جلسۀ چهارم هستی شناسی

[sepidehs]

(04-20-2012 05:32 PM)pourmousa نوشته شده توسط:  با سلام به دوستان عزیز ...

امروز قصد داشتم که مطالب جلسۀ چهارم را برایتان قرار دهم اما باز هم دیدم که پس از جلسۀ سوم هم برای کسی از دوستان سئوالی پیش نیامده است پس بنابراین بدین طریق به داستان نگاه می کنم که همگی تمام مطالب را درک نموده اید و کاملاً به آنها آگاه هستید ، بنابراین تصمیم گرفتم سئوالاتی را مطرح کنم و همگی دوستانی که در دوره شرکت دارند به آن پاسخ دهند که در اینصورت مشخص کنندۀ میزان درک مطلب همگی شما دوستان عزیز خواهد بود.
لذا دوستان عزیز و محترم لطف کنند و به این سئوالات پاسخ دهند و آن را برای من پیغام خصوصی نمایند. بدین ترتیب همگی شما دوستان می توانید متوجه گردید که به کل مطلب واقف و آگاه هستید یا خیر ؟

الف ) می خواهیم تکانه ها و نوسانات یک نیتی که در خلأ نوسانات و انرژی مطلق است را تغییر دهیم ، آیا این کار میسر است یا خیر ؟ درهر دو مورد پاسخ ، لطفاً توضیح دهید؟
ب ) دنیای واقعیت Real World چیست ؟
ج ) (( آلبرت اینشتین : می خواهم اندیشه های خداوند را بدانم... مابقی جزئی است )) این جمله را توضیح دهید ؟
د ) صبر هدفدار چیست ؟ لطفاً کلی گویی نفرمائید و بطور کامل توضیح دهید ؟
ه ) از دیدگاه دوره چه چیزی باعث ضعف شماست ؟ توضیح دهید ؟
و ) چه حیطه ای از مکالمات روزمرۀ ما مربوط به مکالمات درونیمان است و چه حیطه ای نیست ؟
ز ) آیا این محدودیت ذهنی ماست که باعث می گردد از آگاهی های جدید بترسیم یا مکالمات ذهنی ؟ چرا ؟ پاسخ خود را توضیح دهید.

دوستان عزیز لطف بفرمائید و به این سئوالات پاسخ دهید و همگی شما عزیزان پاسخهایتان را برایم پیغام خصوصی نمائید.
و منتظر پیغام خصوصی من باشید تا باهم جوابهایتان را بررسی کنیم.

حق نگهدارتان باد

سلام من تازه با این فروم آشنا شدم
الف نمی دونم ولی به نظرم شاید بشه
ب دنیای واقعیت یعنی دنیایی بدون اخساس شاید
ج به نظرم اگر با اندیشه خدا آشنا بشیم قادر به خلق همه چیز هستیم همین طور که خدا انسان و زمین و بغیه جیزها را خلق کرد اگر ما هم بلد باشیم خلف می کنیم دیگه
د صبر هدفدار شاید معنیش این باشه که برای خواستمون تا رسیدن به هدف یک زمانی وحود داره که باید صبر کنیم و مطمئن باشیم که بهش می رسیم
ه اوم تنبلی و نداشتن برنامه به نظرم و هی می گم ایشالا فردا بهتر می خونم
و والا بیشتر زندگیم به نظرم مکالمات درونیه
ز به نظرم مکالمات ذهنی آخه یک زمانی حتی فکر نمی کردم برم دانشگاه یعنی زیادی تنبل بودم بعد که دری خورد به تخته و من کاردانی گرفتم بعد هم عاشق یکی از استادام شدم با خودم گفتم من می تونم لیسانس هم بگیرم بعد تونستم
یک زمانی فکر می کردم من هرگز زبان انگلیسی یاد نمی گیرم و از این موهبت برخودار نیستم اما بعدش گفتم یاد می گیرم و آموختم