آشنایی با سیستم پولسازی و سرمایه گذاری

[ahmad rezaee]

(10-20-2013 08:06 PM)goldmen نوشته شده توسط:  بدلیل دوشغله بودن
سعی وتلاشم بر این بود که نیرو مورد اطمینان وماهر برای دفتر بیمه به خدمت بگیرم
نزدیک 15 ماه همکارم بود

تو تمام این مدت نقش من در دفتر بیمه شاید نزدیک به15% بیشتر نمی شد
می شد با جذب بازاریاب فعالیت ودرآمد رو بیشتر کرد(( تاکنون موفق به این کار نشدم))

این یکی از روش های پول درآوردن به اذای خوابیدن است
ولی بسیار ساده وکوچک

یکی از مهمترین خصیصه های یک سیستم و کسب وکار موفق در اینست که در هنگام گسترش و ورود به مرحله جوانی کسب وکار بشود به راحتی نیروهای مورد نیاز را جایگزین کرد و یا برون سپاری کار را به افراد دیگر ، با کمترین آموزش سپرد .

روش همین است ، اما باید به فکر گسترش و افتتاح شعبات دیگر نیز بود .
ترفندها و خلاقیت در هنگام جذب نیروی انسانی ، خیلی مهم است و می توان با بکار گیری آنها خیلی از افراد را بقول معروف نمک گیر کرد .
مثلاً یکی از دوستان ، می خواست بعد از دریافت مجوز های وانت تلفنی ، نیرو استخدام کند ، توصیه من به او دادن 95 درصد حق سرویس در ابتدا به رانندگان بود ، چون در ابتدا مشتریان کم بود و اگر برای رانندگان صرف نمی کرد ، نمی توانست نیروها را در اختیار بگیرد ، بعداً با افزایش زنگ خور و استخدام رانندگان دیگر درصد خود را افزایش داد و به 30 درصد رساند .

[3ObHaN]

(10-20-2013 08:54 PM)ahmad rezaee نوشته شده توسط:  

(10-20-2013 05:42 PM)3ObHaN نوشته شده توسط:  


الان این شرکت بدون یه سیستم پولسازی رسما نمی تونه به فعالیت خودش ادامه بده . تعداد کارمند بسیار زیاده و چون کار مثل یک فروشگاه نیست و به قول معروف بیابونیه ، امکان کنترل با سیستم های پیشرفته مثل دوربین وجود نداره .

حالا شرکت ها از قدیم الایام اومدن یه سیستم مدیریتی درست کردن و شاید من بتونم بگم این سیستم قدیمی ترین سیستم پولسازی در ایران باشه .

[b]عالی بود سبحان جان من که خیلی چیزها از این سیستم یاد گرفتم .
می دونی من از چه زاویه ای به این سیستم نگاه می کنم ، فرض می کنم که فرد توانایی هستم ولی از لحاظ مالی صفر صفر و یا حتی با کلی بدهی !!
خب می خوام بیام و روی توانائیها و ایده هایم سیستمی طراحی کنم و آنرا از کمترین منابع مالی شروع کنم و تازه یک قدم جلوتر ، می خوام این سیستمم رو بعداً و یا به سرعت به افراد دیگر بصورت حق امتیاز واگذار کنم .
خب آیا چه مدت زمانی طول می کشد که من چنین سیستمی را درست کنم و آیا امکان این حالت در مثالی که گفتی وجود دارد .

مایکل گربر مهمترین خصوصیت سیستم های موفق را قابلیت جایگزینی افرادی با کمترین مهارت در بخش های مختلف آن می داند که با آموزش کوتاهی به فعالیت وارد شوند .
خب با توجه به جوابهایی که داده ای در این سیستم باید افراد با تواناییهای بالا و تخصصی وارد شوند .

منظور من که مهمترین هدف از ایجاد این تاپیک است ، این سوال است: که باید چه نوع سیستمی را ایجاد کنیم که هم اجرای آن راحت و آسان ، با کمترین منابع و هم گسترش آن بسریع باشد و بتوان به راحتی آنرا تکثیر کرد .

اگر به مفهوم بالا برسیم ، راز ساخت سیستم های پولسازی که بدون وجود شما می توانند ، براحتی تولید ثروت کنند مشخص می شود که مهمترین دستاورد کارآفرینی بر مبنای کسب وکارهای کوچک است [/b]

حرفتون کاملا صحیح و درسته .
حداقل 5 سال زمان نیاز داره تا به سود دهی خوب برسید که نسبت به خیلی از استارت اپ ها خیلی طولانی است و ریسک بالاتری هم دارد ،سود کمتری دارد ، نیرو تخصصی تری میخواد و هم امکان وجود نوآوری و خلاقیت بسیار کم است .
شروع کار تا ثبت شرکت سرمایه ای حدود 20 میلیون تومان نیاز داره ، گرفتن اولین پروژه به سرمایه ای حدود 100 میلیون تومان نیاز داره .
کار بسیار پر ریسک و پر استرسی و غیر قابل پیش بینی هم هست .
البته نکته قابل ذکر ، این شغل پدری ماست اما با توجه به توضیحات شما ، من به هیچ عنوان پیشنهاد نمی کنم برای شروع از این حرفه شروع کنید . میشه از یه سیستم مالی دیگه شروع کرد و وقتی ثروتمند تر شدیم ، مثل اکثر شرکت های بزرگ دنیا ( نظیر سامسونگ ) روی این سیستم سرمایه گذاری کرد .

پس این سیستم یه سیستم مالی درست نیست چون دوران کودکی ندارد ، مدت زمان جوانی بسیار طولانی و پر خرج می باشد و بلوغی دیر هنگام دارد .

[yu3f]

با دادن سهام و درصد سود از پروژه های شرکت به پرسنل کاملا مخالفم. سعی می کنم از تجربه کاری خودمون عرض کنم.

سهام دار کردن، علاوه بر اینکه حق آب و گل برای فرد ایجاد می کند، توقعات فرد را نیز افزایش می دهد. همینطور برای کارمندان دیگر هم این مورد پیش می آید. بعد از آن چون آگاهی فرد بالا می رود در نتیجه توقعات هم بالا می رود.
مثال عرض می کنم. شرکت به فردی ۵٪ سهام خودش را می دهد. در پایان سال این فرد سود می گیرد. بعد با خود فکر می کند این ۵٪‌ وقتی شده است فلان قدر تومان، پس ۱۰۰٪ می شود فلان قدر تومان + n در نتیجه احساس می کند حقش بیشتر از این است و وضع شرکت خوب است و انتظارات مالی زیاد تری خواهد داشت. با توجه به فرهنگ نه چندان درست کار در ایران این یک مشکل اساسی هست. دقیقا این مشکل برای ما پیش اومد و بخاطر همین سهام را ب افرادی ک اولا ظرفیت آن را داشته باشند و ثانیا لیاقت آن را، داده می شود.

در مورد درصد سود از پروژه هم مثل مورد قبلی است. مجددا نمونه واقعی عرض می کنم. فردی بود که حقوق ثابت دریافت می کرد. بخاطر کیفیت کار خوبش تصمیم گرفته شد درصد ثابتی از مبلغ پروژه پس از پایان کار و تحویل موارد محوله، به وی داده شود. بعد از چند پروژه، فرد توقعات بیش از اندازه ای داشت. ایشان یک فرد فنی بود. به عنوان مثالعلاوه بر حقوق ثابت، وی ۱۰ درصد از رقم قرارداد را می گرفت. لذا رقم قرارداد را می دانست. بدون درنظر گرفتن جنبه های دیگر قضیه از قبیل هزینه های شرکت و ... بعد از مدتی این سوال برایش پیش آمد ک من نیروی درگیر در پروژه هستم. اگر نباشم شرکت نمی تواند این پروژه ها را انجام دهد. و چون من انجام می دهم باید درصد بیشتری بگیرم و شرکت ک کاری نمیکند مبلغ کمتر! لذا بعد از مدتی درخواست افزایش درصد را کرد. و کمی بعد از آن، عنوان کرد یا یک شرکت جدید ثبت شود ک ایشان هم سهامدار باشد و پروژه هایی ک در حوزه فعالیت وی هست در آن شرکت انجام پذیرد و یا از این شرکت می رود.
(آن فرد رفت و روز قبل از رفتن شرکت را تهدید کرد ک پروژه های شما بدون من انجام نخواهد شد و ... البته خداراشکر فعلا ک مشکلی نیست و پروژه ها در حال انجام هست)


مثالی از یک کار دیگر عرض می کنم. فردی در یک کارگاه ساختمانی مشغول ب فعالیت بود. هزینه بخش اول پروژه (گود برداری، بتن ریزی و میلگرد و کارگر و ...) طبقه اول (-۳) حدود ۱ میلیارد شد. این فرد در ذهنش ایجاد شد ک این ساختمان ۱۱ طبقه است. یعنی حداقل ۱۱ میلیار باید هزینه ساخت این مجموعه را بدون احتساب موارد دیگر کرد. بعد در ذهنش این شکل گرفت ک پیمانکار ک کارفرما هم بوده و این هزینه ها را پرداخت می کند، چرا نتواند ب وی حقوق بیشتری بدهد. چرا او نباید مثلا ۱ میلیون تومان ب حقوقش اضافه شود.!؟
اشتباه این فرد این بود ک ارزش کار خود را نمی دانست.

حضرت علی می فرمایند: " ارزش هرکس ب اندازه کاری است ک ب خوبی می تواند انجام دهد "

نکته مهم این بود ک این فرد ارزش کارش ب اندازه مثلا حقوق ۱ میلیون تومان در ماه بود. چ شرکتش در آمد ماهی ۱۰ میلیون داشته باشد چ ماهی ۱ میلیارد! فرقی در حقوق وی ندارد. اما اگر کار او ارزشش بیشتر باشد می تواند درخواست حقوق بیشتری کند.
طمع و عدم آگاهی و فرهنگ نه چندان درست، باعث ب وجود اومدن این مشکلات می شود.

همانطور ک عرض کردم، بخاطر فرهنگ نه چندان درست در زمینه کار و شراکت و ... در کشور، این مشکلات خیلی رایج است.

اما راه حل چیست؟

ما به این نتیجه رسیدیم که سیستم امتیاز دهی در شرکت داشته باشم. سیستم تخصیص وظایف (Task) مکانیزه شد. هر فردی مشخص است چقدر کار انجام می دهد و مدیر واحد ارزیابی کرده و امتیاز می دهد. این افراد بر اساس امتیاز دریافتی ک ب معنی کیفیت کار و میزان تلاشش هست، و همینطور دخیل بودن در پروژه ها، بر اساس نظر مدیر بخش و مدیر ارشد، به طور نامنظم و نامشخص (از لحاظ زمان و رقم آن) پاداش پرداخت می شود. این یکی از کار هایی بود ک نتیجه مطلوبی داشت و افراد تنبل و کم کار و بی انگیزه را هم ترغیب ب فعالیت بیشتر می کرد. پرداخت وام هم بر اساس دو پارامتر ازدواج کردن و نیروی خوب بودن پرداخت می شود. اولویت با نیروهای ارزشمند شرکت است. همچنین افزایش حقوق سال بعد بر اساس امتیاز های دریافتی و نظر مدیر بخش ها هست ک درنتیجه تلاش و رقابت بیشتر شده است.

در دراز مدت هم برای نیروهایی ک چندین سال برای شرکت فعالیت کردند و بازدهی بالا داشته اند، به نحوی شریک کردن در سهام و پست های بالاتر و ... در نظر گرفته می شود.


سعی کردم مختصر و مفید بنویسم.

[hamid.h]

(10-21-2013 10:25 AM)yu3f نوشته شده توسط:  با دادن سهام و درصد سود از پروژه های شرکت به پرسنل کاملا مخالفم. سعی می کنم از تجربه کاری خودمون عرض کنم.

سهام دار کردن، علاوه بر اینکه حق آب و گل برای فرد ایجاد می کند، توقعات فرد را نیز افزایش می دهد. همینطور برای کارمندان دیگر هم این مورد پیش می آید. بعد از آن چون آگاهی فرد بالا می رود در نتیجه توقعات هم بالا می رود.
مثال عرض می کنم. شرکت به فردی ۵٪ سهام خودش را می دهد. در پایان سال این فرد سود می گیرد. بعد با خود فکر می کند این ۵٪‌ وقتی شده است فلان قدر تومان، پس ۱۰۰٪ می شود فلان قدر تومان + n در نتیجه احساس می کند حقش بیشتر از این است و وضع شرکت خوب است و انتظارات مالی زیاد تری خواهد داشت. با توجه به فرهنگ نه چندان درست کار در ایران این یک مشکل اساسی هست. دقیقا این مشکل برای ما پیش اومد و بخاطر همین سهام را ب افرادی ک اولا ظرفیت آن را داشته باشند و ثانیا لیاقت آن را، داده می شود.

در مورد درصد سود از پروژه هم مثل مورد قبلی است. مجددا نمونه واقعی عرض می کنم. فردی بود که حقوق ثابت دریافت می کرد. بخاطر کیفیت کار خوبش تصمیم گرفته شد درصد ثابتی از مبلغ پروژه پس از پایان کار و تحویل موارد محوله، به وی داده شود. بعد از چند پروژه، فرد توقعات بیش از اندازه ای داشت. ایشان یک فرد فنی بود. به عنوان مثالعلاوه بر حقوق ثابت، وی ۱۰ درصد از رقم قرارداد را می گرفت. لذا رقم قرارداد را می دانست. بدون درنظر گرفتن جنبه های دیگر قضیه از قبیل هزینه های شرکت و ... بعد از مدتی این سوال برایش پیش آمد ک من نیروی درگیر در پروژه هستم. اگر نباشم شرکت نمی تواند این پروژه ها را انجام دهد. و چون من انجام می دهم باید درصد بیشتری بگیرم و شرکت ک کاری نمیکند مبلغ کمتر! لذا بعد از مدتی درخواست افزایش درصد را کرد. و کمی بعد از آن، عنوان کرد یا یک شرکت جدید ثبت شود ک ایشان هم سهامدار باشد و پروژه هایی ک در حوزه فعالیت وی هست در آن شرکت انجام پذیرد و یا از این شرکت می رود.
(آن فرد رفت و روز قبل از رفتن شرکت را تهدید کرد ک پروژه های شما بدون من انجام نخواهد شد و ... البته خداراشکر فعلا ک مشکلی نیست و پروژه ها در حال انجام هست)


مثالی از یک کار دیگر عرض می کنم. فردی در یک کارگاه ساختمانی مشغول ب فعالیت بود. هزینه بخش اول پروژه (گود برداری، بتن ریزی و میلگرد و کارگر و ...) طبقه اول (-۳) حدود ۱ میلیارد شد. این فرد در ذهنش ایجاد شد ک این ساختمان ۱۱ طبقه است. یعنی حداقل ۱۱ میلیار باید هزینه ساخت این مجموعه را بدون احتساب موارد دیگر کرد. بعد در ذهنش این شکل گرفت ک پیمانکار ک کارفرما هم بوده و این هزینه ها را پرداخت می کند، چرا نتواند ب وی حقوق بیشتری بدهد. چرا او نباید مثلا ۱ میلیون تومان ب حقوقش اضافه شود.!؟
اشتباه این فرد این بود ک ارزش کار خود را نمی دانست.

حضرت علی می فرمایند: " ارزش هرکس ب اندازه کاری است ک ب خوبی می تواند انجام دهد "

نکته مهم این بود ک این فرد ارزش کارش ب اندازه مثلا حقوق ۱ میلیون تومان در ماه بود. چ شرکتش در آمد ماهی ۱۰ میلیون داشته باشد چ ماهی ۱ میلیارد! فرقی در حقوق وی ندارد. اما اگر کار او ارزشش بیشتر باشد می تواند درخواست حقوق بیشتری کند.
طمع و عدم آگاهی و فرهنگ نه چندان درست، باعث ب وجود اومدن این مشکلات می شود.

همانطور ک عرض کردم، بخاطر فرهنگ نه چندان درست در زمینه کار و شراکت و ... در کشور، این مشکلات خیلی رایج است.

اما راه حل چیست؟

ما به این نتیجه رسیدیم که سیستم امتیاز دهی در شرکت داشته باشم. سیستم تخصیص وظایف (Task) مکانیزه شد. هر فردی مشخص است چقدر کار انجام می دهد و مدیر واحد ارزیابی کرده و امتیاز می دهد. این افراد بر اساس امتیاز دریافتی ک ب معنی کیفیت کار و میزان تلاشش هست، و همینطور دخیل بودن در پروژه ها، بر اساس نظر مدیر بخش و مدیر ارشد، به طور نامنظم و نامشخص (از لحاظ زمان و رقم آن) پاداش پرداخت می شود. این یکی از کار هایی بود ک نتیجه مطلوبی داشت و افراد تنبل و کم کار و بی انگیزه را هم ترغیب ب فعالیت بیشتر می کرد. پرداخت وام هم بر اساس دو پارامتر ازدواج کردن و نیروی خوب بودن پرداخت می شود. اولویت با نیروهای ارزشمند شرکت است. همچنین افزایش حقوق سال بعد بر اساس امتیاز های دریافتی و نظر مدیر بخش ها هست ک درنتیجه تلاش و رقابت بیشتر شده است.

در دراز مدت هم برای نیروهایی ک چندین سال برای شرکت فعالیت کردند و بازدهی بالا داشته اند، به نحوی شریک کردن در سهام و پست های بالاتر و ... در نظر گرفته می شود.


سعی کردم مختصر و مفید بنویسم.

یوسف جان عزیز
ممنونم از اینکه تجربیات ارزشمندتون رو در اختیار بنده و دوستان قرار دادین.
بله موافقم با صحبتهاتون. اگر بخواهیم درصدی از پروژه رو به افرادی که ظرفیتش را ندارند و ارزش واقعی کاری را که انجام میدهند نمیدانند بدهیم مشکلاتی ازین دست پیش خواهد آمد که شما به خوبی اشاره کردید.

واما روش کارآمد آخر :به طور نامنظم و نامشخص (از لحاظ زمان و رقم آن) پاداش پرداخت شود.
نتیجه : نتیجه مطلوب است -افراد تنبل و کم کار و بی انگیزه ترغیب به فعالیت بیشتر خواهند شد- کارها بصورت صحیح پیش میرود- هر کس بیش از آنچه از او انتظار میرود کار میکند - درآمد شرکت افزایش پیدا میکند - پروژه در زمان کمتری و با دقت بیشتری به پایان می رسد .
پرداخت وام به کارمندان با استفاده از اعتبار شرکت :
بر اساس دو پارامترازدواج و نیروی خوب بودن پرداخت شود.
اولویت با نیروهای ارزشمند شرکت است.
گمان میکنم بسیار کاربردی و قابل اجرا باشه

درست متوجه شدم منظورتون رو یوسف خان ؟

راستی اگه ممکنه در رابطه با سیستم امتیاز دهی و تخصیص وظایف شرکتتون بیشتر توضیح بدبد. ممنون

[hamid.h]

نتایج بحث
همه ما به این موضوع اعتقاد داریم که بایستی خانه های مشاغل را تک تک پشت سر گذاشته تا به ثروت زیاد و در نهایت استقلال مالی ( ایجاد سیستم و ماشین پولسازی) برسیم.
بسیاری از دوستان در حال حاضر در سمت چپ خانه ها مشغول فعالیت هستند یا بعبارتی روحیاتشان با روحیات افراد این دو خانه ساز گار است.
همه ما می دانیم افرادی که در خانه دوم مشاغل فعالیت می کنند در سپردن امور شرکت به افراد دیگر مشکل دارند و بعبارتی استخدام کارمند با روحیاتشان سازگار نیست و جالب تر آنکه در صورت سازگاری با روحیاتشان نمی دانند چه کاری انجام بدهند یا بعنوان مدیر چه تصمیمی اتخاذ کنند که اعتماد در بین کارمندان حفظ شود ، کارمندان به اندازه ای قابل قبول برای شرکت دلسوزی کنند و از همه مهم تر در صورت غیاب مدیر ، سیستم به صورت اتوماتیک در حال فعالیت و پولسازی باشد.
تا اینجا در این تاپیک سعی شده است مواردی پیشنهاد شود که بتوان با جهش از خانه دوم مشاغل به خانه سوم بیزنس ، شرکت بدون حضور مدیر به فعالیت پولسازی خود ادامه دهد.
موارد زیر چکیده ای از پیشنهادهای ارزنده دوستان دلسوزی است که در این تاپیک حضور دارند.
خواهشمندم دوستان مسیر اصلی بحث را حفظ کرده و در صورتی که هر گونه نظری در رابطه با این پیشنهادها دارند ارائه بدهند. در پایان از جناب رضایی بزرگوار و سایر دوستان خواهشمندم اگر احیانا مطالب ناقص و اشتباه است به بزرگواری خود ببخشیدو لطفا اصلاح بفرمایید.
با تشکر


انتخاب صحیح کارمند شایسته ، کسب تضمین های لازم از افراد استخدام شده :
مهمترین زیر بنای کسب وکار در سیستم سازی ، سیستم انسانی است که خیلی تبحر بالایی نیاز دارد تا بتوان هم افراد بسیار متخصص ، با ویژگی های عالی را به جای جای سیستم و زیر سیستم ها تزریق کرد.
نکته مهم این است که زیر سیستم ها بایستی طوری طراحی شوند که اگر قصوری اتفاق افتد مسئول آن قسمت جوابگو باشد.

نظارت درست و رهبری غیر مستقیم شرکت :بدون حضور می توان از امکانات بی شمار نظارت غیر مستقیم مانند : دوربین های مداربسته و ... استفاده کرد و همچنین می توان با انتخاب افراد شایسته بعنوان معاون هر روز گزارش دقیقی از کار دریافت کرد.

به طور نا منظم و نامشخص ( از لحاظ زمان و رقم آن) پاداش پرداخت شود
دلیل : در صورت پرداخت درصدی مشخص از سود ماهیانه شرکت کارمندان از سود واقعی ماهیانه شرکت با خبرشده و انتظارات مالی آنها نیز افزایش پیدا کرده و در روند کاری شرکت مشکلاتی ایجاد می کنند.بعبارتی این افراد ارزش واقعی کاری را که انجام می دهند نمی فهمند و با تهدید شرکت به انصرافشان از کار هر روز تقاضای سهیم شدن درصد بیشتری از سود شرکت را خواهند داشت.
نتیجه : نتیجه مطلوب است -افراد تنبل و کم کار و بی انگیزه ترغیب به فعالیت بیشتر خواهند شد- کارها بصورت صحیح پیش می رود- هر کس بیش از آنچه از او انتظار می رود کار میکند - پروژه در زمان کمتری و با دقت بیشتری به پایان می رسد - درآمد شرکت افزایش پیدا می کند


پرداخت وام به کارمندان با استفاده از اعتبار حساب شرکت
بر اساس دو پارامتر نیروی خوب بودن و ازدواج به کارمندان وام پرداخت شود.
اولویت با نیروهای ارزشمند شرکت باشد.

رعایت دقیق انضباط در محیط کارساعات کاری شرکت بایستی به طور دقیق مشخص شود تا کار ، بخصوص در شرکت های نوپا رسمیت پیدا کرده و کارها منظم پیش برود.
ترجیحا ساعت کاری کمی دیرتر از سایر شرکت ها و ادارات باشد و از طرف دیگر به آن اضافه شود تا راندمان کاری شرکت افزایش پیدا کند.

نگارش دقیق قوانین شرکت :بایستی تمامی قوانین شرکت اعم از وظایف کارمندان ، تنبیهات ، تشویق ها(شامل اضافه حقوق و پرداخت پاداش در صورت جذب مشتریان و فروش محصولات تا اندازه ای معین) به صورت مکتوب به افراد قبل از ورود به شرکت عرضه شود.

اعتماد سازی هوشمند کارفرما :افراد و سازمان هایی که به اعتماد کردن اعتقاد دارند، برمبنای اصول قدیمی ایمان داشتن و اطمینان به دیگران، در حال ایجاد تحول اعتماد هستند. شرکت هایی که اعتماد را بین کارمندان، تامین کنندگان، مشتریان و سهامداران برقرار می کنند، شاهد جهش های بزرگی در سودآوری هستند.
کتاب پیشنهادی : کتاب اعتماد هوشمندانه ، اثر استفان کاوی

[sir-mahyar]

امروز که نشسته بودم و داشتم به کارم به صورتی که سیستم بشه فکر میکردم متوجه چیزی شدم

اولین کاری که من راه انداختم کافه بود که کاملا کارش سیستم هست و کاراش واسه خودش انجام میشه و اصلا نیازی به من نیست و من فقط شب پولارو میشمرم و صبح به حسابم میریزم

و من متوجه نبودم که نا خواسته یه سیستم درست کردم

البته سیستم به صورت خیلی خیلی ساده ای بنا شده

همونطور که اکثرا در جریانید این کافه رو تو مغازه بابام راه انداختم که چای و قهوه و شکلات داغ و انواع کیک و نون قندی داره...

کار فروش رو پدرم انجام میده که البته کافه طوریه که هرکی می تونه خودش چای یا قهوه ش رو بریزه و پول رو بده و بره و پدرم نظارت داره و پولارو میگیره

تو هفته ی اول هم لیست کیک و غیره رو تهیه کردم و مادرم هر روز که برای خرید خونه میره اونارم به مقدار لازم میخره و میده به بابام

و هر شب بابام پول فروش رو میاره خونه و میره تو جیبم

اینقدر این کار واسه خودش و بدون حضور من انجام میشه که من اصلا حواسم نبود این سیستم رو راه انداختم

[yu3f]

(10-21-2013 12:38 PM)hamid.h نوشته شده توسط:  [size=large]نتایج بحث
رعایت دقیق انضباط در محیط کارساعات کاری شرکت بایستی به طور دقیق مشخص شود تا کار ، بخصوص در شرکت های نوپا رسمیت پیدا کرده و کارها منظم پیش برود.
ترجیحا ساعت کاری کمی دیرتر از سایر شرکت ها و ادارات باشد و از طرف دیگر به آن اضافه شود تا راندمان کاری شرکت افزایش پیدا کند.

برای این منظور، ما در شرکت قانون جریمه تاخیر ها رو گذاشتیم. این جریمه به صورت پله ای هست. ساعت کاری ۸ صبح هست. از ۸و۱۵ دقیقه ب بعد جریمه شروع می شود. تا ۸ و ۳۰ ضریب مشخص است. از ۸ و ۳۰ تا ۸ و ۴۵ ضریب افزایش پیدا کرده و از ۸و۴۵ تا ۹ ضریب تصاعدی بالا می رود. یعنی اگر کسی ساعت ۹ صبح بیاید باید ۳ ساعت اضافه کار کند تا جبران تاخیر شود.
از سوی دیگر با ورود ب نیمه دوم سال، ک روز کوتاه تر هست و زودتر شب میشه، ساعت کاری رو شناور کردیم. یعنی کارمندان می تونن از ساعت ۷ و ۳۰ دقیقه تا ۸ بیان و کار رو شروع کنن. اگر ۷ و ۳۰ دقیقه بیان، ساعت ۴ و ۱۵ میتونن برن و اگه ۸ بیان، ساعت ۴ و ۴۵ میرن. این کار در صرفه جویی مصرف برق (با توجه ب روشنایی روز و گرمی و سردی) مفید هست. کارمندان هم راضی تر هستند و می تونند روزایی ک کار دارن زودتر بیان و زودتر برن.

البته اوایل کمی مقابله و مخالفت با این قانون بود اما در درازمدت نتیجه خوبی داد.
سیستم تاخیر خوب هست اما باید در کنارش سیستم تشویق هم داشت. برای کسایی ک ب موقع میان. در حال حاظر درگیر طراحی سیستم تشویق هستم.

[3ObHaN]

(10-21-2013 04:38 PM)sir-mahyar نوشته شده توسط:  امروز که نشسته بودم و داشتم به کارم به صورتی که سیستم بشه فکر میکردم متوجه چیزی شدم

اولین کاری که من راه انداختم کافه بود که کاملا کارش سیستم هست و کاراش واسه خودش انجام میشه و اصلا نیازی به من نیست و من فقط شب پولارو میشمرم و صبح به حسابم میریزم

و من متوجه نبودم که نا خواسته یه سیستم درست کردم
البته سیستم به صورت خیلی خیلی ساده ای بنا شده

همونطور که اکثرا در جریانید این کافه رو تو مغازه بابام راه انداختم که چای و قهوه و شکلات داغ و انواع کیک و نون قندی داره...

کار فروش رو پدرم انجام میده که البته کافه طوریه که هرکی می تونه خودش چای یا قهوه ش رو بریزه و پول رو بده و بره و پدرم نظارت داره و پولارو میگیره

تو هفته ی اول هم لیست کیک و غیره رو تهیه کردم و مادرم هر روز که برای خرید خونه میره اونارم به مقدار لازم میخره و میده به بابام

و هر شب بابام پول فروش رو میاره خونه و میره تو جیبم

اینقدر این کار واسه خودش و بدون حضور من انجام میشه که من اصلا حواسم نبود این سیستم رو راه انداختم

آقای رضایی بدو بیا یه سیستم عالی واسه تجزیه و تحلیل پیدا کردم

اجرای این سیستم بسیار راحت و گسترش آن بسیار اسان خواهد بود .
از نمونه های موفق این کار مهیار میتونیم استارباکس و یا کافی شاپ های کی اف سی و حتی قهوه ی مک دونالدز رو نام برد .

این کار مهیار اون سه ویژگی که شما میگید رو داره ، یعنی :
منابع مالی ---> میزان منباع مالی شروع این کار به راحتی قابل تامین هست .
منابع انسانی ----> نیاز به تخصص خاصی ندارد ، فقط کارمندان بخش فروش نیاز به چند جلسه آموزش فروش دارند . در نمونه های بزرگ تر از کار مهیار میتونیم این آموزش ها رو به شکل همایش ارائه کنیم . اموزش درست کردن قهوه هم کار چندانی نداره . میتونیم دوره های خاصی بزاریم و توسط یک فرد زبر دست ، این اموزش ها رو به مسئولین درست کردن قهوه آموزش بدیم .
منایع ابزاری ----> منابع ابزاری زیادی نیاز نیست و به وفور در هر شهر و روستایی پیدا میشود . با توجه به سوپر مارکتی بودن کار ، تنها نیاز به سینی کیک ، قوه جوش ، لیوان یکبار مصرف و امثالهم می باشد .

مدت زمان سیستم سازی ----> حداکثر 6 ماه .
نحوه ی گسترش ----- > مهیار میتونه به سوپر مارکت ها سر بزنه و بهشون نمایندگی برندش رو بده . فقط کافیه به تعداد سوپر مارکت ها قهوه جوش بخره و در اختیار صاحب فروشگاه بزاره . هر روز هم کیک و کلوچه مخصوص رو بین سوپر مارکتی ها پخش کنه . میزان سود هم میتونه 30-70 به نفع مهیار باشه .
اینجوری در مدت زمان کوتاه میتونه به وسیله ی سوپر مارکت های موجود ، کارش رو گسترش بده و از راه درامدی که کسب میکنه ، شروع به تبلیغات پیوسته کنه .

[ahmad rezaee]

حمید آقای عزیز در قسمت قبلی سوالی را پرسیدید که آیا سیستم بدون تخصص خاص هم سراغ دارید که من جوابش رو به تحقیق خودتان و بررسی بیشتر می گذارم و آقا مهیار هم که نمونه خیلی ساده ای از این سیستم رو مثال زدند . البته ایده سیستم اقا مهیار براحتی دزدیده می شود ، مگر برند شده باشد.
استارباکس هم که سبحان مثال زدند و همچنیین فروشگاه های زنجیره ای وال مارت و همچنین مک دونالد نمونه کاملی از کسب وکارهای کوچک سیستماتیک هستند .

یک نکته دیگر هم برای اینکه ذهن دوستان بازتر شود بگویم :
بینید ما دونوع سیستم کسب وکار داریم
1- سیستم کسب وکار ساده کوچک تکثیر شونده
2- سیستم کسب وکار بزرگ پیچیده متمرکز

در نوع اول: کسب وکارهایی کوچک با اجرای پیش نویس های اولیه و سازمان بندی شده و برند سازی به شعبه هایی کوچک تکثیر پذیر در بسیاری از نقاط دنیا تبدیل می شوند . خاصیت این سیستم ها تکثیر راحت و آسان آن است .


نوع دوم : سیستم هایی هستند بر پایه تولیدات متمرکز و ارائه خدمات تخصصی که خود یک سیستم پیچیده متمرکز هستند .

دولت ها - جوامع - ادارات - شرکتهای فوق العاده بزرگ نظیر یاهو که خود یک سیستم بزرگ متمرکز است که قابلیت جاری شدن خدماتش در همه دنیا وجود دارد ، اماشما هیچ شعبه یاهو را در دنیا نمی بینید ، فقط مراکز خدمت رسانی او در دیگر نقاط فعال است . البته نه اینکه این سیستم ها قابلیت تکثیر نداشته باشند ، بلکه هزینه ها جوابگو نیست و یا نوع فعالیت قابل تکثیر نیست و یا مشکلات سیاسی و اقتصادی و انسانی این قابلیت را از آنها سلب می کند .
مثلاً می توان مانند ناسا شرکت های دیگری را بنا کرد ، اما نمی توان به تمام دنیا تعمیم داد .

شاید سیستم های نوع دوم از لحاظ درآمدی و گردش مالی با سیستم های نوع اول قابل قیاس نباشند ، اما مقصود ما از سیستم سازی کسب وکار ، نوع اول است .چون در شروع توانایی کمی از لحاظ منابع وجود دارد ، باید از این نوع سیستم شروع به گسترش کرد تا درآینده بتوانیم انشاءالله سیستم های بزرگ جهانی بنا کنیم .

[ahmad rezaee]

فکر میکنم به کمک دوستان مدتی طول بکشد تا به درستی بتوانیم کلیت و اجزای یک سیتم پولساز را بررسی کنیم و بعد ایده های قابل سیستم شدن را با کمک هم پیدا کنیم و آنها را اجرا کنیم .


دوستان یک سوال : آیا می دانید فرایند توسعه یک سیستم موفق از چه مراحلی تشکیل می شود ؟

جواب : مراحل تشکیل و توسعه یک سیستم موفق از هفت مرحله مشخص تشکیل می شود

مرحله 1: هدف اولیه
مرحله 2: اهداف استراتژیک
مرحله 3 : استراتژی سازمان
مرحله 4 : مدیریت استراتژی
گام 5 : استراتژی انسانی
مرحله 6: استراتژی بازاریابی
گام 7 : استراتژی سیستم

دوستان اگر نظر به این داشته باشند که برای پیش برد خوب تاپیک روی این مراحل دقیق شویم و به ترتیب آنها را تجزیه کنیم و در هر قسمت مثالها و تجربه هایی بازگو شود ، فکر کنم به نتیجه سریع تری خواهیم رسید.

من به جهت مشغله کاری سعی می کنم در اسرع وقت آنچه می دانم و آموخته ام به کمک دوستان ارائه کنم . دوستان عزیز هم سعی کنید ، مطالبی را در باره هر یک از این مراحل جستجو کنید و بترتیب ارائه کنید .تا بعد از این قسمت به طریقه اجرای آن در ایران بپردازیم .