پرورش ارتميا طلاي زنده

[سعید یوسفی]

مبحث جالبیه، اگه اطلاعات بیشتری در مورد پرورش خانگی یا نیمه صنعتی اون و بازار فروشش بدین شاید فرصت کاری جدیدی برای بعضی ها ایجاد کنه. من یه سرچ کوچولو زدم این مطالب رو پیدا کردم، ظاهرا موجود حساسیه.

نکاتی پیرامون تکثیر و پرورش آرتمیا
نویسنده: محمد جهانشاهی - سه‌شنبه ۱٥ فروردین ،۱۳٩۱
آرتمیا سخت پوست کوچک و ظریفی است که با زندگی در آبهای بسیار شور سازش حاصل کرده است و دارای موارد کاربرد بسیار متنوعی است استفاده از اشکال مختلف آرتمیا در آبزی پروری از مهمترین کاربردهای آن میباشد.

برای تولید آرتمیا در مقیاس کوچک نکاتی را برای شما مطرح می کنیم:


نکته اول:

آرتمیا PH و سختی کربناتی(KH) بالایی را می پسندد. برای انجام تکثیر با یک سرعت بهینه PH حدود 9 و KH بالای 10 مورد نیاز است. آرتمیا در آب باPH و سختی کمتر نیز تفریخ می شود اما بیشتر اوقات سرعت تکثیر مناسب نیست. یک روش افزایش PH و KH آب برای تکثیر آرتمیا افزودن مقدار کمی بی کربنات سدیم است. روش جدید وآسانتر برای تعدیل PH آکواریوم افزودن چند قطره JUST UP است. همیشه آب مصرفی را قبل از افزودن آرتمیا به آن مورد آزمایش قرار می دهند تا از مناسب بودن KH و PH آن اطمینان حاصل کنند. در صورتیکه تعداد زیادی آرتمیا داشته باشیم که به طور منظم تکثیر می شوند بهتر است ظرف بزرگی را از آب پر کرده و PH و KH آنرا به حد مورد نیاز برسانیم و سپس مقداری از این آب را برای هر تکثیر داخل دستگاه تکثیر مورد استفاده قرار دهیم

نکته دوم:

ضروری است از ذخیره هوای محل تکثیر در طول مدتی که تخم ها تفریخ می شوند محافظت شود. پس از اینکه کپسول تخم ها برداشته شد آنها خاصیت شناوری طبیعی شان را از دست می دهند. در این هنگام اگر به تخم ها اجازه ته نشین شدن داده شود روی هم انباشته شده و فقط تعداد کمی از آرتمیاها از تخم خارج می شوند. هوادهی اکسیژن را به آب افزوده و دی اکسید کربن را خارج می کند. در صورتیکه CO2 از آب خارج نگردد منجر به پایین آمدن PH و کاهش میزان بقا آرتمیاها خواهد شد.

نکته سوم

روشنایی یک فاکتور ضروری برای رشد آرتمیا است. یک آنزیم حساس نوری در تغییرات سیست حضور دارد. این آنزیم تری هالوز نام دارد که درون گلیسیرول است و بر اثر نور تحریک می شود. این ماده قندی بسیار رطوبت پسند است. نفوذ آب از بیرون پوسته سخت تخم به داخل آن بوسیله اسمز منجر به شکفتن تخم و در نتیجه رهایی ناپلیوس ها می شود. بنابراین سراسر فرآیند تکثیر وابسته به حضور نور است. لامپهای فلئورسنت معمولی آکواریومها لامپهای تنگستنی یا حتی روشنایی روز برای تفریخ آرتمیا کافی است. فقط نور قرمز نباشد.

نکته چهارم

آرتمیاها پس از گذشت 24 ساعت از زمان تکثیرشان (نائوپیلی نامیده می شوند) تغذیه می کنند. در صورتیکه شرایط برای تکثیر آرتمیاها ایده آل باشد (شرایط شیمیای آب هوادهی نور و غیره) اکثر نائوپیلی ها تفریخ می شوند. در این مرحله از زندگی آرتمیاها از اندوخته های چربی شان تغذیه می کنند. در این مرحله دهان و مخرج آرتمیا هنوز شکل نگرفته است.

نکته پنجم

دو روش برای پرورش سریع تر آرتمیا در اندازه بالغ در منزل پیشنهاد می شود:

پیشنهاد اول اینکه آرتمیاها درون یک ظرف کوچک مانند بطریهای نوشابه پرورش داده شوند. این روش با تراکم زیاد آرتمیاها نیز قابل انجام است اما تقریبا هر روز مشکلات زیادی به دلیل تغییر شوری آب ایجاد می شود. در همان ابتدای تکثیر بطور مثال آرتمیاها در یک ظرف 2 لیتری قرار داده می شوند اما مقدار زیادی ضایعات مانند آمونیوم و نیتریت ساخته می شود. به همین دلیل ضروری است در وضعیت آب آرتمیاهای در حال پرورش هر روز تغییر داده شود. جاری کردن پیوسته آب کهنه به حالت بارش از بالای ظرف آرتمیاها ونیز افزودن مقداری آب نمک تازه مانع از رسیدن خسارت به آنها می شود. اگر مخزنی از آب دریا دارید سعی کنید برای تغییر آب ظرف پرورشی از این آب استفاده کنید زیرا این آب سطوحی از باکتریها جلبکها و ترکیبات ارگانیک دارد که به رژیم غذایی آرتمیاهای در حال رشد کمک می کند. این آب را پس از استفاده برگشت ندهید زیرا سطوح آمونیوم و نیریت آن می تواند خیلی بالا باشد.

پیشنهاد دیگر استقرار یک سیستم ف/ی/ل/ت/رکننده است. در این روش تعویض آب بسیار کم بوده و سیستم برای نگه داری به شرایط ویژه نیاز ندارد . اشکال این روش اینست که استقرار آن در خانه بسیار مشکل است و نسبت به روشهای قبلی با تراکم کمتری از ذخیره قابل انجام است. وقتی تراکم ذخیره کمتر باشد سطوح آلودگی نیز کمتر است بنابراین یک ف/ی/ل/ت/ر بیولوژیکی می تواند ضایعات را فرایند کند. انجام این روش تکثیر داخل یک سطل بزرگ امکان پذیر است.

هر دوی این روش ها به شدت نیازمند گردش سریع آب همراه با هوادهی هستند. بهترین روش استفاده از یک دستگاه هواده نظیر هواده هایی که در ف/ی/ل/ت/رهای شنی وجود دارد می باشد. این چرخش آب و ممانعت از راکد ماندن آن و نیز هوادهی آب اکسیژن را به آب اضافه کرده و دی اکسید کربن را از آب خارج می کند.


نکته ششم

تغذیه آرتمیاها امری است که براثر تجربه بدست می آید. در تکنولوژی جدید از غذای آرتمیا که یک غذای مایع منحصر به فرد بخصوص برای رشد آرتمیا دافنی Infusoria و سایر بی مهرگان پرورشی است استفاده می شود. درصورتیکه آرتمیاها به میزان لازم تغذیه شوند مواد غذایی کمترین فرونشست را در آب خواهد داشت. غذادهی بیش از حد آرتمیاها اهمیتی ندارد زیرا آلودگی زیاد آب آنها را خواهد کشت.

آرتمیاها از حدود یک روز پس از تفریخ غذا خوردن را آغاز می کنند. در این مدت آنها اندوخته چربی شان را تمام کرده و شروع به تغذیه از طریق ف/ی/ل/ت/ر کردن آب می نمایند. وقتی آرتمیاها بزرگتر شدند با ذرات غذایی بزرگتر مانند غذاهای فلسی آکواریومی تغذیه می شوند. در اینجا نیز غذادهی بیش از حد اهمیتی ندارد.

نکته هفتم

پس از گذشت چند روز از رشد آرتمیاها در ظرف پرورشی یک گل و لجن قابل توجه در دیواره های ظرف بوجود می آید. این لجن محتوی جلبک و باکتریهایی است که آرتمیاها از آنها تغذیه خواهند کرد و ارزش غذایی فوق الاده زیادی برای رشد آرتمیا دارد. ساختمان این لایه لجن با افزایش غذای آرتمیا توسعه می یابد.
نکته هشتم

هنگام مصرف آرتمیای بالغ شده بعنوان یک منبع غذایی اطمینان حاصل کنید که آرتمیاها به خوبی تغذیه شده اند زیرا آنها این مواد مغذی را به ماهی که از آنها تغذیه می کند انتقال خواهند داد. در برخی گونه ها مانند پروانه ماهی دریایی آرتمیای بالغ بخش بزرگی از رژیم غذایی آن را در آکواریوم تشکیل می دهد بنابراین ضروری است آرتمیاها تا حد امکان دارای ارزش غذایی زیادی باشند.

آرتمیاهای بالغ شده را در سردخانه نگه داری کنید. درجه حرارت پایین تر فعالیتهای حیاتی آنها را کاهش داده و همچنین باعث کاهش سمیت آمونیاک حاصل از مواد دفعی شان می شود. حدود 1 تا 2 ساعت قبل از اینکه آنها را به تغذیه ماهی برسانید به تعداد مورد نیاز از آرتمیاها را خارج کرده و آنها را در یک ظرف محتوی سوسپانسیون غلیظ از غذای آرتمیا قرار دهید. این کار شما را مطمئن خواهد ساخت که وقتی آنها به تغذیه ماهی می رسند سرشار از مواد مغذی خواهند بود.