سوال در مورد فلافل فروشی

[amiryazdani138]

سلف سرویسش هم خیلی مختصر اما پرطرفدار بود. اصلا من خودم اون شب اصلا موافق فلافل نبودم. اما همسرم مصر شد. چرا؟ فقط بخاطر اینکه حالت سلف سرویس داشت. میدونید چطوری براتون تصویر سازی کنم؟ یه وسیله در نظر بگیرید به عرض 1 متر و طول 3 متر(یا حتی 2.5 متر). جلوش 6 تا مستطیل داشت که داخل هر کدوم یه سری چیزا بود: جعفری خورد شده، پیاز خورد شده، خیار شور، گوجه، کلم، ترشی و غیره. یه جای مربع مانند هم داشت که توش روغن در حال جوشیدن بود. زیرش هم یه شعله که با کپسول گاز تغذیه میشد بود. چرخدار هم بود که آخر شب راحت ببره خونشون.همین! یه تعداد نون باگت هم از قبل داخلش رو خالی کرده بودن و تو یه پلاستیک آماده بود.
روی هر کدوم از اون مستطیل های حاوی مخلفات تا نیمه سلفون کشیده بود و یه انبر کوچولو هم گذاشته بود و شدیدا تاکید میکرد با دست برندارین. با همین انبر بردارین.
اونوقت هر کس وامیستاد پای این ویترین و برا خودش ساندویچش رو از هر کدوم مواد که میخواست میگرفت. اصلا فکر نکنید به صرفه نیستا. مگه داخل نون باگت چقدر جا داره که کسی بخواد زیاد برداره؟! ضمن اینکه رو یه کاغذ هم نوشته بود لطفا حداکثر 4 تا فلافل بردارین!
چند نوع سس هم داشت. ولییییییییییییییییی یه ایراد کوچیک داشت که مثلا من خودم تا آخر کار فهمیدم، دلم میخواست ساندویچم رو بکوبم تو دیوار! آخه من از طعم های تند بدم میاد. تقریبا نیمی از افراد طعم های تند رو دوست ندارن. این آقا اصلا سس قرمز معمولی نداشت. سس هاش همش تند بود و به قول خودش در حد تیم ملی هم تندبود!
شما فرمودین میخواین تو اصفهان این کار رو راه بندازین. درسته؟ به شما قول میدم اگه تو یه جای پرتردد اینکار رو بکنید با همین ایده ها که عرض کردم خیلی میچرخه. چون اونجا هم حسابی طرفدار داشت. کلی دور و بر همین وسیله ی 3 متری شلوغ بود.
ولی دوستان اگه کسی یه شهر دیگه که این نوع ساندویچ رواصلا نمیشناسن بزنه خیلی میچرخه. بخصوص نیمه ی شرقی کشور. مثلامن خودم تا وقتی نیومده بودم اصفهان، اصلا نمیدونستم فلافل چیه. سس انبه به عمرم نخورده بودم. همین آویشن که اینجا تو تمام پیتزا فروشی ها چاشنی اصلی روی پیتزاست رو ما اصلا اونجا ندیده بودیم. همین ابتکارات کوچیک در حد یه ادویه و یه فکر نو گاهی فروش رو چند برابر میکنن. یا همین نون سنگگ که اون دوست عزیزمون گفتن از معروفترین نون های منطقه های ماست ولی تو غرب کشور که کمتر هست چقدر به کاسبی اون آقا رونق داده. پس اگه با یه سری آداب شهرهای دیگه آشنا بشیم خیلی کمکمون میکنه.

---

کلا من فکر میکنم اصلا سرمایه ی بالایی نمیخواد. اگر مشکل بهداشت و مغازه نداشته باشه، با یه میز که روش چندتا ظرف پلاستیکی کوچیک گذاشتن و یه تابه ی گود استیل بزرگ و یه شعله و یه کپسول هم میشه کار رو راه انداخت. واقعا غیر از اینه؟
[/quote]
فقط یه کم وجه اجتماعی این کار پایینه و شاید هرکسی زیر بار این کار نره.
اگه توی مغازه باشه هم با کلاستر هست و هم میتونی بگی که شغلم ساندویچ فروشی هست ولی با گاری فروختن شبیه دست فروشی میشه. توی مغازه هم میتونیم همین کار رو بکنیم فقط یه هزینه پیش پرداخت و اجاره مغازه اضافه میشه. به هرحال اگه کسی خواست توی اصفهان این کار رو بکنه ما هم هستیم.