سفر و سفرنامه مشهد (زمستان 1391)

[jahanagahi]

سلام به همه عزیزانی که با ما بودند و یا نتوانستند به هر علتی در جمع ما باشند.
از جناب سجاد عزیز ممنون که با گزارشات روزانه و حتی لحظه به لحظه عزیزان را در جریان مسافرت قرار دادند.
روز 15بهمن ماه صبح زود جناب فرهاد قربانی - مسعود کوچولو و مهیار عزیز قزوین تشریف آوردند و برای هر نفر از زائران نیم کیلو چای بسیار عالی وکشک فشرده خوشمزه و چند بسته کلوچه آورده بودند و نیم کیلو هم اضافی برای استفاده عزیزان در مشهد (چند نوبت چای درست شد.عالی بود.) بعداظهر در ایستگاه همدیگر را دیدیم. واقعا فکر میکردیم سالها است همدیگر را می شناختیم.چقدر عزیزان باصفا و دوست داشتنی بودند.
شام را که به اشتباه فرموده بودند من آوردم مادر جناب گلمحمدی عزیز برای ما آماده کرده بودند. من قبل از راه آهن رفتم مغازه مهدی جان . برایم نهار گرفت و از آنجا عازم ایستگاه راه آهن شدیم.
بر گردیم به داخل قطار. کوپه ها دور از هم بود . هادی جان که از اهواز تهران آمده بود که دسته جمعی با ما باشد تلاش کرد و همه را در کوپه های
نزدیک بهم مستقر کرد.در قطار جلسه ای داشتیم که خوشبختانه استقبال شد.
رسیدیم مشهد . جناب رضائی عزیز - برادر بزرگواراشان - مهدی جان - جناب سیدی زاده دوست داشتنی به استقبال ما آمدند و با خودروهایشان
دسته جمعی عازم هتل شدیم. پلاکاردی زیبائی دم در هتل ما را شگفت زده کرد. آرم انجمن و اسامی زائران. چند عکس در راه آهن و درب ورودی
هتل گرفته شد.
چقدر عزیزان مشهدی دوست داشتنی بودند. خانواده انجمن حقیقتا خانواده مهربان و قابل احترام هستند.استاد گلدمن عزیز. چقدر خواهش کردم شب در کنار ما بماند ولی نتوانست. ای کاش از نزدیک ایشان را می دیدید. حقیقتا دوست داشتنی است.
جناب نادعلی عزیز فقط لبحند شیرینی گوشه لبانش بود و همه را شیفته خود کرده بود.
استقبال بی نظیر بود.
جناب رسول شجاعی از شیروان تشریف آوردند. چقدر مظلوم. ساکت و آرام. ولی بعد متوجه شدیم که چقدر ایشان شوخ و دوست داشتنی هستند.
یواشکی گزارشات انجمن را با گوشی می نوشتند.
- جلسات مرتب تشکیل می شد.
زیارت رفتیم. جای همگی خالی و برای همه عزیزان انجمن دعا کردیم.جناب ادمین عزیز و من دو رکعت نماز از طرف همه اعضا خواندیم.
- برنامه گردش را عزیزان مشهدی ترتیب داده بودند , عالی بود.
در طرقبه خانم مالارمه دوست داشتنی و خانم سیدی همسر محترم و گرامی جناب سیدی زاده گل هم به جمع اضافه شدند.هر چقدر از صمیمت و محبت و مهمان نوازی این عزیزان صحبت کنم کم گفته ام.
برگشتیم با دنیائی از رضایت.جای همگی خالی.
خیلی شوخی کردم. خدا کند از شوخی های من عزیزی نرنجیده باشد.
سفر زیارتی و آموزشی به معنای واقعی.
باز خدمت می رسم.

---

اگر عزیزی اسمش از قلم افتاده شرمنده ام. دیر رسیدم و خسته. ولی وظیفه خود دانستم فعلا گزارشی از سفر را بنویسم.