با یادداشت کردن، اضطراب خود را کاهش دهید

[مهدی گل محمدی]

جوان بود و هزار رو یک آرزو در سر داشت. تلاش می کرد ،از هدفش دست نمی کشید،برای دوستانش قابل باور نبود که او در این سن چنین آرزویی دارد.هر شب قبل از خواب آرزویش را در ذهنش مجسم می کرد ،طوری که فکر می کرد هم اکنون مال اوست و از آن لذت می برد.آرزویش داشتن یک ماشین بود.آروزی شیرینی داشت .هرروز تلاش می کرد ، از دوستانش راهنمایی می گرفت تا بتواند این رویای بزرگش را برآورده کند.زندگی برایش تازه معنی پیدا کرده بود.وقتی اطرافیان خود را می دید که بدون هیچ آروزیی و هدفی زندگی می کنند رنج می برد.یک شب در رویاهای خودش سوار آن ماشین شده بود و در اطراف منزلشان با سرعت آرامی رانندگی می کرد و سپس به درب منزلشان آمده بود و ماشین را پارک کرده بود.این جوان آنقدر رویاش و آن ماشین را دوست داشت که قابل توصیف نبود.یکروز که از یکی از دوستانش به او خبر رسید که قیمت این ماشین افزایش پیدا کرده .او آنقدر با عجله به یکی از نمایشگاههای اتومبیل اطراف منزلشان رفت که تمام اشخاصی که در آن مکان بودند از تعجب شاخ درآروده بودند و برایشان جالب بود که او چرا اینگونه عجله دارد.مسئول نمایشگاه با او صحبت کرد و پرسید که برای چه این سوال را پرسیدی؟او هم رویا خود را به او گفت.آنقدر برای مسئول نمایش جالب بود که یکدفعه به او گفت که دوست داری یکبار با این ماشین رانندگی کنی.اون آنقدر خوشحال بود که همه چیز را فراموش کرده و تمام حواسش در آن لحظه فقط به لب های مسئول نمایشگاه بود.آن شخص به او این پیشنهاد را داده بود و گفته که خودش پشت فرمان بنشیند .دیگر در پوست خود نمی گنجید در آن لحظه شاهد تحقق قسمتی از رویایش بود.باورتان نمی شود از خوشحالی بال درآورده بود ...... پشت فرمان نشست و رانندگی را آغاز کرد.انگار تمام دنیا را به او داده بودند اصلا نمی دانست که چه چیزی می گوید.مسئل نمایشگاه تعجب کرده بود.با ماشین دوری در محل زد و و دوباره به نمایشگاه برگشت.آنروز آنقدر از مسئول نمایشگاه تشکر کرد که مسئول نمایشگاه از او خواست که تلاشش را بیشتر کند و رمز موفقیت خود را به او گفت .از آن پس تلاشش را دو چندان کرد و هم اکنون 2 درصد از راهش را رفته است.