علاقه زیادی به آموزش دادن اصول موفقیت دارم،چطور شروع کنم

[نرگس فیاض]

از نظرات ارزشمند تک تک دوستان بسیار سپاسگزارم، وتشکر ویژه از راهنمایهای گرانبهای استاد بزرگ جناب آقای قربانیان دارم که حتماً در رسیدن به اهدافم از آنها استفاده میکنم .
باید بگم که من خیلی کوچکتر از آنم که اساتید بزرگوار این همه لطف دارند و هرگز در حدی نیستم که در محضر شما بزرگواران بتوانم مطلبی را ارائه دهم.(حتی در آینده)
اجازه میخواهم، هدفم از نگارش این تاپیک را واضح تر بگویم در استانهای محروم -وشهرستانهای محروم و کوچک مثل شهر ما ،من به عنوان یک انسان در رهگذر مسیر زندگی در شهر فقر اقتصادی- فقرفرهنگی- آمار اول طلاق در استان -و بیداد کردن اعتیاد و فحشا وفساد را کاملا ملموس میبینم به هرجا که میروم خشونت و ظلم انسانها علیه یکدیگر -کودکان -زنان- و.... همه مرا میرنجاند چه بسا بسیاری از موارد را دربین همکارانم دوستان وآشنایان از نزدیک میبینم ودر این لحظات دایم با خودم میگویم سهم من در بهتر شدن دنیای اطرافم چیست؟
مطمیناً نباید خنثی باشم کاری ،کمکی کوچک ولو گفتن جمله ای کوتاه وپند آموز که از شما اساتید محترم آموختم شاید مرهمی بر یک قلب رنج دیده باشد.
هدفم معروفیت ومشهور شدن نیست فقط انجام رسالت الهی هست که بر دوش هر انسانی برای نجات همنوعان وبشریت ،ولو اندک نهاده شده است.
با خود گفتم اگر جمعی تشکیل دهم ( نه به عنوان کسی که خود کامل است وبی مساله وپر از ادعاهای توخالی،بلکه کسی که خود نیاز به رشد دارد)و با هم کتابهای برتر ومفید را بخوانیم وتجزیه وتحلیل کنیم یا سمینارهای آموزشی راببینیم هم خودم قوی وقویتر میشوم وهم کسانی را که ناامید شده اند را به زندگی امیدوار کنم.
(زیرا تا شقایق هست باید زندگی کرد.)
تلاش برای رسیدن به این آرزو ، بخصوص وقتی جملات زیبای حضرت علی (ع) را میخوانم در طول سفر زندگی برایم پرمعنا تر میشود:
آدمهای بزرگ درباره ایده ها سخن میگویند
آدمهای متوسط درباره چیزها سخن میگویند
آدمهای کوچک پشت سر دیگران سخن میگویند
آدمهای بزرگ درد دیگران را میبینند
آدمهای متوسط به عظمت خود میاندیشند
وآدمهای کوچک عظمت خود را در تحقیر دیگران میبینند.
وشریعتی در جمله ای که متن دقیقش الان در دسترسم نیست،چنین خواسته ای از انسانهای این عصر دارد میگوید: به پا خیزید دنیا منتظر حضور موثر شماست.