کافه گپ میلیاردرها

[venus2]

از یه جایی به بعد...
به همه چیز و همه کس بی اعتنا می شی
دیگه نه از کسی می رنجی، نه به عشق کسی دل می بندی.

از یه جایی به بعد...
مرض چک کردن موبایلت خوب میشه، حتی یادت میره گوشی داری.
دیگه دلشوره نداری که موبایلتو جا بذاری یا اس ام اسی بی جواب بمونه.

از یه جایی به بعد...
دیگه دوست نداری هیچ کسی را به خلوت خودت راه بدی حتی اگه تنهایی کلافه ات کرده باشه.

از یه جایی به بعد...
باور می کنی کسی برای تنها نموندن تو نمیاد،
اگه کسی میاد برای تنها نموندن خودشه.

از یه جایی به بعد...
وقتی کسی بهت میگه دوست دارم، لبخند میزنی و ازش فاصله می گیری.

از یه جایی به بعد...
دیگه گریه نمی کنی، فقط یه بغض همیشگی هست که بهش عادت می کنی.

از یه جایی به بعد...
هر روز دلت برای یه آغوش امن تنگ میشه، اما به هیچ آغوشی فکر نمی کنی.

از یه جایی به بعد...
دیگه حرفی برای گفتن نداری، ساکت بودن را به خیلی حرفها ترجیح میدی

از یه جایی به بعد...
فقط یه حس داری، حس بی تفاوتی.
نه از دوست داشته شدن خوشحال می شی...
نه دوست داشته نشدن ناراحتت می کنه.


از یه جایی به بعد...
توی هیجان انگیزترین لحظه ها هم فقط نگاه میکنی و سکوت.

از یه جایی به بعد...
فقط عشق خدا را باور داری