نگرش یعنی همه چیز بخش اول: پندار

[abdolhossein]

سختی ها چه سود هایی برای ما دارند؟
7- اعتماد به نفس و عزت نفس شما را تقویت می کنند: وقتی همه شهامت و اراده خود را برای غلبه بر مانعی بسیج کنید، احساس شایستگی و اعتماد به نفس در شما ایجاد می شود. این احساسات مثبت باعث می شوند در آینده از دلگرمی و قوت قلب بیشتری برای انجام امور برخوردار شوید.

[abdolhossein]

جنبه مثبت قضیه را در نظر بگیرید
بدیهی است که زندگی شما هم عاری از مشکلات و سختی ها نیست.نمی گویم وقتی مصیبت یا مشکلی در زندگی تان پیش می آید احساسات خود را نسبت به آن انکار یا از حقیقت فرار کنید. منظورم این است که وقتی با موقعیتی مواجه می شوید که باب میلتان نیست زود آن را فاجعه قلمداد نکنید و در عزا و ماتم فرو نروید. بعضی وقت ها بلافاصله نمی توانید ببینید که چنین موقعیتی چه مزایایی برایتان به ارمغان خواهد آورد ... اما مطمئن باشید که حتما مصلحتی در کار است.
همیشه انتخاب با شماست. می توانید مشکل خود را فاجعه ای بزرگ به حساب آورید و غصه بخورید.به شما اطمینان می دهم که این کار وضعیت را از آن چه هست بدتر خواهد کرد. از طرف دیگر ، می توانید به هر واقعه ناگواری که در زندگی تان رخ می دهد، به چشم یک فرصت بنگرید... فرصتی برای آموختن و رشد و پرورش. پس، بهتر است این واقعیت را بپذیرید که مشکلات و سختی ها شما را آبدیده می کنند!
بنابر این ، بار دیگر که با مشکل یا مانعی مواجه شدید، نومید ومایوس نشوید. نگذارید که مشکلات پنجره نگرشتان را غبار آلود کنند. غبار را از پنجره تان پاک کنید. پس از این که گرد و غبار مشکلات فرو نشست، متوجه خواهیدشد که دید بهتری نسبت به مسایل پیدا کرده اید و به اصطلاح پخته تر شده اید! این سخن ناپلئون هیل را به یاد داشته باشید که : "هر گرفتاری و مصیبتی بذر منفعتی همسان یا بزرگ تر از خود را به همراه دارد."
دائم از خودتان بپرسید از پیشامدی که برایتان رخ داده است چه تجربه ای کسب کرده اید و بر رشد و پرورش خود تمرکز کنید. در هنگام گرفتاری همواره سعی کنید نگرشی مثبت وذهنی باز داشته باشید، چرا که چنین فضایی به شما امکان می دهد تا فایده ای نهفته در مشکل را کشف کنید.

[abdolhossein]

صحبت خودم abolhossein
حالا که کلام جف کلر به مشکلات و سختی ها رسید می خواهم سخنی را بی پرده با شما در میان گذارم:
واقعا آن چیزهایی را که ما برای خود به عنوان مشکل در نظر گرفته ایم مشکل به حساب نمی آید.
امروز حدودا نیمه مرداد 1393 است و یک ماه از شروع تهاجم وحشیانه سگ هار منطقه یعنی رژیم صهیونیستی به نوار غزه گذشته است.
شاید خداوند خواسته در جلوی چشم ما کلکسیونی از فجایع ردیف کند تا اگر زمانی در پیشگاه او از مشکلات گله و زاری کردیم روز قیامت این صحنه ها را در مقابل چشمان ما قرار دهد و بفرماید: بنده من! چطور راضی شدی آن چه را که من ازروی مصلحتم وحکمتم برای تو قرار دادم مشکل و حتی مصیبت بنامی؟
اگر وضعیت و موقعیت ما مشکل است پس ملت گرفتار غزه باید چه بگویند! منطقه ای نهایتا به وسعت استان آذربایجان غربی از زمین و هوا و دریا مورد هجوم ددمنشانه قرار می گیرد و از هیچ کس صدایی بلند نمی شود!
خواهش می کنم دقت کنید. پس از دیدن تصاویر درد و رنج و آلام این ملت زجر کشیده اظهار عجز و لابه در خصوص مسایل روزمره زندگی جایز نیست. باید خدا را شکر کرد و دو نکته را حتما مد نظر نگاه داشت:
1- حواسمان باشد و قدر زندگی مان را با تمام آن چه کم و کاستی اش می دانیم بدانیم. برخی آیات قرآن تکان دهنده است و می فرماید آیا مردم شهرها و روستاها ایمن هستند از این که ناگهان عذاب ما فرا رسد و مصیبتی بر ایشان واقع شود؟ هر چه قدر مشکلات داشته باشیم هنوز به این حد نرسیده ایم که آب و برقمان قطع شود. دارو و غذا نایاب شود. بیمارستانهایمان بمباران شود. بچه هایمان از بین بروند یا دچار نقص عضو شوند، هیچ یاوری نداشته باشیم و مجبور به مقاومت باشیم.
2- بدانیم که توان و طاقت ما به عنوان انسان خیلی بیشتر از آن است که فکر می کنیم. خداوند با این فاجعه به ما نشان داده که توانمان بسیار بیشتر از آن است که در تصورمان بگنجد. مگر کم دیده ایم مادرانی که فرزندانشان در مقابل چشمانشان گلوله باران شده و همچنان مقاوم مانده اند؟ یا کودکانی که تمامی اعضای خانواده شان به جز خودشان زنده مانده و در عین حال خم به ابرو نمی اورند و از لزوم مقاومت و ایستادگی در مقابل دشمن صهیونیستی سخن می گویند؟ بعضی از ما که برای به دست آوردن چند هزار تومان دارایی بیشتر انواع و اقسام روش ها را امتحان می کنیم و وقتی به نتیجه نمی رسیم دچار انواع بیماری ها می شویم، اگر جای خانواده ای بودیم که پس از آتش بس وارد محله شان می شود و می بیند از کل آن محله و ساختمان های باشکوه جز تلی از خاک برجا نمانده ،می خواستیم چه کار کنیم؟
اما دردناک ترین صحنه ای که مرا واداشت که مدت ها اشک بریزم و هنوز که هنوز است دل و دماغ سابق را نداشته باشم، تصویر کودک خردسالی بود که داشتند پاهایش را از ران ها قطع می کردند. ساق پای کوچولویش پایین میز جراحی به چشم می خورد . نکته عجیب آن بود که در چهره آن طفل معصوم کمترین اثری از ناراحتی به چشم نمی خورد!! الله اکبر از این صبر و طاقت. ما کجاییم و چه می گوییم و چه می خواهیم؟ دیگر حرام است که مسایلی را که با آن درگیریم مشکل به حساب آوریم.
لینک عکس را در زیر می گذارم. در ضمن اولا تماشای آن را برای همه کس توصیه نمی کنم. ثانیا اگر کسی آن را ببیند و از ته قلب متاثر نشود و باعث و بانی این گونه جنایت ها را لعنت نکند حرام است از این به بعد روضه علی اصغر (ع) را بخواند و گوش دهد!

http://edalatgolestan.ir/%D8%AE%D8%A8%D8...8C-18.html

[abdolhossein]

ضمن تشکر از همراهی دوستان انجمن
لطفا برای ادامه بخش دوم کتاب به آدرس
http://forum.unc-co.ir/showthread.php?tid=11879
مراجعه نمایید.

[اسمانه]

از این که مطالب این کتاب را به صورت خلاصه نوشته اید بی نهایت ممنونم
از خواندنشان لذت می برم و پر از انرژی می شوم.
سعی می کنم تا نکته های تازه را به ذهنم بسپارم.
ممنونم و برایتان ارزوی سلامتی و موفقیت می کنم

[jahanagahi]

ضمن تشکر از جناب عبدالحسین عزیز , از همه شما عزیزانم تقاضا دارم کل تایپیک خصوصا پستهای مربوط به (((سختی ها چه سود هایی برای ما دارند؟)))را با دقت بیشتری مطالعه فرمایند.

[abdolhossein]

(08-27-2014 11:39 PM)jahanagahi نوشته شده توسط:  ضمن تشکر از جناب عبدالحسین عزیز , از همه شما عزیزانم تقاضا دارم کل تایپیک خصوصا پستهای مربوط به (((سختی ها چه سود هایی برای ما دارند؟)))را با دقت بیشتری مطالعه فرمایند.

خواهش می کنم استاد!
تایید شما افتخاری برای بنده است.
موفق و البته موفق تر هستید ان شاء الله موفق ترین باشید!