کافه گپ میلیاردرها

[matarodi]

امروز صبح زود یه سری کار داشتم رفتم بیمارستان رضوی مشهد

از سالن دور و درازی که می گذشتم چند خانواده رو دیدم که با بچه هاشون از روستا اومده بودن ( از چهره ها مشخص بود ) و هر کدومشون روی یه کاناپه مانندی خواب بودند 5 نفر بودند دوتا خانم یه بچه 10 تا 12 ساله و یه کوچولوی ناز که روی دو دست باز شده باباش که روی کاناپه خوابیده بود خواب بود و می خواست بیفته ، خیلی دلم سوخت.می خواستم عکس بگیرم ولی فکر کردم که کاردرستی شاید نباشه و نگرفتم و رفتم دنبال کارم.....
دیشب لااقل هر چه خودم نتونستم راحت بخوابم ولی اینها چطوری و با چه مشقتی خوابیدن و کجا خوابیدن و ..... (الان توی دلم گریه می کنم و خیلی غصه می خورم) تازه این که خیلی بد نیست و من هنوز بدها رو ندیدم
بیشتر وقتا که توی خیابونها راه می رم و برخی مشکلات جامعه و .... رو می بینم به خدا می گم خدایا منو سر راه اینطور افراد قرار نده تا نبینم چون.....

این توی دلم مونده بود با خودم فکر کردم به کی بگم، دیدم به بچه های انجمن بگم بهتره به همین خاطر اینجا نوشتم، ببخشید ها