این قفسه های فلزی رو کی می سازه؟

[کوروش بزرگ]

نام ونام خانوادگی: آقای سعید جابر انصاری

نام شركت: دژپاد

نام محصول: قفسه های فلزی

تحصیلات: فوق لیسانس مكانیك از usla


در سال 1340 در امیر آباد به دنیا آمدم و در سال 1350 به منطقه پاسداران نقل مكان كردیم و از سال 1356 هم برای ادامه تحصیل به آمریكا رفتم و حدود 7 سال در آمریكا بودم و الان هم چندین سال است كه به ایران بازگشتم. فعالیت شركت از سال 1332 در سرچشمه با تولید قفسه های فلزی آغاز شد و در سال 1347 هم تحت عنوان دژپاد در جاده مخصوص كرج یعنی در محلی كه الان كارخانه می باشد فعالیت آغاز شد و به همین دلیل ما شروع فعالیتمان را در در سرچشمه قرار دادیم و شروع كارمان را از 50 سال پیش می گوییم. مرحوم پدرم در 10 سالگی پدرشان را از دست دادند، روزها كار می كردند و شبها درس می خواندند و چون به كار فنی هم علاقه بسیار داشتند در هنرستان فنی آلمانی ها مشغول به تحصیل شدند و چندین شغل عوض كردند و در نهایت در كار آهن فعالیت هایی را شروع كردند كه شركت دژپاد و دنیای فلز كه در جاده كرج است را ایشان تأسیس كرد و همچنین كوره صنعتی سپاهان را در اصفهان و تعداد زیادی شركت و مؤسسات دیگر از جمله مؤسسات خیریه جزء تأسیسات ایشان بوده است و واقعاً زندگی پرباری داشتند.

در كودكی به خاطر رفت و آمدهای زیادی كه به كارخانه داشتم و از آنجایی كه كار وزندگی با هم عجین شده بود و از همان دوران علاقه داشتم در این زمینه فعالیت كنم و دوست داشتم در خارج از از كشور تحصیل كنم و به مملكت خودم باز گردم و همین جا بتوانم كاری انجام دهم و به مملكت خودم خدمت كنم.

كسی كه خیلی در زندگی من اثر گذار بود دكتر مجتهد بود، زمانی كه در البرز در می خواندم رئیس دبیرستان البرز بودند و همچنین ایشان دانشگاه پلی تكنیك و دانشگاه شریف را احداث نمودند، ایشان بسیار برای بچه ها ارزش قائل بود و در تك تك بچه هایی كه آنجا تحصیل می كردند اثر گذار بود و الگوی شخصیتی كه ایشان داشتند خیلی مؤثر بود و فكر می كنم غیر از پدرم اساتید و معلمانم ب.دند كه بر روی من تأثیر گذار بودند.

در دوران كودكی از لحاظ مالی مشكلی نداشتم ولی از نظر عاطفی چون 15 سالم بود كه از ایران رفته بودم با این كه برادرهایم در آمریكا بودند سال آول برایم بسیار سخت گذشت. پدرم همیشه اعتقاد داشت كه فرزندانش نباید راحت طلب بزرگ شود به همین دلیل من را به جایی فرستاد كه باید سختی های بسیاری را تحمل می كردم و فكر می كنم اگرچه دوران خیلی سختی بود ولی بسیار سازده بود.

مادرم خانه دار بود و الان هم كه به این جا رسیده ام فكر می كنم نقش چنین زنی در خانه به مؤفقیت مرد اثر بسیار دارد كه با آسودگی از خانه بتواند در كارش تمركز كند و خوشبختانه ما هم از این فضا بهره مند بودیم.

هدف اصلی من از كار در دوران تحصیل كسب تجربه بود، به نظرم ریشه اصلی موفقیت من در دانشگاه این بود كه درسی را كه می دادند همان روز مطالعه می كردم و برای دوستان ایرانی ام كلاس های مجانی برگزار می كردم در واقع با آموزش دادن به دیگران آموزش می دیدم و با رشد دادن دیگران تجربیاتم افزایش می یافت.

برای كسانی كه می خواهند در صنعت و كارآفرینی فعالیت كنند فكر می كنم داشتن تحصیلات دانشگاهی بسیار مفید است.

اصلی ترین ویژگی افراد كارآفرین و موفق همان خردورزی و به عمل در آوردن این اندیشه است و تحصیلات دانشگاهی در نوع این اندیشه و نحوه پیاده كردن آن می تواند مفید می باشد.

من همیشه آینده را روشن می بینم و از ایده ها استقبال می كنم چون من را نسبت به كار دلگرم می كند.

شانس یا قسمت به نوعی فرصتی است كه به انسان رو می آورد و اگر بتواند از آن استفاده كند مؤفق است و اگر نتواند از این مؤقعیت استفاده نكند لطمه می خورد ولی برای موفقیت هیچ زمانی روی شانس تكیه نكرده ام.

كار ما به مثابه كوهنوردی است كه به عقب كه نگاه می كند

می بیند كه مقداری جلو آمده است ولی وقتی به خلو نگاه می كند می بیند هنوز راه بسیار زیادی باید بپیماید.

از نظرم اعتقادات مذهبی نقش مهمی در زندگی ایفا می كند وقتی انسان می خواهد از پستی بلندی های زندگی بگذرد و زمانی كه به نفس آخر می رسد با یك نگاه به ارزش ها و اصول اعتقادی اش انرژی می گیرد وبا یك تلاش مضاعف موانع را پشت سر

می گذارد.

تلاش و پشتكار نقش اساسی در زندگی ایفا می كند اما مهم این است كه این تلاش و پشتكار هوشمندانه باشد پس شرط لازم انتخاب راه درست است و شرط كافی تلاش و كوشش فردی و گروهی است.

هركسی كه كاری را شروع می كند قطعاً شكست هم می خورد ومن شكست های كوچك هم داشته ام ولی شكست عامل مؤثری برای پیروزی است.

در هر كاری رضایت خداوند مهم ترین عامل است و بعد وجدان خودم می باشد. پدرم هر كاری كه انجام می دادند بر اساس وظیفه ای بود كه داشتند و ما هم سعی بسیار كردیم كه به ایشان اقتدا كنیم. از جمله موانعی كه وجود داشت عدم اعتماد به نفس بود كه از مؤفقیت های پی درپی بدست آمده است كه این مشكل با وجود مؤفقیت هایی كه شركت كسب كرده است از بین رفته است.

پیشنهاد یا توصیه ای كه برای جوانان كار آفرین دارم: روشنایی همه جا پشت در است، در گشودن هنر است، فكر می كنم همین یك جمله كل بحث كار آفرینی را برساند و همچنین افرادی كه خوب زندگی می كنند و می خواهند خوب زندگی كنند و این خواست آنها باعث می شود كه دیگران هم خوب زندگی كنند و گمان می كنم اگر كارآفرینان ما هم بتوانند به گونه ای

ارزشها و اعتقادات ما را با فعالیت های اصول علمی در دنیا كه برای ایجاد صنعت و اشتغال ادغام كنند هم خوب زندگی می كنند و هم باعث می شوند كه دیگران خوب زندگی كنند، آنها واقعاً رسالت خودشان را انجام داده اند.