اگر 24 ساعت فرصت داشتید چه میکردید

[arash67]

من ابتدا درخواست می کردم که مدت 24 ساعت بیشتر شه خیلی بیشتر یا راه های ممکن برای افزایش این زمان رو بررسی میکردم اگه راهی باقی نمی موند همون جا قبل از اتمام زمان خلاص

[مهدی گل محمدی]

هر طور شده یه جنسیس کوپه آلبالویی جور می کردم و عوقدم رو خالی می کردم.(البته 48 ساعت مونده)
بعد میشستم تفکر میکردم که چه کاری رو باید در کوتاه ترین مدت انجام میدادم که ندادم.
بعد از اون مشغول میشدم.....
بعد دست آخر دست پدر و مادر عزیز و مهربونم رو می بوسیدم.که این از همه شون مهمتره و باعث عاقبت بخیری آدم میشه.
وقتی پدر و مادر ازم رای باشن دیگه هیچی از دنیا نمیخوام و خداحافظی می کنم.

[arash67]

(04-30-2012 10:13 PM)arash67 نوشته شده توسط:  من ابتدا درخواست می کردم که مدت 24 ساعت بیشتر شه خیلی بیشتر یا راه های ممکن برای افزایش این زمان رو بررسی میکردم اگه راهی باقی نمی موند همون جا قبل از اتمام زمان خلاص

یه نکته درباره نظر بالا که الان بهش رسیدم
من هیچوقت عملا نمی تونم بفهمم که آیا راهی باقی مانده یا نه ممکنه یه راهی باشه که من هنوز بهش نرسیدم

این استارتر تایپیک هم مخمونو کار گرفته

[P@RSA]

اومد پيشم حالش خيلي عجيب بود فهميدم با بقيه فرق ميکنه
گفت :حاج آقا يه سوال دارم که خيلي جوابش برام مهمه
گفتم :چشم اگه جوابشو بدونم خوشحال ميشم بتونم کمکتون کنم
گفت: من رفتني ام!
گفتم: يعني چي؟
گفت: دارم ميميرم
گفتم: دکتر ديگه اي رفتی، خارج از کشور؟
گفت: نه همه اتفاق نظر دارن، گفتن خارج هم کاري نميشه کرد.
گفتم: خدا کريمه، انشاله که بهت سلامتي ميده
با تعجب نگاه کرد و گفت: اگه من بميرم یعنی خدا کريم نيست؟
فهميدم آدم فهميده ايه و نميشه گل ماليد سرش
گفتم: راست ميگي، حالا سوالت چيه؟
گفت: من از وقتي فهميدم دارم ميميرم خيلي ناراحت شدم از خونه بيرون نميومدم
کارم شده بود تو اتاق موندن و غصه خوردن
تا اينکه يه روز به خودم گفتم تا کي منتظر مرگ باشم
خلاصه يه روز صبح از خونه زدم بيرون مثل همه شروع به کار کردم
اما با مردم فرق داشتم، چون من قرار بود برم و انگار اين حال منو کسي نداشت
خيلي مهربون شدم، ديگه رفتاراي غلط مردم خيلي اذيتم نميکرد
با خودم ميگفتم بذار دلشون خوش باشه که سر من کلاه گذاشتن
آخه من رفتني ام و اونا انگار موندنی
سرتونو درد نيارم من کار ميکردم اما حرص نداشتم
بين مردم بودم اما بهشون ظلم نميکردم و دوستشون داشتم
ماشين عروس که ميديم از ته دل شاد ميشدم و دعا ميکردم
گدا که ميديدم از ته دل غصه ميخوردم و بدون اينکه حساب کتاب کنم کمک ميکردم
مثل پير مردا برای همه جوونا آرزوي خوشبختي ميکردم
الغرض اينکه اين ماجرا منو آدم خوبي کرد و مهربون شدم
حالا سوالم اينه که من به خاطر مرگ خوب شدم و آيا خدا اين خوب شدن منو قبول ميکنه؟
گفتم: بله، اونجور که میدونم و به نظرم ميرسه آدما تا دم رفتن خوب شدنشون واسه خدا عزيزه
آرام آرام خدا حافظي کرد و تشکر، وقتی داشت ميرفت گفتم: راستي نگفتي چقدر وقت داري؟
گفت: معلوم نيست بين يک روز تا چند هزار روز!!!
يه چرتکه انداختم ديدم منم تقريبا همين قدرا وقت دارم. با تعجب گفتم: مگه بيماريت چيه؟
گفت: بيمار نيستم!
گفتم: پس چي؟
گفت: فهميدم مردنيم، رفتم دکتر گفتم: ميتونيد کاري کنيد که نميرم گفتن:نه گفتم: خارج چي؟ و باز گفتند : نه! خلاصه حاجي
مارفتني هستيم وقتش فرقي داره مگه؟
باز خنديد و رفت و دل منو با خودش برد
((فكر ميكنم منظور اين تاپيك موضوع فوق باشه))

[دولتمند آنی]

سلام پارسا جان
دقیقأ منظورم همین بوده
ممنون بازم کمکم کری این دو بار
امیدوارم بتونم جبران کنم

[اقاي ايـــده]

من 24 ساعت رو نميخوام به جاش 24 ثانيه برام كافي هست كه ذكرم رو بگم بميرم.
مرگ كه زندگي اخر نيست ازش بترسم.تولدي هست از يك جهان فاني به يك جهان واقعي.
همه ما يكبار مرگ رو تجربه كرديم و بعدش زنده شديم.
وقتي جنين هستيم.كم كم رشد ميكنيم در يك جاي تنگ تاريك با فشار فراوان داريم نفس ميكشيم.قبر هم همينطوري هست.اما بعداز گذشت زمان از اون جاي تنگ تاريك وارد يك دنياي خيلي بزرگ و زيبا ميشيم.
مرگ.قبر.فشار قبر.همه همينطور هستند.
جوري زندگيم كنيم كه هر لحظه اماده مردن باشيم.

[mteam]

انشاالله که همگی عمری با عزت وسالیان زیادی در کنار خانواده با خوبی وخوشی زندگی را سپری کنید واثری ماندگار از خود بجا بگذارید همه چی پول نمیشه این همه صمیمیت در اینجا میلیاردها تومان می ارزد -بنده را هم دعا کنید

[Alireza_Kh]

در گود زندگــــــــــی وارد می شدم و تا می توانستم زیبــــــــــا می رقصیدم.

[صدفی]

سعی میکردم وکل وقتمو با اعضای خانواده ام بگذرونم زمانی که 24 ساعت بیشتر فرصت نداری نمیتونی به مال دنیا فکر کنی واست هیچی به غیر از عزیزات معنا نداره البته ما که همه گناه کاریم توبه هم دل آدمو صاف میکنه

[jahanagahi]

(04-28-2012 01:29 AM)parsajoon نوشته شده توسط:  

(04-27-2012 10:28 PM)jahanagahi نوشته شده توسط:  حدود 14 سال قبل آرانگاه خود را در قطعه 36 بهشت زهرای تهران جنب قطعه هنرمندان خریداری کرده ام و هر بار که به آنجا
می روم سر قبر خودم هم فاتحه ای می خوانم.

انشاالله 120 ساله شويد و خدا شما را براي خانواده تان و بچه هاي انجمن حفظ كند.

پارسا جان ممنونم از محبت شما. بودن با عزیزان انجمن در این سایت برایم افتخار بزرگی است.