اگر سوالی هست در خدمتم!

[3ObHaN]

سلام و شب بخیر خدمت شوما

1. اقای نامی من یه جوونم ، آرزو هایی دارم . دوست دارم مثل اکثر دوستای جوونم ماشین اخرین مدل سوار شم ، کیف حال دنیا رو بکنم ، پول خرج کنم و به تحصیل بپردازم . خدا رو شکر با توجه به فرصت هایی که خدا در اختیارم گذاشته و با وجود همچین انجمی خیلی به اهدافم نزدیک شدم . گاها وسوسه میشم کارهایی کنم بیهوده ! مث خرید لباس یا نگه داشتن ماشین هایی که باید بفروشم .
شما وقتی جوون بودید و مقداری پول دستتون میومد چطور با وسوسه خرج کردنشون مقابله میکردید ؟

2. آقای نامی ، من از یک خلاقیت و ریسک پذیری خدادادی برخوردارم . ایده هایی به ذهنم میرسه که به عقل دوست عزیزم ، آقای جن هم نمیرسه . چنان نترس و ریسک پذیر هستم که گاها کارهایی میکنم که یک آدم با عقل سالم به هیچ عنوان همچین کارهایی نمیکنه . اما گاها مشکلاتی برام پیش میاد . مثلا زیر شکنجه هم حاضر نیستم اطلاعات دقیقی از ایده هایی که براشون زحمت کشیدم و فکر کردم روشون مطرح کنم !!! سرمایه گذار ها هم بهم اعتماد نمیکنند.
میخواستم یکم از تجربیات شیرینتون در زمینه مذاکره با سرمایه گذار ها رو با ما قسمت کنید . چطور سرمایه گذار پیدا کنیم و چطور در حالی که نتیجه به نفع ماست بازی رو ادامه بدیم ؟

ممنونم دوست عزیزم

[nami]

(11-20-2012 10:43 PM)mallarme نوشته شده توسط:  سلام
من فقط یک نقد کوچک میکنم و یک سئوال

در نهایت احترام و ادب و تواضع
چون تصور میکنم اوضاع به گونه ای است که هرگونه نقد از شما با واکنش های تند سایر دوستان مواجه خواهد شد و به قول خودتان باید با چراغ خاموش راه رفت در این جامعه که اساس زندگی مردمانش قضاوت است و نه بیشتر!

اما من سالهاست با قضاوتهای وحشتناک زیسته ام و هنزو زنده ام!!

گاهی لازم است یک شمع روشن کنیم تا حداقل نیم متری جلوی خودمون رو بهتر ببینیم

ابتدا چرا طوری سخن میگویید که من همه حسم سن بالای 70 سال شما بود و اینک میبینم شما جوانید...؟

دوم: به نگر شما چرا همه ما دنبال یک مریدیم تا با توجه به سخنان او اساس زندگی و امید و باورهایمان شکل بگیرد و این مرید در خانه خودمان (پدر) نیست؟؟

شما بزرگوارید هر انتقادی را شخصا برایم پیام خصوصی بفرستید بنده قول میدهم بین خودمان باشد.

سختیهایی که بنده در طول زندگی کوچکم دیده ام شخصیتی از من ساخته که حتی مسن ترین ادمهای اطرافم به من میگن شما تجربه تان از ما بیشتر هست.نمبدانم کجای عرایضم نشان از پیر بودنم میدهد؟چون قبلا خودم را در انجمن معرفی کرده بودم و سنم را دقیقا نوشته بودم ولی کلا خیلی مودبانه صحبت میکنم.یا وقتی میگویم فرزندم یعنی واقعا یک جوان را به اندازه فرزندم دوست دارم.یا وقتی میگم من پیر یعنی اینکه 48 سالگی سن کمی نیست و باید شماها فکر نکنید که هنوز زود هست برای پیشرفت.باید عجله کنید که دیر هست.
منظور سوال دومتان را نفهمیدم.بنده که دنبال شاگرد و مرید نیستم و دنبال هدف انچنینی نیستم تا در انتخابات نمیدانم مجلس یا ریاست جمهوری شرکت کنم.

اما من سالهاست با قضاوتهای وحشتناک زیسته ام و هنزو زنده ام!!خروجیتان از این نوع زندگی چه بوده هست؟

---

(11-20-2012 10:36 PM)jahanagahi نوشته شده توسط:  عزیز من اینطوری که شما مطرح می فرمائید جوان جوانید.
آخر من در این سن فقط کار نظارتی را انجام می دهم. به پسرم گفتم اجرا با تو و نظارت با من.البته نظارت توام با کامی جان (اسم کامپیوترمنه).

سئوال اینست که شما سنی را برای استراحت (توام با نظارت)در نظر گرفته اید؟

جناب استاد بزرگوار بنده از کار لذت میبرم و بهترین تفریحم میباشد.الان که کار بنده اکثرا نظارت میباشد چون حجم کار خیلی گسترده میباشد.

استراحت توام با نظارت :80 سالگی

[nami]

(11-20-2012 10:45 PM)حامد نوشته شده توسط:  ممنون از پاسختون.
ایا تا به امروز به کسی پیشنهاد دادید که برود دنبال کارمندی ؟

البته جسارت به قشر زحمت کش کارمند ها نمیکنم ولی فضای اینجا را بازتر میبینم ،راحت صحبت میکنم.خیر ابدا و اصلا.

[کامیار کاظمی]

ممنون از این صندلی داغ خوب شما!
یک موضوعی شاید بد نباشد در این میان ذکر کنم
نقد خیلی خوب است و تشکر از نقدهای خوب و منصفانه عزیزان بخصوص mallarme
بنظرم این نقدها موضوعات زیادی را روشن خواهد کرد و فکر نمیکنم نه جناب نامی و نه بنده و دیگران از نقد ناراحت شویم چون می دانیم نقدها دوستانه و منصفانه است و خیری در آن است.

[Delta.H]

با سلام و تشکر از جناب آقای نامی بزرگوار بخاطر وقتی که برای پاسخگویی به سئوالات گذاشته اند.

می خواستم نظر شما را در مورد مطالب و بحثهای روانشناسی و موفقیت فردی که در انجمن مطرح میشود بدانم و اینکه این مسائل چقدر میتواند به موفقیت افراد کمک کند.
آیا شما هم از تکنیکهای موفقیت استفاده کرده اید؟
در کلاس یا سمینارهای داخل یا خارج از ایران در رابطه با روانشناسی و موفقیت شرکت داشته اید؟
کتابهای موفقیت و مدیریت نویسندگانی مانند رابینز، تریسی و اسپنسر جانسون را میخوانید؟

[nami]

(11-20-2012 10:52 PM)3ObHaN نوشته شده توسط:  سلام و شب بخیر خدمت شوما

1. اقای نامی من یه جوونم ، آرزو هایی دارم . دوست دارم مثل اکثر دوستای جوونم ماشین اخرین مدل سوار شم ، کیف حال دنیا رو بکنم ، پول خرج کنم و به تحصیل بپردازم . خدا رو شکر با توجه به فرصت هایی که خدا در اختیارم گذاشته و با وجود همچین انجمی خیلی به اهدافم نزدیک شدم . گاها وسوسه میشم کارهایی کنم بیهوده ! مث خرید لباس یا نگه داشتن ماشین هایی که باید بفروشم .
شما وقتی جوون بودید و مقداری پول دستتون میومد چطور با وسوسه خرج کردنشون مقابله میکردید ؟

2. آقای نامی ، من از یک خلاقیت و ریسک پذیری خدادادی برخوردارم . ایده هایی به ذهنم میرسه که به عقل دوست عزیزم ، آقای جن هم نمیرسه . چنان نترس و ریسک پذیر هستم که گاها کارهایی میکنم که یک آدم با عقل سالم به هیچ عنوان همچین کارهایی نمیکنه . اما گاها مشکلاتی برام پیش میاد . مثلا زیر شکنجه هم حاضر نیستم اطلاعات دقیقی از ایده هایی که براشون زحمت کشیدم و فکر کردم روشون مطرح کنم !!! سرمایه گذار ها هم بهم اعتماد نمیکنند.
میخواستم یکم از تجربیات شیرینتون در زمینه مذاکره با سرمایه گذار ها رو با ما قسمت کنید . چطور سرمایه گذار پیدا کنیم و چطور در حالی که نتیجه به نفع ماست بازی رو ادامه بدیم ؟

ممنونم دوست عزیزم

شما وقتی جوون بودید و مقداری پول دستتون میومد چطور با وسوسه خرج کردنشون مقابله میکردید ؟ بستگی به هدفت داره.هدف من مرد اول دنیا شدنه پس باید همیشه حساب شده پیش برم.لجام نفس رو باید در اختیار بگیریدنفس خیلی چیزا میخاد ولی باید پیش شما سر تعظیم فرود بیاره.من هرگز الان هم اصلا ریخت وپاش ندارم و ایم مدل خودم هست.شماها میلیاردرهایی که میشناسید از بیرون نگاهشان میکنید خیلی هاشون با ما در ارتباط هستند و از درون ورشکسته اند بخاطر عدم حرکتهای اصولی ولی ظاهر رو حفظ کرده اند که دیگه اسمشون رو نمیگم و زیاد هم تو رسانه ها و این ور اونور مصاحبه میکنند ولی پیش ما که میایند دیگه نمیتونند دروغ بگند راهکار میگیرند.

به نظر من سرمایه های سرگردان در ایران زیاد هست و خیلی ها نمیدونند چیکار کنند باید فکر کنید هر وقت این فکر شب و روزتون رو گرفت اونوقت موفق میشید.باید با طرح توجیهی سراغشون بری خودت زیاد صحبت نکنی طرحت همه ابعاد رو به شکل واضح مطرح بکنه. سرمایه گذار اصلش سود و زیان هست باید این نقطه رو بنای توجیهت قرار بدی تا استنباط کنه سوخت نداره و سود معقولی براش میمونه
خاطرات رو بعدا عرض میکنم چون الان زیاد وقتمون رو میگیره

[mallarme]

(11-20-2012 10:59 PM)nami نوشته شده توسط:  

(11-20-2012 10:43 PM)mallarme نوشته شده توسط:  سلام
من فقط یک

شما بزرگوارید هر انتقادی را شخصا برایم پیام خصوصی بفرستید بنده قول میدهم بین خودمان باشد.

سختیهایی که بنده در طول زندگی کوچکم دیده ام شخصیتی از من ساخته که حتی مسن ترین ادمهای اطرافم به من میگن شما تجربه تان از ما بیشتر هست.نمبدانم کجای عرایضم نشان از پیر بودنم میدهد؟چون قبلا خودم را در انجمن معرفی کرده بودم و سنم را دقیقا نوشته بودم ولی کلا خیلی مودبانه صحبت میکنم.یا وقتی میگویم فرزندم یعنی واقعا یک جوان را به اندازه فرزندم دوست دارم.یا وقتی میگم من پیر یعنی اینکه 48 سالگی سن کمی نیست و باید شماها فکر نکنید که هنوز زود هست برای پیشرفت.باید عجله کنید که دیر هست.
منظور سوال دومتان را نفهمیدم.بنده که دنبال شاگرد و مرید نیستم و دنبال هدف انچنینی نیستم تا در انتخابات نمیدانم مجلس یا ریاست جمهوری شرکت کنم.

اما من سالهاست با قضاوتهای وحشتناک زیسته ام و هنزو زنده ام!!خروجیتان از این نوع زندگی چه بوده هست؟

شما بزرگوارید گرامی
زندگی از همه آدمها شخصیتی میسازد که خواه ناخواه آنها را بزرگ میکند

یکی متوجه بزرگ شدنش یشود و یکی نمیشود...

بگذریم

من علاقه ای نداشتم خودمو تو این فروم معرفی کنم چون سالهاست جز دوستان بسیار نزدیکم خیلی ها نام مرا میبینند به همراه فعالیتهایم اما مرا نمیشناسند

خروجی من از این زندگی با قضاوتهای انسانها و با همه بدیهایی که در حقم شد:


سه مدرک دانشگاهی با بهترین نمرات
مقام اول المپیاد
شرکت در معتبرترین جشنواره ها به خاطر نوشته هام
نوشتن داستانهای کوتاه و تاثیرگذار(البته از نظر اساتید) که گذاردم برای روزی که در زنده بودنم مرا نشان ندهد...
گذاردن چندین نمایشگاه نقاشی چون سبک ویژه خودم رو دارم که تاکنون کسی نداشته و کارهایم شد الگوی تقلیدی بسیار بی انکه بدانند من کیستم!
و....

اما بهترین خروجی من این است:
میتوانم بخندم و بخندانم


من همان دختریم که چه زمان شرکت در المپیاد چه هنگامه کنکورهایی که زمان ما دشوار و رقابتها فشرده بودند چه وقتی کلاسهای دوختهای ایران و نقاشی و عکاسی رو شروع کردم و.... مورد قضاوت و تمسخر قرار گرفتم...
اما هنوز زنده ام!


دختر پدریم که در نهایت شهره بودنش، به من آموخت طوری زندگی کن و تأثیر بگذار که خدا تو را بزرگ کند نه دیگران....

در نهایت احترام

[nami]

(11-20-2012 11:12 PM)Delta.H نوشته شده توسط:  با سلام و تشکر از جناب آقای نامی بزرگوار بخاطر وقتی که برای پاسخگویی به سئوالات گذاشته اند.

می خواستم نظر شما را در مورد مطالب و بحثهای روانشناسی و موفقیت فردی که در انجمن مطرح میشود بدانم و اینکه این مسائل چقدر میتواند به موفقیت افراد کمک کند.
آیا شما هم از تکنیکهای موفقیت استفاده کرده اید؟
در کلاس یا سمینارهای داخل یا خارج از ایران در رابطه با روانشناسی و موفقیت شرکت داشته اید؟
کتابهای موفقیت و مدیریت نویسندگانی مانند رابینز، تریسی و اسپنسر جانسون را میخوانید؟

با سلام و سپاس

بسیار عالی فرمودید،باید انسانها تمام افکارشون رو خراب و ویران کنند و بعد مثل یک شهر کاملا اصولی و مدرن شروع به ساختنش کنند.خیلی تو شهر فرسوده ذهنشون برای خود عالمی مزخرف ساخته اند و از ان لذت میبرند چون حتی معنی لذت رو هم نمیفهمند.بلی کاملا با بحثهای روانشناسی موافقم همسر خودم نیز رشتشون روانشناسیه و خیلی برای خودم و سازمانم از اصول و متد بکر و اصولی استفاده میکنم.
کتاب زیاد میخوانم بخصوص اقای رابینز که در صدد دعوت ایشان برای دیدار حضوری هستم
در سمینارها که زیاد وقت نمیکنم ولی مبالغ هنگفتی برای جلسات حضوری پرداخت میکنم تا بصورت خصوصی برایم اموزش دهند اقا سبحان قابل توجه شما نیز باشه که میتونی از پولت برای دعوت از دانشمندان و بزرگان جهان استفاده کنی و طعم لذت پول رو بچشی

[nami]

(11-20-2012 11:20 PM)mallarme نوشته شده توسط:  

(11-20-2012 10:59 PM)nami نوشته شده توسط:  

(11-20-2012 10:43 PM)mallarme نوشته شده توسط:  سلام
من فقط یک

شما بزرگوارید هر انتقادی را شخصا برایم پیام خصوصی بفرستید بنده قول میدهم بین خودمان باشد.

سختیهایی که بنده در طول زندگی کوچکم دیده ام شخصیتی از من ساخته که حتی مسن ترین ادمهای اطرافم به من میگن شما تجربه تان از ما بیشتر هست.نمبدانم کجای عرایضم نشان از پیر بودنم میدهد؟چون قبلا خودم را در انجمن معرفی کرده بودم و سنم را دقیقا نوشته بودم ولی کلا خیلی مودبانه صحبت میکنم.یا وقتی میگویم فرزندم یعنی واقعا یک جوان را به اندازه فرزندم دوست دارم.یا وقتی میگم من پیر یعنی اینکه 48 سالگی سن کمی نیست و باید شماها فکر نکنید که هنوز زود هست برای پیشرفت.باید عجله کنید که دیر هست.
منظور سوال دومتان را نفهمیدم.بنده که دنبال شاگرد و مرید نیستم و دنبال هدف انچنینی نیستم تا در انتخابات نمیدانم مجلس یا ریاست جمهوری شرکت کنم.

اما من سالهاست با قضاوتهای وحشتناک زیسته ام و هنزو زنده ام!!خروجیتان از این نوع زندگی چه بوده هست؟

شما بزرگوارید گرامی
زندگی از همه آدمها شخصیتی میسازد که خواه ناخواه آنها را بزرگ میکند

یکی متوجه بزرگ شدنش یشود و یکی نمیشود...

بگذریم

من علاقه ای نداشتم خودمو تو این فروم معرفی کنم چون سالهاست جز دوستان بسیار نزدیکم خیلی ها نام مرا میبینند به همراه فعالیتهایم اما مرا نمیشناسند

خروجی من از این زندگی با قضاوتهای انسانها و با همه بدیهایی که در حقم شد:


سه مدرک دانشگاهی با بهترین نمرات
مقام اول المپیاد
شرکت در معتبرترین جشنواره ها به خاطر نوشته هام
نوشتن داستانهای کوتاه و تاثیرگذار(البته از نظر اساتید) که گذاردم برای روزی که در زنده بودنم مرا نشان ندهد...
گذاردن چندین نمایشگاه نقاشی چون سبک ویژه خودم رو دارم که تاکنون کسی نداشته و کارهایم شد الگوی تقلیدی بسیار بی انکه بدانند من کیستم!
و....

اما بهترین خروجی من این است:
میتوانم بخندم و بخندانم


من همان دختریم که چه زمان شرکت در المپیاد چه هنگامه کنکورهایی که زمان ما دشوار و رقابتها فشرده بودند چه وقتی کلاسهای دوختهای ایران و نقاشی و عکاسی رو شروع کردم و.... مورد قضاوت و تمسخر قرار گرفتم...
اما هنوز زنده ام!


دختر پدریم که در نهایت شهره بودنش، به من آموخت طوری زندگی کن و تأثیر بگذار که خدا تو را بزرگ کند نه دیگران....

در نهایت احترام

خیلی عالی بود لذت بردم خب من فکر کردم منظورتون این هست که ادم افسرده و بسیار بدبینی هستید حالا که دیدم میتونید بخندید و بخندانید بسیار خوشحال شدم.
بخاطر مدارج عالی علمیتون به عنوان یک هموطن بهتون افتخار میکنم .از شما بیشتر استفاده خواهیم کرد البته اگر اجازه فرمایید.واقعا خیلی خوشحال شدم
بلی بنده نیز معتقدم بجای اینکه محیط رو ادم تاثیر بزاره ادم باید خودشو پیدا کنه.من حقیقی و اصلیشو.البته باید از تمام افکار دیگران در صورت مفید بودن استفاده کنه که این هیچ تضادی با فرمایش شما نداره

[jahanagahi]

ضمن نهایت تشکر از پاسخهای زیبایتان.
استاد من دکتر علیرضا آزمندیان بود. خیلی از این بزرگوار درس گرفتم. کتابهای زیادی از نویسندگاه خارجی مطالعه کرده ام ولی تاثیر سخنان زیبای دکتر را در من نداشتند.
سئوال اینست: بهتر نیست از ایشان استفاده شود؟