تجارب موفق

[mostafa ghobadi]

سلام به آقا کامیار عزیز و خانواده محترمشان(ببخشید،رئیس محترمشان)
باور نمی کنید که شما و خانومتون برای من یک الگوی فوق العاده هستین.
از وقتی تو جلسه دیدمتون،چنان انرژی در من بیدار شده که باورتون نمیشه.
الان تقریبا 20 ساعت در روز بیدارم و رو یه پروژه تحقیقاتی وقت می گذارم و ان شا الله اگه به نتیجه برسه .........
خواهشا تو این شبهای عزیز من را هم فراموش نکنید.
و باز هم میگم واقعا دوستتان دارم و شرمنده اگه کمتر در جلسه ها حضور پیدا میکنم.
موفق و سربلند باشید.

[mjdehghani]

سال 73 کارش رو شروع کرد با 100 تومان . یه کارگر ساده بود . کسی حاضر نبود به یه بچه کارگر بها بده . اومد تهران . خودش میگه 6 بار ورشکست کردم با خاک کف کوچه یکی شدم . توسال نود با 7-8 میلیارد سرمایه الان یه کسی برا خودش .

[مهدی گل محمدی]

(11-02-2011 07:01 PM)mjdehghani نوشته شده توسط:  سال 73 کارش رو شروع کرد با 100 تومان . یه کارگر ساده بود . کسی حاضر نبود به یه بچه کارگر بها بده . اومد تهران . خودش میگه 6 بار ورشکست کردم با خاک کف کوچه یکی شدم . توسال نود با 7-8 میلیارد سرمایه الان یه کسی برا خودش .

این مرد بزرگ کیه؟؟؟

[mjdehghani]

آقا مهدی من و شما هم می تونیم من وقتی کارم رو شروع کردم کرایه باری که از تهران برام اوردن نداشتم (80000 تومان) . تازه تو سال 88 با 20 میلیون بدهی زمین خوردم و حالا شکر خدا مسایل حل شده و به دنبال روزی بیشترمی گردم

[jahanagahi]

(08-21-2011 12:28 PM)mehdi098 نوشته شده توسط:  سه سال پیش من میخواستم یه تولیدی سنگ مصنوعی بذارم همه کاراشم کرده بودم و فقط مونده بود که ساختن سوله رو شروع کنیم که خانواده و فامیل ، دایی ، عموهام گفتن مگه دیوونه شدی بدبخت میشی هی گفتن و هی گفتن تا اینکه منم دیگه حوصله ام سر رفت و اینکار و نکردم و دوستم که قرار بود باهم اینکار رو بکنیم کار رو ادامه داد و حالا دیگه ایران زندگی نمیکنه رفت خارج

متاسفانه ایده ها بهمین سادگی از انسان فرار میکنند.وقتی به کاری ایمان داشته باشیم باید گوشهایمان را ببندیم.همین.

[mjdehghani]

البته اسمش رو نمی تونم بگم ببخشید . ولی الگوی من از نظر اقتصادیه
((زندگی افراد موفق رو مرور کنید . هم انرژی می گیرید . هم اینکه راه و روش اونا براتون الگو می شه ))

---

(08-21-2011 12:28 PM)mehdi098 نوشته شده توسط:  سه سال پیش من میخواستم یه تولیدی سنگ مصنوعی بذارم همه کاراشم کرده بودم و فقط مونده بود که ساختن سوله رو شروع کنیم که خانواده و فامیل ، دایی ، عموهام گفتن مگه دیوونه شدی بدبخت میشی هی گفتن و هی گفتن تا اینکه منم دیگه حوصله ام سر رفت و اینکار و نکردم و دوستم که قرار بود باهم اینکار رو بکنیم کار رو ادامه داد و حالا دیگه ایران زندگی نمیکنه رفت خارج

پدر منم از این قشر آدماس . با عموهام خشکشویی داشتن توی خیابون 12 فروردین تهران بنام سپیده . اول انقلاب ول می کنن میان کاشان . میرن وای میستن تو کارخونه کارگری . به قول پدرم میگه در آمد 4 روزمون توی تهران به اندازه یک ماه حقوق کارگری بوده ولی خوب هزینه هم بالا تر بوده . میان کاشان و تمام . الان هم شکر خدا قد خودشون دارن اما باید بیش از اینها باشه . به منم میگفتن کار آزاد فایده نداره بیا برو یه جا مشغول شو منم به همشون گفتم کارگر روزیش رو میفروشه . من کارگر نیستم می خوام روزیم دست خودم بیاد .
وقتی یه کاری داره استارت می خوره همه نهی می کنن . کار رو که شروع می کنی هیچ کدومشون یاریت نمی کنن اگه خدایی نا کرده زمین بخوری اونوقت قیافه حق به جانب می گیرن و میگن دیدی گفتم . اگه مطمئنی به کار، دستت به زانو بگیر یه یا علی بگو و توکلت به خدا باشه . همش حله

[کامیار کاظمی]

دقیقا محمد جان!
آنقدر پروزه های عالی با سودهای کلا پیشنهاد میشود که اطرافیان فقط ترس به آدم تزریق میکنند اما وقتی به جایی رسیدی همه آن ترس ها فراموش میشود!
من کارمند نشدم چون میدانم یک ماه من حداقل 5 میلیون می ارزد نه 500 هزار تومان!

[pulaki]

دوستان با شرايط بحراني كه درطول 7سال گذشته با آن مواجه بودم يعني از وقتي پدرم كه تنها حامي و پشتيبان من بود درگذشت (بعلت تك فرزندي خيلي به ايشان وابسته بودم) بنده الان ميبايست يادر قبرستان بودم يادر تيمارستان و حداكثرش يك كارتن خواب ميشدم اما به خواست خدا و تلاشهاي خودم و فداكاري همسرم اكنون نه در تيمارستانم نه در قبرستون حتي كارتن خواب هم نيستم در طول اين سالها روزي هزار بار مردم و زنده شدم اما از تلاش و كوشش باز نايستادم و حالاهم كه درخدمت شماهستم

[jahanagahi]

وقتی یادم میاد در 45سالگی که فهمیدم راه را اشتباه رفتم چگونه با ایمان و باور و تلاش و.... ....وضع خودم را به شرایط کنونی رساندم , هزاران بار بخودم تبریک میگم.
فکر کنم خیلی کم می توانند در این سن بلند شوند.
شما جوان هستید و پر انرژی . تا ریسک نکنید بجائی نمی رسید.

[pulaki]

به پيري رسيدم درين كهنه دير/جواني كجايي كه يادت بخير
بنده استعداد عجيبي در پيش بيني صعود و نزول ارزش سهام شركتهاي بورسي دارم دوستان زيادي با استفاده از راهنماييهاي من سودهاي كلاني دربورس بدست آورده انداما جالب اينجاست كه خودم تا حالا حتي يكبارهم سهام نخريده ام! با حقوق كارمندي هم كه آبي گرم نميشه هروقت خواسته ام بازخريد كنم و براي خودم كسب و كاري رو شروع كنم اطرافيان به ظاهر دلسوز شروع به خواندن آيه ياس كرده اند كه اگه ازين كار كنار بكشي همه سرمايتو به باد ميدي هيچ كار ديگه اي از ت برنمياد و ازين حرفها حالا نميدونم واقعا چكار بايد بكنم به كارم بچسبم و به درآمد بخورنميرآن قناعت كنم و يا از خير كارمندي بگذرم و طرحي نودراندازم
روز و شب افتان و خيزان ميروم تا كوي دوست/ازرفيقان ره استمداد همت ميكنم