با یادداشت کردن، اضطراب خود را کاهش دهید

[jahanagahi]

میشه این داستانها را ویرایش کرد و در نهایت چاپ و کسب درآمد.ادمین جان خودت استادی . لطفا نظر بدید.

[کامیار کاظمی]

داستان کوتاه یکی از پر طرفدارترین انواع نوشته ها است و من هم بسیار دوستش دارم.
اتفاقا در برنامه کارم چاپ این کتاب ها با کمک دوستان است.

[مهدی گل محمدی]

جوان بود و هزار رو یک آرزو در سر داشت. تلاش می کرد ،از هدفش دست نمی کشید،برای دوستانش قابل باور نبود که او در این سن چنین آرزویی دارد.هر شب قبل از خواب آرزویش را در ذهنش مجسم می کرد ،طوری که فکر می کرد هم اکنون مال اوست و از آن لذت می برد.آرزویش داشتن یک ماشین بود.آروزی شیرینی داشت .هرروز تلاش می کرد ، از دوستانش راهنمایی می گرفت تا بتواند این رویای بزرگش را برآورده کند.زندگی برایش تازه معنی پیدا کرده بود.وقتی اطرافیان خود را می دید که بدون هیچ آروزیی و هدفی زندگی می کنند رنج می برد.یک شب در رویاهای خودش سوار آن ماشین شده بود و در اطراف منزلشان با سرعت آرامی رانندگی می کرد و سپس به درب منزلشان آمده بود و ماشین را پارک کرده بود.این جوان آنقدر رویاش و آن ماشین را دوست داشت که قابل توصیف نبود.یکروز که از یکی از دوستانش به او خبر رسید که قیمت این ماشین افزایش پیدا کرده .او آنقدر با عجله به یکی از نمایشگاههای اتومبیل اطراف منزلشان رفت که تمام اشخاصی که در آن مکان بودند از تعجب شاخ درآروده بودند و برایشان جالب بود که او چرا اینگونه عجله دارد.مسئول نمایشگاه با او صحبت کرد و پرسید که برای چه این سوال را پرسیدی؟او هم رویا خود را به او گفت.آنقدر برای مسئول نمایش جالب بود که یکدفعه به او گفت که دوست داری یکبار با این ماشین رانندگی کنی.اون آنقدر خوشحال بود که همه چیز را فراموش کرده و تمام حواسش در آن لحظه فقط به لب های مسئول نمایشگاه بود.آن شخص به او این پیشنهاد را داده بود و گفته که خودش پشت فرمان بنشیند .دیگر در پوست خود نمی گنجید در آن لحظه شاهد تحقق قسمتی از رویایش بود.باورتان نمی شود از خوشحالی بال درآورده بود ...... پشت فرمان نشست و رانندگی را آغاز کرد.انگار تمام دنیا را به او داده بودند اصلا نمی دانست که چه چیزی می گوید.مسئل نمایشگاه تعجب کرده بود.با ماشین دوری در محل زد و و دوباره به نمایشگاه برگشت.آنروز آنقدر از مسئول نمایشگاه تشکر کرد که مسئول نمایشگاه از او خواست که تلاشش را بیشتر کند و رمز موفقیت خود را به او گفت .از آن پس تلاشش را دو چندان کرد و هم اکنون 2 درصد از راهش را رفته است.

[madar]

جناب قربانیان نگارشتان هم مانند کارهای دیگرتان زیباو ستودنی است

دوستان دیگر هم مطالبشان آموزنده و خوب بود
ممنونم

[Suma]

ممنون از همه دوستان داستانهای بسیار جالبی بودن و ممنون از ادمین عزیز بابت مقاله خوبی که گزاشتن

فقط دوستان یک نکته

من بخاطر کارم سمینار برگزار میکنم معمولا و یک جورایی عاشق برگزاری سمینار و حرف زدن و درس دادن به دیگران هستم

(سمینار ها علمی هستن و مخاطبها قشر دانشگاهی هستند مثل اساتید و دانشجویان )

اما همیشه اول سمینار یک استرس مسخره دارم یک تنش درونی که از لحظه ورودم به سالن شروع میشه تا زمانی که میرم پشت میز و اونجا معمولا سعی میکنم با کمی صحبت کردن با افراد سکانو بدست بگیرم و شروع کنم و اصولا زمانیکه شروع میکنم دیگه خیالم راحته اما مشکلم همون 4-5 دقیقه اوله

بنظرتون چکار کنم ؟؟؟

به نظر شما چطور میشه از این تکنیک توی شرایط من استفاده کرد ؟؟؟

خودم به ذهنم زد از قبل همه جزییات رو بنویسم یعنی از لحظه شروع سمینار تا اخر اما من معمولا استرسم 5 دقیقه اول هست و بعضی وقتها به خاطر همین استرس ترس از خود سمینار دارم

اینم طرح اولین مشکل از سلسه مراتب مشکلات من

ایشالا یکی یکی میگم همشونو

[کامیار کاظمی]

یک روش من برای کاهش استرس در مواقع حساس که دسترسی به چیزی ندارم، این است که : تصور می کنم که از آسمان به سمت پشت من یک نور بسیار روشن تابیده شده است و گرمای بسیار خوبی دارد.
این طور "پشت آدم در مواقع حساس با وجود خدا گرم می شود" و استرس را کاملا از بین می برد.

[jahanagahi]

انتخابی از مطلب خوب sumd عزیز:
من معمولا استرسم 5 دقیقه اول هست و بعضی وقتها به خاطر همین استرس ترس از خود سمینار دارم

دوست عزیز این مسئله کاملا طبیعی است. بزرگترین سخنران هم در این چند دقیقه استرس دارد ولی عزیزی ناطق و سخنران خوبی است که بعد از این چند دقیقه بتواند جو سخنرانی را بنفع خود در آورد که خوشبختانه شما نیز این تسلط را دارید. موفقتر باشید.

[Suma]

جدا جناب قربانیان ؟؟؟

پس این مشکل همست ؟؟؟ اتفاقا من معمولا اون 5 دقیقه یکم اب مینوشم و خودمو معرفی میکنم و چند تا نفس عمیق قبل از رفتن روی سن میکشم اما بعدش کنترل کامل سمینار دستمه

با افراد حتی شوخی هم میکنم (اخه من خیلی شوخ طبع هستم اما توی کلاس یا سمینارها جدی ترم )

چون عاشق تدریس و سمینار و اینا هستم اصلا نمیشینم در مدت سمینار و واقعا این کارو دوست دارم (اصلا بحث مالیش مهم نیست چون همه سینارهام رایگان هست )

اتفاقا قصدم این بود در سال جدید تحصیلی که از هفته دیگه شروع میشه تعدا سمینارهامو به 30-40 تا در سال برسونم(به خاطر بعد تبلیغاتیش برا اموزشگاه )
اما همین ترس 5 دقیقه ای داشت اذیتم میکرد

اما الان که اینو بهم گفتید که طبیعیه یکم راحتتر شدم و خوشحال

ممنونم استاد

راستی اسمم محمد هستش و کوچیک شما

[jahanagahi]

شما محمد هستی و چشم من .

محمد جان من در سیمنارها به جز چند دقیقه اول احساس راحتی میکنم و حتی بعضی وقتها به میان شرکت کنندگان می روم و دستم را بر روی شانه آنها می گذارم. می خواهم نفسی تازه کنم یواش یواش به پشت تریبون بر میگردم. با این شگرد چند بار دستمزدم را دو برابر داه اند.لازم دانستی برای یکی از سیمنارهایت با ادمین عزیز خواهیم آمد و در رابطه با هر مطلبی باشد صحبت خواهیم کرد.(البته شما همان یک برابر را برای صندوق انجمن به پردازید)

[Suma]

ممنونم جناب قربانیان عزیز

ایده جالبی بودها

اتفاقا قصدم اینه یکم سمینارها بیشتر شد سمینارها رو به جای سالنهای سمینار خود دانشگاه ها توی هتلهای بزرگ برگزار کنم که هم جای بیشتری دارن و هم میشه هزینه هم گرفت وای چی میشه سمینار رو با وجود شما برگزار کنم .. عالیه

اصلا همین که بهش فکر کنم (برگزاری سمینار با شما اونم توی هتلها ) باعث میشه انرژیم برا برگزاری سمینارهای اولیه 2-3 برابر بشه

ممنونم

خیلی بهم کمک کردین اخه مهر داره شروع میشه اما من استرس داشتم برا برگزاری سمینارها