چرا؟

[mallarme]

(12-05-2012 01:51 PM)jahanagahi نوشته شده توسط:  دخترعزیزم.خودتان کاملا مطلع هستید که تاچه اندازه برای نوشته هایت ارزش قائلم. در دنیای مجازی اگر به دنبال شناخت فردی باشیم محال است موفق شویم, مگر اینکه چند جلسه با آن عزیزان برخورد حضوری و کاری داشته باشیم. من هم چشم و گوش بسته هر مسئله ای را قبول نکرده و نخواهم کرد و بارها هم این مسئله را عرض کردم.از نوشته های عزیزان نکته هائی را میگیرم که بتواند راهگشای من باشد.
نوشتن خاطرات جز گرفتن درس چیزی را نمی تواند به انسان القا کند.
فردی که بیکار است و فکر میکند کار عار است ولی وقتی میخواند قربانیان مثلا از دست فروشی شروع کرده است , انگیزه پیدا میکند.
شما همیشه محترم و عزیز بوده و خواهید بود.
مگر قرار است عزیزی با مطرح کردن عقاید خود محبوبیتش را از دست بدهد؟

شما لطف دارید..
دنیای مجازی بماند در دنیای حقیقی هم نمیتوان فردی را به درستی شناخت! شعار عجیب غریبی را قبول دارم که انسانها تنها در سفر هم را خواهند شناخت!

بله نوشتن خاطره مملو از درس و آگاهیست

اما من برای خاطرات تمایز قائل میشوم
اندیشه من میگوید خاطرات آلبا دسس پدس تأثیرگذارتر از مطالب گونترگراس هست.!
شاید چون اولی را بهتر درک یا تجسم میکنم پس روی من بیشتر تاثیر میگذارد و این دلیلی بر این نیست که شخصیت گراس را زیرسئوال ببرم!
خیر

نقد کردن و پرسش کردن شخصیت هیچکس را زیر سئوال نمیبرد
که برعکس آن فردی که در بوته نقد قرار میگیرد یعنی ارزش بیشتری داشته که نقد شده است

مهربانی همیشه مرا و حرفهایم را و اندیشه ام را به بدترین شکل ممکن نقد میکرد و به چالش میکشوند! بعدها گله کردم و اظهار خستگی و آنگاه بود که حرف عجیبی زد:

گفت: وقتی نقدت کردن بدان ارزشمند بودی
او به من آموخت قوی شدن در نقد شدن است...



پس اگر مثلا من به نوشته های آقای نامی پرسش میگذارم یا نقد میکنم یعنی ارزش این را داشتند که ذهنم را درگیر کنم تا بیشتر بدانم

من دنبال محبوبیت نیستم
همیشه میگم نزد خدا محبوب باشم کافیست

اما دلم میشکنه وقتی میبینم راه دانستن در ناراحت شدن ختم میشود!!