8 سال در سفر و آنچه آموختم......

[mallarme]

قسمت اول

بنی لئوئیس یه جهانگرد که یه روز تصمیم گرفت سفر بی‌پایانی رو شروع کنه و تا ته خط بره. از اون روز بیشتر از ۸ سال گذشته و جاده هنوز اسم بنی رو صدا می‌کنه. این جهانگرد یه مطلب بلند با عنوان ۲۹ درسی که در ۸ سال آموختم” نوشته.

اون نوشته که تو حدود ۳هزار روز گذشته یه خونه ثابت نداشته و درباره شروع سبک زندگی جدیدش نوشته: این سفر از سال ۲۰۰۳ و از تولد ۲۱ سالگیم شروع شد و ایرلند رو ترک کردم. چند روز قبلش از دانشگاه فارغ التحصیل شده بودم و تا قبل از اون حتی یه شام کریسمس رو دور از خانواده نخورده بودم. اما اونجا دیگه خونه من نبود، هر جاییه که کلامو بذارم، اونجا خونمه!

سفر این جوان ۲۹ ساله رو حسابی پخته و بهش اعتماد به‌نفس این رو داده که ۲۹ تا درس زندگی رو با مردم زمین به اشتراک بذاره. ما هم اینجا و تو چند قسمت ترجمه درس‌های بنی رو با شما شریک می‌شیم.


مردم همه جا یه چیزو می‌خوان
تو دنیا فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلفی وجود داره، ولی همه مردم همه جای دنیا، یه چیزای مشترکی رو می‌خوان. همه آدما اعتبار، عشق، لذت، امید و آینده بهتر می‌خوان. نوع رویکرد آدماست که مختلفه ولی همه ما خواسته‌های مشترکی داریم.


به تعویق انداختن شادی

خیلی از آدما فکر می‌کنن اگه فلان چیزو داشته باشن، همه چی خوب می‌شه. این توهمه!
وقتی اونو بدست بیارید یه چیز دیگه هست که می‌خواهید داشته باشین. باید یاد بگیریم با چیزهایی که داریم شاد باشیم و از پیشرفت‌هامون لذت ببریم. یه هدف بزرگ داشته باشین و برای رسیدن به اون تلاش کنین. ولی شادیتونو فدا نکنین و به تعویق نندازین. آروم به سمت هدفتون برید و از مسیر لذت ببرید.

بالاخره یه روز روز من میشه
این یه شعار مزخرفه، اهل عمل باشید!
آدما تصور غلطی از شانس دارن. من به شخصه هیچ اعتقادی به جادو و جمبل ندارم . به نظرم این چیزا خنده‌داره. من دنیا رو محلی فیزیکی و اجتماعی می‌بینم و درک این موضوع کمکم کرده تا زندگی خوبی داشته باشم. دنیا به شما بدهی نداره، شما بدهکار دنیایید تا پادشاه زندگی خودتون باشید.