قدردانی از فرشتگان

[کامیار کاظمی]

به سلامتی اون بابایی که پول نداره واسه سرویس مدرسه ی دختر کوچولوش بده،ولی به عشق بچش صبح زود قید خواب شیرینش رو میزنه و موتورش رو روشن میکنه تا اونو به مدرسه ببره.،اما وقتی جلوی مدرسه میرسه،با دیدن ماشین مدل بالا ی بابای همکلاسی دخترش ،بغضش میگیره و از خجالت، عرق شرم روی پیشونیش میشینه.......

و به سلامتی اون دختر کوچولویی که وقتی داره از موتور باباش پیاده میشه،وقتی نگاه سنگین همکلاسی هاش که دارن از ماشین پیاده میشن رو به خودش حس میکنه ،وقتی چشاش به صورت یخ زده ی باباش می افته ،میپره بغل باباش و صورتش رو میبوسه و بهش میگه:بابا جونم مواظب خودت باش....

[کامیار کاظمی]

یک مادر می تواند ۱۰ فرزندش را نگهداری کند ، اما ۱۰ فرزند نمی توانند یک مادر را نگه دارند !
به سلامتی همه مادر ها . . .

به افتخار همه ی مادر های مهربان و دلسوز ، جوانی هایت را با بچگی هایم پیر کردم
به موی سپیدت مرا ببخش ، مادر ، ای تمام هستی من !
سلامتی همه مادر ها . . .

به سلامتی مادر بخاطر اینکه همیشه از غمهامون شنید اما هیچوقت از غمهاش نگفت . . .

به سلامتیه مادرایی که با حوصله ای راه رفتنو یاد بچه هاشون دادن ، ولی تو پیری بچه هاشون خجالت میکشن ویلچرشونو هل بدن !

سلامتی مادر وقتی غذا سر سفره کم بیاد ، اولین کسی که از اون غذا دوس نداره خودشه . . .

به سلامتی مادر چون اگه خورشید نباشه میشه گذرون کرد اما بدون حضور مادر زندگی یه لحظه هم معنی نداره

به سلامتی اونی که وقتی از مدرسه می اومدم خونه ، میگفت از صبح تا حالا برات ۱۰۰۰ تا صلوات فرستادم تا امتحان تو ۲۰ بشی . . .

به سلامتی مادر بخاطر اینکه از سلامتیش برای سلامتی بچه هاش همیشه گذشته . . .

[بيلا بالا]

به سلامتي مادرايي كه واسه يه مريضي كوچك تا صبح بالاسرمون بودن
ولي الان كسي نيس كه حتي به درداش گوش بده

[mir abbas]

برای سلامتی تمام پدر ومادرهایی که در قید حیاطند صلوات و جهت شادی روح تمامی اونهایی که رفتند فاتحه ای بخوانید.

[nami]

(09-12-2012 01:11 AM)کامیار کاظمی نوشته شده توسط:  دوستان عزیز حتما می دانید که پدرومادر در رشد و موفقیت ما تاثیر زیادی داشته و دارند و همواره دعای خیر این فرشتگان است که قدرت حرکت و موفقیت به ما می دهد.

آخرین کاری که کرده اید و باعث شده اید این عزیزان از شما دلشاد شوند چه بوده است؟

با سلام و سپاس

خداوند متعال و رحمان،رفتگان همه شما عزیزانم را بیامرزد.

مادر بزرگوارم سخت مریض شده بودند ،مجبور به بردن ایشان جهت درمان به سوئیس شدم ،کارهایم را رها ساختم ،با مادر عزیزم بودم تا شاید بهبودی حاصل شود ولی چه کنم که قبلا بدلیل اشتباه کاری بعضی از دکتر نماهایی که در ایران بودند ،وقت را هدر داده بودند و دوره درمانی گذشته بود و این عزیزم دار دنیا را ودا گفت.
خبر فوت ایشان پیچید ،تلفن ها به صدا درامد ،همه تسلیت گفتن ها شروع شد،فامیلها در ایران مقدمات مراسم را اماده میکردند و تعدای از ریش سفیدان به من اینچنین توصیه می کردند:

عزیزم در شان تو نیست که مادرت را در قبری معمولی دفن کنی ،بهتر است که در قبوری که گرانقیمت هستند دفن شود.
بنده کسی را مامور این کار کردم ولی به ایشان گفتم دقیقا پرس و جو کند تا ببینم هزینه این قبر باکلاس در نظر سفها چند است؟خلاصه قیمت ها برایم مشخص شد با خودم گفتم باید جلوی این تفکرهای منفی بایستم و با اصرار و اعمال قدرت به همه اعلام کردم که به کسی مربوط نیست و باید مادرم در قبر معمولی دفن شود!!!

عزیزان فکر میکنم مادرم بخاطر اینکه هزینه قبر باکلاسش صرف نیازمندان شد از من راضی باشد.
البته نخواستم ریا کنم چون ابن کار من ،کار عجیب و شاهکاری نبود بلکه یک حرکت معمولی و اصولی بود که باید همه شما میلیاردرهای اینده نیز از همین اکنون تفکرات پزدادن ،خودی نشان دادن و هزینه های نامربوط و به اصطلاح اسراف را از ذهنمان پاک کنیم.

[vahid61]

سخت ترین دلتنگی
دلتنگی،مادر بی سوادیه
که دلش هوای بچه اش رو کرده
ولی بلد نیست شماره اش رو بگیره.

تا فرصت هست محبتمون رو از این فرشته ها دریغ نکنیم

[jahanagahi]

من نه پدر دارم و نه مادر. یعنی یتیم هستم. 62 ساله هستم.خوب هر دو فوت شده اند . بعضی وقتها یادشان می افتم و اشک می ریزم. شاید بعضی از عزیزان هم یکی از آن دو عزیز را ندیده اند.
دلم می خواست الان زنده بودند و در این سن سرم را بر روی پایشان گذاشته و برایشان ناز میکردم.
خوب سئوال اینست:عزیزانی که این دو نعمت عزیز و زیبا و با ارزش را کنار خود دارند برای رضایت و شادی و افتخار این عزیزان چه کاری انجام می دهند.

[maxsoulfly]

امروز مادر مهربان و عزیزم را در آغوش گرفتم و پیشانی شان را بوسیدم.

شیرین ترین لبخند دنیا را دیدم. برق چشمان شان اعماق وجودم را لرزاند و دانستم که باید بیشتر قدر عزیزم را بدانم.

حاضرم هر چه دارم را بدهم تا لبانشان همیشه خندان باشد.

[soltan_sal]

مردي مقابل گل فروشي ايستاده و مي خواست دسته گلي براي مادرش كه در شهر ديگري بود

سفارش دهد تا برايش پست شود.

وقتي از گل فروشي خارج شد دختركي را ديد كه در كنار گل فروشي نشسته بود و گريه مي كرد .

مرد نزديك دختر رفت و از او پرسيد :

دختر خوب چرا گريه مي كني؟

دختر در حالي كه گريه مي كرد گفت :

مي خواستم براي مادرم يه شاخه گل رز بخرم ولي پولم كم بود.

مرد لبخندي زد و گفت :

با من بيا من براي تو يه شاخه گل رز قشنگ مي خرم .

وقتي از گل فروشي خارج مي شدند مرد به دختر گفت :

مي خواهي تو را برسانم.

دختر گفت : نه ،‌تا قبر مادرم راهي نيست!

مرد دلش گرفت طاقت نياورد به گل فروشي برگشت دسته گلي گرفت و 400 كيلومتر رانندگي كرد

تا خودش دسته گل را به مادرش بدهد.

اي كاش ما آدم ها يك بار قبل از اينكه چيزي را از دست بدهيم قدرش را بدانيم.

اي كاش...

[jahanagahi]

با چشمان اشک آلود عرض می نویسم:
خدایا شکرت