خاطرات تکان دهنده از میلیاردرها

[کامیار کاظمی]

در سال ۱۹۷۴ من جوانی ۲۶ ساله بودم که از طریق ساخت و فروش اسباب بازی در نیویورک سالانه دو میلیون دلار درآمد داشتم . در آن زمان تقاضای بازار آنچنان بالا بود که کل تولیدات ما بلافاصله به فروش میرفت.اما ناگهان مشکلی بزرگ پدید آمد.سال ۱۹۷۴ سالی بود که اعراب فروش نفت خود را متوقف کردند و من برای تولید محصولم احتیاج مبرمی به پی وی سی داشتم که نوعی پلاستیک و از مشتقات نفت بود.با تشکیل سازمان اوپک قیمت فرآورده های نفتی به طور بی سابقه ای افزایش یافت و اعراب اعلام کردند که قادر به کشیدن چک هایی هستند که می تواند بانک های غربی را ورشکست کند.گویی امروز در قله خوشبختی بودم و فردا شنیدم که قاضی مرا ورشکست اعلام کرد.یادم می آید که قبل از موعد در سالن دادگستری وکیل جوانی به سراغ من آمد و گفت (از خدمات دفتر من استفاده کنید من حاضرم فقط با سیصد دلار وکالت شما را قبول کنم).در پاسخ گفتم(من اگر سیصد دلار پول داشتم که ورشکست نمیشدم)

آن روزها بدترین دوران عمر من بود .در قعر بدبختی بودم.اگر قرار بود در یک مقیاس یک تا ده جایی برای من در نظر بگیرند باید نمره منفی دوازده به من میدادند.بشدت بیمار شدم.احساس می کردم که دیگر قدرت انجام هیچ کاری را ندارم.اشک از چشمانم سرازیر بود.گوشهایم دیگر نمیشنیدند.عمیقا احساس طردشدگی داشتم.در لاک خود فرو رفته بودم و فکر می کردم باید ارتباطم را با دنیای خارج قطع کنم.به دروغ به خود می گفتم که خسته ام و به این بهانه از ساعت ۶ بعد از ظهر تا ۶ صبح می خوابیدم.از این میترسیدم که خبر ورشکستگی ام به گوش همه برسد و همه می فهمند که من یک شکست خورده به تمام معنی ام.در تمام رفتارهای من گریز از واقعیت کاملا آشکار بود.

نگرش خود را تغییر دادم و سعی کردم که قسمت خنده دار ماجرا را ببینم.از قله به قعر افتاده بودم من که تا همین چندروز پیش بهترین اتوموبیل را سوار بودم حالا با یک فولکس واگن چهارصد دلاری در نیویورک پرسه میزدم.اولین شغلم پس از ورشکستگی خالی کردن دستمالهای توالت از ماشین های حمل بار در ایستگاه راه آهن نیویورک بود و درآمد؟۱۴/۲ دلار در ساعت.

تاجر و تولید کننده متشخص و موفق دیروز تا آنجا نزول کرده بود که در سرمای سخت زمستان نیویورک با پیراهنی نازک و کفشهای پلاستیکی حمال می کرد.از خودم پررسیدم که به راستی من کیستم؟؟؟

امروز من یک همسر مهربان و دو دختر دوست داشتنی دارم مالک زمینی بزرگ در کالیفرنیای جنوبی هستم و سه شرکت تجاری بزرگ دارم و عضو هیت رئیسه شش شرکت دیگر نیز هستم.سالانه ۴۵۰۰۰۰کیلومتر سفر می کنم تا پیام عشق و امید و شهانمت و یاری و حمایت خود را به گوش یک میلیون انسان برسانم؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟