یکی از خیابانهای تهران ...

[3ObHaN]

شرمنده ها اقای دهقانی عزیز ، شوما بزرگ مایی اما من 100 درصد با نظر شوما مخالفم . البته توضیحاتی که میدم کلیه و نظرات منه ، امیدوارم دلخوری پیش نیاد

نکته اول ) هرکس مسئول زندگی خودشه . دارندگی و برازندگی ، من یه بار به دنیا میام پس دوست دارم لوکس زندگی کنم و برای اینکار تلاش میکنم . نمیشه از کسی خرده گرفت که چرا 8 میلیارد ماشین سواره
نکته دوم ) هیچ فرقی بین منی که از زندگیم زدم ، از سرنوشت و تقدیرم تبعیت نکردم ، خلاف جریان آب شنا کردم و تلاش کردم تا زندگی و سرنوشت و تقدیر خودم رو بسازم با اونی که جلو اولین مشکل کم اورد و به قول برایان ترسی ، از قانون مصلحت پیروی کرد و کارهای آسون ولی زودگذر رو به کارهای سخت ولی پولساز و آینده ساز ترجیح داد وجود نداره ؟
نکته سوم ) ثروت به فرهنگ هیچ ربطی نداره . وقتی تو تو زندکیت دیدی ، فراری دیدی ، مازراتی دیدی ، پول دیدی ، دختر دیدی ، دانشگاه های مطرح دنیا رو دیدی ، فقر دیدی ، ثروت دیدی ، شکست دیدی ، پیروزی دیدی ، فرهنگ دیدی دیگه هرچقدر حریص و ندید پدید باشی کم کم برات عادی میشه . دیگه نیازی به فخر فروشی نداری ، وقتی 10 نفر دورت هستن که هر کدوم حداقل اندازه تو ثروت دارن ، دیگه نیازی نداری بیای به من کارگر فخر بفروشی ؟
نکته چهارم ) یه سری بزنیم به ثروتمند ترین افراد و معقوله ی کارآفرینی .
پی یر امیدیار 37 هزار تا کارمند داره ، بیل گیتس 97 هزار تا کارمند داره ، امانسیو اورتگا صاحب زارا 120 هزار تا کارمند داره ، آقای بابک زنجانی 17 هزار تا کارمند داره ، جان والتون صاحب والمارت دو میلیون نفر کارمند داره ، سرگی برین و لری پیچ از همکارای اقا کامیار با اون هواپیما خوشملشون هم 43 هزار نفر کارمند دارن و غیره . میخوای تا صبح میتونم لیست 400 نفر ثروتمند فوربس رو در بیارم دونه دونه تعداد کارمنداشون رو بگم . یه سرچ هم بزنی از وضع زندگیشون و تعداد خونه و ماشین و هواپیما و کشتیشون با خبر میشید . کارمندها با یه حقوق بخور و نمیر کار میکنند تا ما ثروتمند تر شیم . هر یک میلیونی که به یک کارگر میدی باید حداقل 10 برابر برای تو سود داشته باشه . پس نیازی نیست من مابه التفاوت فراری با یه ماشین 200 میلیونی رو بدم بابت کارآفرینی وقتی که همون 8 میلیارد رو هم از طریق کارآفرینی به دست اوردم .
نکته آخر ) من همیشه ارزو میکنم تا بیشتر داشته باشم . هرچی بیشتر داشته باشم اول سهم زندگی خودم رو بر میدارم و بعد سهم شرکت و سرمایه گذاریم رو و در نهایت سهم بذل و بخشش . ثروتمندان می بخشن و من دوست دارم هرچه بیشتر داشته باشم تا بتونم بیشتر ببخشم . در مورد مسئله بخشش رابرت کیوساکی تو کتاب پدر فقیر و دارا توی دو سه صفحه خیلی جالب توضیح داده .
بیاین از امروز این دیوار های ذهنی رو در مورد ثروت بشکونیم . ثروت خیلی خوبه ، زندگی خوب ، ماشینی که تو 3 ثانیه 100 کیلیو متر رو پر میکنه خیلی خوبه ، خونه 20 اطاق خوابه خیلی خوبه ، هواپیما شخصی خیلی خوبه . پس باید به اینا برسیم نه اینکه کسایی که اینا رو دارن به فخر فروشی و به فرهنگی و بعضا به دزدی و حرام خوری محکوم کنیم و این خیلی بده .
موفق هستید موفق تر باشید .