! یعنی اینقدر باورم قوی شده ..... حال نمی دونم کی اولین درخواستم می اد تا بتونم برم سراغ بعدی یعنی انگار از دست کائنات به خاطر تنبلیشون شاکیم که این درخواست که مال من هست را بدین وشرایطشم جوره پس سریع کارتونو انجام بدین.... دیگه از این ملموستر و باور پذیرتر هم مگه میشه؟؟ حالا می خوام رها کنم اما برگشتن به زمان حال را دوست ندارم خب حالا که همه چیز جوره و من مطمئنم آیا کلا رهاش کنم وبگم هرچی باداباد و ببینم چی میشه و توکار الانم دوباره غرق شم وبگم بالاخره در وقت خود موضوع حل میشه یا بگم باید همچنان به رویه کنونی وتجسم وباورم ادامه بدم تا فراموشم نشه؟؟