سالي كه گذشت-درد دل با خودمون

[zoofanoon]

سالی گذشت و عمری هم ، اینک حیاتی دوباره از نو شکل میگیرد ، سالها مثل برق می گذرند و ما می مانیم و داشته ها و نداشته ها مان ، منظور از داشته ها ، ماشین و خانه و اسباب زندگی نیستند و نداشته ها مان هم اسباب و خانه و وسایل زندگی نیستند ، شاید خیلی ها اینها را داشته باشند آنهم لوکسش را ، ولی چون آرامش ندارند سعادتمند هم نیستند ، البته خوب است که انسان همه اینها یعنی دارایی و سعادت را با هم داشته باشد ، اما کمی بیندیشم که در سال و سالهای گذشته اندوخته های غیر مادی ما چه بوده ؟ با کسانی که در ارتباط بوده ایم درک شان می کردیم یا نه همیشه می گفتیم که باید دیگران درک مان کنند ؟! اصولا آنهاییکه دلی بزرگ دارند وظیفه خود می دانند که دیگران را درک کنند و آنهاییکه دلی کوچک دارند انتظار دارند که دیگران درک شان کنند ، حال شما جزء کدامین گروه هستید ؟
زندگی همین بازی هاست که گاهی شوخی و گاهی هم جدی می شود و خدا نکند که درک نکردنها جدی شوند و آنگاه زندگی تبدیل به زندانی برای روح یزرگ انسان می گردد و جسم ما نیز اسیرش می شود و آن وقت انواع بیماریها به سراغ مان می آیند بعد می نالیم که چرا جسم ما بیمار شده ، قرنها است که بشر اینگونه خودش را رنج می دهد ، سر منشاء بیشتر بیماریها افکار پلید و زشت مان است اگر افکار منفی را از ذهن خود پاک نکنیم بازنده زندگی هستیم ، برنده ها دارای روح آزاد هستند ، روح که زندانی گردد ، جسم را وادار به سرکشی می کند، بشتر مخاصمات و جنگها هم به دلیل زندانی شدن روح پاک خدایی به وقوع پیوسته است.
حال خالصانه در خلوت خود بیاییم خودمان را ارزیابی کنیم تا کنون در گاوصندوق محرمانه خود چه اندوخته ایم ، چقدر ریا کرده ایم و خواستیم خودمان را انسان شایسته نشان دهیم ، بیایید تصمیم بگیریم که از آغاز سال جدید با خدای خودمان روراست باشیم ، عبادات مان ، شکرگزاری هامان ، سلام هامان ، خداحافظی هامان ، دوستی ها و ابراز عشق کردنها مان و همه محبتها و خوب بودن ها مان # ریایی # نباشد . انشاءالله ، سال نو هم مبارک